Νίκος Σαρίδης: Τα διδάγματα από το ντέρμπι της Τούμπας
Μπορεί σ’ ένα ντέρμπι ο αριστερός εξτρέμ της μίας ομάδας ν’ ανακηρύσσεται MVP της βραδιάς και συγχρόνως ο δεξιός μπακ της άλλης να χαρακτηρίζεται κορυφαίος της παίκτης; Γράφει ο Νίκος Σαρίδης.
Θεωρητικά, υπάρχει αντίφαση σε όλο αυτό. Για να μεγαλουργεί, σου λέει, ο πλάγιος επιθετικός, λογικά θα τον έχει κάνει… κουτό τον αντίπαλο οπισθοφύλακα. Στην πραγματική ζωή, όμως, γίνεται και για του λόγου το αληθές, το προχθεσινό ντέρμπι της Τούμπας.
Ο Ζέλσον Μαρτίνς ψηφίστηκε πολυτιμότερος της αναμέτρησης. Και δικαίως του απονεμήθηκε ο τίτλος, καθώς έβαλε το τρίτο γκολ, είχε ασίστ στο δεύτερο, ενώ πιστώθηκε και τη συμμετοχή του στο 0-1 του Ολυμπιακού. Γενικά ο Πορτογάλος ήταν μια διαρκής απειλή για τους γηπεδούχους. Την ίδια ώρα, ωστόσο, που ο «ερυθρόλευκος» άσος ανέβαινε στο… Έβερεστ, το κοινό του ΠΑΟΚ χειροκροτούσε τον Γιόνι Ότο, αυτόν και κανέναν άλλον απ’ τους ποδοσφαιριστές με τ’ ασπρόμαυρα. Για τους συμπαίκτες του Ότο, μάλιστα, οι θεατές επιφύλαξαν αποδοκιμασίες. Αν τυχόν δεν είδατε το παιχνίδι, μη φανταστείτε ότι ήταν… πιωμένοι οι οπαδοί του «δικεφάλου» ή έπαθαν κάποιας μορφής εγκεφαλικό. Πράγματι, ο Ισπανός ήταν ο μοναδικός που έδειξε και στα 90 λεπτά της συνάντησης παίκτης επιπέδου ΠΑΟΚ.
Εξάλλου, το ποδόσφαιρο – όσο και αν το ξεχνάμε πολλές φορές- δεν είναι άσπρο-μαύρο. Στην ανάγνωσή του είναι ελαφρώς πιο σύνθετο, ενώ συχνά γελοιοποιεί όσους επιδίδονται σε υπεραπλουστεύσεις. Για παράδειγμα: όταν γεννά ευκαιρία μια σέντρα του Μαρτίνς, σαν εκείνη στην κεφαλιά του Κωστούλα που εξουδετέρωσε ο Κοτάρσκι, στο 0-0, στην πρώτη φάση με πρωταγωνιστή τον μικρό, δεν είναι ντε και καλά η ευθύνη στον μπακ επειδή μπόρεσε ο εξτρέμ να στείλει την μπάλα στο «κουτί». Μπορεί κάλλιστα να φταίει κι ο στόπερ που επέτρεψε στον επιθετικό κρούσης να εγγράψει τελική. Ή πιθανόν ν’ αναγκάστηκε ο μπακ να κρατήσει απόσταση απ’ τον αντίπαλο εξτρέμ επειδή στη φάση οι αλληλοκαλύψεις είχαν πάει περίπατο. Είναι χίλια δυο. Ακόμη και η ανασφάλεια που μπορεί να δημιουργείται στον αμυνόμενο εξαιτίας ενός συμπαίκτη του που δεν εμπνέει εμπιστοσύνη.
Δεν μπορεί, συνεπώς, να αίρει όλες τις αμαρτίες του ΠΑΟΚ ο πρώην δεξιός μπακ της Γουλβς επειδή ο αμυντικός χαφ Μπακαγιόκο, ας πούμε, βρισκόταν σ’ έναν δικό του κόσμο ή διότι η συνεισφορά του δεξιού χαφ-εξτρέμ Ντεσπόντοφ στην ανασταλτική λειτουργία υπήρξε πλημμελέστατη.
Πάντως, πέρα απ’ το ότι στην Τούμπα εμπεδώσαμε πως δεν είναι και τόσο ασύμβατο να κατατάσσονται στους διακριθέντες ενός αγώνα δύο ποδοσφαιριστές που παίζουν ο ένας πάνω στον άλλον, συνειδητοποιήσαμε για μία ακόμη φορά και το πόσο σχετικά είναι τα βιογραφικά. O Ντέγιαν Λόβρεν, λόγου χάριν, έχει αγωνιστεί από Λίβερπουλ μέχρι… τελικό Παγκοσμίου Κυπέλλου, ενώ ο έτερος Καππαδόκης στο κέντρο άμυνας του ΠΑΟΚ, ο Ομάρ Κόλεϊ, ήταν στην Μπεσίκτας και πιο πριν στη Σαμπντόρια. Οι δυο τους είχαν ν’ αντιμετωπίσουν έναν 17χρονο (Μπάμπη Κωστούλα) κι έναν φορ (Αγιούμπ Ελ Καμπί), ο οποίος προτού ενταχθεί στον Ολυμπιακό δεν είχε παίξει ποτέ του σε κάποια γνωστή ευρωπαϊκή ομάδα. Παρά ταύτα, όλοι είδαμε όλοι ποιο ζευγάρι νίκησε –σε προσωπικό κι ομαδικό επίπεδο- στη συγκεκριμένη παρτίδα. Ειδικά ο πιτσιρικάς έκανε ένα πρώτο ημίχρονο σκέτο εφιάλτη για τους στόπερ του Λουτσέσκου.
Κι επειδή αυτή η ήττα δεν ήταν κάποιου είδους παρένθεση για τον ΠΑΟΚ, περιμένουμε να δούμε πώς θα βγει απ’ την κρίση. Αν, μάλιστα, ο Ιβάν Σαββίδης το πίστευε εκείνο που είχε πει τον Σεπτέμβριο, ότι ο ΠΑΟΚ διαθέτει το καλύτερο ρόστερ της δικής του δωδεκαετίας στην ΠΑΕ, πώς θ’ αναζητήσει ο «οργανισμός» την επιστροφή στον δρόμο της αγωνιστικής αρετής; Με χειμερινές μεταγραφές; Μα, είναι το καλύτερο ρόστερ…
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στην SPORTDAY που κυκλοφορείΕπειδή αυτή η ήττα δεν ήταν κάποιου είδους παρένθεση για τον ΠΑΟΚ, περιμένουμε να δούμε πώς θα βγει απ’ την κρίση.