Ολυμπιακός: Ο μετρονόμος Μουζακίτης, ο αδικημένος Εσε και ένα θρίλερ που δε βρήκε δεύτερο πρωταγωνιστή

Το «ουφ» πρέπει να έκανε αντίλαλο στο κλειστό γήπεδο της πολικής Αστάνα, από όπου ο Ολυμπιακός έφυγε νικητής για πρώτη φορά. Για πρώτη φορά από το εν λόγω γήπεδο, για πρώτη φορά κι από αγώνα του φετινού Τσάμπιονς Λιγκ.

Βρείτε μου έναν από τους ηρωικούς οπαδούς που έκαναν το ταξίδι μέχρι την πόλη των -25, που δεν έβλεπε τα φαντάσματα να ζωντανεύουν ένα – ένα μετά τις χαμένες ευκαιρίες των Ελ Καμπί και Ταρέμι. Κάθε κατεβασιά των ποδοσφαιριστών της Καϊράτ στο τρίτο του Τζολάκη ήταν και μια υποψήφια σκηνή θρίλερ. 

Το μόνο που αφηνόταν στη φαντασία ήταν ο δεύτερος πρωταγωνιστής του. Ο πρώτος ήταν αυτός ο τρομαχτικός τερματοφύλακας, ο Αναρμπέκοφ, για τον οποίον ο Τζολάκης είπε κάτι φοβερά τιμητικό: ότι έκανε τη σπουδαιότερη εμφάνιση που έχει δει ζωντανά από συνάδελφό του.

Το τριπλό σφύριγμα ήταν τόσο ανακουφιστικό που δεν άφησε χώρο για σκέψεις σα το «γαμώτο» για το ότι ο Ολυμπιακός δεν βρήκε κάποιο ακόμα γκολ που θα βελτίωνε τον συντελεστή του. Αλλωστε, ολοκάθαρος στόχος είναι το 3/3, που από σήμερα είναι 2/2. Με αυτό, οι Πειραιώτες εξασφαλίζουν κατά 99.9% τη συνέχεια στη διοργάνωση. Το αν θα τερματίσουν 24οι ή 20οι, έχει απειροελάχιστη σημασία.

Με τον καφέ

Το ξεκίνημα του αγώνα ήταν ιδιαίτερο και δε βοήθησε καθόλου στην προσπάθεια που έκανε ο κόσμος για να καταλάβει μέσα του πως, παρά την ώρα, δεν παρακολουθούσε ένα παιχνίδι του πρωταθλήματος, αλλά μια αναμέτρηση χωρίς αύριο για το Τσάμπιονς Λιγκ.

Οι ομάδες είχαν μια χαλαρότητα. Η Καϊράτ περίμενε, καθώς δε μπορούσε εκ των πραγμάτων να κάνει και πολλά περισσότερα, ενώ ο Ολυμπιακός έδειχνε σα να… εξερευνούσε το πλαστικό που πατούσε. 

Απαισιοδοξία έφερνε ότι για 45 (και κάτι) λεπτά δεν είχε σχεδόν κανένα από τα μεγάλα του όπλα σε μεγάλη ημέρα. Στο ξεκίνημα, ο Μουζακίτης δεν ξεχώριζε. Ο Ποντένσε ήταν ουσιαστικά εκτός, ενώ ο Ζέλσον ήταν πολύ λιγότερο επιδραστικός από ό,τι στη συνέχεια. Ο Τσικίνιο ήταν σε ρηχά νερά, ο Ελ Καμπί κινητικός, αλλά αρκετά μόνος. 

Η άνοδος του Μουζακίτη στο δεύτερο μισό έφερε σε μεγάλο βαθμό και τη συνολική άνοδο της ομάδας. Ο 18χρονος έχει πετύχει κάτι το φοβερό: είναι ήδη ο απόλυτος μετρονόμος μιας ομάδας Τσάμπιονς Λιγκ. Οταν φορτσάρει εκείνος, επιταχύνονται τα πάντα.

Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι εκείνο το πεντάλεπτο που ξεκίνησε από το γκολ και κατέληξε στο δεύτερο δοκάρι ήταν όλο σα… best of του Μουζακίτη. Σε εκείνο το διάστημα έκανε τρεις συγκλονιστικές μεταβιβάσεις, ενώ ακόμα και τα κοντρόλ του, φανέρωναν κλάση και άνεση. 

Είναι διασκεδαστικό το να σκέφτεσαι τι μπορεί να περνά από το μυαλό των πολλών Ευρωπαίων που συντονίστηκαν στον αγώνα (που έπαιζε μόνος του, λόγω ώρας) με τα μάτια τους πάνω στο «Golden Boy» που βραβεύτηκε στο Τορίνο, αλλά και στα… λόγια του Τσάμπι Αλόνσο μόλις την προηγούμενη αγωνιστική. 

Παράλληλα, ο Μεντιλίμπαρ ευτυχεί να βλέπει τον άξονα να μη χάνει απολύτως τίποτα ανασταλτικά με τον Μούζα στο γήπεδο αντί του Γκαρθία. Αντίθετα, μοιάζει και πιο ταχύς. Αυτό το πιστώνεται κατά το ήμισυ ο Ελληνας μέσος, ο οποίος παραμένει εξαιρετικά ισορροπημένος, αλλά πρέπει να γίνει μια αναφορά και στον Εσε. Ο Αργεντίνος περνά εδώ και καιρό ένα πολύ καλό διάστημα, το οποίο δεν έχει σημειωθεί ιδιαίτερα. Ναι, πια τον ξέρουμε καλά. Ομως πλέον μιλάμε για το Τσάμπιονς Λιγκ.

Βήμα – βήμα

Για τον Ολυμπιακό μένουν τα δύο… αποκομμένα παιχνίδια της Λιγκ Φέιζ. Αυτό που κέρδισε χθες, είναι η ψυχολογία, αλλά και το ότι θα παίζει με ενδιαφέρον στην Ευρώπη και το 2026.

Η οποιαδήποτε πρόβλεψη είναι αβάσιμη όταν μεσολαβεί ένα τέτοιο χρονικό διάστημα. Ωστόσο, ένα είναι το σίγουρο: μπορεί!

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News