Ολυμπιακός: Χάσε, κέρδισε, ζήσε, πέθανε… αλλά διάολε κάν’ το μια φορά επιτέλους με λογική!

Ήμουν από τους πρώτους ανθρώπους που υποστήριξα ανοιχτά ότι στην τωρινή ιδιάζουσα πραγματικότητα του Ολυμπιακού, ο Μίτσελ ήταν ιδανική επιλογή μπας και γυρίσει το χαρτί σε μια παρτίδα που έμοιαζε χαμένη…

Είμαι επίσης ο ίδιος άνθρωπος που μόλις πριν από λίγες μέρες αποθέωσα δημόσια τον Ισπανό για τη μαγκιά του να χρησιμοποιήσει ξανά τον Ανδρέα Ντόι στο Μπακού, και να τον στηρίξει έμπρακτα μετά το αυτογκόλ του στο Ηράκλειο.

Επίσης ανήκω στην κατηγορία όσων υποστηρίζουν ότι ανά διαστήματα επί των ημερών του Μίτσελ έχουμε δει έναν Ολυμπιακό να θυμίζει στα παιχνίδια του κανονική ομάδα, γιατί στο ξεκίνημα της σεζόν (από τα φιλικά ακόμη) με Μαρτίνς και Κορμπεράν παρακολουθούσαμε μια ποδοσφαιρική… ανορθογραφία που δεν θύμιζε σε τίποτα ομάδα.

Πλέον, όμως, οφείλω να ομολογήσω ότι ο Μίτσελ κινδυνεύει να με στείλει στα πενήντα μου στον… ψυχίατρο! Δεδομένα το παλεύει, δεδομένα έχει αλλάξει πράγματα προς το καλύτερο, δεδομένα έχει πετύχει στο πιο δύσκολο κομμάτι της αποστολής του (να κάνει τον Ολυμπιακό να θυμίζει ξανά κανονική ομάδα), αλλά ο τρόπος με τον οποίο ο ίδιος ο Ισπανός καταστρέφει ό,τι χτίζει με παράλογες αποφάσεις, ομολογώ ότι με αφήνει άφωνο. Πάμε να τις δούμε μία προς μία; Πάμε…

Ούτε Εμβιλά, ούτε Ντόι, αλλά… Μπα!

Είσαι, λοιπόν, ο Μίτσελ και έχεις να διαχειριστείς την πιο προβληματική άμυνα του Ολυμπιακού της τελευταίας εικοσαετίας. Μια άμυνα που δέχεται στα παιχνίδια γκολ με τον πιο πιθανό και απίθανο τρόπο. Τι κάνεις; Δουλεύεις λύσεις στο μυαλό σου και επιστρατεύεις στο χορτάρι δύο επιλογές που σου βγαίνουν στο 100%.

Η πρώτη αφορούσε τη μετάθεση του Εμβιλά σε θέση στόπερ και η δεύτερη την αξιοποίηση ενός 20χρονου παιδιού της β’ ομάδας, του Ντόι.

Σε δύο ημίχρονα με τον Γάλλο σε ρόλο κεντρικού αμυντικού (στο εντός έδρας παιχνίδι με την Καραμπάγκ και στην εκτός έδρας αναμέτρηση με τον ΟΦΗ) ο Εμβιλά δίνει ρεσιτάλ και οι «ερυθρόλευκοι» βλέπουν την εστία τους, επιτέλους, απαραβίαστη.

Το ίδιο, ακριβώς, συμβαίνει και στο Μπακού με τον εξαιρετικό Ντόι να διαπρέπει σε ρόλο στόπερ δίπλα στον Σωκράτη Παπασταθόπουλο, σφραγίζοντας τη συνολικά αποτελεσματική αμυντική λειτουργία της ομάδας με το πρώτο ευρωπαϊκό «μηδέν παθητικό» της σεζόν.

Είσαι ο Μίτσελ, βλέπεις και τις δύο επιλογές σου να δικαιώνονται και στο κρίσιμο ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ θυμάσαι να χρησιμοποιήσεις βασικό… τον Μπα! Ό,τι πιο παράλογο…

Αντί να επιμείνεις σε δύο εναλλακτικές πετυχημένες συνταγές που ο ίδιος εμπνεύστηκες, καταφεύγεις σε μια τρίτη αυτοκαταστροφική επιλογή, όπως είναι ο Σενεγαλέζος αμυντικός. Ένας στόπερ που έχει αποδείξει επανειλημμένα στα σχεδόν 3,5 χρόνια παρουσίας του στον Πειραιά ότι διακατέχεται από εξόφθαλμη έλλειψη αξιοπιστίας στο παιχνίδι του. Τους τελευταίους μήνες, μάλιστα, μαζί με τον Σισέ αποτελούν ανοιχτή πληγή στο κέντρο άμυνας του Ολυμπιακού με τα λάθη τους.

Τι θα κάνει το ποδόσφαιρο όταν ο ίδιος πας κόντρα σε κανόνες στοιχειώδους λογικής; Θα σε τιμωρήσει. Όπως θα σε τιμωρούσε σκληρά αν ο Τρεϊμάνις επέμενε στην αρχική του απόφαση και υποδείκνυε πέναλτι στη σύγκρουση Μπα – Ολιβέιρα – Τζολάκη.

Δεν στέκομαι καν στο αν ήταν ή δεν ήταν πέναλτι η συγκεκριμένη φάση, γιατί θα χάσουμε την ουσία. Και η ουσία είναι ότι είδαμε στόπερ του Ολυμπιακού να κινείται στην περιοχή… με τα μάτια στον ουρανό αγνοώντας ολοκληρωτικά ποιοι παίκτες βρίσκονταν γύρω του και τι συνέβαινε στην περιοχή της ομάδας του. Τραγικό…

Η κακοδιαχείριση του Μπιελ «εξαφανίζει» τον παικταρά της Κοπεγχάγης

Ναι, προφανώς ο φετινός μεταγραφικός σχεδιασμός του Ολυμπιακού ήταν εξαιρετικά άναρχος. Πλην, όμως, είχε κι ένα μεγάλο καλό. Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο ήρθαν, επιτέλους, ξανά στον Πειραιά παικταράδες. Έχουμε δει τι μπορεί να κάνει ο Ίνμπομ, πήραμε μια πρώτη γεύση από Χάμες, έχουμε δείγμα γραφής από τον Μπακαμπού.

Η κορυφαία μεταγραφή, όμως, που πραγματοποίησε ο πρωταθλητής το καλοκαίρι ήταν αυτή ενός εκ των πλέον φορμαρισμένων παικτών σε ολόκληρη την Ευρώπη: Του Πεπ Μπιέλ!

Όταν ήρθε στην Ελλάδα ο χαρισματικός μέσος ήταν ο Ισπανός με τα περισσότερα γκολ στη σεζόν σε ολόκληρη τη Γηραιά Ήπειρο (μόλις πριν από λίγες μέρες τον προσπέρασε στη σχετική λίστα ο Αϊτόρ).

Πιάνει, λοιπόν, λιμάνι ο Μπιέλ, τρελαίνει κόσμο αγωνιζόμενος στη φυσική του θέση με μόλις μία προπόνηση στο ντεμπούτο του με τον Ιωνικό στο Καραϊσκάκη και από εκείνη τη μέρα και μετά, τόσο ο Κορμπεράν, όσο και ο Μίτσελ τον έχουν… εξοστρακίσει στα περισσότερα παιχνίδια στα άκρα της επίθεσης. Έναν παίκτη που λατρεύει να παίζει στον κεντρικό άξονα, ακόμη και στην κορυφή της επίθεσης…

Και άντε να καταλάβω τον προβληματισμό ενός προπονητή που καλείται να βρει χώρο στην ίδια ενδεκάδα σε Χάμες και Μπιέλ. Το να παίζει, όμως, ο Ισπανός στα άκρα για να αγωνίζεται σε επιτελικό ρόλο ο Αγκιμπού Καμαρά (όπως είδαμε να συμβαίνει π.χ. στο πρώτο ημίχρονο της αναμέτρησης με την ΟΦΗ) συγχωρέστε με, αλλά δεν έχει την παραμικρή λογική…

Κι αν ο Ολυμπιακός δεν προσέξει με την περίπτωση του Ισπανού, θα κινδυνέψει να «κάψει» μια από τις κορυφαίες μεταγραφές των τελευταίων ετών…

Ο Ολυμπιακός αγόρασε τόσους μεσοεπιθετικούς για να παίζει εξτρέμ ο… Αγκιμπού;

Πάμε και στο πρόσωπο που συζητήθηκε όσο λίγα στο παιχνίδι με τον ΠΑΟΚ. Έπρεπε να βρισκόσασταν στο Καραϊσκάκη να βλέπατε το ύφος απορίας φιλάθλων και δημοσιογράφων όταν ανακοινώθηκε η ενδεκάδα του Μίτσελ.

Άπαντες… τσιμπιόντουσαν και επιχειρούσαν να μπουν στο μυαλό του Ισπανού για να καταλάβουν τι σκέφτηκε και τοποθέτησε στο αριστερό άκρο της μεσοεπιθετικής γραμμής της ομάδας του τον Αγκιμπού Καμαρά.

Ο Μίτσελ πηγαίνει ολοκληρωτικά κόντρα στην ποδοσφαιρική λογική, καταστρέφοντας όσα ο ίδιος χτίζει με πολλή δουλειά! Κι αυτό είναι που σε… στέλνει στον ψυχίατρο!

Ο μικρός είναι σταθερά από τον περσινό Φεβρουάριο ένας από τους χειρότερους σε απόδοση ποδοσφαιριστές του Ολυμπιακού. Όσο εντυπωσιακός ήταν το πρώτο τρίμηνο της προηγούμενης σεζόν, τόσο απογοητευτικός είναι μετά το Κόπα Άφρικα.

Όταν ο Μίτσελ υποστήριξε στην επίσημη παρουσίασή του ότι θα δουλέψει με 24 παίκτες, ουδείς έδινε… 0,5% πιθανότητες στον Αγκιμπού να βρίσκεται στην πρώτη ομάδα. Και απόλυτα λογικά…

Το πως βρέθηκε ο Ολυμπιακός να παίζει σε ένα τόσο κρίσιμο ντέρμπι (όπως αυτό με τον ΠΑΟΚ) με τον Καμαρά ενδεκαδάτο και μάλιστα σε θέση… εξτρέμ, είναι κάτι που μόνο ο Μίτσελ μπορεί να εξηγήσει!

Όταν πας κόντρα στην ποδοσφαιρική λογική, η τύχη θα σου γυρίσει την πλάτη!

Εν κατακλείδι. Ναι, η ατυχία είναι ένας από τους λόγους που ο Ολυμπιακός δεν μπορεί να ορθοποδήσει από το ξεκίνημα της σεζόν. Την τύχη σου, όμως, οφείλεις να την κυνηγάς, να τη διεκδικείς… όχι να την προκαλείς. Και ο Μίτσελ αυτό κάνει: Πηγαίνει ολοκληρωτικά κόντρα στην ποδοσφαιρική λογική, καταστρέφοντας όσα ο ίδιος χτίζει με πολλή δουλειά! Κι αυτό είναι που σε… στέλνει στον ψυχίατρο!

Και κάτι τελευταίο που δεν θα σταματήσουμε να επαναλαμβάνουμε, όσο ο Μίτσελ εξακολουθεί να μην τηρεί την υπόσχεση που ο ίδιος έδωσε στην παρουσίασή του: Δεν νοείται υγιής ομάδα στον πλανήτη με ρόστερ 37 ενεργών ποδοσφαιριστών που συμμετέχουν με τον ένα ή τον άλλον τρόπο ενεργά στο ροτέισον της πρώτης ομάδας!

Είναι αντιποδοσφαιρικό, είναι τρελό, είναι αυτοκαταστροφικό! Όσο ο Ισπανός δεν μοιράζει ξεκάθαρους ρόλους και όσο η ενδεκάδα του Ολυμπιακού θυμίζει… blind auditions μουσικού ριάλιτι, οι πρωταθλητές είναι αδύνατον να γυρίσουν το χαρτί. Αδύνατο! Χωρίς λογική δεν πας πουθενά στο ποδόσφαιρο…

ΥΓ: Ο Ολυμπιακός έχει ένα ρόστερ 40 παικτών και ο Μίτσελ αδυνατεί να βρει άλλον αξιόπιστο παίκτη για το αριστερό άκρο της άμυνας πλην του Ρέαμπτσιουκ που σε λίγο με… μαθηματική ακρίβεια θα λιποθυμήσει από τα συνεχή παιχνίδια; Άλλο ένα παράλογο… στα δεκάδες παράλογα του φετινού Ολυμπιακού!

 

 

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News