ΕΚΤΟΡ ΕΝΡΙΚΕ ΓΙΑ ΜΑΡΑΝΤΟΝΑ: «Η γυναίκα μου, μου είπε «δεν έκλαιγες έτσι ούτε όταν πέθανε ο πατέρας σου»

O επιστήθιος φίλος και άλλοτε συμπαίκτης του Ντιέγκο Μαραντόνα, μιλάει για τη φιλία τους και αποκαλύπτει άγνωστες ιστορίες για το «Θεό» του ποδοσφαίρου, που «έφυγε» από τη ζωή στις 25/11/2020.

Ο Έκτορ (Νέγρο) Ενρίκε άλλοτε συμπαίκτης του Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα, με τον οποίο πανηγύρισαν την κατάκτηση του Παγκοσμίου Κυπέλλου το 1986, ενώ ήταν και βοηθός του στην «Αλμπισελέστε» το 2010, παραχώρησε συνέντευξη στη Mundo Deportivo με αφορμή τη συμπλήρωση ενός έτους (25/11) από την ημέρα που «έφυγε» ο D10s. 

«Είναι δύσκολο να πω ότι ζω χωρίς τον Ντιέγκο γιατί είναι στην καρδιά μου όλη την ώρα. Για μένα είναι πιο ζωντανός  από ποτέ για όλα όσα αντιπροσωπεύει, για όλες τις εικόνες του. Πηγαίνω στο δρόμο και υπάρχουν πίνακές του παντού… Νομίζω ότι ο κόσμος τον αγαπάει όπως πάντα, αλλά τώρα τον εκτιμά λίγο περισσότερο. Είναι αδύνατο να το ξεχάσεις. Δεν θα τον ξεχάσω ποτε. Κάθε φορά που τον έβλεπα, μου προκαλούσε κάτι ιδιαίτερο. Νομίζω ότι το κατάλαβε γιατί κάποτε, στο Ντουμπάι, ήμασταν αρκετοί και είπε: «Δεν υπάρχει πιο «Μαραντονικός» από τον Νέγρο Ενρίκε». Μεγάλη αλήθεια.

Ο Ντιέγκο έκανε τη ζωή μου ευτυχισμένη. Το να παίζω μαζί του με έκανε ευλογημένο. Ήμουν μέτριος παίκτης και σε πολλά σημεία με αναγνωρίζουν χάρη σε αυτόν. Συναντώ πολλούς γονείς που λένε στα παιδιά τους: «Κοίτα, αυτός ο άνθρωπος ήταν παγκόσμιος πρωταθλητής». Και για τα παιδιά αυτό δε σημαίνει τίποτα. Αλλά όταν λένε, “Αυτός ο άνθρωπος έπαιξε με τον Μαραντόνα”, ενδιαφέρονται και με ρωτούν: “Έπαιζες πραγματικά με τον Μαραντόνα;” Είναι σαν ο Ντιέγκο να έχει μεγαλύτερη σημασία από όλα. Και είναι εντάξει. Ο Μαραντόνα είναι ποδόσφαιρο».

 

Ο Έκτορ Ενρίκε εξομολογείται ότι προσεύχεται για τον Μαραντόνα: «Μιλάω πάντα με τον Ντιέγκο. Κοιτάζω τις φωτογραφίες και μιλάω, θυμάμαι στιγμές. Υπάρχουν πολλά πράγματα που βλέπω στην τηλεόραση, ή ακούω κάτι για αυτόν, και ουφφ… Είναι δύσκολο, είναι σκληρό…». Στη συνέχεια παραδέχεται ότι συγκινείται πολύ κάποιες  στιγμές: «Έτσι είμαι. Είμαι κλαψιάρης. Αν είμαι σπίτι και δω ένα σημείωμα από τον Ντιέγκο, ένα πρόγραμμα αφιερωμένο σε αυτόν, πηγαίνω στο δωμάτιό μου. Εκεί μένω μόνος και κλαίω για τον Ντιέγκο. Όχι ότι ντρέπομαι να κλάψω δημόσια. Μου συνέβη πριν από λίγο στον αγώνα αφιέρωμα της Αρχεντίνος Τζούνιορς, στα γενέθλιά του. Οι εικόνες περνούσαν και δεν μπορούσα να συγκρατηθώ. Είναι το συναίσθημα και δεν χρειάζεται να το κρύψω. Αλλά στο σπίτι προτιμώ να έχω εκείνη τη στιγμή μόνος, ήσυχος».

Ο Ενρίκε μοιράστηκε μία ατάκα της γυναίκας του με αφορμή το θάνατο του Μαραντόνα:

«Στο δωμάτιό μου έχω μια μεγάλη φωτογραφία του πατέρα μου και μια άλλη του Ντιέγκο. Τον αγαπούσα όσο και τον πατέρα μου, που επίσης πέθανε πρόσφατα. Όταν ο Ντιέγκο είχε μόλις φύγει από τη ζωή, τις πρώτες μέρες, προσπάθησα να μην το δείξω αλλά ένιωθα πολύ άσχημα. Με παρατηρούσε η γυναίκα μου. Και μια μέρα μου είπε: «Δεν ήσουν έτσι όταν πέθανε ο πατέρας σου». Και ο πατέρας μου τον αγαπούσε. Ήταν μια ιδιοφυΐα».

Θυμάται ακόμα ότι: «Ήταν πάντα ένας από εμάς στην εθνική ομάδα. Είχε μια εντυπωσιακή ταπεινότητα. Γι’ αυτό όλοι τον υπερασπιζόμαστε, τον αγαπάμε και τον σεβόμαστε. Γι’ αυτό τον αγαπούν όλοι οι παίκτες στον κόσμο. Δεν ξέχασε ποτέ από πού ήρθε, υπερασπίστηκε τους ταπεινούς, τους συνταξιούχους, αντιμετώπισε την εξουσία. Πρέπει να θυμάσαι τον Ντιέγκο έτσι. Ήταν ένας κύριος με όλα τα γράμματα κεφαλαία. Δεν ήταν, είναι… Είχε κάνει λάθη, αλλά όπως είπε, πλήρωσε για αυτά. Και πολλές φορές τα πλήρωσε με την υγεία του».

 

 

 

 

 

 

 

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News