Καμίλα Βαλίγεβα: Βολεύει τον Πούτιν η υπόθεση ντόπινγκ;

Η συμμετοχή της Καμίλα Βαλίγεβα στο σύνθετο ατομικό του καλλιτεχνικού πατινάζ στους χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου επιτράπηκε, αλλά το πρόβλημα είναι πολύ πιο σοβαρό: Είναι κοινωνικό και πολιτικό και αφορά τον ισχυρό άντρα της Ρωσίας, Βλαντίμιρ Πούτιν.

Για να αντισταθμίσει κάποιος την αναλογία, αυτήν τη στιγμή η μόνη χρηστή ενασχόληση θα ήταν το πώς η Καμίλα Βαλίγεβα θα γινόταν να χάσει το χρυσό μετάλλιο. Θα επικρατούσε ο σαρκασμός για το εξηκοστό, που λέει ο λόγος, τετραπλό άλμα της καριέρας της, το οποίο επειδή ήταν το πρώτο στην Ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων ταρακούνησε τον κόσμο. Θα αναφερόταν δηκτικά το λάθος της επιλογής του άλματος από ελληνικά ΜΜΕ, δηλαδή του τετραπλού άξελ, που μόνο ο Γιουζούρου Χάνιου προσπάθησε σε αυτό το επίπεδο, στο ελεύθερο πρόγραμμά του δηλαδή, αλλά ατύχησε και έμεινε εκτός μεταλλίων στο ατομικό των Ανδρών. Θα ήταν αντάξια σχολιασμού η πτώση της στο τετραπλό τόλουπ, στο ελεύθερο πρόγραμμά της, την περίφημη χορογραφία του «Μπολερό» του Ραβέλ που επινόησε ο Ντανιήλ Γκλεϊχενγκάους, και θα επικρατούσε η απορία για το αν θα μπορούσε να βγάλει δεύτερο αγώνα σε μία εβδομάδα μέσα, κάτι που, λόγω των απαιτήσεων που επικρατούν στο «Sambo-70», το προπονητικό καμπ της Ετιέρι Τουτμπιερίτζε στην Αγία Πετρούπολη, είναι παράλογο να σκέφτεσαι ότι μπορεί να συμβεί.

Επιπλέον, θα υπήρχε αυτό το πέπλο μυστηρίου για το αν η Αλεξάντρα Τρουσόβα θα μπορούσε να την απειλήσει αν, για μία φορά, πετύχαινε το τριπλό άξελ της και έκανε και τα πέντε τετραπλά άλματα που έχει ενσωματώσει στο ελεύθερο πρόγραμμά της, και αν η Άννα Σερμπακόβα, με το δικό της πολύ πιο φερέγγυο άλμα και τα τρία τετραπλά θα ήταν η τελευταία επιζήσασα.

Το υψηλό ρίσκο συμμετοχής

Μια άλλη… ποντικοπαγίδα

Όμως, η ποντικοπαγίδα, όπως προοριζόταν να είναι ο τίτλος του κειμένου, δεν γράφτηκε. Ο κίνδυνος να… καεί το παιδί, συμμετέχοντας στον τελικό, είναι εμφανής. Το «προστατευμένο πρόσωπο» πρέπει να παραμείνει ως το τέλος τέτοιο. Το ρίσκο είναι τεράστιο: η εμφάνισή της, αφού η Ρωσία δικαιώθηκε στο CAS, και ένα χρυσό μετάλλιο στο σύνθετο ατομικό των Γυναικών, που αρχίζει την Τρίτη, 15 Φεβρουαρίου, και ολοκληρώνεται την Πέμπτη, 17, θα είναι η πλέον θετική εξέλιξη, φυσικά τηρουμένων των αναλογιών. Το χειρότερο που θα μπορούσε να γίνει, θα ήταν να το χάσει στα χαρτιά. Αλλά με τόση πίεση και με αγώνα πριν 10 μέρες, τον οποίο τελείωσε εξαντλημένη, μία ή δύο πτώσεις θα ήταν καταστροφή.

Το ζήτημα που κρατάει τα ηνία είναι, όμως, πολύ πιο σοβαρό: Η ψυχική υγεία. Η Καμίλα Βαλίγεβα βρέθηκε θετική στον έλεγχο που έγινε στις 25 Δεκεμβρίου του 2021, δηλαδή ανήμερα του θριάμβου της στο ρωσικό πρωτάθλημα, στην τριμεταζιδίνη, που είναι ουσία η οποία δίνεται για στηθάγχη.

Η σύγχυση από την οποία επικράτησε αυτός ο ανεπανάληπτος πανικός, προέκυψε από το ερώτημα αν η ουσία ήταν στη λίστα των απαγορευμένων. Την πρώτη μέρα, όταν η είδηση έγινε γνωστή μέσω της αναβολής της απονομής του χρυσού μεταλλίου στους Ρώσους, στο ομαδικό, απλώθηκε εν ριπή οφθαλμού η φήμη ότι δεν ήταν. Από εκεί και έπειτα, όταν μαθεύτηκε τελικά τόσο η υπαίτια της αναβολής όσο και το ότι συμπεριλαμβανόταν κανονικά στις απαγορευμένες ουσίες, το φεστιβάλ άρχισε. Ήταν ένα παρανοϊκό Oktoberfest μπροστά στα μάτια όλων.

Στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα

Το βλέμμα της Ετιέρι

Η Τουτμπιερίτζε σχολίασε ότι δεν ασχολείται με φήμες και ένα βλέμμα της αρκούσε ώστε όλοι να βρίσκονται σε απόσταση ασφαλείας από εκείνη, οι θέσεις του προπονητικού τρίο άλλαξαν και ο Σεργκέι Ντουντάκοφ, σε ημιάγρια κατάσταση, βρέθηκε στο κέντρο, έτοιμος να κάνει την αποκάλυψη του πραγματικού σούπερ ήρωα του τεχνικού τιμ και στα τέσσερα μέρη του ορίζοντα υπήρχαν άνθρωποι που σκέφτονταν τα δικά τους: στη Μόσχα ο Γεβγκένι Πλιούσενκο έδινε τα συγχαρητήριά του στο «χρυσό» ολυμπιονίκη του αντρικού, τον Νέιθαν Τσεν, και ενδεχομένως κρυφογελούσε με το πάθημα της Ετιέρι, διότι «τα έλεγα εγώ», στο Σπρινγκ του Τέξας η Σιμόν Μπάιλς σκεφτόταν τη δική της ιστορία στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο και πώς ο ρους δύο χρυσών μεταλλίων, του σύνθετου ατομικού και του σύνθετου ομαδικού, άλλαξε ρότα, στο Ντουμπάι, που βρίσκεται για τις διακοπές της η αρχηγός της ενόργανης της Ρωσίας, Ανγκελίνα Μελνίκοβα, θυμόταν τις δικές της στιγμές πίεσης στο Τόκιο και την απόλυτη ανάγκη να κατακτήσει η ομάδα της το χρυσό μετάλλιο, ειδικά μετά την κατάσταση με την Μπάιλς, και στο Πεκίνο η Ζένια Μεντβιέντεβα παρακαλούσε τα Μέσα Ενημέρωσης της χώρας να κάνουν υπομονή, ο Αλεκσέι Γιαγκούντιν απαντούσε μονολεκτικά σε συνέντευξη που του έγινε για το θέμα της Βαλίγεβα και η Αλίνα Ζαγκίτοβα μάλλον έκανε μπέιμπι-σίτινγκ στην αυτοδίκαιη διάδοχό της.

Επιπλέον, η Αλιόνα Κοστορνάγια πιθανότατα μελαγχολούσε, στην Αγία Πετρούπολη, για τη συναθλήτριά της. Πριν της πάρει τα παγκόσμια ρεκόρ η Βαλίγεβα, η Κοστορνάγια φάνταζε φαβορί για το χρυσό στους Ολυμπιακούς. Η ίδια έφυγε και πήγε στον Πλιούσενκο σχεδόν το ίδιο διάστημα με την Αλεξάντρα Τρουσόβα, με την οποία δεν μιλιόταν καν. Ήταν τέτοιο το μένος, που ο άλλοτε σπουδαίος πατινέρ, «χρυσός» ολυμπιονίκης του Τορίνου το 2006 στο ατομικό, ο πιο εκστατικός, καλλιτεχνικά, όλων των εποχών, είχε φτιάξει δύο προγράμματα προπονήσεων, ώστε τα δύο κορίτσια να μη συναντιούνται.

Η Κοστορνάγια ήθελε πίσω τη χαρά της και όταν έφυγε και επέστρεψε στην Τουτμπιερίτζε, δεν υποχώρησε. Αντιθέτως, σε δημόσιες τοποθετήσεις της αναφέρθηκε ξεκάθαρα στη σκληρότητα που μία πατινέζ μπορεί να αντιμετωπίσει και στο ότι το σώμα της φθείρεται παντί τρόπω, με αποτέλεσμα να εκτιμάται ότι ακόμα και ο τραυματισμός στο χέρι ήταν μία δικαιολογία που θα έβγαζε απαξάπαντες από τη δύσκολη θέση. Η Κοστορνάγια πόζαρε με το γύψο, όμως η ίδια δεν άφησε οποιαδήποτε αμφιβολία για το τι ένιωθε για τις… μαοϊκές μεθόδους προπόνησης της Ετιέρι.

Το ίδιο είχε κάνει κάποτε και η Ζένια Μεντβιέντεβα. Αλλά επιλογή δεν της άφησαν.

Το ζήτημα της ψυχικής υγείας

Ούτως ή άλλως… Τσαϊκόφσκι

Όταν η Μεντβιέντεβα αναγκάστηκε να αφήσει τον Καναδό προπονητή της, Μπράιαν Όρσερ, για τον οποίο τρέφει μεγάλη αγάπη, και θέλησε να επιστρέψει στη Ρωσία, το απαγορευτικό που σηκώθηκε ήταν το εξής: φέρεται να της είπαν πως είτε θα επέστρεφε στην Τουτμπιερίτζε, με την οποία μεγάλωσε και την οποία παράτησε λίγο μετά τους Ολυμπιακούς της Πιονγκτσάνγκ, είτε θα έπρεπε να σταματήσει το πατινάζ.

Προφανώς, πέραν της εξέλιξης της καριέρας της υπέροχης Γεβγκένια, η οποία έχει καταστεί influencer ευρείας αποδοχής, το υπονοούμενο είναι ότι στους κύκλους του καλλιτεχνικού πατινάζ η Ετιέρι βρίσκεται σε… απευθείας σύνδεση με την κυβέρνηση. Ο Βλαντίμιρ Πούτιν είναι βέβαιον ότι παρακολουθεί ενεργώς και εναργώς τα καθέστατα στον αθλητικό χώρο: όχι μόνο στο ποδόσφαιρο, που είχε σκαρώσει μεγάλο χουνέρι στους Προέδρους των Κροατίας και Γαλλίας μετά τον τελικό του Παγκόσμιου Κυπέλλου, όταν τους είχε αφήσει, σε μια φαινομενική βροχή κατά τη διάρκεια της απονομής, να βγάλουν μόνοι το φίδι από την τρύπα, ενώ του κρατούσαν την ομπρέλα, αλλά και στα ευγενή σπορ, όπως το καλλιτεχνικό πατινάζ και η ρυθμική γυμναστική, άλλωστε μόνο η επιβεβαίωση απομένει ώστε να είναι πια σίγουρο ότι και η «χρυσή» ολυμπιονίκης της Αθήνας το 2004, Αλίνα Καμπάγεβα, πλην της Λιουντμίλα, είναι μητέρα των παιδιών του.

Δεν χρειάζεται, λοιπόν, ειδικά μετά την περίπτωση της Ζένια, να είναι κάποιος μάγος για να καταλάβει πως ο Πούτιν εγκρίνει τον τρόπο της Τουτμπιερίτζε και ότι ουδόλως τον απασχολεί το γεγονός πως η Ρωσία δεν πηγαίνει εδώ και χρόνια ως Ρωσία στις μεγάλες διοργανώσεις, αλλά ως Ρωσική Ομοσπονδία. Δεν φαίνεται ότι τον νοιάζει καν πως δεν ακούγεται ο εθνικός ύμνος, αλλά το κονσέρτο για πιάνο του Πιότρ Τσαΐκόφσκι. Ειδικά από τη στιγμή που περιμένει το κατάλληλο σημείο για να εισβάλει στην Ουκρανία, παίζοντας τη γάτα με το ποντίκι με τους Αμερικανούς, με τον ομόλογό του, Τζο Μπάιντεν, να δίνει εντολή στους στρατιώτες των ΗΠΑ να φύγουν επειδή «απέναντί μας είναι ο πιο ισχυρός στρατός στον κόσμο και τα πράγματα μπορεί να γίνουν πολύ παλαβά».

Η ψυχική υγεία

Μια διαρκώς ανανεώσιμη κατάσταση

Αυτό που δεν μπορεί να κάνει ο Πούτιν, είναι να αναιρέσει ότι οι Ρώσοι έχουν σοβαρό πρόβλημα με την ψυχική υγεία. Δεν είναι, βεβαίως, μόνο δική του ευθύνη, αν και όλοι έχουν ένα μέρος για την επιμήκυνσή του. Από τον «Ντα Βίντσι της Στέπας», Μιχαήλ Λομονόσοφ, μέχρι τον Αλεξάντερ Πούσκιν και από τον Νικολάι Γκογκόλ ως τον Φιόντορ Ντοστογέφσκι, από τον Αλεξάντερ Γκριμπογέντοφ μέχρι την Άννα Αχμάτοβα και από τον Μιχαήλ Μπουλγκάκοφ μέχρι την Αΰν Ραντ, το ζήτημα της ψυχικής υγείας μετράει στη Ρωσία πάνω από 300 χρόνια, είτε πρόκειται για τις κομμένες γενειάδες του Πέτρου, τη Μεγάλη Αικατερίνη, για τους Δεκεμβριστές, τους Μπολσεβίκους, τον Τρότσκι, τον Γέλτσιν, την ξενομανία, το θρησκευτικό φανατισμό και ένα διαρκώς αντιστρεφόμενο σοβινισμό.

Προς το παρόν, το θέμα που αναδεικνύεται είναι ότι οι Ρώσοι συνεχίζουν να χρησιμοποιούν παράνομες μεθόδους προκειμένου να βρίσκονται στην κορυφή -αφού η ψυχική υγεία δεν βολεύει οποιονδήποτε να αναδεικνύεται, πέραν των ιδιωτών, καθώς το «ράλι» στη συζήτηση θα καταλήξει στην ευθύνη των κεφαλών για τον τρόπο που λειτουργεί ο κόσμος.

Το τέλος μιας καριέρας στα 15

Να περάσει η επόμενη

Αυτό που αναδεικνύει την αδιαφορία, είναι ότι η εξέταση είχε περιέλθει στα χέρια των Ρώσων πριν αποφασίσουν να στείλουν τη Βαλίγεβα στο Πεκίνο. Επιπλέον, εξετάζεται αν η ομάδα της Ετιέρι είχε δώσει εντολή. Είτε επρόκειτο για μια απόφαση κόστους, δηλαδή να προτιμήσουν να κατηγορηθούν για αυτό που έκαναν παρά για εκείνο που δεν έκαναν, ομολογώντας μια άφατη ενοχή, είτε για αδιαφορία, ό,τι οδηγεί στο μέλλον είναι ότι οι πατινέζ στο καμπ της Ετιέρι είναι παρωχημένες. Ο τρόπος που το τεχνικό τιμ (δεν) ασχολήθηκε με τον τραυματισμό της Μάγια Ουσατσόβα, που παραμέρισε την Κοστορνάγια, που δεν έχει γενικώς χρόνο να ασχολείται με υπαρξιακά, δεν μπορεί παρά να αντανακλά σε όλες τις πατινέζ. Από πίσω έρχονται μισή ντουζίνα αστεράκια -και για όλες, όπως και η Βαλίγεβα, που θα επιστρέψει στη Ρωσία δίχως να έχει χάσει τη λάμψη και τους χορηγούς της, υπάρχουν δουλειές μελλοντικά- τα οποία θα διαπρέψουν στον επόμενο ολυμπιακό κύκλο. Άλλωστε η Τρουσόβα και η Σερμπακόβα μοιάζουν με βετεράνους και ήταν 13χρονες όταν έγιναν οι προηγούμενοι Ολυμπιακοί.

Το πιο τρομακτικό ζήτημα από όλα είναι ότι μία 15χρονη πήρε φάρμακα για το στρες, προκειμένου να αντέξει την πίεση. Η Βαλίγεβα τελειώνει εδώ, αυτό, πια, μας το έχουν διδάξει οι ιστορίες της Γιούλιγια Λιπνίτσκαγια και Αλίνα Ζαγκίτοβα. Είναι και γονική απόφαση: από αυτό το καμπ οι πόρτες προς τη ρωσική… σόουμπιζ ανοίγουν διάπλατα μελλοντικά.

Στο καθαρά αθλητικό ζήτημα, όμως, αποτυπώνονται τα εξής: Στα 19 της δεν θα έχει οποιαδήποτε τύχη επιστροφής, οι θέσεις θα έχουν καταληφθεί. Πλέον, τα παιδάκια της Ετιέρι κάνουν κατά κανόνα τα τετραπλά, πολλές φορές με τα χέρια τεντωμένα ψηλά, τη στιγμή που για τη Μεντβιέντεβα, το 2017, γίνονταν ολόκληρες αναλύσεις για το αν το διπλό άξελ της ήταν εκτελεσμένο σωστά.

Ο χρόνος πετάει. Στο «Sambo-70» δεν θα είχαν αντίρρηση να στήσουν ολόκληρη επιχερηματολογία σε αυτήν τη φράση. Η Βαλίγεβα λογικά χάνει το τρένο της ολυμπιακής δόξας. Αλλά είναι μόνο μια παράπλευρη απώλεια.