ΤΟΚΙΟ 2020: O προπονητής του αρσιβαρίστα Θοδωρή Ιακωβίδη, Κώστας Σαλπιγγίδης μιλάει στο sportday.gr

Ο Έλληνας πρωταθλητής της άρσης βαρών, που θα αγωνιστεί στην κατηγορία των 96 κιλών, το Σάββατο 31/7 στις 5:50, θα μπει  σε μία σπάνια κατηγορία 16 αθλητών, που έχουν συμμετάσχει  2 φορές σε Ολυμπιακούς αγώνες, στο συγκεκριμένο άθλημα. Η πρόκριση του ήταν δύσκολη και περιπετειώδης, λόγω των νέων κανονισμών της παγκόσμιας Ομοσπονδίας. Είναι ο μοναδικός αρσιβαρίστας, μαζί με τον Ελμπάκ από το Κατάρ, από όσους έχουν ταξιδέψει στο Τόκιο, που θα δώσουν το «παρών» για δεύτερη φορά στην κορυφαία αθλητική διοργάνωση, όπου θα πέσει και η αυλαία της αθλητικής  του διαδρομής. Έχει δηλώσει ότι ο Παναθηναϊκός Α.Ο. έπαιξε καθοριστικό ρόλο σε αυτή του την επιτυχία.

Ο προπονητής του στους «πράσινους», Κώστας Σαλπιγγίδης, εξηγεί πώς ήρθε αυτή η πρόκριση και μιλάει για την πρώτη ημέρα που είδε τον Θοδωρής Ιακωβίδη να προπονείται, και την…  άστοχη πρόβλεψή που άκουσε αναφορικά με το μέλλον του.

«Το να αγωνιστείς σε Ολυμπιακούς Αγώνες είναι ένα όνειρο ζωής για πολλούς αθλητές, όταν δε, το καταφέρνεις δύο συνεχόμενες  φορές, νομίζω ότι μπαίνεις σε μια ξεχωριστή λίστα με αθλητές ελίτ κατηγορίας. Υπό φυσιολογικές συνθήκες τα πρώτα συναισθήματα που έχεις είναι χαρά και περηφάνια. Στην περίπτωση του Θοδωρή Ιακωβίδη, ήταν ανακούφιση. Ήταν μια πολύ ψυχοφθόρα περίοδος με μεγάλη διάρκεια. Ψυχοφθόρα και από θέμα ανασφάλειας λόγω συνθηκών που βιώνουμε τον τελευταίο 1,5 χρόνο. Αλλά και επειδή έχει γίνει περίπλοκος ο τρόπος πρόκρισης στη διοργάνωση.

Ο Θοδωρής έχοντας μελετήσει όλη τη διαδικασία, πετύχαινε έναν- έναν τους στόχους και ήταν με το ένα «πόδι» στους Ολυμπιακούς Αγώνες.Ώσπου δύο μήνες πριν την έναρξή τους, η Παγκόσμια Ομοσπονδία άλλαξε κάποιους όρους, ευνοώντας αθλητές που ήταν σε χαμηλότερη θέση από τον Θοδωρή, με αποτέλεσμα να μείνει εκτός από την τελική λίστα. Τελικά λόγω κάποιων παραβάσεων ντόπινγκ στην Κολομβία, αποκλείστηκαν μερικοί αθλητές τους και ως πρώτος επιλαχών, μπήκε ο Θοδωρής στην τελική 14δα. Αγωνιστικά τώρα, δεν μπορώ να πω ότι είναι στην καλύτερη κατάσταση, γιατί λόγω ενός τραυματισμού στο πόδι, αναγκάστηκε να μείνει «εκτός» για ένα μήνα περίπου. Ωστόσο, ελπίζουμε να προλάβει να επανέλθει έως τον αγώνα, ώστε να καταλάβει την καλύτερη δυνατή θέση».

«Μου είπαν για το Θοδωρή κάποτε ότι… δεν  κάνει για αυτό το άθλημα. Και στο Τόκιο, θα είναι η 2η συμμετοχή του σε Ολυμπιακούς Αγώνες!»

«Δεν μπορώ να ξεχάσω μια ημέρα στην προπόνηση, όταν ο Θοδωρής ήταν 14-15 χρονών, ένα αδύνατο παιδάκι 50-55 κιλά, με μακριά άκρα και αδύναμη πλάτη και τον έβλεπα να «βασανίζεται». Τότε, μια προπονήτρια του χώρου μας, μου είπε: «Γιατί το ταλαιπωρείς  το παιδί, αφού βλέπεις ότι δεν κάνει; Γιατί δεν το στέλνεις σπίτι του;». Φυσικά, αυτό του το είπα μετά από χρόνια και αφού είχε ήδη αγωνιστεί στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο Ντε Τζανέιρο. Δείτε τον σήμερα πως έχει εξελιχθεί, χάρη στο πείσμα του και την σκληρή δουλειά.  Από μόνος του αποτελεί… διαφήμιση για το άθλημα μας, που ακόμα και σήμερα κάποιοι πιστεύουν ότι μπορεί να ανακόψει την ανάπτυξη ή το ύψος ενός παιδιού ή ότι απευθύνεται  μόνο σε δυνατά παιδιά».

«Στην πρώτη καραντίνα, σε συνεννόηση με το σύλλογο μεταφέραμε μέρος του εξοπλισμού,  ώστε να μπορεί να γυμνάζεται στο γκαράζ του σπιτιού του»

Η πανδημία είχε πολλές επιπτώσεις και στην προετοιμασία των αθλητών ενόψει Ολυμπιακών Αγώνων. Οι προπονητές χρειάστηκε να προσαρμοστούν στα νέα δεδομένα αλλά και να γίνουν εξαιρετικά… επινοητικοί στις μεθόδους τους.

«Στην πρώτη καραντίνα, το πρωταρχικό μας μέλημα ήταν να παραμείνει ο Θοδωρής σε τροχιά Ολυμπιάδας, οπότε σε συνεννόηση με το σύλλογο μεταφέραμε μέρος του εξοπλισμού  ώστε να μπορεί να γυμνάζεται στο γκαράζ του σπιτιού του. Πράγμα καθόλου εύκολο, γιατί ψυχολογικά θέλει πολύ δύναμη  να κάνεις μόνος σου προπόνηση αλλά και πρακτικά, καθώς η πτώση της μπάρας προκαλεί έναν εκκωφαντικό θόρυβο.

 Το ίδιο κάναμε σιγά σιγά και με τους υπόλοιπους αθλητές του αγωνιστικού τμήματος. Από κει και πέρα δεν ήταν καθόλου εύκολο να παρακολουθείς τις ατομικές προπονήσεις όλων των αθλητών, μέσα από μία οθόνη κινητού, αλλά έπρεπε να προσαρμοστούμε στις συνθήκες, τόσο για να μην κινδυνέψουμε, όσο και για να μη μείνουμε εντελώς πίσω. Σίγουρα σε κάποιες επιδόσεις σημειώθηκε πτώση, αλλά πιστεύω ότι ήταν και αυτή, άλλη μία δοκιμασία η οποία δυναμώνει το χαρακτήρα».

«Το 2015, όταν ήρθα βρήκα μία άδεια αίθουσα, με ελάχιστους αθλητές. Χρειάστηκε  να μεσολαβήσουν δύο χρόνια μέχρι να έρθουν τα 3 ευρωπαϊκά μετάλλια της Άννας Σαλπιγγίδου»

Τα τελευταία χρόνια, ο Παναθηναϊκός Α.Ο. σημειώνει πολλές επιτυχίες στην άρση βαρών, μετά από μία περίοδο απουσίας από τις διεθνείς διοργανώσεις. Ο τεχνικός του «τριφυλλιού» περιγράφει τι άλλαξε στο τμήμα.

«Μετά από την εποχή του Χρήστου Ιάκωβου και του Λεωνίδα Σαμπάνη αργότερα, υπήρχε ένα μεγάλο διάστημα που ο Παναθηναϊκός δεν είχε εκπροσώπηση στο εξωτερικό. Γενικά το τμήμα του είχε αποδυναμωθεί πάρα πολύ. Το 2015, όταν ήρθα βρήκα μία άδεια αίθουσα, με ελάχιστους αθλητές. Χρειάστηκε  να μεσολαβήσουν δύο χρόνια μέχρι να έρθουν τα τρία ευρωπαϊκά μετάλλια της Άννας Σαλπιγγίδου. Από τότε, κάθε χρόνο έχουμε όλο και περισσότερες συμμετοχές σε διεθνείς αγώνες. Το 2017 εντάχθηκε στην ομάδα μας και ο Θοδωρής Ιακωβίδης. Το 2018 κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στους μεσογειακούς αγώνες. Το 2019 είχαμε τριπλή συμμετοχή στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα Παίδων-Κορασίδων, με την παρουσία της Άννας Σαλπιγγίδου, του Γαβριήλ Χουτσισβίλι και της Έλενας Τζατζολάρη. Και φέτος, παρ’ όλη την κατάσταση, ξεκινήσαμε δυναμικά, με τον Θοδωρή στους Ολυμπιακούς φυσικά, είχαμε τη  συμμετοχή της Έλενας στο παγκόσμιο πρωτάθλημα Νεανίδων και άλλο ένα ανερχόμενο αστέρι, τη Γαλήνη Φωτιάδου που προκρίθηκε στο ευρωπαϊκό Κορασίδων τον Αύγουστο στην Πολωνία.

Έχουμε πολλή δουλειά ακόμα, καθώς το 2022 είναι προγραμματισμένο να γίνει το παγκόσμιο πρωτάθλημα Εφήβων και Νεανίδων στο Ηράκλειο Κρήτης. Το πλάνο είναι ένα. Σκληρή δουλειά και προσήλωση σε έναν -έναν τους στόχους. Πιστεύω ένας σημαντικός παράγοντας που βοηθάει τα παιδιά να βγάζουν τον καλύτερο τους εαυτό, είναι το οικογένεια κλίμα που έχουμε δημιουργήσει στο τμήμα μας. Μπορεί το άθλημα να είναι ατομικό, αλλά είναι σημαντικό να ανήκεις σε μια οικογένεια. Όπου κάνεις τα πρώτα σου βήματα, τις πρώτες κόντρες με τους συναθλητές σου, οι οποίοι παράλληλα σε εμψυχώνουν. Όταν αυτή η οικογένεια είναι κομμάτι μιας ακόμα μεγαλύτερης «οικογένειας» με τεραστία αθλητική ιστορία, όπως ο Παναθηναϊκός, τότε το κίνητρο είναι πολύ ισχυρό».

«Από τότε που ήρθα στον σύλλογο, πάντα είχα ανθρώπους γύρω μου που βοηθούσαν. Είτε μέλη από τη διοίκηση, είτε απλούς φίλους του Παναθηναϊκού»

Η μικρή αίθουσα κάτω από το γήπεδο της Λεωφόρου που «γεννά» πρωταθλητές και το προσωπικό μεράκι των ανθρώπων του ερασιτεχνικού αθλητισμού στη χώρα μας

«Οι προπονήσεις γίνονται στην μικρή «ζεστή» αίθουσα κάτω από τη θύρα 1 του «Απόστολος Νικολαΐδης», η οποία πρόσφατα ανακαινίστηκε και μεγάλωσε  ο χώρος. Από τότε που ήρθα στον σύλλογο, πάντα είχα ανθρώπους γύρω μου που βοηθούσαν. Είτε μέλη από τη διοίκηση, είτε απλούς φίλους του Παναθηναϊκού. Δεν μπορούσα να ξεχάσω τη στήριξη που είχα από τον Παναγιώτη  Ροδίτη και από τον Νίκο (που δεν επιθυμεί να αναφέρουμε το επώνυμο του), τα πρώτα 2-2,5 χρόνια. Από τότε που ήρθα στο σύλλογο, έχει αλλάξει 3 φορές η διοίκηση. Ωστόσο, πάντα είχα την στήριξη τους και καταφέρναμε να συμμετέχουμε δυναμικά στους αγώνες. Η σημερινή διοίκηση με τον πρόεδρο κ. Μαλακατέ και τον κ. Βρανόπουλο, στήριξε καθοριστικά το Θοδωρή, ώστε να καταφέρει να φτάσει στους Ολυμπιακούς. Και φυσικά η «φύλακας άγγελος» μας από το 2018, Κυριακή Γαλάνη που είναι κοντά μας καθημερινά  και πάντα πρόθυμη να βρει λύσεις, ή απλά να ακούσει τα προβλήματα μας».

«Η άρση βαρών είναι η βάση για πολλά αθλήματα. Αποκτάς δύναμη, ταχύτητα, ευλυγισία και ένα πολύ καλά δομημένο και ισορροπημένο σώμα. Ως γονέας θα το επέλεγα ως άθλημα  για τα παιδιά μου, άσχετα αν θελήσουν να κυνηγήσουν διακρίσεις».

Η άρση βαρών είναι ένα παρεξηγημένο άθλημα και ο Κώστας  Σαλπιγγίδης, εξηγεί τι πραγματικά προσφέρει η άρση βαρών σε έναν αθλητή, καθώς και τους λόγους για τους οποίους ένας γονιός θα πρέπει να το επιλέξει για το παιδί του.

«Αρχικά να πούμε ότι η άρση βαρών είναι η βάση για πολλά αθλήματα. Αποκτάς δύναμη, ταχύτητα, ευλυγισία και ένα πολύ καλά δομημένο και ισορροπημένο σώμα. Για να καταφέρεις να ανυψώσεις ένα βάρος σε χρόνο που δεν ξεπερνάει το ένα δευτερόλεπτο, πέρα από τα προηγούμενα που ανέφερα, πρέπει να έχεις πειθαρχία και δύναμη ψυχής. Όλα αυτά καλλιεργούνται μέρα με τη μέρα μέσα στην προπονητική αίθουσα. Και με τους αγώνες μαθαίνεις να διαχειρίζεσαι το άγχος και την ένταση ώστε να βγάλεις το καλύτερο σου εαυτό και να πετυχαίνεις τους στόχους σου. Επειδή όλα αυτά, είναι εφόδια που θα σε βοηθήσουν και στην καθημερινότητά σου, ως γονέας θα το επέλεγα ως άθλημα  για τα παιδιά μου, άσχετα αν θελήσουν να κυνηγήσουν διακρίσεις».

 «Το πρωτάθλημα Ελλάδας το 2019 ήταν η μία δικαίωση. Μέσα σε 4 χρόνια, από την 52η θέση, καταφέραμε να φτάσουμε την κορυφή».

Ο Κωνσταντίνος Σαλπιγγίδης είναι στο χώρο της άρσης βαρών από το 1994. Επί 20 χρόνια ήταν αθλητής του Πανελληνίου Γυμναστικού Συλλόγου, ενώ τα τελευταία τρία είχε αναλάβει το ρόλο του προπονητή. Μέχρι τα 35 του χρόνια, λάμβανε συμμετοχή σε αγώνες και το 2015 που του έγινε πρόταση από τον Παναθηναϊκό να αναλάβει το τμήμα της άρσης βαρών, αποφάσισε να αποσυρθεί.

 «Ως προπονητής τα τελευταία χρόνια, έχω βιώσει τόσες πολλές όμορφες στιγμές, δεν μπορώ εύκολα να επιλέξω  μια από αυτές. Τα πρώτα μετάλλια της Άννας Σαλπιγγίδου σε  Πανελλήνιο Πρωτάθλημα, τα τρία ευρωπαϊκά, τις τόσες ατομικές επιτυχίες όλων των αθλητών σε Ελλάδα και εξωτερικό. Θα έλεγα ότι, όταν αναδειχτήκαμε πρωταθλητές Ελλάδος στη γενική κατάταξη για το 2019, είναι μια στιγμή που δεν θα ξεχάσω. Ήταν μια δικαίωση για όλες τις δυσκολίες που περνούσαμε καθημερινά, για να καταφέρουμε να κάνουμε προπόνηση και μέσα σε 4 χρόνια από την 52η θέση, καταφέραμε να φτάσουμε την κορυφή».

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News