Ολυμπιακός: Στόπερ, η πρώτη πολύ δύσκολη απόφαση του Κορμπεράν

Με τον Ολυμπιακό να αδυνατεί να πιάσει έστω και υποφερτά στάνταρντς απόδοσης στα πρώτα επίσημα παιχνίδια της σεζόν, ο Κάρλος Κορμπεράν καλείται να λάβει ουκ ολίγες εξαιρετικά κρίσιμες αποφάσεις για τη δομή που επιθυμεί να αποκτήσουν οι «ερυθρόλευκοι» για τη συνέχεια της σεζόν.

Προφανώς και το έλλειμα δημιουργίας, η παντελής απουσία φαντασίας και αυτοματισμών και το ολοκληρωτικά ακίνδυνο επιθετικά προφίλ των πρωταθλητών κάνουν… μπαμ από χιλιόμετρα μακριά και προβληματίζουν τον Ισπανό, ωστόσο ο μεγαλύτερος ενδεχομένως πονοκέφαλος του Ίβηρα τεχνικού είναι πως θα αντιμετωπίσει την αποκαρδιωτική εικόνα που εμφανίζει η αμυντική γραμμή της ομάδας του και κυρίως τα στόπερ της.

Βλέπετε όταν ξεκινούσε ο μεταγραφικός σχεδιασμός του Ολυμπιακού από την Άνοιξη, άπαντες θεωρούσαν ότι οι «ερυθρόλευκοι» ήταν πλήρεις στο κέντρο της άμυνάς τους.

Σωκράτης Παπασταθόπουλος, Κώστας Μανωλάς, Παπέ Αμπού Σισέ (θεωρητικά τρεις κεντρικοί αμυντικοί υψηλού επιπέδου) και από πίσω Ουσεϊνού Μπα και Αβράαμ Παπαδόπουλος ως εναλλακτική.

Η μετατόπιση του Αβραάμ σε ρόλο γενικού αρχηγού, δημιούργησε το πρώτο κενό, αλλά και το πιο εύκολο να καλυφθεί με κάποιον υποσχόμενο νεαρό στόπερ ενδεχομένως ακόμη και από τα τμήματα υποδομής της ομάδας. Αυτό είναι το μικρότερο πρόβλημα.

Με τον Μπα να πείθει κάθε χρόνο που περνά ότι η προβληματική του σκέψη και νοοτροπία κατά τη διάρκεια των αγώνων αποτελεί, μέχρι στιγμής, ανίκητο τροχοπέδη για την εξέλιξη του, ο πονοκέφαλος εντείνεται ολοένα και περισσότερο για την εικόνα των τριών κεντρικών αμυντικών που θεωρούνται τα «βαριά» χαρτιά της «ερυθρόλευκης» οπισθοφυλακής.

Από παίκτες με την εμπειρία Μανωλά – Σωκράτη έχεις απαίτηση να γίνουν μέρος της λύσης και όχι κομμάτι του προβλήματος…

Η εικόνα του Κώστα Μανωλά στη ρεβάνς με τη Μακάμπι (σ.σ. παρότι στην προετοιμασία είχε στείλει διαφορετικά μηνύματα) και του Σωκράτη Παπασταθόπουλο στο πρώτο παιχνίδι με τη Σλόβαν, έκανε ακόμη και τους πλέον φανατικούς υποστηρικτές τους να αναρωτιούνται κατά πόσο μπορεί να εξελιχθεί ωφέλιμη, κάποια στιγμή, η συνύπαρξή τους.

Αναφερόμαστε σε δύο κεντρικούς αμυντικούς με πολυετείς παραστάσεις από τις κορυφαίες λίγκες της Ευρώπης και από το ξεκίνημα των επίσημων υποχρεώσεων αποτελούν αμφότεροι πηγή κινδύνων για την εστία του Βατσλίκ. Ναι, η συνολική εικόνα του Ολυμπιακού είναι αποκαρδιωτική, αλλά από παίκτες της αξίας του Μανωλά ή του Σωκράτη περιμένεις να γίνουν μέρος της λύσης του προβλήματος και όχι κομμάτι (και μάλιστα σοβαρό) αυτού.

Όχι, ότι η εικόνα του Σισέ στα πρώτα τρία επίσημα παιχνίδια είναι καλύτερη. Ο Σενεγαλέζος μοιάζει να έχει αλλού το μυαλό του και ενδεχομένως να έχει αποπροσανατολιστεί από τις σειρήνες του εξωτερικού που ηχούν στα αφτιά του.

Χωράνε μαζί Μανωλάς – Σωκράτης στο 3-4-3 έχοντας μάλιστα αυτή την εικόνα;

Επί της ουσίας αυτό που μετράει είναι ότι ο Κάρλος Κορμπεράν έχει μπροστά του να αντιμετωπίσει ένα σταυρόλεξο για δύσκολους λύτες, όχι μόνο λόγω της εικόνας που παρουσιάζουν οι θεωρούμενοι βασικοί κεντρικοί αμυντικοί της ομάδας του, αλλά και εξαιτίας του αγαπημένου του 3-4-3 που κάποια στιγμή θα θελήσει να εφαρμόσει και στον Ολυμπιακό.

Το σχήμα με τους τρεις στόπερ, βλέπετε, απαιτεί υψηλούς δείκτες ταχύτητας και από τους τρεις κεντρικούς αμυντικούς και φυσικά από τους δύο ακραίους που θα αγωνίζονται στις δύο πλευρές του αγωνιστικού χώρου.

Και ιδιαίτερα ο Μανωλάς με τον Παπασταθόπουλο στο σκέλος της ταχύτητας μοιάζουν να υστερούν σε μεγάλο βαθμό σε σχέση με τους παίκτες που θαυμάζαμε να οργιάζουν σε Γερμανία και Ιταλία.

Από την άλλη, σε έναν Ολυμπιακό που έχει ανάγκη να μπολιαστεί με περισσότερες προσωπικότητες, πόσο εύκολο είναι να διαθέτεις στο ρόστερ σου τους δύο κορυφαίους Έλληνες στόπερ της τελευταίας 15ετίας και να μην παλέψεις να τους βγάλεις τον καλύτερό τους εαυτό; Γι’ αυτό κάνουμε λόγο για την πρώτη εξαιρετικά δύσκολη απόφαση του Κάρλος Κορμπεράν.

 

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News