ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΑΡΑΪΝΔΡΟΣ: Και ας παν στην ευχή τα παλιά

Αν ήταν ματς πρωταθλήματος, όλα καλά. Έπαιξε τόσο όσο, πήρε τη νίκη, προχωράμε. Επειδή, όμως, ήταν παιχνίδι κυπέλλου και η συγκεκριμένη διοργάνωση αποτελεί έναν από τους βασικούς και ρεαλιστικούς στόχους την τρέχουσα χρονιά, ο Παναθηναϊκός, περί ου ο λόγος, μάλλον αδίκησε τον εαυτό του το βράδυ της Τετάρτης και το 2-1 φαντάζει φτωχό.

Ο Βόλος δεν είχε σχέση με τον Βόλο που αντιμετώπισαν οι “πράσινοι” στο πρωτάθλημα, αλλά και οι “πράσινοι” δεν είχαν σχέση με εκείνο το παιχνίδι. Το 5-1 ήταν για το πρωτάθλημα και 10 να έβαζε πάλι τρεις βαθμούς θα έπαιρνε. Το 2-1 δεν δίνει βαθμούς δίνει ένα μικρό προβάδισμα για τη ρεβάνς στο Πανθεσσαλικό. Φτάνει; Αν παρουσιαστεί όπως πρέπει, ναι. Δεν θα φτάσει αν παίξει όπως έπαιζε στα περισσότερα εκτός έδρας παιχνίδια. Αλλά αυτά πλέον φαντάζουν μακρινό όνειρο. Από το διπλό επί της Λαμίας μέχρι τη νίκη επί του Βόλου δεν είναι μόνο οι τρεις σερί νίκες που χτίζουν χαρακτήρα, είναι η συνολική εικόνα του Παναθηναϊκού που αρχίζει σιγά-σιγά και βρίσκει τα πατήματά του.

Αρχικά, βρήκε τον Μακέντα που σκόραρε για δεύτερο σερί ματς, τρίτη φορά συνολικά. Τον βρήκε πάνω που του λείπει ο Καρλίτος και πάνω που ο Ιωαννίδης δεν φάνταζε ο ιδανικός για να σηκώσει το βάρος της φανέλας και των ευθυνών. Και όπως φαίνεται όταν, με το καλό, επιστρέψει ο Καρλίτος ο Γιοβάνοβιτς έχει ήδη στο μυαλό του το πλάνο για τους δύο παίκτες μπροστά.

Βρήκε και τον Βιγιαφάνες, ο οποίος ανεβαίνει παιχνίδι με παιχνίδι και συνειδητοποιεί και ο ίδιος ότι μόνο από δικές του παθογένειες θα χάσει θέση στην ενδεκάδα. Έχει την εμπιστοσύνη του κόουτς -τον στήριξε από το καλοκαίρι όταν δεν ζήτησε άλλον παίκτη στη θέση του- έχει πλέον και το μομέντουμ για να φτάσει στα δικά του, τοπ, επίπεδα.

Βρήκε και τον Αλεξανδρόπουλο, βρήκε και τον Αϊτόρ, βρήκε ακόμα και τον χρόνο να δώσει κι άλλες ανάσες στον Πέρεθ που θα τον χρειαστεί την Κυριακή στο ντέρμπι με την ΑΕΚ. Γενικά, όμως, ο Παναθηναϊκός βρίσκει τον εαυτό του. Όχι ότι έχει πιάσει κάποια σπουδαία απόδοση ούτε τρίβεις τα μάτια του (περισσότερο τα έτριβες στις εντυπωσιακές εντός έδρας νίκες στην αρχή της χρονιάς τότε που -εκ των υστέρων- δεν ήταν έτοιμος), έχει μπει όμως σε ένα δρόμο σταθερότητας. Και τούτο έχει τη δική του, ξεχωριστή σημασία.

Ο Παναθηναϊκός θέλει νίκες για να αποκτήσει χρόνο και ψυχολογία. Τρεις έφτασε αισίως και τώρα έχει μπροστά του την μεγάλη πρόκληση που ακούσει στο όνομα “ΑΕΚ”. Ο ΠΑΟΚ είναι στα κάτω του, ο Άρης είναι μία κρύο μία ζέστη και ο ΟΦΗ που είναι αυτή τη στιγμή ο άμεσος αντίπαλός του, παίζει με τον Ολυμπιακό. Ευκαιρία με μία νίκη επί της ΑΕΚ να εκτοξευθεί στη βαθμολογία και στο μομέντουμ. Και να κλείσει γλυκά τη χρονιά με μία πρόκριση στο Πανθεσσαλικό. Και ας παν στην ευχή τα παλιά. που λέει και το τραγούδι.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News