Γιώργος Χελάκης: Αχ, αυτά τα φτηνά αμυντικά λάθη...

Δύο προβληματικές άμυνες μάς χάρισαν ένα παιχνίδι υψηλής έντασης και δραματικών στιγμών. Προκειμένου να προκύψουν τα αμυντικά προβλήματα της Φενέρ, ο Ολυμπιακός πάσχισε πολύ, καταβάλλοντας μεγάλο μέρος των δυνάμεών του σε ένα εντυπωσιακό πρέσινγκ. Ξόδεψε τόσες πολλές δυνάμεις, που προς το τέλος του παιχνιδιού ξέμεινε και λίγο έλειψε να χάσει ακόμα και τη νίκη.

«Διαβασμένος» ο Μεντιλίμπαρ, σπεκουλάρισε πάνω στις αδυναμίες της τουρκικής ομάδας κι είδε όλους τους παίκτες του να ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις αυτού του είδους του παιχνιδιού. Ακόμα κι ο Στέβαν Γιόβετιτς, στα τριάντα τέσσερα χρόνια του, πίεζε με συνέπεια. Στον κόουτς του Ολυμπιακού βγήκε το σχέδιο κι οι «ερυθρόλευκοι» έφτασαν να προηγούνται με το εμφατικό 3-0.

Ισως κάπου εκεί να έγινε μία λάθος εκτίμηση της κατάστασης. Ηταν μάλλον αδύνατο να συνεχίσει πιέζοντας τόσο ψηλά και με τόση ένταση. Ενώ ο Καρτάλ έκανε τις αλλαγές φρεσκάροντας τη Φενέρ, ο Ολυμπιακός έμεινε με τους ίδιους καταπονημένους παίκτες στον αγωνιστικό χώρο με αποτέλεσμα να θολώσουν τα μυαλά και το γήπεδο ν’ αρχίσει να κατηφορίζει. Οι «ερυθρόλευκοι» έκαναν τις αλλαγές τους κοντά στο ογδοηκοστό λεπτό, όταν οι Τούρκοι ήδη κυριαρχούσαν στο γήπεδο.

Ολα αυτά, βέβαια, είναι παρατηρήσεις, που εύκολα γίνονται εκ των υστέρων. Δυστυχώς όσο ευάλωτη ήταν η άμυνα των φιλοξενουμένων, άλλο τόσο ήταν και των γηπεδούχων. Αχρείαστο μαρκάρισμα του συνήθους υπόπτου Παναγιώτη Ρέτσου και πέναλτι. Αστεία αμυντική συμπεριφορά του Ορτέγκα πάνω στον Τζέκο και να το 3-2. Δεν ξέρω αν και πότε θα μπορέσει ο Ολυμπιακός ν’ απαλλαγεί από τέτοια φτηνά αμυντικά λάθη, ώστε να εκμεταλλεύεται αυτά που προκαλεί στους αντιπάλους του. Μία εντυπωσιακή νίκη που θα ήταν «μισή» πρόκριση και παραπάνω, μετατράπηκε σε απλή νίκη με ένα γκολ διαφορά.

Δεν θα τα βάψουμε μαύρα. Ο Ολυμπιακός νίκησε και πάει με πλεονέκτημα στην Κωνσταντινούπολη. Δεν είναι μικρό πράγμα. Απέναντί του έχει μία ομάδα με σπουδαίες επιθετικές αρετές, αλλά και κενά στην άμυνα. Οπως εξελίχτηκαν τα πράγματα, το πιθανότερο είναι να του χρειαστεί να σκοράρει για να πάρει την πρόκριση. Αυτό μάλλον, είναι το πιο εύκολο. Το δύσκολο είναι να αποφύγει η άμυνά του τα φτηνά ατομικά λάθη.

Ο αρχηγός

Μακάρι να γινόταν. Να ήταν ο Φορτούνης… επαναφορτιζόμενος. Στο ημίχρονο να τον έβαζες στην πρίζα και να ανακτήσει όλες τις δυνάμεις που θα έχει απωλέσει. Αν γινόταν αυτό, η Φενέρ δεν θα έτρωγε τρία, άλλα τέσσερα και πέντε. Οταν όμως ο αρχηγός του Ολυμπιακού κουράζεται τότε η ομάδα του χάνει αυτόματα σε ένταση και ρυθμό. Λιγοστεύουν οι κατοχές της μπάλας, αλλά κι ο χρόνος που διαρκούν αυτές.

Κακά τα ψέματα! Οσοι έχουν μάτια βλέπουν κι αντιλαμβάνονται περί τίνος πρόκειται. Ο χαρισματικός άσος των «ερυθρολεύκων» μάρκαρε, έκλεψε μπάλες και φυσικά έκανε αυτό που ξέρει καλύτερα από κάθε άλλον συμπαίκτη του σε ευρωπαϊκά παιχνίδια. Σκόραρε κι έδωσε ασίστ. Για μία ώρα ήταν απόλυτος κυρίαρχος του παιχνιδιού, φόβος και τρόμος των αντιπάλων του. Το ερώτημα είναι τι κάνεις όταν αρχίζει μετά από τέτοιο ποδοβολητό να ξεμένει από μπαταρία; Τον βγάζεις είναι η πρώτη απάντηση. Η δική μου είναι διαφορετική. Δεν τον βγάζεις. Τον κρύβεις αμυντικά, φέρνοντάς τον μπροστά στο γήπεδο, ώστε να του χρειάζονται λιγότερα μέτρα για να κάνει την τελική προσπάθεια ή την τελική πάσα.

Σε κάθε περίπτωση η εξίσωση είναι δύσκολη, όταν δίπλα του παίζει ο Γιόβετιτς με την ίδια ακριβώς κατάσταση. Το 3-0 ήταν σκορ που επιδιώκεις από ένα σημείο και μετά να περιφρουρήσεις. Κάπου εκεί χάθηκε η σωστή δοσολογία κι απ’ την περιφανή νίκη φτάσαμε να παρακαλάμε να σφυρίξει ο διαιτητής για να διατηρηθεί το 3-2. Εχω τη γνώμη ότι και στην έδρα της η Φενέρ πολύ δύσκολα θα βρει τρόπους να απαλλαγεί απ’ τον δημιουργικό και εκτελεστικό οίστρο του Κώστα Φορτούνη.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στην SPORTDAY που κυκλοφορεί Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News