Στέφανος Τσιτσιπάς: Τι ζυγίζει βαρύτερα; Το Νο 1 ή το γκραν σλαμ;
Πιθανή κατάκτηση του open της Αυστραλίας θα χαρίσει στον Στέφανο Τσιτσιπά και το Νο 1 της παγκόσμιας κατάταξης. Ακόμα κι αν ηττηθεί, όμως, θα μπορέσει να πατήσει την κορυφή σε κάποιο από τα επόμενα τουρνουά πριν από το Roland Garros.
Αν ο Στέφανος Τσιτσιπάς διαψεύσει τα προγνωστικά και κατακτήσει το open της Αυστραλίας, τότε θα έχει πετύχει με έναν σμπάρο δυο τρυγόνια. Και το πρώτο του γκραν σλαμ τουρνουά θα έχει κατακτήσει και στο Νο 1 της παγκόσμιας κατάταξης θα έχει ανέβει.
Μια μοναδικά ευνοϊκή συγκυρία, η οποία όμως θα πάρει σάρκα και οστά, μόνο στην περίπτωση που ο Έλληνας τενίστας κερδίσει τον Νόβακ Τζόκοβιτς. Η πίεση είναι πολύ μεγάλη, όμως ακόμα κι αν ο Στέφανος δεν τα καταφέρει, δεν θα έχει έρθει το τέλος του… κόσμου.
Ο Τσιτσιπάς θα βρει μπροστά του ξανά την ευκαιρία να ανέβει στο Νο 1, χωρίς, μάλιστα, να έχει κατακτήσει ένα από τα τέσσερα γκραν σλαμ. Το είχε καταφέρει τις γυναίκες η Κάρολιν Βοσνιάκι. Πρώτα ανέβηκε στο Νο 1 και στη συνέχεια κέρδισε σε ένα από τα τεσσάρα μεγάλα τουρνουά;
Αυτή η προοπτική θα χρύσωνε, όμως, την απογοήτευση της πιθανής ήττας σε τελικό γκραν σλαμ;
Με λίγα λόγια, αλήθεια, τι μέτρα πιο πολύ για ένα τενίστα; Η κούπα στο γκραν σλαμ ή η κορυφή της παγκόσμιας κατάταξης; Η απάντηση είναι ασφαλώς υποκειμενική, ωστόσο υπάρχουν κάποιες συγκεκριμένες σταθερές.
Σε ένα αντίστοιχο δίλημμα στον κλασικό αθλητισμό, στο «παγκόσμιο ρεκόρ ή ολυμπιακός τίτλος», οι περισσότεροι, αν όχι όλοι, επιλέγουν το δεύτερο. Στο τένις τα δεδομένα είναι λίγο διαφορετικά…
Δεδομένο πρώτο: Τα γκραν σλαμ είναι τέσσερα και διεξάγονται όλα σε ετήσια βάση. Δηλαδή, σε μια τετραετία, κάθε τενίστας έχει 16 ευκαιρίες για να κάνει ένα από τα τρόπαια δικό του. Σε καμία περίπτωση δεν είναι ισοδύναμο ενός χρυσού ολυμπιακού μεταλλίου για έναν αθλητή οποιουδήποτε άλλου σπορ.
Δεδομένο δεύτερο: Στο τένις υπάρχει ένα αγώνισμα, το απλό (ΟΚ υπάρχει και το διπλό, αλλά και το μεικτό, αλλά δεν έχουν σε καμία περίπτωση την ίδια βαρύτητα) και όχι 24 όπως στο στίβο ή 20 όπως στην κολύμβηση. Αν ένας τενίστας ανέβει στο Νο 1 της παγκόσμιας κατάταξης, αυτόματα θεωρείται ότι σε ένα κύκλο 365 ημερών είναι ο καλύτερος στον κόσμο σε ένα άθλημα, ανάμεσα σε εκατομμύρια συναθλητές του σε όλο τον κόσμο!
Δεδομένο τρίτο: Από το 1973, την εποχή που στην κοινότητα του τένις αποκαλείται open era, έχουν κατακτήσει γκραν σλαμ τίτλο 52 άτομα. Κάποιοι απ’ αυτούς ήταν τενίστες του ενός τουρνουά, της μίας ευκαιρίας και αργότερα στην καριέρα τους δεν πέτυχαν τίποτα το ιδιαίτερο. Στο Νο 1, όμως, έχουν ανέβει μόνον 28 αθλητές από 13 χώρες και τα τελευταία 20 χρόνια μόλις 6, ενώ σε αυτές τις δύο τελευταίες δεκαετίες οι περισσότεροι από τους διπλάσιους, δηλαδή 13, κατάφεραν να κερδίσουν ένα από τα τέσσερα γκραν σλαμ.
Την εποχή της παντοκρατορίας των big four, μόλις πρόσφατα κατάφερε ένας τενίστας, ο Κάρλος Αλκαράθ να φτάσει στο Νο 1 της παγκόσμιας κατάταξης. Αντίθετα, 7 μπόρεσαν να κερδίσουν ένα γκραν σλαμ, κάποιες φορές εκμεταλλευόμενοι και την απουσία, λόγω τραυματισμού, κάποιου (-ων) από τους τέσσερις κορυφαίους τενίστες.
Δεδομένο τέταρτο: Το Νο 1 απαιτεί σταθερά καλή παρουσία και τις 52 εβδομάδες του tour, προσεκτική επιλογή αγώνων, πολλές νίκες επί ισχυρών αντιπάλων, αποφυγή τραυματισμών και αντοχές σε δύσκολες συνθήκες και στα συνεχή ταξίδια.
Για την κατάκτηση ενός γκραν σλαμ χρειάζονται δύο πολύ καλές εβδομάδες, αν όχι μία, καθώς οι τενίστες που βρίσκονται στις υψηλές θέσεις, συνήθως έχουν τις πρώτες εφτά μέρες αντιπάλους τους οποίους μπορεί να κερδίσουν χωρίς να δώσουν το 100% των δυνατοτήτων τους.
Με λίγα λόγια, η κατάκτηση ενός γκραν σλαμ, είναι, αναμφισβήτητα, μια μοναδική στιγμή στην καριέρα ενός τενίστα, πόσω μάλλον αν τα καταφέρει περισσότερες από μία φορές, και για πολλούς ό,τι σημαντικότερο έχει συμβεί στην καριέρα τους. Ωστόσο στην πλάστιγγα των επιτυχιών, πραγματικά κανείς δεν μπορεί να απαντήσει με σιγουριά, αν ζυγίζει περισσότερο από το Νο 1 και την αίσθηση υπεροχής που χαρίζει ο τίτλος του κορυφαίου τενίστα στον κόσμο.
