Ιβάν Γιοβάνοβιτς: Χαίρεται όλη η Ελλάδα με τη δικαίωση της αξιοπρέπειας!
Η αξιοπρέπεια, το ήθος και ο σεβασμός, απέναντι στο μίσος και τον τυφλό φανατισμό. Το ποδόσφαιρο του Ιβάν Γιοβάνοβιτς απέναντι στο δηλητήριο που λέγεται «ελληνικό ποδόσφαιρο». Ναι, σε αυτό το «ντέρμπι» είμαστε όλοι… Γιοβάνοβιτς!
Τα λόγια έχουν στερέψει πια για τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς. Η αξιοπρέπεια, το ήθος και ο σεβασμός, απέναντι στο μίσος και τον τυφλό φανατισμό, τον αναδεικνύουν πλέον σε… κοινωνικό φαινόμενο. Σε μία φιγούρα που έχει ξεπεράσει τα στενά όρια του αθλητισμού και μέσα σε λίγους μήνες έχει βάλει τη σφραγίδα του, όχι μόνο στα «όμορφα σαββατοκύριακα των φίλων του Παναθηναϊκού», αλλά στην ίδια την κοινωνία μας.
Η στάση ζωής του Σέρβου τεχνικού είναι το αντίδοτο στο δηλητήριο που λέγεται «ελληνικό ποδόσφαιρο». Είναι η όαση που όλοι αναζητούμε, κόντρα στη δυσωδία. Ναι, σε αυτό το «ντέρμπι» είμαστε όλοι… Γιοβάνοβιτς.
Μία ισχυρή προσωπικότητα και συνάμα ένας ταπεινός εργάτης του αθλητισμού. Που συγκινείται κάθε φορά που γίνεται αποδέκτης της λατρείας του κόσμου, ενώ την ίδια ώρα αποπνέει τη σιγουριά ότι όλα θα πάνε καλά.
Πόσα βραβεία «fair play» δικαιούται αυτός ο άνθρωπος, που έχει κερδίσει απλά και μόνο επειδή υπάρχει, τον καθολικό σεβασμό φίλων και εχθρών;
Γιατί κακά τα ψέματα, είμαστε «εχθροί» σε αυτό το πρωτάθλημα και η επάνοδος των επί σειρά ετών ταλαιπωρημένων, σε όλα τα επίπεδα, «πράσινων», δεν αρέσει σε πολύ κόσμο. Και ειδικά σε όσους γνωρίζουν καλά ότι «ο ενωμένος Παναθηναϊκός πάντα μεγαλουργεί», όπως έχει δηλώσει και ένας άλλος εμβληματικός προπονητής του «τριφυλλιού», ο Δημήτρης Ανδρεόπουλος.
«Το ποδόσφαιρο δεν είναι ζήτημα ζωής ή θανάτου, αλλά κάτι πολύ πιο σοβαρό», έλεγε ο Μπιλ Σάνκλι, μία ατάκα δυσνόητη και ίσως ακόμα και εξοργιστική για όσους δεν το λατρεύουν. Ωστόσο, στα αυτιά όσων εμπλέκονται συναισθηματικά με αυτό, ακούγεται ως το πιο φυσιολογικό πράγμα στον κόσμο. Με την έννοια που ειπώθηκε όμως, για να μην παρεξηγούμαστε. Αυτή είναι η μαγεία του συγκεκριμένου αθλήματος.
Χρειαζόμαστε περισσότερους «Ιβάν» για να επαναπροσδιορίσουμε την αξία του ποδοσφαίρου!
Κι όμως, η δολοφονία του Άλκη Καμπανού, το καθημερινό «ξεκατίνιασμα» και ο πόλεμος εντυπώσεων, έχουν κάνει το ποδόσφαιρο μισητό από μερίδα του κόσμου και ένα προϊόν ευτελές. Για αυτό χρειαζόμαστε περισσότερους «Ιβάν». Για να επαναπροσδιορίσουμε την αξία του και την επιβίωση του.
Ο Παναθηναϊκός έκανε το 9Χ9 στο πρωτάθλημα μετά τη νίκη επί του Άρη, σε ένα παιχνίδι που έδειξε για μία ακόμα φορά ότι οι αντίπαλοί του θα επιστρατεύσουν κάθε μέσο ώστε να μην του επιτρέψουν να επιστρέψει στην κορυφή. Και βέβαια δεν μιλάμε αγωνιστικά, ούτε αναφερόμαστε στη διαιτησία. Αλλά στην αρρωστημένη νοοτροπία να μην βλέπουμε ποδόσφαιρο σε έναν αγώνα… ποδοσφαίρου. Ναι, η σκοπιμότητα είναι μέρος του αθλήματος, αλλά επί 90 λεπτά;
Πώς θα σχολίαζε ένας «φυσιολογικός» προπονητής στις δηλώσεις του στην κάμερα δευτερόλεπτα μετά τη λήξη του χθεσινού αγώνα στη Λεωφόρου όσα διαδραματίστηκαν; Σίγουρα όχι όπως ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς, που για μία ακόμα… βαρετή φορά έδειξε ότι σέβεται ακόμα και όσους δεν σέβονται τον εαυτό τους. Και μιλάμε σε γενικότερο πλαίσιο και όχι για τον Άρη.
Κι αν κάποιοι επιμένουν σε… πολυφορεμένες μεθόδους που πάντα πιάνουν, όπως απρεπείς χειρονομίες για να προκαλέσουν, τους έχουμε άσχημα νέα. Δεν πιάνουν. Έχει φροντίσει και για αυτό ο Σέρβος, περνώντας τη δική του νοοτροπία ακόμα και στον κόσμο, του οποίου η υπομονή δοκιμάζεται σε κάθε φετινό ματς. Ωστόσο, η γραμμή είναι πολύ λεπτή…
Ο Γιοβάνοβιτς όχι μόνο δεν αφομοιώθηκε από την αρρώστια, αλλά αποτελεί το… φάρμακο για να αντιμετωπιστεί!
Ο τεχνικός του Παναθηναϊκού επέστρεψε στα ελληνικά γήπεδα όπου διέπρεψε ως ποδοσφαιριστής σε μία άλλη εποχή. Πιο ρομαντική ίσως. Ήρθε στη χειρότερη περίοδο που διανύει το ποδόσφαιρο στη χώρα μας, σε όλα τα επίπεδα. Αλλά το αξιοσημείωτο είναι ότι δεν αφομοιώθηκε σε αυτή την αρρώστια, όπως έχουμε δει άπειρες φορές δυστυχώς να συμβαίνει, ακόμα και από ανθρώπους που έχουν έρθει από την άλλη άκρη του πλανήτη. Δίνει το δικό του στίγμα, για το οποίο τον μνημονεύουν και τον επαινούν ακόμα και στην Ανόρθωση, την «αιώνια» αντίπαλο του ΑΠΟΕΛ, στον πάγκο του οποίου διέπρεψε.
Η υγεία στις τάξεις του μαραμένου «τριφυλλιού» επέστρεψε και έχει φαρδιά πλατιά τη σφραγίδα του Σέρβου. Ναι, κατάφερε μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα να ομορφύνει τα σαββατοκύριακα των φίλων του Παναθηναϊκού, όπως δήλωσε και ο ίδιος. Όχι μόνο λόγω της ξέφρενης πορείας της ομάδας, ή της κατάκτησης του Κυπέλλου τον περασμένο Μάιο, αλλά κυρίως για το πάθος και το σεβασμό σε αυτό το έμβλημα, που έχει κάνει νεοφερμένους παίκτες, όπως ο Αντράζ Σπόραρ να το λατρέψουν, όπως φάνηκε και από την αντίδραση του Σλοβένου επιθετικού μετά το γκολ που πέτυχε το βράδυ της Κυριακής.
Ανεξαρτήτως τι θα γίνει στη συνέχεια και αν συνυπολογίσουμε το γεγονός ότι φέτος είναι μία ιδιαίτερη σεζόν λόγω της διακοπής για τη διεξαγωγή του Παγκοσμίου Κυπέλλου – συνήθως τέτοιες καταστάσεις βάζουν φρένο στον πιο ισχυρό – ο Παναθηναϊκός έχει κερδίσει τους τελευταίους μήνες πολλά περισσότερα από έναν τίτλο. Όσο κι αν του λείπει. Και αυτό αποτυπώνεται με τον καλύτερο τρόπο στα… weekends στις εξέδρες του «Απόστολος Νικολαΐδης»…