Aντώνης Καρπετόπουλος: Κάτι πρέπει να αλλάξει ο Πογέτ

Η Εθνική υποδέχεται το τελευταίο στον όμιλο Γιβραλτάρ. Μπορεί το Γιβραλτάρ να κάνει ζημιά στην Εθνική μας; Απίθανο. Μπορεί η Εθνική να μπλέξει μόνη της; Καθόλου απίθανο. Γράφει ο Αντώνης Καρπετόπουλος στη SportDay του Σαββάτου (9/9).

Αυτό που έπαθε η Εθνική μας απ’ την Ολλανδία δεν είναι ούτε παράξενο, ούτε ανεξήγητο. Οι Ολλανδοί έφτασαν στο ματς μετά από τρία άθλια παιχνίδια. Είχαν διασυρθεί απ’ τους Γάλλους χάνοντας με 4-0 και τα είχαν κάνει θάλασσα στα τελικά του Nations League απέναντι στους Kροάτες και τους Ιταλούς γνωρίζοντας δύο εντός έδρας ήττες, που είχαν προκαλέσει μουρμούρες. Ομως αυτά δεν είχαν γίνει πριν από μία εβδομάδα, είχαν συμβεί τον περασμένο Ιούνιο. Από τότε πέρασαν δύο ολόκληροι μήνες. Χρόνος πολύ ικανός για να αντιμετωπίσει μία σοβαρή ομάδα, όπως η Ολλανδία, τέτοιου είδους προβλήματα.

Παραμονή του παιχνιδιού σάς είχα γράψει εδώ τις δηλώσεις του Φράνκι ντε Γιονγκ. Δεν το έκανα επειδή δεν είχα κάτι άλλο να γράψω, αλλά διότι απ’ τις δηλώσεις αυτές καταλάβαινες ότι οι ποδοσφαιριστές της Ολλανδίας είχαν επίγνωση των λαθών τους που προηγήθηκαν και περίμεναν το παιχνίδι με την Εθνική μας για να κάνουν μια νέα αρχή. Και την έκαναν. Ο Ντε Γιονγκ δεν μίλησε για ατυχία, ούτε έψαξε δικαιολογίες. Είπε στα ίσια ότι η ομάδα του είχε άσχημα αποτελέσματα κι ότι αυτό οφείλεται στους ποδοσφαιριστές της. Που δήλωσαν έτοιμοι να αναλάβουν τις ευθύνες τους. Οι Ολλανδοί ήταν στην… πρίζα – η Εθνικής μας όχι.

Η ομάδα του Γκουστάβο Πογέτ στην Ολλανδία παρουσιάστηκε κακή σε όλες τις γραμμές της. Εν μέρει την έκανε να μοιάζει πολύ κακή, η πάρα πολύ καλή εμφάνιση των Ολλανδών στο πρώτο ημίχρονο. Ο Κούμαν στόχευσε στις ελληνικές αδυναμίες στην άμυνα, χρησιμοποίησε τον πανύψηλο Βέρχοστ γνωρίζοντας ότι απ’ την Εθνική μας λείπει ο Μαυροπάνος, άφησε ελεύθερο τον Τσάβι Σίμονς να κάνει ό,τι θέλει κι αυτός τρέλανε τους πάντες. Ομως, απ’ την άλλη, υπήρχε μία ελληνική ομάδα αργή στην άμυνα, χωρίς κάλυψη της μεσαίας γραμμής, αφού ο Σιώπης κι ο Κουρμπέλης δεν έφταναν για να γεμίσουν το γήπεδο και φυσικά ανύπαρκτη επιθετικά. Μία ομάδα προβλέψιμη.

Αυτό ήταν το πιο μεγάλο της πρόβλημα. Συνέβη νομίζω κάτι απλό. Ο Γκουστάβο Πογέτ, μετά τις καλές εμφανίσεις με την Ιρλανδία και την Γαλλία, πίστεψε πιθανότατα ότι έχει βρει την ομάδα κι ότι δεν πρέπει να την πειράξει καθόλου. Οι απουσίες του Μαυροπάνου και του Μπάλντοκ, που τόσο στοίχισαν, ήταν υποχρεωτικές. Ωστόσο ο Πογέτ δεν άλλαξε τίποτα στην ομάδα μεσοεπιθετικά κι αυτό ήταν το πιο μεγάλο λάθος του, κατά τη γνώμη μου.

Διότι και στη Γαλλία η Εθνική μας ήταν επιθετικά ακίνδυνη και δεν έπρεπε αυτή η αδυναμία της να κάνει φάσεις να μην απασχολήσει τον προπονητή της μόνο και μόνο επειδή εκείνη τη μέρα η ομάδα του έπαιξε καλή άμυνα χάνοντας τελικά με 1-0 με παίκτη λιγότερο.

Αύριο η Εθνική Ελλάδας υποδέχεται το Γιβραλτάρ. Ο Πογέτ είπε ότι απ’ το παιχνίδι με την Ολλανδία έγινε σοφότερος κι ότι κατάλαβε πόσο μεγάλη μπορεί να είναι η δυσκολία της Εθνικής μας και για να φτάσει στα τελικά του Εuro και για να αγωνιστεί σε αυτά. Πολύ ωραία είναι όλα αυτά, αλλά στο μεταξύ υπάρχει το ματς με το Γιβραλτάρ. Το οποίο η Εθνική μας πρέπει να κερδίσει πειστικά για να μην μπει σε μία διαδικασία απαξίωσης που στην Ελλάδα είναι πανεύκολο να αρχίσει. Σήμερα ξαφνικά ο Πογέτ βρίσκεται σε μία παράξενη κατάσταση.

Απ’ τη μία είμαι βέβαιος ότι δεν θέλει να πειράξει μεσοεπιθετικά την Εθνική μας διότι έχει στους Μάνταλο, Μπακασέτα, Μασούρα και Παυλίδη μεγάλη εμπιστοσύνη. Απ’ την άλλη, όμως, δεν μπορεί να μην προβληματίζεται για το γεγονός ότι η ομάδα του σε δύο παιχνίδια στη σειρά δεν είχε καμιά σοβαρή ευκαιρία, ενώ κι οι τελικές της προσπάθειες ήταν μετρημένες. Οι αντίπαλοι ήταν πολύ δυνατοί (η Γαλλία κι η Ολλανδία δεν σκοπεύουν απλώς να περάσουν τον όμιλο, αλλά να κάνουν και σπουδαία πράγματα στα τελικά του Εuro της Γερμανίας). Αλλά η κακή επιθετική λειτουργία της Εθνικής μας βγάζει μάτια.

Ο Πογέτ πρέπει κάτι ν’ αλλάξει και να βρει τρόπο να κάνει την ομάδα επιθετικότερη. Διότι αν η ομάδα μας δεν φορτώσει με γκολ το αδύναμο Γιβραλτάρ η μισή Ελλάδα θα του φωνάζει ότι με τον Φορτούνη,
τον Κωνσταντέλια και τον Δουβίκα η μπάλα που θα έπαιζε θα ήταν τελείως διαφορετική – και θα ’χει και δίκιο. Κάπως έτσι το πιο ασήμαντο και το πιο εύκολο παιχνίδι τηςΕθνικής γίνεται κυριακάτικα πάρα πολύ ενδιαφέρον.

 

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στην SPORTDAY που κυκλοφορεί
Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News