ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΝΤΟΥΣΚΟΣ: Όταν το «χρυσό παιδί» ήταν ένα βήμα από το να τα παρατήσει!
Ο Γιάννης Λαμπίρης καταγράφει την αθλητική Οδύσσεια που έζησε ο χρυσός μας ολυμπιονίκης, Στέφανος Ντούσκος, μέχρι να φτάσει στη δική του Ιθάκη
Ναι είναι από τις ιστορίες που δεν μπορείς να πιστέψεις αλλά είναι καθημερινά δίπλα μας και δυστυχώς έχουν χαθεί αρκετοί μελλοντικοί ολυμπιονίκες για μια χώρα που δεν είμαστε δα και ΗΠΑ, Κίνα ή Ρωσία για να έχουμε τα ολυμπιακά μετάλλια με τη σέσουλα. Ο χρυσός ολυμπιονίκης μας, Στέφανος Ντούσκος, που κράτησε ξάγρυπνους χιλιάδες συμπατριώτες του (και φυσικά τους αγαπημένους του Γιαννιώτες) ήταν ένα βήμα από το να εγκαταλείψει την κωπηλασία καθώς η αδυναμία να βρει παρτενέρ για πλήρωμα σε συνδυασμό με το ότι δεν ήθελε με τίποτε να περάσει στο απλό σκίφ, αποτελούσε το βασικότερο εμπόδιο και η έξοδος από την κωπηλασία έδειχνε μονόδρομος!
Εκεί η «αλεπού» της προπονητικής, ο Ιταλός ομοσπονδιακός Τζιοβάνι Ποστιλιόνε έκανε το colpo grosso το οποίο μας το περιγράφει στο sportday.gr ο συνεργάτης του, παλαιός κωπηλάτης και νυν ομοσπονδιακός τεχνικός Γιώργος Φώτου.
«Είναι αλήθεια ότι είχε απογοητευτεί γιατί δεν έβρισκε συναθλητή να κάνουν δίδυμο για τη δίκωπο ή ακόμα και περισσότερους για την τετράκωπο. Ρε καλέ μου, ρε χρυσέ μου του λέγαμε με τον Τζιάνι, κατέβα στο απλό σκίφ, αλλά δεν ήθελε αφ΄ενός γιατί ήταν μοναχικό σε σχέση με την παρέα που έχεις στις προπονήσεις και στους αγώνες με τη δίκωπο ή την τετράκωπο, αλλά και επειδή οι αντίπαλοι ήταν πιο δυνατοί και «θηρία» σε αυτή την κατηγορία και θεωρούσε ότι θα υστερούσε.
Πάμε στη Σαρασότα των ΗΠΑ, το 2019 όπου εκεί θα έπαιρνε μέρος στο απλό σκίφ στο παγκόσμιο πρωτάθλημα νέων ανδρών. «Στέφανε κάνε την προσπάθειά σου και θα δεις ότι μπορείς». Εκεί έκανε παγκόσμιο ρεκόρ στον ημιτελικό και πήρε το ασημένιο μετάλλιο στον τελικό. Εκεί ξέραμε πιά με τον Τζιάνι πως δεν θα τον χάσουμε. Πέσαμε και πάνω του αλλά πλέον και ο ίδιος ευτυχώς είχε πειστεί και τώρα δικαιώνεται» μας λέει ο Γιώργος Φώτου που δεν τον εξέπληξε ο ήρεμος πανηγυρισμός του.
«Έτσι είναι το στυλ του, είναι ήρεμη δύναμη και συνεσταλμένο παιδί και όλο αυτό που ζει είναι πρωτόγνωρο. Εδώ η γυναίκα μου με παίρνει τηλέφωνο αμέσως μετά τον τερματισμό και μου λέει: «Ρε Γιώργο συγγνώμη έχει καταλάβει τι έχει πετύχει είναι σαν να τερμάτισε σε πανελλήνιο πρωτάθλημα».
Μα αυτός είναι ο Στέφανος, χαμηλών τόνων πάντα, τρομερό παιδί αλλά είναι ήρεμος και μεθοδικός και για αυτό πραγματοποιούνται και όλοι οι στόχοι του.
Αν είδατε ο Νορβηγός, πήγε να πέσει μέσα στο νερό από τους πανηγυρισμούς για τη δεύτερη θέση. Είναι χρυσός ολυμπιονίκης και δύο φορές παγκόσμιος πρωταθλητής να μην το ξεχνάμε. Ίσως βέβαια ο Στέφανος σκεφτόταν για λίγο: «Τι έχω πετύχει τώρα;» και για αυτό ήταν έτσι ψύχραιμος. Πάντως ήταν μετά χαλάρωσε περισσότερο και με την ωραία υποδοχή που μας έκαναν στο αρχηγείο και από την ΕΟΕ» μας λέει ο εκ των ομοσπονδιακών τεχνικών της κωπηλασίας.
Μια ιστορία με πρωταγωνιστή τον Στέφανο Ντούσκο από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο…
Εδώ θα παραθέσουμε και μια προσωπική ιστορία που μας πάει λίγο πίσω στην πρώτη ολυμπιακή συμμετοχή του Στέφανου. Βρισκόμαστε στο Ρίο το 2016 και στην ολυμπιακή ρεγκάτα γιατί τα κορίτσια διεκδικούν μετάλλιο (Νικολαϊδου-Ασουμανάκη) το οποίο χάνουν πάνω στο νήμα (4ες). Με τον καλό φίλο, φωτογράφο, Βασίλη Κουτρουμάνο έχουμε τελειώσει τη δουλειά μας και του λέω πάμε να δούμε και τα αγόρια;
Βεβαίως μου λέει και πάμε στην τετράκωπο ανευ όπου μια νεανική παρέα ζούσε το όνειρό της που έμοιαζε με την ιστορία της Δανίας που μαζεύτηκαν από τις παραλίες το 1992 (στη θέση της Γιουγκοσλαβίας που αποκλείστηκε λόγω πολέμου από την ΟΥΕΦΑ). Μα και ο Στέφανος Ντούσκος το καλοκαίρι του 2016 ήταν σε παραλία (ή στη λίμνη των Ιωαννίνων) και τελικά μετά από ένα ντόπινγκ και αποκλεισμό του ρωσικού πληρώματος μια νεανική παρέα άφησε τις παραλίες και κωπηλάτησε στα νερά του Ρίο, αφήνοντας το στίγμα της στην τετράκωπο άνευ ελαφρών βαρών των ανδρών κάνοντας το όνειρο πραγματικότητα και έφτασε ως τον τελικό.
Οι Σπύρος Γιάνναρος, Στέφανος Ντούσκος, Γιάννης Πέτρου και Παναγιώτης Μαγδανής αν και πλήρωμα μόλις λίγων ημερών λειτούργησαν με εμπειρία…δεκαετίας πήραν από το ξεκίνημα της κούρσας του ημιτελικού την 3η θέση και την κράτησαν ως την γραμμή τερματισμού πετυχαίνοντας ένα μικρό θαύμα ενώ στον τελικό έμειναν μεν στην τελευταία θέση, αλλά η 6η θέση στον κόσμο με λίγες μόλις προπονήσεις έδειχνε το τι μπορούσαν να κάνουν.
Πόζαραν πρόθυμα στο φακό του Βασίλη Κουτρουμάνου (που ευγενικά μας παραχώρησε τις φωτό) και δεν έκρυψαν τη χαρά τους που έβλεπαν συμπατριώτες τους να είναι εκεί δίπλα τους ακόμα και χωρίς να έχουν πάρει μετάλλιο.
Τότε ο Στέφανος ήταν 19 ετών και ζούσε το όνειρό του. Λίγες μέρες μετά το Ρίο, επέστρεψε στην δίκωπο με παρτενέρ τον Γιάννη Πέτρου και λίγες μέρες αργότερα (25 Αυγούστου 2016) κατέκτησαν το ασημένιο μετάλλιο στο παγκόσμιο -23 ετών. Σημειωτέων ότι ο Στέφανος Ντούσκος αγωνίστηκε με πυρετό τότε!
Ο συναθλητής του όμως σταμάτησε και ο Ντούσκος αναγκάστηκε να πάει ξανά στην τετράκωπο και πάλι στη δίκωπο πείθοντας για λίγο καιρό τον Γιάννη Πέτρου να αγωνιστούν και πάλι μαζί. Στη συνέχεια άλλαζε παρτενέρ και σκάφος. Αρχικά στην ελαφριά κατηγορία με το Νίνο Νικολαίδη, μετά στη βαριά με τον Χρήστο Στεργιάκα (1οι στους Μεσογειακούς της Ταραγόνα το 2018 και αργότερα μέσα στη χρονιά πρωταθλητές Ευρώπης στο Ευρωπαϊκό Κ23 της Λευκορωσίας).
Όμως και ο νέος του παρτενέρ (Στεργιάκας) σταμάτησε και πλέον αναγκαστικά αφού τα είχε δοκιμάσει όλα ο Στέφανος πήγε στο απλό σκίφ όπου ήρθε η διάκριση στις ΗΠΑ και τότε άλλαξαν όλα.
Παρηγοριά με τσίχλες χωρίς ζάχαρη και… παγάκια
Το μεγάλο του πρόβλημα στις ελαφρές κατηγορίες ήταν ότι έπρεπε να ρίξει το βάρος του (όπως έκαναν οι αρσιβαρίστες) και για να παρηγορηθεί μασούσε συχνά τσίχλες χωρίς ζάχαρη ακόμα και παγάκια !
Το καλό είναι ότι στο απλό σκίφ δεν έχει πρόβλημα η κατηγορία με το βάρος και φάνηκε στα «θηρία» που είχε για αντιπάλους.
Πρώτη φορά ο Στέφανος κωπηλάτησε το 2012 σε ηλικία 15 ετών και αυτή τη δεκαετία (2012-2021) τα είδε και τα έζησε όλα , όμως ποτέ δεν το έβαλε κάτω και αυτό έχει σημασία.
Αυτό το μετάλλιο σημαίνει περίπου 330 μέρες το χρόνο κλεισμένος στο κοινόβιο του Σχοινιά, στερήσεις, ατελείωτες προπονήσεις, σωματικοί πόνοι και τώρα ήρθε η ώρα της λύτρωσης.
Παράλληλα ο εκ των ομοσπονδιακών τεχνικών, Γιώργος Φώτου συμπληρώνει: «Αυτά τα παιδιά θέλουν στήριξη και θα πρέπει να δούμε και τι θα γίνει με τον κόουτς Ποστιλιόνε που τελειώνει η θητεία του. Θα πρέπει να υπάρξει σωστός προγραμματισμός για να μη χαθεί μια εξαιρετική φουρνιά.
Ας μην ξεχνάμε ότι τα κορίτσια, η Μαρία Κυρίδου και η Χριστίνα Μπούρμπου που είχαν σκάσει που δεν πήραν μετάλλιο, αλλά είναι 5ες στον κόσμο και στους Ολυμπιακούς Αγώνες έκαναν πριν από τέσσερα χρόνια παγκόσμιο ρεκόρ νεανιδων, πριν από δύο χρόνια παγκόσμιων νέων και τώρα γυναικών. Κάτι τέτοιο δύσκολα θα το πετύχει άλλο δίδυμο παγκοσμίως.
Πλέον περιμένει ένας ταξιδιωτικός γολγοθάς την αποστολή (με 13ωρη αναμονή στη Φραγκφούρτη μεταξύ άλλων) αλλά αν μη τι άλλο θα έχουν ωραίες αναμνήσεις και θέματα να συζητήσουν.
Αν ο Στέφανος Ντούσκος δεν ήταν υποχρεωμένος να φύγει άμεσα από την Ιαπωνία πιθανότατα θα τον βλέπαμε στον Ολυμπιακό Στάδιο αύριο να βλέπει Τεντόγλου. Καθώς ο Στέφανος έκανε άλμα εις μήκος και είχε βγάλει δελτίο στον ΣΕΓΑΣ (13 ετών) στις 07.04.2010.
Με πρώτο προπονητή στο 10ο Δημοτικό Σχολείο Ιωαννίνων τον Κώστα Μπάτσο και με προπονήσεις στον ΑΓΣ Ιωαννίνων