Γιώργος Χελάκης: Τα λεφτά είναι πολλά για τον Ιωαννίδη, στη «μοιρασιά» υπάρχει πρόβλημα
Η πώληση του Ιωαννίδη γύρω στα είκοσι εκατομμύρια θα είχε γίνει αν τα οκτώ δεν πήγαιναν στα ταμεία του Λεβαδειακού.
Κάθε πράγμα στον καιρό του κι ο κολιός τον Αύγουστο. Να μία παλιά παροιμία που έχει θέση και στο ποδόσφαιρο. Μπορεί να μοιάζει κάπως παράδοξο, αλλά φιλοδοξώ στη συνέχεια του κειμένου να το αποδείξω. Οπως έγινε γνωστό ο διεθνής Ελληνας επιθετικός Βαγγέλης Παυλίδης έκλεισε απ’ την Αλκμααρ στην Μπενφίκα. Το ποσό της μεταγραφής άγγιξε τα δεκαεννέα εκατομμύρια ευρώ.
Τα λεφτά είναι πολλά και καθιστούν τον Βαγγέλη Παυλίδη ως μία απ’ τις ακριβότερες μεταγραφές Ελληνα παίκτη στο εξωτερικό. Από κει και πέρα εύλογα σκέφτεται κανείς ότι αφού ο Παυλίδης πήρε μεταγραφή με δεκαεννέα εκατομμύρια, πόσο στ’ αλήθεια κοστίζει ο Φώτης Ιωαννίδης; Εδώ είναι που αρχίζουν να μπαίνουν διάφορα ερωτηματικά. Αν κοιτάξει κανείς τα γκολ και τις ασίστ του Παυλίδη τα τρία τελευταία χρόνια θα διαπιστώσει ότι είναι κατά πολύ περισσότερα απ’ αυτά του Ιωαννίδη. Ακόμα και φέτος η διαφορά μεταξύ τους είναι σημαντική.
Τα μεγάλα γραφεία μάνατζερ έχουν δικούς τους τρόπους να κοστολογούν τους ποδοσφαιριστές. Με βάση την κοστολόγηση αυτή, Παυλίδης και Ιωαννίδης έχουν από ελάχιστες ως μηδενικές διαφορές. Κατά συνέπεια είναι πολύ δύσκολο ο Φώτης Ιωαννίδης να φτάσει σε νούμερα γύρω στα 25 εκατομμύρια. Στο σημείο αυτό να τονίσουμε ότι η Σπόρτινγκ, που είχε κάνει προσφορά στα 18,5 εκατομμύρια, αποσύρθηκε, ενώ η Μπολόνια φαίνεται ότι με τα μπόνους φτάνει περίπου στα είκοσι. Αυτές είναι επιβεβαιωμένες προτάσεις, σε αντίθεση με την πρόταση της Ιπσουιτς περί 25 εκατομμυρίων ευρώ, που δεν έχει επιβεβαιωθεί απ’ την αγγλική ομάδα. Πώληση γύρω στα είκοσι εκατομμύρια δεν είναι κάτι το ευκαταφρόνητο ειδικά για τον Παναθηναϊκό, που δεν έχει ιστορικό ακριβών πωλήσεων παικτών του. Είναι περίπου κοινό μυστικό ότι η πώληση γύρω στα είκοσι εκατομμύρια θα είχε γίνει αν τα οκτώ δεν πήγαιναν στα ταμεία του Λεβαδειακού, με βάση το ποσοστό μεταπώλησης που έχει κρατήσει για την ομάδα του ο Κομπότης.
Απ’ την άλλη πλευρά η σημερινή τιμή πώλησης του Φώτη Ιωαννίδη δεν σημαίνει ότι θα διατηρηθεί στο ίδιο επίπεδο ή και θα αυξηθεί την επόμενη χρονιά. Στο ποδόσφαιρο υπάρχουν πολλοί αστάθμητοι παράγοντες, που αλλά- ζουν τις ισορροπίες όπως για παράδειγμα (κούφια η ώρα) ενας τραυματισμός. Εδώ να θυμίσουμε ότι ο Λιβάι Γκαρσία θα μπορούσε το πε- ρασμένο καλοκαίρι να πωληθεί πάνω από είκοσι εκατομμύρια. Δυστυχώς για τον παίκτη και για την ΑΕΚ φέτος από μυικούς τραυματι- σμούς έχασε περίπου τα μισά παιχνίδια κι η τιμή του, όπως ήταν λογικό, έπεσε. Θα μπορούσε κι η ΑΕΚ πέρυσι να τον δώσει, αλλά το γεγονός ότι η Μπεϊτάρ διατηρούσε ποσοστό μεταπώλησης και θα έβαζε αρκετά απ’ τα χρήματα στο δικό της ταμείο, λειτούργησε αρνητικά για την πώλησή του.
Με βάση όλα τα παραπάνω ο Παναθηναϊκός είναι μπροστά σε μία κρίσιμη απόφαση. Να δώσει τώρα τον Φώτη Ιωαννίδη με ένα ποσό γύρω στα είκοσι εκατομμύρια και ν’ ανοίξει έναν δρόμο γι’ αγοραπωλησίες σε υψηλό επίπεδο με κορυφαία μανατζερικά γραφεία ή απ’ την άλλη, να κρατήσει τον παίκτη για να τον βοηθήσει να υλοποιήσει τους στόχους του με το ρίσκο την επόμενη χρονιά έχει πέσει η τιμή του; Στην προκειμένη περίπτωση ασφαλώς και θα παίξει ρόλο η επιθυμία του παίκτη.
Διότι είναι άλλο πράγμα να πας στην Ιπσουιτς και να έρχεσαι σε επαφή με την μπάλα 10-15 φορές σε κάθε παιχνίδι κι άλλο πράγμα να πας στην Μπολόνια, όπου λόγω της δυναμικότητάς της θα έρχεσαι συνεχώς συνεχώς σε επαφή με την μπάλα και σε σύνδεση με τα αντίπαλα δίχτυα…
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στην SPORTDAY που κυκλοφορεί