Στέφανος Τσιτσιπάς: Οι ήττες που θυμίζουν... Φέντερερ και η μεγάλη ευκαιρία στο χώμα

Στέφανος Τσιτσιπάς και hard courts τέλος, τουλάχιστον προσωρινά, αφού στη σεζόν μεσολαβεί η χωμάτινη περίοδος και λίγο από γρασίδι, με αποκορύφωμα το Wimbledon, προτού επανέλθουμε στην… κανονικότητα!

Μία σεζόν που για τον Τσιτσιπά κινήθηκε από την αμφιβολία σε σταθμισμένες επιτυχίες αλλά και μια σημαντική προσθήκη στην προπονητική ομάδα του, αυτήν του Τόμας Ένκβιστ. Για τον Έλληνα τενίστα ήταν πάνω από όλα η αποκατάσταση, αφού ξεκίνησε όντας εγχειρισμένος και με πόνους στον αγκώνα του, αλλά παρόλα αυτά προσέθεσε άλλο ένα αγωνιστικό γαλόνι στην καριέρα του, αυτό του ημιτελικού στο Australian Open.

Ο Μεντβέντεφ τον κέρδισε και μετέπειτα ο Τσιτσιπάς έψαχνε την ισορροπία του στο παιχνίδι, μεταξύ της πνευματικής σταθερότητας, των τμηματικών αλλαγών στην τακτική του αλλά και τη διαχείριση του απαλλαγμένου από πόνους πλέον αγκώνα του. Ο τελικός του Ρότερνταμ ήταν η κορωνίδα σε μία σειρά από μέτριες εμφανίσεις.

Το καλύτερο βέβαια το κρατούσε προς το φινάλε, αφού είχε μία πολύ καλή παρουσία στο Μαϊάμι, παρότι ηττήθηκε από τον Αλκαθάρ Γκαρφία στους «16». Ήταν μία αναμέτρηση που δεν έμοιαζε με τις προηγούμενες, στις οποίες ο Στεφ έφυγε με κατεβασμένο το κεφάλι…

Ο Τσιτσιπάς την… πάτησε από τον «επόμενο Ναδάλ», όπως ο Ρότζερ από τον Ναδάλ

Ο Αλκαράθ δικαίως τον ξανακέρδισε στο δεύτερο συναπάντημά τους μετά το US Open τον περασμένο Σεπτέμβριο. Μπορεί ο Τσιτσιπάς να ήταν ανώτερος στο ξεκίνημα της αναμέτρησης, αλλά μετά το 5-2 η τακτική του Ισπανού άρχισε να αποδίδει περισσότερο, οδηγώντας σε λάθη τον, πολύ μεστό μέχρι εκείνο το σημείο, Στεφ.

Ο νεαρός έχει λόγω της καταγωγής του και του potential που βλέπουν σε αυτόν, τον χαρακτηρισμό του «επόμενου Ναδάλ». Βαρύ φορτίο για να σηκώσει στους ώμους του, αλλά ο Αλκαράθ Γκαρφία δε φαίνεται να προβληματίζεται, πραγματοποιώντας εντυπωσιακά πράγματα μέσα στο 2022, μετρώντας 15 νίκες και μόλις 2 ήττες.

Πίσω στο θέμα μας όμως, ο Ισπανός δήλωσε μετά το τέλος του παιχνιδιού πως έβαζε δύο-τρία cross court backhand και στη συνέχεια άλλαζε, εκτελώντας στην ευθεία, πιάνοντας απροετοίμαστο τον Τσιτσιπά, που μένει κολλημένος στην πλευρά του δικού του backhand και ψάχνει την ευκαιρία του να παίξει inside-in με το forehand του, αν θέλει να αλλάξει τον ρυθμό.

Αν δε σας θυμίζει κάτι αυτό, είναι η τακτική που εν πολλοίς χρησιμοποιούσε ο Ναδάλ απέναντι στον Φέντερερ, με τον Ελβετό βέβαια λόγω της μοναδικότητάς του να βρίσκει πολύ περισσότερες διεξόδους, αντιμετωπίζοντας το βαρύ top-spin που ερχόταν κατά πάνω του. Ο Τσιτσιπάς δεν τις βρήκε ποτέ στα πιο flat χτυπήματα του Αλκαράθ, που έπαιξε στην ευθεία με ποσοστό 37% από το backhand (ο Στέφανος με μόλις 19%) και μοιράια έμεινε εκτεθειμένος στους κρίσιμους πόντους.

Η μεγάλη ευκαιρία για κάτι σπουδαίο στο χώμα

Το αποτύπωμα που αφήνει το Μαϊάμι κρίνεται μάλλον θετικό, αφού ο Τσιτσιπάς έπαιξει πολύ καλό τένις σε μεγάλα διαστήματα των παιχνιδιών του, ασχέτως αν δεν έφτασε τόσο βαθιά όσο θα ήθελε στο τουρνουά. Και τώρα… χώμα!

Μία επιφάνεια που δίνει στον Έλληνα τενίστα πολλά περισσότερα πλεονεκτήματα και τις περισσότερες φορές εξαλείφει τις αδυναμίες του. Η κίνησή του και τα τρεξίματά του, δίνουν την ευκαιρία να… χορεύει στο χώμα, το μέγεθός του να χτυπάει από το one-handed backhand του στο κατάλληλο ύψος και το top-spin που χρησιμοποιεί από το forehand να αποτελεί το «κλειδί».

Το forehand του Τσιτσιπά μετράει περίπου 55 στροφές το δευτερόλεπτο (rps), πλησιάζοντας αρκετά το πιο κυριαρχικό χτύπημα που έχει εμφανιστεί στα τενιστικά κορτ, αυτό του Ναδάλ. Με αυτόν τον τρόπο σημαδεύει τις γραμμές, ανοίγει το κορτ και φέρνει σε δυσχερείς θέσεις τους αντιπάλους του.

Πέραν όλων αυτών, είναι μία χρονιά περίεργη. Ο Ναδάλ δεν είναι κάτοχος του Roland Garros και κανείς δεν ξέρει πως θα εμφανιστεί μετά το πρόβλημά του στα πλευρά, που τον αφήνει εκτός του Μόντε Κάρλο μην επιτρέποντάς του σωστή προετοιμασία για το Παρίσι. Ο Τζόκοβιτς έχει μπλέξει στον κυκεώνα που δημιούργησε για τον εαυτό του και η αγωνιστική του απραξία θα πρέπει να καλυφθεί στα ελάχιστα τουρνουά που καλείται να παίξει, με αρχή το Πριγκιπάτο.

Ζβέρεφ και Μεντβέντεφ χάνουν σε αυτήν την επιφάνεια αρκετή από τη δυναμική τους, με τον πρώτο να βλέπει το σερβίς του να μην είναι τόσο αιχμηρό και τον Ρώσο να μην μπορεί να τα βγάλει πέρα με την αναπήδηση και τις πιο αργές μπάλες, αφού κάτι τέτοιο δίνει τη δυνατότητα και στους υπόλοιπους να μετατρέπονται σε… τοίχο. Άλλωστε μόλις πέρσι πέτυχε την πρώτη του νίκη στο γαλλικό σλαμ, έπειτα από τέσσερις αποτυχημένες απόπειρες.

Δεδομένων αυτών, ο Τσιτσιπάς θα έχει να αντιμετωπίσει τους μεγάλους του αντιπάλους γεμάτους με ερωτηματικά και αδυναμίες, αλλά σκοπός έιναι αυτός να κοιτάξει τον δικό του δρόμο, αποφεύγοντας τις παγίδες.

Η προσθήκη του Τόμας Ένκβιστ έχει (και) αυτόν τον ρόλο

Ο Τόμας Ένκβιστ ήρθε για να μείνει και αυτή η ενίσχυση του προπονητικού του τιμ κινείται προς την παραπάνω κατεύθυνση. Ο Τσιτσιπάς χρειάζεται πνευματική ηρεμία στο παιχνίδι του και όχι διαρκώς ένα εξιλαστήριο θύμα ή κάποιον στόχο στο box του για να εκτονώσει τα νεύρα του.

Βέβαια η δουλειά δε χρειάζεται μόνο στο αγωνιστικό κομμάτι, τμήματα του οποίου, όπως το παιχνίδι στο φιλέ βελτιώνονται διαρκώς. Από το ATP Cup, λίγο πριν το Australian Open ο Στέφανος έδειξε τη διάθεση να φτάσει κοντά στο φιλέ και να επιτεθεί, εξού και ο λόγος που αγωνίζεται στα διπλά με παρτενέρ τον Φελιτσιάνο Λόπεζ, αυξάνοντας την αποτελεσματικότητά του στο κοντά στο φιλέ!

Ο Στεφ αποτελεί τον κάτοχο του περσινού τίτλου στο Μόντε Κάρλο και φέρει τον ρόλο του φιναλίστ του Roland Garros από το 2021. Για να συνεχίζει να εστιάζει σε αυτά θα πρέπει αφήσει τους εξωγενείς παράγοντες να μουντζουρώνουν το παιχνίδι του και αυτά δεν είναι μόνο οι τοποθετήσεις του στα social που -δικαίως τις περισσότερες φορές- εγείρουν αντιδράσεις, αλλά και όσα λέει στις συνεντεύξεις τύπου.

Ακόμα και αν κατακτούσε τον τίτλο στο Μαϊάμι, ο ντόρος γύρω από την τοποθέτησή του για τα 5 σετ που πρέπει να παίζουν οι γυναίκες θα είχε αφήσει ισχυρή ανάμνηση στους περισσότερους, στρέφοντας συνεχώς τη συζήτηση μακριά από το τένις του. Ο Τσιτσιπάς δεν είχε κανέναν λόγο να πάρει θέση στο θέμα, ασχέτως αν η γνώμη του είναι σωστή ή λανθασμένη. Το τένις του είναι αυτό που θα τον φέρει μπροστά σε μία μεγάλη πρόκληση και μερικούς σπουδαίους τίτλους ενόψει της χωμάτινης περιόδου και γιατί όχι στο Roland Garros, που οριακά άγγιξε πέρσι, προτού ο Τζόκοβιτς του το «αρπάξει» μέσα από τα χέρια!

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News