ΠΑΡΑΟΛΥΜΠΙΑΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ: Δύο αθλητές που ζουν Ελλάδα στην ομάδα προσφύγων

Στους Παραολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο που μόλις ξεκίνησαν θα αγωνιστούν μεταξύ άλλων αθλητών-ηρώων και αθλητές χωρίς «επίσημη» πατρίδα. Ανάμεσά τους βρίσκονται και δύο πρωταθλητές που ζουν στην Ελλάδα.

Συγκεκριμένα, πρόκειται για τον Σύρο κολυμβητή Ιμπραήμ Αλ Χουσεϊν και την συμπατριώτισσα του, αθλήτρια στίβου, Αλία Ίσσα που επίσης ζει και προπονείται στην Αθήνα.

Αμφότεροι επιζητούν εκτός από την διεκδίκηση μιας διάκρισης, να στείλουν στα πέρατα ζωής ένα μήνυμα αισιοδοξίας, δύναμης και ανθρωπιάς μέσα από τις συγκλονιστκές ιστορίες της ζωής τους. 

 

 

Η συγκινητική ιστορία του Αλ-Χουσεΐν: «Έχασα πόδι και πατρίδα – Βρήκα πατρίδα στην Ελλάδα»

Ο Σύρος κολυμβητής είχε σκορπίσει ρίγη συγκίνησης όταν αποκάλυψε την σπαρακτική ιστορία της ζωής τους. Ο Σύρος πρόσφυγας που το 2016 είδε το όνειρο της συμμετοχής του στην Ολυμπιάδα του Ρίο να γίνεται πραγματικότητα, με τη σημαία της πρώτης ολυμπιακής και παραολυμπιακής ομάδας προσφύγων, ετοιμάζεται τώρα για μια νέα μεγάλη πρόκληση στο Τόκιο.

«Κάνω συνέχεια προπόνηση και το μυαλό μου είναι στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Δεν είμαι σίγουρος αν θα επιλεγώ, γιατί θα είναι μόνο έξι πρόσφυγες αθλητές στην παραολυμπιακή ομάδα προσφύγων. Έχω το ρεκόρ για να περάσω, μακάρι να ξαναγίνει».

 

 

Η πρώτη ολυμπιακή και παραολυμπιακή ομάδα προσφύγων συμμετείχε το 2016 στους Ολυμπιακούς του Ρίο. Η ολυμπιακή ομάδα αποτελούνταν από δέκα αθλητές, μεταξύ των οποίων και η κολυμβήτρια από τη Συρία, Γιούσρα Μαρντίνι, η οποία είχε περάσει από την Ελλάδα και πλέον ζει στη Γερμανία. Η παραολυμπιακή ομάδα που συμμετείχε στο Ρίο αποτελείτο από δύο αθλητές, τον Ιμπραήμ Αλ-Χουσεΐν και τον Ιρανό δισκοβόλο Σαχράντ Νασαζπούρ, ο οποίος έχει πάρει άσυλο στις ΗΠΑ. Σημειώνεται ότι ο Ιμπραήμ ήταν ο μόνος αθλητής όλης της ομάδας προσφύγων που ζει στην Ελλάδα.

«Η συμμετοχή μου στους Παραολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο άνοιξε για μένα το δρόμο στον αθλητισμό. Πριν έβλεπα ένα κλειστό δρόμο μπροστά μου. Οι αγώνες στο Ρίο άνοιξαν το δρόμο όχι μόνο για μένα, αλλά για όλους τους πρόσφυγες. Ήταν μεγάλη ευκαιρία για όλους τους αθλητές», λέει. «Ευχαριστώ που υπάρχει η ομάδα προσφύγων. Δυστυχώς δεν έχει σταματήσει ο πόλεμος, μακάρι να σταματήσει ο πόλεμος στον κόσμο, το αίμα στο δρόμο και ο κάθε παίκτης να παίζει με την πατρίδα του, με τη σημαία του», προσθέτει.

Ο Ιμπραήμ αγωνίστηκε στους Παραολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο του 2016 στα 50 μέτρα και 100 μέτρα ελεύθερο στην κατηγορία S10, μία από τις δέκα κατηγορίες ανάλογα με το βαθμό αναπηρίας του κάθε αθλητή. Εκεί του απονεμήθηκε το βραβείο «Whang Youn Dai Achievement Award» για την απόδοσή του σε εξαιρετικό επίπεδο, παρά τις αντιξοότητες. Λίγους μήνες νωρίτερα, τον Απρίλιο του 2016, ο Ιμπραήμ είχε κρατήσει την Ολυμπιακή Φλόγα κατά τη διαδρομή της στην Ελλάδα μέσα από το κέντρο φιλοξενίας προσφύγων στον Ελαιώνα, ως μια συμβολική κίνηση αλληλεγγύης με τους πρόσφυγες όλου του κόσμου.

 

 

Μπορεί η συμμετοχή του Ιμπραήμ Αλ- Χουσεΐν στους Παραολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο να ήταν σταθμός στην πορεία του, ωστόσο ο ίδιος τονίζει χαρακτηριστικά στο ΑΠΕ-ΜΠΕ σε άπταιστα ελληνικά ότι η ημέρα των γενεθλίων του είναι η ημέρα που έφτασε στην Ελλάδα, «στις 27 Φεβρουαρίου 2014. Πριν είχα πεθάνει».

Ο 33χρονος Ιμπραήμ Αλ- Χουσεΐν μεγάλωσε στην πόλη Ντέιρ Αλ- Ζορ της Συρίας. Ξεκίνησε να κολυμπάει στην ηλικία των πέντε ετών στον Ευφράτη ποταμό. Ο πατέρας του, προπονητής κολύμβησης ο ίδιος, προπονούσε τον Ιμπραήμ και πολλά από τα 13 αδέρφια του, που σημείωναν νίκες σε τοπικούς και εθνικούς αγώνες κολύμβησης. Ωστόσο, η καριέρα του στην κολύμβηση διακόπηκε απότομα όταν ξέσπασε ο πόλεμος στη Συρία και οι συγκρούσεις έφτασαν στην περιοχή του.

Μία μέρα του 2012 ο Ιμπραήμ έτρεξε να βοηθήσει έναν φίλο του που χτυπήθηκε από βόμβα με αποτέλεσμα να τραυματιστεί και ο ίδιος. Έχασε το κάτω μέρος του δεξιού ποδιού του, από τη μέση της γάμπας και κάτω. Έτσι, διέφυγε στην Τουρκία, ελπίζοντας ότι θα λάβει καλύτερη περίθαλψη, αλλά αυτό δεν έγινε. Το 2014 μπήκε σε ένα φουσκωτό και πέρασε στην Ελλάδα. «Μαζί με το πόδι έχασα και την πατρίδα μου. Βρήκα όμως μια πατρίδα στην Ελλάδα», περιγράφει χαρακτηριστικά. Και αισθάνεται έτσι παρά τις δύσκολες συνθήκες που αντιμετώπισε: τον πρώτο καιρό δεν είχε πού να μείνει, αναγκάστηκε να κοιμάται ακόμα και στο βουνό, παρόλο που η μετακίνησή του ήταν δύσκολη με το αναπηρικό αμαξίδιο.

Μετά τον τραυματισμό του ο Ιμπραήμ νόμισε ότι δεν θα κολυμπήσει ποτέ ξανά, πόσο μάλλον σε διεθνές αγωνιστικό επίπεδο. Ώσπου όλα άλλαξαν. Άρχισε να περπατάει με προσθετικό μέλος, δωρεά ενός ιδιώτη γιατρού στην Ελλάδα. Στη συνέχεια επέστρεψε στον αθλητισμό ως ένα μέσο για να ξαναχτίσει τη ζωή του.

Ο Ιμπραήμ δεν ασχολείται μόνο με την κολύμβηση, αλλά και με το μπάσκετ με αμαξίδιο. Για τέσσερα χρόνια αγωνιζόταν με την ομάδα του Αμαρουσίου, ενώ τον Ιανουάριο του 2020 η ΑΕΚ ανακοίνωσε την ένταξή του στο δυναμικό της ομάδας. Για εκείνον η συμμετοχή σε ένα ομαδικό άθλημα είναι εξίσου σημαντική, όπως μας περιγράφει, «γιατί μια ομάδα είναι σαν οικογένεια. Είναι όλοι Έλληνες στην ομάδα, οπότε δεν νιώθω ξένος».

 

Με ίνδαλμα της τον Αντετοκούνμπο η Αλία Ίσα ονειρεύεται να φορέσει τα γαλανόλευκα

Η Αλία Ίσσα έγινε η πρώτη γυναίκα που θα συμμετάσχει στους Παραολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο ως μέλος της ομάδας Προσφύγων και δη ως σημαιοφόρος της ομάδας.

Η 20χρονη πρόσφυγας, έχει επίσης καταγωγή από τη Συρία, γεννήθηκε ωστόσο στην Ελλάδα, την οποία και θέλει να εκπροσωπήσει κάποια στιγμή στην καριέρα της. Μάλιστα, όπως τόνισε σε συνέντευξή της, ίνδαλμα της είναι ο σπουδαίος Έλληνας πρωταθλητής, Γιάννης Αντετοκούνμπο.

Συγκεκριμένα, μιλώντας στο NBC, δήλωσε μεταξύ άλλων:

«Χαίρομαι που θα εκπροσωπήσωs τις γυναίκες με αναπηρία. Θέλω να περάσω το μήνυμα πως οι γυναίκες δεν πρέπει να μένουν σπίτι και όταν έχεις μια αναπηρία, δεν πρέπει να σε αποτρέπει να κάνεις οτιδήποτε. Μπορείς ακόμη και τότε να πετύχεις σπουδαία πράγματα, μέσω της σκληρής δουλειάς.Τα παιδιά ήταν πραγματικά σκληρά μαζί μου και μου έκαναν πολύ bullying. Αν όλα τα παιδιά είχαν την ευκαιρία να με γνωρίσουν καλύτερα και να ξεπερνούσαν όσα δεν μπορώ να κάνω, θα είχα πολλούς φίλους τότε. Είναι περίπλοκο αυτό για κάποιον που δεν έχει Έλληνες γονείς. Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο είναι το είδωλό μου, γιατί και εκείνος προέρχεται από πρόσφυγες γονείς. Ξεκινώντας από την Ελλάδα πέτυχε τόσα σπουδαία πράγματα. Ελπίζω κάποια μέρα κι εγώ στην αθλητική μου καριέρα να πετύχω κάτι μεγάλο».

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News