Συνέντευξη Νάιτζελ Γουίλιαμς-Γκος: «Πάντα πιστεύαμε στην ανατροπή με Παρτιζάν - Σπουδαίοι Σπανούλης και Πρίντεζης»

Αποστολή στο Κάουνας: Νικόλας Σόμογλου

Ο Ντέιβιντ Μπλατ ήταν εκείνος που τον πήρε από την Παρτιζάν και το Eurocup και τον έριξε στα βαθιά της Euroleague παίρνοντάς τον στον Ολυμπιακό. Στο λιμάνι μπορεί να έκατσε μια χρονιά και να πήγε στο NBA, όμως πλέον γύρισε στην Ευρώπη για λογαριασμό της Ρεάλ Μαδρίτης.

Όπως τιμώρησε την πρώτη του ομάδα έτσι θέλει να τιμωρήσει και την… δεύτερή του εφόσον συναντηθούν στον τελικό. Ο Νάιτζελ Γουίλιαμς-Γκος μίλησε αποκλειστικά στο sportday.gr και αναφέρθηκε τόσο στη σειρά με την Παρτιζάν όσο και στη συνύπαρξή του με τους μύθους, Βασίλη Σπανούλη και Γιώργο Πρίντεζη.

Πρώτα από όλα συγχαρητήρια για την πρόκριση στο Final-Four και ιδιαίτερα με τον απαιτητικό τρόπο που ήρθε. Πες μας πρώτα για αυτό. Όταν ήσασταν 0-2 κάτω στη σειρά, τι ακριβώς σκεφτόσασταν στα αποδυτήρια;

Ειλικρινά είχαμε ακόμα αυτοπεποίθηση. Θα ήταν ψέματα αν σου έλεγα ότι δεν το πιστεύαμε. Πιστεύαμε ακράδαντα ότι μπορούσαμε να πάμε στο Βελιγράδι και να κάνουμε δύο νίκες. Προφανώς και ξέραμε ότι όλα τα λεφτά ήταν το τρίτο παιχνίδι.

Αν κερδίζαμε το τρίτο παιχνίδι τότε στο τέταρτο η πίεση θα ήταν αποκλειστικά στην πλευρά της Παρτιζάν. Είχαμε στο μυαλό μας να το πάμε παιχνίδι-παιχνίδι εκεί μέσα ώστε να φέρουμε τη σειρά σε Game 5, όπου γνωρίζαμε ότι αν γινόταν οι πιθανότητες θα ήταν περισσότερο με το μέρος μας.

Δεν μπορώ να αποφύγω αυτή την ερώτηση. Όλη αυτή η ιστορία που έγινε στο δεύτερο παιχνίδι πιστεύεις ότι άλλαξε το μομέντουμ της σειράς. Θεωρείς ότι αν δεν αντιδρούσε ο Πάντερ θα είχατε τις ίδιες πιθανότητες;

Για το μόνο που μπορώ να σου μιλήσω είναι το τι συνέβη στα δικά μας αποδυτήρια. Μας έφερε σίγουρα πιο κοντά μεταξύ μας. Όταν έχεις να διαχειριστείς μια τέτοιου είδους κατάσταση πηγαίνοντας μάλιστα για δύο παιχνίδια στην έδρα του αντιπάλου και ξέροντας την εχθρική ατμόσφαιρα που θα συναντήσεις δεν υπήρχε άλλη επιλογή εκτός του να είμαστε ενωμένοι σαν μια γροθιά.

Αυτό φάνηκε ξεκάθαρα και στο παρκέ στα παιχνίδια 3,4 και 5. Όταν βρεθήκαμε σε πολλές περιπτώσεις σε δυσοίωνη θέση στο παρκέ με την Παρτιζάν να παίρνει υπέρ της διαφορές καταφέραμε να μείνουμε ενωμένοι κάτι που μας δικαίωσε. Δεθήκαμε περισσότερο καθώς το μόνο που είχαμε είναι ο ένας τον άλλον. Τώρα είμαστε ενθουσιασμένοι που βρισκόμαστε εδώ και κοιτάμε μόνο μπροστά.

Πόσο σημαντικός ήταν ο ρόλος των «βετεράνων» στο να έρθει πάλι ισορροπία στα αποδυτήρια;

Σίγουρα έχουμε πληθώρα έμπειρων παικτών οι οποίοι έχουν τόνους εμπειρίας από τη σπουδαία καριέρα τους. Ήταν όμως μια συλλογική προσπάθεια την οποία βέβαια ξεκίνησαν οι ίδιοι οι πιο έμπειροι. Αλλά ήταν όπως σου είπα. Το πιστεύαμε όλοι και εν τέλει τα καταφέραμε και ανατρέψαμε την κατάσταση.

Μιλώντας για τους «βετεράνους». Στη Ρεάλ έχεις τους Γιουλ, Ρούντι και Τσάτσο. Στην πρώτη σου ομάδα της Euroleague, όμως είχες τους σπουδαίους Σπανούλη και Πρίντεζη. Ποιες είναι οι διαφορές ανάμεσα σε αυτούς τους μύθους του ευρωπαϊκού μπάσκετ;

Όλοι τους είναι μοναδικοί άνθρωποι και ο καθένας έχει το δικό του τρόπο με τον οποίο προσεγγίζει τα παιχνίδια. Όλοι είχαν τα δικά τους «μικρά πράγματα» που τους έκαναν να συγκεντρώνονται σε αυτό που έρχεται.

Για εμένα προσωπικά το να έχω παίξει με όλους αυτούς που προανέφερες είναι απίθανο. Προσπάθησα να πάρω πράγματα από τον κάθε ένα ξεχωριστά και θεωρώ ευλογία το να μαθαίνεις από εκείνους.

Πιστεύεις ότι και οι τραυματισμοί σας έχουν παίξει ρόλο στο να συσπειρωθείτε περισσότερο στο παρκέ;

Σίγουρα. Οι τραυματισμοί και οι απώλειες όλων αυτών των πολύ σημαντικών παικτών όπως ο Ντεκ, ο Γιαμπουσέλε ή ο Πουαριέ. Αυτή είναι όμως η κατάσταση και πρέπει να αντιδράσουμε, να βρούμε τον τρόπο και μέσω της ανάδειξης διαφορετικών πρωταγωνιστών μπορούμε να ελπίζουμε σε νίκη στον ημιτελικό.

Ένα σχόλιο για τον άλλο ημιτελικό. Έχεις κάποια προτίμηση; Πιστεύεις ότι κάποια ομάδα σας «ταιριάζει» περισσότερο;

Σε ένα Final-Four δεν μπορείς να προβλέψεις τι θα γίνει. Όλες οι ομάδες έχουν τις ίδιες πιθανότητες νίκης, γι’ αυτό και άλλωστε είναι εδώ. Μακάρι να μπορούσα να λέω το μέλλον αλλά προς το παρόν δεν έχω την παραμικρή ιδέα.

Θέλω να μας μιλήσεις στο τέλος και για την τηλεοπτική κάλυψη του Final-Four στις ΗΠΑ. Ως Αμερικανός πως το ζεις; Πιστεύεις πλέον ότι η Euroleague έχει να ζηλέψει όλο και λιγότερα από το NBA;

Πιστεύω ότι όσο περισσότεροι άνθρωποι δουν πως παίζεται το παιχνίδι εδώ πέρα, θα καταλάβουν το πόσο ανταγωνιστικό είναι, το πόσο υψηλό επίπεδο έχει και θα είναι σίγουρα ένας ωραίος τρόπος να περάσει κάποιος την ώρα του στην Αμερική, βλέποντας αυτά τα παιχνίδια.

Μέσω της συνεργασίας της Euroleague με το ESPN σίγουρα θα αρχίσει όλο και περισσότερος κόσμος από τις ΗΠΑ να ασχολείται με το τι ακριβώς κάνουμε εδώ και θα το διασκεδάσει όπως ακριβώς το κάνουμε κι εμείς.

 

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News