ΜΑΡΙΑ ΣΑΚΚΑΡΗ: Τα τρία σημεία που εκτοξεύουν το παιχνίδι της

Είναι ηλίθιο να περιμένεις διαφορετική έκβαση, κάνοντας συνεχώς τα ίδια πράγματα. Μία φράση που έχει χρεωθεί από πολλούς στον Αϊνστάιν, αλλά εν τέλει δεν είναι αυτός ο «πατέρας» της. Η Μαρία Σάκκαρη παρόλα αυτά έγινε θιασώτης της και την έκανε πράξη στο κορτ.

Δεν είναι η άπειρη και άτολμη, πολλές φορές στα όρια της υπερβολής, τενίστρια που αγωνίστηκε στον πρώτο της τελικό το 2018. Μία παίχτρια με φανερά από τότε τα σημάδια του ταλέντου της, αλλά και χτυπητά σκαμπανεβάσματα στον πνευματικό τομέα, όταν το παιχνίδι δεν πηγαίνει κατ’ ευχήν.

Πέρασε τις δυσκολίες της και εξελίχθηκε βήμα βήμα, σταθερά φτάνοντας να χτυπάει την πόρτα της πρώτης δεκάδας, παρόλο που πριν καιρό τα όνειρά της για top-5 ακουγόταν ουτοπικά. Η Μαρία που τράκαρε συνέχεια στον 3ο γύρο των slam, έφτασε να κάνει τον ημιτελικό… συνήθεια, κάνοντας άλματα προόδου τόσο στον αγωνιστικό, όσο και τον πνευματικό τομέα.

Ο παράγοντας Τομ Χιλ

Ο Βρετανός κόουτς της Μαρίας Σάκκαρη -μαζί με τον Γιάννη Στεργίου- αποτέλεσε τον… κρυπτονίτη της. Πολλές φορές το coaching (που επιτρέπεται στην WTA) μεταξύ των δύο, στα γκέιμ που πραγματοποιείται η αλλαγή στο κορτ, γινόταν viral. Η «τραυματισμένη» ψυχολογία της Μαρίας, όταν τα χτυπήματα δεν της έβγαιναν, οδηγούσε σε υπερβολές και αυτές με τη σειρά τους σε αβίαστα λάθη.

Η δουλειά που έχουν κάνει τα τελευταία τρία χρόνια, έχουν μετατρέψει την Ελληνίδα σε μία δυναμική και σίγουρα πιο επιθετική τενίστρια, που εμπιστεύεται πλήρως το παιχνίδι της από την baseline. Στον 2ο γύρο του φετινού US Open απέναντι στη Σινιάκοβα, αντιμετώπισε μία τέτοια συνθήκη. Η Τσέχα δεν ήταν καλύτερη στο κορτ, έχασε το πρώτο σετ αλλά προηγήθηκε με μπρέικ στο δεύτερο. Αν γυρνούσαμε τον χρόνο πίσω, είναι πιθανόν η Σάκκαρη να έψαχνε χτυπήματα έξω από το ρεπερτόριό της, βιαστικά, που θα οδηγούσαν σε λάθη και σε «κρίση» μέσα στο ίδιο το παιχνίδι.

Αντ’ αυτού έμεινε πιστή στο πλάνο της, έβαλε μέσα στο κορτ τις μπάλες και απαίτησε από την -σαφώς κατώτερη- αντίπαλό της να κλείσει το σετ. Εκείνη υπέπεσε σε λάθη και η Μαρία έφτασε σε ένα εύκολο 2-0, παίρνοντας την πρόκριση.

«Όπλο» το φλατ σερβίς

Το σερβίς της είχε και αυτό τα δικά του σκαπανεβάσματα, ακόμα και στο ίδιο το παιχνίδι. Η ίδια έχει παραδεχτεί σε πρόσφατη συνέντευξη, πως έπρεπε να το χρησιμοποιήσει ως «όπλο», αφού έτσι και αλλιώς είναι μία παίχτρια που της αρέσει να χτυπάει την μπάλα φλατ. Μπορεί να μην σερβίρει από τα 186 εκατοστά, όπως το τελευταίο «θύμα» της στον προημιτελικό, Καρολίνα Πλίσκοβα, αλλά είναι ικανή να τοποθετήσει με πολλά χιλιόμετρα την μπάλα στο «Τ».

Είναι μέσα στη δεκάδα των καλύτερων σέρβερ για το 2021, ενώ -αφού απέκλεισε την Πλίσκοβα- αποτελεί την καλύτερη στους άσους, όσον αφορά τις τέσσερις που έχουν απομείνει το US Open, έχοντας έναν παραπάνω από την Αρίνα Σαμπαλένκα (30 έναντι 29).

.@mariasakkari has got it all working early. She leads by a break, 3-2. pic.twitter.com/BpEMqfsBwG

— US Open Tennis (@usopen) September 8, 2021

 

Η αστάθεια έκανε χώρο στην ασφάλεια και τα double fault έδωσαν τη θέση τους στους άσους και τους εύκολους πόντους από το σερβίς, δίνοντας μία έξτρα δόση επιθετικότητας στο… μεταλλαγμένο της παιχνίδι από τα μέσα του 2019 και έπειτα. Μάλιστα, απέναντι στην Πλίσκοβα έχασε μόλις δύο πόντους πίσω από το πρώτο της σερβίς, δίνοντάς της να… γευτεί λίγο από το δηλητήριο που σκοτώνει τις δικές της αντιπάλους, όταν εκτοξεύει «βόμβες» από το σερβίς.

Το τελευταίο αποτελεί και χαρακτηριστικό της πορείας, αλλά και της προσαρμοστικότητάς της στο τουρνουά. Πέραν από τον προημιτελικό, η Σάκκαρη κέρδισε και προηγούμενους γύρους προσαρμόζοντας το παιχνίδι της σε αυτό των αντιπάλων. Μπόρεσε να αμυνθεί και να οδηγήσει σε λάθη την Κβίτοβα, να αντέξει στα ράλι απέναντι στην Αντρεέσκου και αν επιτεθεί μόνο όταν χρειάζεται.

Τις εξοντώνει με τα χτυπήματα εδάφους

Όλα τα παραπάνω είναι ικανές, αλλά όχι αναγκαίες συνθήκες, για να φτάσεις σε έναν ημιτελικό grand slam. Το σερβίς σου δίνει πλεονέκτημα, αλλά πρέπει να τελειώσεις και τον πόντο. Οι άμυνες θα σε κρατήσουν στα ράλι, το footwork θα σε «βγάλει στον αφρό», αλλά πρέπει να κρατήσεις τις μπάλες στο κορτ. Η αλήθεια είναι πως στο παρελθόν, η Σάκκαρη έχανε πολλές φορές από την ίδια την Μαρία. Ο ίδιος της ο εαυτός αποτελούσε τροχοπέδη, αλλά στο US Open τη βλέπουμε πιο απελευθερωμένη από ποτέ.

Τα δύο τελευταία παιχνίδια με την Αντρεέσκου και την Πλίσκοβα είναι δεδομένα τα δύο καλύτερα της καριέρας της. Σε αυτά τα δύο ματς η ρακέτα της κατάφερε να παράξει 69 winners και μόλις 55 αβίαστα λάθη, κόντρα σε δύο τενίστριες που αναμφίβολα μπορούν να αυξήσουν την πίεση, εκμαιεύοντάς τα.

Η θαυμαστή συνέπεια και σταθερότητα που επιδεικνύει στα χτυπήματα εδάφους είναι και το προσόν που την κάνει να ξεχωρίζει. Επιβλητική στο δεύτερο χτύπημα (το 1-2 punch όπως λέμε) πίσω από το σερβίς, αψεγάδιαστη από το μπάκχαντ που λειτουργεί στην εντέλεια, ειδικά cross court και ασταμάτητη όταν απελευθερώνει το βαρύ της φόρχαντ από τη βασική γραμμή, σημαδεύοντας βαθιά στα πόδια της εκάστοτε αντιπάλου. Οι γωνίες που τοποθέτησε τις μπάλες, πίσω από τα χτυπήματά της στον προημιτελικό, έθεσαν εξ αρχής εκτός διεκδίκησης πρόκρισης την Πλίσκοβα.

Αν αρκούν αυτά για να βρεθεί για πρώτη φορά σε τελικό grand slam, το βράδυ του Σαββάτου στο US Open; Σίγουρα δεν είναι δεδομένη, απέναντι στην μικρή αλλά θαυματουργή Έμα Ραντουκάνου. Το δεδομένο είναι πως τα παραπάνω μπορούν να την καθιερώσουν σε ημιτελικούς και τελικούς στο μέλλον. Άλλωστε, σε σκάρτο διάστημα τεσσάρων μηνών, μετράει δύο συμμετοχές σε «Final-4» ενός slam και… έπεται και συνέχεια.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News