Ντικέμπε Μουτόμπο: Ο κορυφαίος αμυντικός μιας χρυσής εποχής του μπάσκετ

Ο Ντικέμπε Μουτόμπο πέθανε τα ξημερώματα της Δευτέρας, από καρκίνο στον εγκέφαλο. Ένας θρύλος του μπάσκετ και σίγουρα ένας αν όχι ο καλύτερος αμυντικός στην ιστορία του NBA.

Ο Κονγκολέζος άσσος εκτός από την άμυνα του, έμεινε στην ιστορία για την χειρονομία του μετά τις επιβλητικές τάπες, τα εξαιρετικά ντουέτα που δημιούργησε με κορυφαίους παίχτες του αθλήματος καθώς και τις μονομαχίες που είχε με τον σούπερ σταρ της εποχής, Μάικλ Τζόρνταν.

Αυτή είναι η καριέρα ενός υποτιμημένου σταρ της χρυσής δεκαετίας του μπάσκετ, αυτής του 90′.

Το ταπεινό ξεκίνημα

Ο Μουτόμπο γεννήθηκε στην Κινσάσα, πρωτεύουσα της Λαϊκής Δημοκρατίας του Κονγκό. Η οικογένεια του, όπως είναι το σύνηθες στην Αφρική, δεν ήταν μικρή, καθώς εκτός από αυτών οι γονείς του είχαν ακόμη 9 παιδιά.

Ο πατέρας του ήταν διευθυντής σε σχολείο, ενώ αργότερα κατάφερε να μπει στο Υπουργείο της χώρας, κατόρθωμα μικρό σε σχέση με το μεγαλείο που θα πραγματοποιούσε ο γιος του στο μέλλον.

Από μικρή ηλικία είχε τρελά με τις πολεμικές τέχνες, με το αμερικανικό ποδόσφαιρο και με την ιατρική. Όσο μεγαλώνε μαζί με αυτά, ήθελε να δοκιμάσει και τις ικανότητες του στο μπάσκετ, διότι είχε πάρει πολύ ύψος και επειδή ο πατέρας του και ο αδερφός του τον συμβούλεψαν να ακολουθήσει αυτό το μονοπάτι.

Το κορυφαίο δίδυμο με τον Αλόνζο Μόουρνιγκ

Τελικά η ζωή τον οδήγησε στην Αμερική το 1987, συγκεκριμένα στο Τζωρζτάουν. Ο Ντικέμπε ήθελε να ακολουθήσει τον δρόμο της ιατρικής, για αυτό πήγε εξάλλου στην άλλη άκρη του Ατλαντικού, όμως ο προπονητής του, έδωσε την ίδια συμβουλή που έδωσε νωρίτερα ο πατέρας του, να παίξει μπάσκετ δηλαδή.

Το πανεπιστήμιο είχε ένα από τα μεγαλύτερα προγράμματα της χώρας στο μπάσκετ, ενώ πριν 2 χρόνια είχε βγάλει την πρώτη επιλογή του ντραφτ του 1985, Πάτρικ Γιουιν, ένας παίχτης που θα ήταν από τους κυρίους ανταγωνιστές του Κονγκολέζου στο μέλλον.

Ο 21χρονος δεν ήξερε να μιλάει Αγγλικά, όμως ήξερε να παίζει άμυνα και μάλιστα πολύ καλά. Μαζί με τον Αλόνζο Μόουρνιγκ, έναν εξίσου μεγάλο παίχτη των 90s δημιούργησαν ένα από τα καλύτερα αμυντικά δίδυμα στην ιστορία του κολεγιακού πρωταθλήματος. Οι τάπες και των δύο, ενθουσίασαν τόσο πολύ τους οπαδούς που έδωσαν παρατσούκλι στο ντουέτο τους, το λεγόμενο <<Rejection Row>>.

Ο ύψους 2,18 σέντερ πήρε τον τίτλο του καλύτερου αμυντικού της Ανατολής για δύο συνεχόμενες χρονιές, το 1990 και το 1991, με το δεύτερο βραβείο να το μοιράζεται με τον μεγάλο συμπαίκτη του.

Η είσοδος στο NBA και το δίδυμο μαζί με Αμντούλ-Ραούφ

Ο Μουτόμπο έκανε το επόμενο βήμα στην καριέρα του και έθεσε συμμετοχή στο ντραφτ του 1991, αφήνοντας τον συμπαίκτη του στο κολέγιο για ακόμη έναν χρόνο.

Οι Ντένβερ Νάγκετς έκαναν δικό τους τον Κονγκολέζο, στην 4η επιλογή του ντραφτ. Μια ομάδα που είχε το ανερχόμενο αστέρι, Κρις Γουέιν Τζάκσον η όπως είναι πιο γνωστός Μαχμούντ Αμπντούλ Ραούφ.

Η πρώτη χρονιά πήγε πολύ καλά, σε ένα σημείο όπου ο σέντερ κατέληξε να είναι All Star ως ρούκι. Η ικανότητες του στην άμυνα τον έβαλε σε διαφήμιση της Adidas το 1992 με τίτλο <<Man does not fly…to Mutumbo’s house>>(Κανένας δεν πετάει στο σπίτι του Μουτόμπο.)

Η στατιστική του ήταν εντυπωσιακή την πρώτη του χρονιά, με 16,6 πόντους 12,3 ριμπάουντ και 3 τάπες ανά παιχνιδι. Αυτά όμως δεν ήταν αρκετά για την ομάδα, καθώς βγήκε 11η στην Δύση. Η άνοδος θα ερχόταν σε λίγα χρόνια.

Στο τέλος της σεζόν ο άσσος των Νάγκετς, βρέθηκε στην πρώτη ομάδα των Ρούκι για το 1992.

Ο κορυφαίος αμυντικός είχε δημιουργήσει ένα μεγάλο δίδυμο με τον Αμπντούλ-Ραούφ, που έβαλε την ομάδα για τα καλά στην διεκδίκηση της 8αδας. Το 1992-93 βγήκαν 9οι, τρεις νίκες μακριά από τους 8ους Κλίπερς όμως η επόμενη χρονιά θα ήταν ιστορική, όχι μόνο για τον οργανισμό αλλά και για το πρωτάθλημα.

Η σεζόν 1993-94 λοιπόν βρήκε τους Νάγκετς μα τερματίζουν 8οι, με ρεκόρ 42-40 αφήνοντας πίσω τους Λος Άντζελες Κλίπερς στην 9η θέση με διαφορά 9 νικών.

Στα πλει-οφς βρήκαν μπροστά τους, τους πρωτοπόρους Σιάτλ Σούπερ Σονικς των τρομερών, Γκάρι Πέιτον και Σον Κεμπ, που βρισκόντουσαν τότε στα ντουζένια τους. Τότε ο πρώτος γύρος ήταν στις 3 νίκες σε αντίθεση με τους επόμενους. Οι Σόνικς καθάρισαν τα παιχνίδια στην έδρα τους και πήραν προβάδισμα, 2-0 νίκες.

Τότε καμία ομάδα δεν είχε επιστρέψει από αυτό το σκορ, όμως ο Μουτόμπο και ο Αμντούλ-Ραούφ θα έκαναν το θαύμα. Οι Νάγκετς λοιπόν πήραν 3 παιχνίδια συνεχόμενα γράφωντας ιστορία. Καμία ομάδα που τερμάτισε 8η δεν είχε καταφέρει να αποκλείσει την 1η και να περάσει στο δεύτερο γύρο και ήταν η πρώτη φορά που το σκορ 2-0 ανατρέπεται. Στη λήξη του πέμπτου παιχνιδιού, μέσα στο Σιάτλ ο υψηλώσομος σέντερ των νικητών, πέφτει στο έδαφος μαζί με την μπάλα βαθιά συγκινημένος. Μια από τις κορυφαίες στιγμές των 90s, είχε πρωταγωνιστή τον Ντικέμπε και την παρέα του.

Η νεαρότερη ομάδα της σεζόν, βρήκε μπροστά της στο δεύτερο γύρο, τους Γιούτα Τζαζ, του εξίσου καταπληκτικού ντουέτου, που περιλαμβάνε τον Καρλ Μαλόουν και τον Τζον Στόκτον.

Η ομάδα από την Γιούτα, η οποία είχε πλεονέκτημα έδρας κατάφερε να πάρει προβάδισμα 3-0 στη σειρά. Οι Νάγκετς βέβαια δεν θα τα παρατούσαν. Καταφέρνουν να ισοφαρίσουν τη σειρά, κερδίζοντας ξανά 3 παιχνίδια συνεχόμενα, όμως στο τελευταίο παιχνίδι της Γιούτα, οι γηπεδούχοι καταφέρνουν να πάρουν την νίκη και την πρόκριση στους τελικούς της Δύσης.

Η επόμενη σεζόν, ο Μουτόμπο εξελίχθηκε σε ένα από τα πρώτα πρόσωπα του πρωταθλήματος, αφού πήρε το βραβείο του Αμυντικού της Χρονιάς.

Ατλάντα Χοκς: Οι μεγάλες μάχες με τον Τζόρνταν και το δίδυμο με Στιβ Σμιθ

Ύστερα από την θητεία του στους Νάγκετς, ο Μουτόμπο πήγε στην Ανατολή και συγκεκριμένα στην Ατλάντα. Εκεί έφτιαξε ένα πολύ δυνατό δίδυμο με τον Στιβ Σμιθ και μαζί έφεραν τους Χοκς στις πρώτες θέσεις για δύο συνεχόμενες χρονιές, το 97 και το 98.

Ο πρώην άσσος των Νάγκετς, τρομοκρατούσε τις άμυνες και τις επιθέσεις των ομάδων, κάνοντας στο τέλος των φάσεων την κίνηση κατατεθέν του, το κούνημα του δαχτύλου. Τις δύο χρονιές που η Χοκς ήταν στις πρώτες θέσεις και στις 50 νίκες, κατάφερε να κερδίσει δύο διαδοχικούς τίτλου Αμυντικού της Χρονιάς.

Στα πλει-οφς του 1997, οι κόντρες με τον φίλο του, Μάικλ Τζόρνταν θα μείνουν στην ιστορία. Στον δεύτερο γύρο λοιπόν, οι Μπουλς κατάφεραν να κερδίσουν με 4-1 και να περάσουν στον τελικό της Ανατολής.

Μετά το All Star Game του 1998, ο Μουτόμπο προκαλούσε τον σούπερσταρ των Μπουλς, λέγοντας του ότι δεν έχει καρφώσει μπροστά του ποτέ. Ο Τζόρτναν είπε όμως την τελευταία κουβέντα, καρφώνοντας μπροστά του.

Ο <<GOAT>> άρεσε να πειράζει τον Ντικέμπε και είχαν μια ακόμη στιγμή, νωρίτερα στις πρώτες χρονιές του Μουτόμπο. Ο τότε πρωταθλητής με τους Μπουλς, κατά την διάρκεια εκτέλεσης ελευθέρων βολών, σε ένα παιχνίδι Νάγκετς-Μπουλς, ευστόσχησε σε μια βολή με κλειστά τα μάτια, αφιερώνοντας τη στον απόφοιτο του Τζωρζτάουν.

Στους Χοκς έμεινε μέχρι το 2001, κατά την διάρκεια της θητείας του στην Ατλάντα έπαιξε το καλύτερο μπάσκετ της καριέρας του και ανάγκασε τους Σίξερς να τον κάνουν δικό τους.

Φιλαδέλφεια Σίξερς: Οι τελικοί μαζί με τον Άλεν Άϊβερσον

Τον Φλεβάρη του 2001, οι Σίξερς τον πρόσθεσαν στο ρόστερ τους ώστε να δώσουν σημαντική βοήθεια στον μεγάλο αστέρα τους, Άλεν Άϊβερσον. Μαζί δημιούργησαν ένα φανταστικό δίδυμο, που έφερε την ομάδα μέχρι τους τελικούς κόντρα στους Λέικερς, πραγματοποιώντας εντυπωσιακή πορεία στα πλει-οφς. Βέβαια η ομάδα του Σακίλ Ο Νιλ και του Κόμπι Μπράιαν δεν άφησαν τον Αμυντικό της Χρονιάς του 2001, Μουτόμπο και τον MVP της ίδιας χρονιάς, Άλεν Άϊβερσον να πάρουν το τρόπαιο, διότι τους κέρδισαν με 4-1, σημειώνοντας την δεύτερη συνεχόμενη κατάκτηση τους.

Ο Μουτόμπο, που είχε πλέον τέσσερα βραβεία Αμυντικού της Χρονιάς, αριθμός ρεκόρ δεν μπόρεσε να ξαναφέρει στον τελικό την ομάδα του την αμέσως επόμενη σεζόν παρόλο που μετρούσε διψήφιο αριθμό ριμπάουντ μέσο όρο, σε 80 αγώνες.

Νετς και Νικς: Τα τελευταία καλά χρόνια.

Η σεζόν 2002-03 τον βρήκε στους Νιου Τζέρσι Νετς, σε μια ομάδα που την πσεζόν έφτασε μέχρι τον τελικό, με τον μεγάλο άσσο, Τζέισον Κιντ να πρωταγωνιστεί σε όλη αυτή την πορεία.

Οι Νετς τον πήραν με σκοπό να πάρουν το πάρουν το πρωτάθλημα, όμως ένας τραυματισμός που είχε θα τον έθετε εκτός βασικής πεντάδας. Βέβαια ο Κονγκολέζος δεν το έβαλε κάτω και πρόσφερε πολλά ως 6ος παίχτης.

Η ομάδα ξαναπήγε μέχρι το τέλος, αυτή τη φορά όμως οι Σπερς του Τιμ Ντάνκαν, Ντέιβιντ Ρόμπινσον, Τόνι Πάρκερ και Μάνου Τζινόμπλι τους κέρδισε με 4-2.

Την επόμενη σεζόν, ο κορυφαίος αμυντικός πήγε στους Νικς, όπου έκατσε για μια χρόνια.

Χιούστον Ρόκετς: Το μεγάλο ρεκόρ και η απόσυρση

Τελευταία του ομάδα ήταν η Χιούστον Ρόκετς, όπου εκεί ήταν βασικός στο πλάι του Γιάο Μινκ και του Τρέισι ΜακΡέντι. Μέχρι και την απόσυρση το 2009, ήταν πολύ αποδοτικός ακόμη και στην ηλικία των 40 ετών. Μάλιστα στο Χιούστον, προσπέρασε τον Καρίμ Αμπντούλ Τζάμπαρ και έγινε ο δεύτερος παίχτης με τις περισσότερες τάπες στην ιστορία μετά τον Χακίμ Ολάζουον φυσικά.

Μια υποτιμημένη καριέρα

Ο Μουτόμπο ερχόμενος από το Κονγκό, δεν περίμενε ότι θα σημειώσει τόσα πολλά επιτεύγματα. Οι τέσσερις κατακτήσεις του τίτλου, Αμυντικού της Χρονιάς είναι ρεκόρ που μοιράζεται μαζί με τον Μπεν Γουάλας και τον Ρούντι Γκομπέρ.

Η φανέλα του αποσύρθηκε από τις δύο πρώτες ομάδες, τους Νάγκετς και τους Χοκς, ενώ έγραψε ακόμη τις εξής διακρίσεις: 8 φορές All star, 3 φορές Πρώτη Αμυντική Πεντάδα, 3 φορές περισσότερες τάπες σε μια σεζόν, 2 φορές περισσότερα ριμπάουντ σε μια σεζόν, και 3 φορές στην δεύτερη και στην τρίτη καλύτερη πεντάδα του NBA.

Πραγματικά η φράση <<Μεγαλείο από ταπεινό ξεκίνημα>> περιγράφει όλη την ζωή ενός παίχτη που πρόσφερε πολλά στο μπάσκετ, σε μια εποχή όπου το ταλέντο υπήρχε παντού με παίχτες σαν τον Τζόρνταν, Ολάζουον, Ρόμπινσον, Μαλόουν, Πίπεν να κυριαρχούν. Οι ίδιοι μάλιστα έχουν χαρακτηρίσει τον πρώην μεγάλο σέντερ, ως έναν από τους κορυφαίους παίχτες της γενιάς τους.

Φιλανθρωπικό έργο

Ο Μουτόμπο, εκτός από το μπάσκετ, είχε και μεγάλο φιλανθρωπικό έργο, βοηθώντας την χώρα του πολλές φορές στο παρελθόν. Πολλοί άνθρωποι που τον ήξεραν μίλησαν για έναν πραγματικά χρυσό άνθρωπο.