Γκολφ: Ένα παζλ χωρίς λύση

Το γκολφ και το σεξ είναι τα δύο μοναδικά πράγματα που μπορείς να ευχαριστηθείς χωρίς να είσαι καλός σε αυτά, έλεγε κάποτε ένας πασίγνωστος επαγγελματίας πρωταθλητής.

Του Μηνά Σορώτου 

Τώρα, αφού βάλαμε έναν σωστό πρόλογο, πάμε στο κυρίως θέμα. Η στήλη αυτή θα ασχολείται με το άθλημα με το μπαλάκι και τα πολλά μπαστούνια, παρεξηγημένο μεν στην Ελλάδα, αλλά με άλματα προόδου προσφάτως με λίγους, όμως παίκτες φανατικούς σαν Ταλιμπάν με φανταχτερά ρούχα σε σύνδρομο στέρησης, είναι τρελά αγαπημένο όμως σε σχεδόν όλες τις χώρες του κόσμου. Ποιο γκολφ, λέει, τώρα με το φανελάκι να αναδεικνύει το δασύτριχο στήθος και να τονίζει την κοιλιά – επένδυση, ρουφώντας μια το φρέντο με το καλαμάκι και ταυτόχρονα φτύνοντας τα ζάρια μπας κι έρθουν οι εξάρες, που δεν έρχονται, στο ντέρμπι με τον κουμπάρο, αυτό δεν είναι που παίζουν οι γέροι; Με κάτι μπαλάκια και περίεργα παντελόνια; Τσιμπώντας τον κεφτέ με την οδοντογλυφίδα.

Ελα ρε άθλημα είναι αυτό; Βαριέμαι!

Οχι μάστορα, λαθος, παίζουν όλοι, μικροί και μεγάλοι, κορίτσια και γιαγιάδες, γραμωμένοι και τσουπωτούληδες, μεροκαματιάρηδες και πρόεδροι, επιστήμονες κι αγρότες, τρεις γενιές μαζί μπορούν να παίξουν επί ίσοις όροις και -πιστέψτε με- είναι πιο εθιστικό απ’ το τάβλι, το PlayStation και το κάπνισμα μαζί, ενώ κανει λιγότερο απαραιτητο τον ψυχολόγο! Το ολυμπιακό αυτό άθλημα (απ’ το 2016) βγήκε ευνοημένο απ’ την πανδημία και έκανε λίμιτ απ, λόγω του social distancing που προσφέρει αφού παίζεται στη φύση και χωρίς καμία σωματική επαφή μεταξύ των παικτών. Αντίπαλός σου είναι το γήπεδο -αν και είναι αδικία να χαρακτηρίζουμε γήπεδο μια έκταση 600 τουλάχιστον στρεμμάτων- κι έναντι αυτού παίζεις και μετράς σκορ, χτυπάς το μπαλάκι με τα μπαστούνια και πρέπει να το βάλεις στην κάθε τρύπα με όσο το δυνατόν λιγότερα χτυπήματα.

Εύκολο ακούγεται, σωστά;

Πιο δύσκολα όμως να το κάνεις. Ενας απ’ τους κορυφαίους επαγγελματίες πολυνίκες γκολφέρ όλων των εποχών, είπε κάποτε ότι το γκολφ είναι ένα παζλ χωρίς λύση. Σαράντα χρόνια παίζω και δεν έχω ιδέα τι κάνω… Αλλη παραξενιά του μια απ’ τις πολλές: τα πέναλτι τα επιβάλλουμε μόνοι μας στον εαυτό μας, είναι σπορ για τζέντλμεν και δυστυχώς δεν τα ρίχνουμε στη διαιτησία και δεν… κατεβάζουμε καντήλια στον πλάγιο με τη σημαία. Σε αυτήν εδώ τη στήλη θα κοιτάμε τα δρώμενα στην Ελλάδα και τον κόσμο, θα εξηγούμε πώς παίζεται και το μεγάλο τσάλεντζ. Θα δείξουμε γιατί ταιριάζει αυτό το σπορ στους Ελληνες, πολύ παραπανω απ’ ό,τι νομίζουμε. Θα είμαστε όμως και πολύ χαρούμενοι να απαντάμε στις ερωτήσεις σας στο email μας κι οτιδήποτε υποδείξεις και αφορισμούς -κόσμια πάντα- έχετε να μας στέλνετε.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News