Ολυμπιακός: Τελικά τα… κεράκια σβήστηκαν στο Μόναχο
Ποιος δεν θέλει να δει την μεγάλη ομάδα του Θρύλου με ελληνόπουλα εσωτερικής παραγωγής στη ραχοκοκαλιά της; Εχουν την ευκαιρία και τη στήριξη όλων, ήρθε η ώρα να ανοίξουν ακόμη περισσότερο τα φτερά τους και να πετάξουν πιο ψηλά! Γράφει ο Σταύρος Γεωργακόπουλος.
Ο αριθμός 19 είναι ο πλέον συμβολικός σήμερα για την οικογένεια της SportDay. Τόσα χρόνια ζωής συμπληρώνει η κορυφαία αθλητική εφημερίδα που παρά τις δυσκολίες των καιρών, συνεχίζει τη «μάχη» στην πρώτη γραμμή της αθλητικής ενημέρωσης. Στο δρόμο για την πρώτη… 20ετία ένα είναι το σίγουρο. Εμείς δεν θα χάσουμε το μεράκι μας κι εσείς την πίστη σας σε αυτό το «ζωντανό» έντυπο που χρωματίζει κάθε μέρα από τις 13 Μάρτη του 2005 με ό,τι συμβαίνει μέσα ή έξω από τα γήπεδα κι όχι μόνο.
Ο αριθμός 19, ωστόσο, είναι κι αυτός που γεμίζει με υπερηφάνεια τα στήθη των φίλων του Ολυμπιακού που βλέπουν την αντίστοιχη φουρνιά της ερυθρόλευκης Ακαδημίας να καταπίνει έναν έναν τους αντιπάλους της, με τελευταίο θύμα τη Μπάγερν μέσα στο Μόναχο! Το τέλειο… ριφιφί έκαναν οι πιτσιρικάδες του Σωτήρη Συλαϊδόπουλου απέναντι σε μία από τις κορυφαίες ομάδες της Ευρώπης και μάλιστα μέσα στο σπίτι της.
Ουδείς είχε φανταστεί το σενάριο που έγραψαν αυτά τα απίστευτα πιτσιρίκια. Ολοι περίμεναν γερμανική… πολιορκία όπως συμβαίνει συνήθως, αλλά οι ριπές είχαν πειραιώτικη προέλευση. Παίζοντας πανέξυπνα και στις δύο πλευρές του γηπέδου οι έφηβοι του Θρύλου κατάφεραν να αιφνιδιάσουν όχι μία αλλά τρεις φορές το αντίστοιχο συγκρότημα της Μπάγερν για να φτάσουν σε ένα επιβλητικό και συνάμα φανταστικό 0-3 από το πρώτο ημίχρονο.
Μπροστά στα μάτια τεράστιων μορφών του γερμανικού ποδοσφαίρου, όπως ο Ούλι Χένες, τα μαγκάκια του Πειραιά έβγαλαν στο γήπεδο ότι ακριβώς πρεσβεύει το DNA του συλλόγου. Ψυχή, καρδιά, διαρκή προσπάθεια, αλληλοβοήθειες, σωστές συνεργασίες, ομαδικό πνεύμα, φιλότιμο, από το πρώτο έως το τελευταίο λεπτό. Με τον πάγκο να δίνει το παράδειγμα της… αντίστασης στο μεγάλο φαβορί, η «ερυθρόλευκη στρατιά» όχι μόνο άντεξε στην πίεση, έστω κι αν οι Γερμανοί πέτυχαν το γκολ της τιμής, αλλά με απαράμιλλο ζήλο κυνήγησαν ακόμη και το 4ο γκολ απογειώνοντας από χαρά τους Ελληνες ομογενείς που βρέθηκαν στις εξέδρες, για να το γιορτάσουν με την ψυχή τους.
Τα πλάνα με τους φίλους του Ολυμπιακού από τη Γερμανία να κρατούν στο ένα χέρι το κινητό για να απαθανατίσουν τις μοναδικές στιγμές και με το άλλο να σφίγγουν τη γροθιά, ήταν το λιγότερο συγκλονιστικά και προκάλεσαν δικαιολογημένα ρίγη συγκίνησης. Οπως και το «κάτι μαγικό» με το οποίο οι νεαροί κατακτητές του Μονάχου γιόρτασαν μπροστά στον κόσμο την επική πρόκρισή τους στις τέσσερις καλύτερες ομάδες της Ευρώπης.
Για φινάλε, δεν θα διαβάσετε -εδώ τουλάχιστον– την κλισέ προσέγγιση ότι ο σύλλογος πρέπει να προσέξει και να αξιοποιήσει αυτά τα παιδιά. Οι ίδιοι οι νεαροί άσοι πρέπει να συνειδητοποιήσουν το μέγεθος του ταλέντου και της αξίας τους, το ότι είναι άξιοι, αν συνεχίσουν να δουλεύουν μεθοδικά και με κάτω το κεφάλι, να εκπροσωπήσουν αυτή την ομάδα και στο επαγγελματικό επίπεδο. Ο Ολυμπιακός έχει ποντάρει πάνω τους από τότε που τους διάλεξε μέχρι σήμερα. Το «αύριο», όμως, είναι αποκλειστικά δική τους υπόθεση. Το… καλάμι πρέπει να μείνει παρκαρισμένο στην αποθήκη του σπιτιού τους κι αυτό που οφείλουν να σκέφτονται κάθε μέρα είναι ότι τα δύσκολα τώρα αρχίζουν.
Εδειξαν, πάντως, πως είναι τόσο δυνατοί που τα μέχρι στιγμής επιτεύγματα δεν αποτελούν ούτε καν το… ορεκτικό. Ποιος δεν θέλει να δει την μεγάλη ομάδα του Θρύλου με ελληνόπουλα εσωτερικής παραγωγής στη ραχοκοκαλιά της; Εχουν την ευκαιρία και τη στήριξη όλων, ήρθε η ώρα να ανοίξουν περισσότερο τα φτερά τους και να πετάξουν ακόμη πιο ψηλά!