ΡΑΦΑΕΛ ΝΑΔΑΛ: Αποσύρθηκε από Wimbledon και Ολυμπιακούς αγώνες. Ψάχνει το δικό του «μπλακτζακ»

«Ο Ράφα είναι ένας νορμάλ άνθρωπος, ο οποίος κάνει πράγματα που δεν είναι νορμάλ». Αυτά ήταν τα λόγια του Γκιγιέρμο Βίγιας, αμέσως μετά τη νίκη του Ισπανού επί του Στάνισλας Βαβρίνκα το 2017, όταν και κατέκτησε το 10ο από τα 13 Ρολάντ Γκαρός της καριέρας του.

Όμως ως νορμάλ άνθρωπος που είναι, υπάρχει μια μάχη που δεν μπορεί να κερδίσει, όσο και αν πασχίζει να βρίσκεται πίσω από κάθε μπάλα. Είναι φυσικά αυτή με τον χρόνο, ο οποίος παραμένει αήττητος απέναντι στον οποιονδήποτε.

Ο Ναδάλ τον Ιούνιο έκλεισε τα 35 του χρόνια και μετά τον χαμένο του ημιτελικό στο Παρίσι, αποφάσισε να μην λάβει μέρος στο Wimbledon, αλλά ούτε στους επερχόμενους Ολυμπιακούς αγώνες.

Hi all, I have decided not to participate at this year’s Championships at Wimbledon and the Olympic Games in Tokyo. It’s never an easy decision to take but after listening to my body and discuss it with my team I understand that it is the right decision

— Rafa Nadal (@RafaelNadal) June 17, 2021

«Αποφάσισα να μη συμμετέχω στο φετινό Γουίμπλεντον και τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Δεν είναι ποτέ μια εύκολη απόφαση, αλλά πρέπει να ακούσω το σώμα μου. Στόχος είναι να επεκτείνω την καριέρα μου και να συνεχίσω να κάνω αυτό που με κάνει χαρούμενο, να είμαι ανταγωνιστικός στο υψηλό επίπεδο και να συνεχίσω να μάχομαι για τους επαγγελματικούς και προσωπικούς στόχους στο υψηλότερο επίπεδο ανταγωνισμού».

Όσο περνούν άλλωστε τα χρόνια, οι «Big 3» του τένις προσπαθούν να επιλέγουν όλο και λιγότερα τουρνουά, ώστε να εμφανίζονται ανταγωνιστικοί και να μη προσθέσουν «βάρη» στα ελαφρώς γηρασμένα κορμιά τους. Τόσο ο Ναδάλ, όσο και οι Φέντερερ, Τζόκοβιτς καταρτίζουν το πρόγραμμά τους έτσι ώστε να δώσουν βάση στα γκραντ σλαμ, ειδικά σε αυτά που θεωρούν πως έχουν τις μεγαλύτερες πιθανότητες.

Είναι επιτυχημένος στο Wimbledon;

Το γρασίδι δεν είναι η επιφάνεια στην οποία ο Ναδάλ έχει τόσες επιτυχίες. Έχει κατακτήσει το Wimbledon 2 φορές, μία απέναντι στον Ρότζερ Φέντερερ στον ανεπανάληπτο τελικό του 2008 και με ένα διάλειμμα ενός έτους, επανήλθε το 2010 όταν κέρδισε στο «φώτο φίνις» τον Τόμας Μπέρντιχ.

Ο απολογισμός του στο Λονδρέζικο σλάμ είναι 53 νίκες και 12 ήττες. Ακούγοντας λοιπόν αυτά τα επιτεύγματα, καταλαβαίνεις πως μάλλον είναι μέτρια για το επίπεδό του.

Στην πραγματικότητα μετρά 5 τελικούς σε ισάριθμες φορές που πάτησε το χορτάρι του «All England Club» το διάστημα από το 2006-2011 -με εξαίρεση το 2010 που ήταν τραυματίας.

Από εκεί και έπειτα τα λαβωμένα του γόνατα, στερούσαν από τον Ράφα τρόπους για να είναι ανταγωνιστικός στην ταχύτερη επιφάνεια με τη χαμηλότερη αναπήδηση της μπάλας.

«Είναι πιθανότατα η δυσκολότερη επιφάνεια για μένα σήμερα, επειδή έπρεπε να κινηθώ και να παίξω σε μια χαμηλότερη θέση από αυτή που κάνω στις υπόλοιπες επιφάνειες» έλεγε ο Ισπανός μετά την ήττα του από τον Στιβ Νταρσίς στον 1ο γύρο -τη μία από τις δύο που έχει χάσει σε 1ο γύρο γκραντ σλαμ- του τουρνουά το 2013.

Η επιστροφή του στους ημιτελικούς του 2018 και 2019 είναι άλλη μια απόδειξη της μαχητικότητας και αυτού του «winning mentality» που έχει ποτίσει το Μαγιορκέζικο αίμα του.

Φάκελος Ολυμπιακοί Αγώνες

To 2016 ένας τραυματισμός στον καρπό τον έκανε ευάλωτο, εξαναγκάζοντάς τον σε απόσυρση από τον 2ο γύρο του αγαπημένου του Ρολάντ Γκαρός.

«Θα προσπαθήσουμε να εντείνουμε την προπόνηση, ώστε να είμαστε έτοιμοι για τον πρώτο γύρο (σ.σ. του Ρίο). Η προπόνηση με τον Άντι Μάρεϊ, ήταν πραγματικά σκληρή. Ήταν η πρώτη με έναν τοπ παίχτη και είμαστε χαρούμενοι, Τα πράγματα πηγαίνουν καλά» τόνιζε ο Τόνι Ναδάλ, προπονητής του ακόμα τότε.

Ο ανηψιός του δεν ήταν σίγουρο πως θα αγωνιστεί στην Ολυμπιάδα του Ρίο, όμως το κίνητρο να μπει ως σημαιοφόρος για τη χώρα του και να διεκδικήσει ένα ακόμα μετάλλιο υπερκέρασε τους πόνους.

Η πορεία του στο απλό σταμάτησε μετά από έναν σπουδαίο ημιτελικό πάνω στον Χουάν Μαρτίν Ντελ Πότρο, σε ένα παιχνίδι γεμάτο ένταση και Αργεντίνικες ιαχές στις εξέδρες. Ωστόσο από το Ρίο έφυγε με το χρυσό μετάλλιο στο διπλό, παρέα με τον Μαρκ Λόπεζ, επικρατώντας των Μεργκέα και Τεκάου με 2-1 σετ στον τελικό.

Ζευγάρωσε έτσι τα χρυσά του, αφού στο Πεκίνο το 2008 ήταν ανίκητος, πανηγυρίζοντας κόντρα στον Χιλιανό Φερνάντο Γκονζάλεζ στο φινάλε.

Ο στόχος του είναι το US Open

Οι 35 Μάηδες που κουβαλά στην πλάτη του από φέτος, θα μπουν τροχοπέδη στην τροποποίηση του προγράμματός του. Η κούρσα των σλαμ συνεχίζεται σε αμέιωτους ρυθμούς, με φόντο τον τίτλο του «κορυφαίο όλων των εποχών». Ήδη η ανάσα του Τζόκοβιτς με τους 19 τίτλους, αφήνει τα χνώτα της στον σβέρκο των δύο έτερων θρύλων -Ναδάλ και Φέντερερ- του τένις που μετρούν από 20.

Η προοπτική ενός US Open στις αρχές Σεπτέμβρη είναι σημαντικότερη από την «πάλη» για μια πρωτιά, που το…χρυσάφι της δε μετρά το ίδιο στη γλώσσα του τένις. Θέλει να ανακόψει την πορεία του Τζόκοβιτς προς το ημερολογιακό σλαμ -σύμφωνα και με τις δηλώσεις του Μάριαν Βάιντα- και τις περισσότερες πιθανότητες ξέρει πως τις έχει στα γήπεδα της Νέας Υόρκης.

Έτσι ο Ναδάλ κάνει στην άκρη, σκεπτόμενος ένα βήμα παραπέρα, ψάχνοντας το δικό του «μπλακτζακ». Τον 21ο τίτλο που θα τον φέρει πάνω από τον Ρότζερ Φέντερερ σε γκραντ σλαμ τίτλους. Δεν του χρειάζεται ένας ακόμα χαμένος ημιτελικός στο Λονδίνο. Όπως έχει δηλώσει και παλαιότερα «το κίνητρό μου είναι το αύριο, ένα βήμα τη φορά». Αυτή τη φορά το «αύριο» αφορά την τενιστική αιωνιότητα, τον θρόνο του κορυφαίου…

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News