EURO: «TEN GERMAN BOMBERS», η ιστορία
Πώς ένα παιδικό τραγούδι του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου έφτασε να γίνεται σήμερα αιτία… ποδοσφαιρικού «πολέμου» ανάμεσα σε Αγγλία και Γερμανία!
Θα μπορούσε ποτέ ένα παιδικό τραγούδι να αποτελέσει αιτία… ποδοσφαιρικού πολέμου; Θεωρητικά όχι. Τότε γιατί η ποδοσφαιρική Ομοσπονδία της Αγγλίας ουσιαστικά απειλεί με τιμωρία τους φιλάθλους, υπό τον φόβο ενός συνθήματος που ενδέχεται να τραγουδήσουν το απόγευμα της Τρίτης, στο Wembley, στην αναμέτρηση των «16» του EURO 2020, ανάμεσα σε Αγγλία και Γερμανία; Η απάντηση είναι σύνθετη και για να αναζητήσει κανείς απαντήσεις, θα πρέπει να… ξύσει πληγές και να γυρίσει τον χρόνο αρκετά πίσω. Ο λόγος για το «Ten German Bombers»…
Η αρχή…
Από τον τίτλο και μόνο γίνεται εύκολα αντιληπτό, ότι οι στίχοι δεν είναι και τόσο… αθώοι. Κι όμως, στη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου ήταν ένα τραγούδι για παιδιά! Οι γονείς μάθαιναν στα παιδιά τους να μετρούν, με έναν τρόπο που, τον καιρό εκείνο, θεωρούσαν ότι ανύψωνε το ηθικό, γαλουχώντας την επόμενη γενιά. Και αυτό είναι κάτι εξαιρετικά δύσκολο να κατανοήσουμε και να το κρίνουμε σήμερα, αφού η όποια συζήτηση μπορεί να γίνει μόνο με τους όρους της εποχής. Παράλληλα δε, ήταν κι ένα τραγούδι που τραγουδούσαν και οι Βρετανοί στρατιώτες. Οι στίχοι αναφέρονται στις καταρρίψεις των ναζιστικών βομβαρδιστικών από τη RAF, δηλαδή από τη Βασιλική Πολεμική Αεροπορία. Το… σενάριο του τραγουδιού αναφέρει ότι στην αρχή ήταν δέκα γερμανικά βομβαρδιστικά και η RAF κατέρριψε ένα. Και μετά έμειναν εννιά, οκτώ κ.ο.κ.
Η μεταφορά στα ποδοσφαιρικά γήπεδα
Στις αρχές της δεκαετία του ’90, το συγκεκριμένο τραγούδι άρχισε να γίνεται σύνθημα στα χείλη των Άγγλων οπαδών, στα παιχνίδια της Εθνικής τους ομάδας απέναντι στη Γερμανία. Μάλιστα, πολλοί από αυτούς δεν αρκούνται στους στίχους, αλλά ανοίγουν τα χέρια τους, αναπαριστώντας τα γερμανικά βομβαρδιστικά… Βλέποντας την ιστορία αυτή να γιγαντώνεται, η Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία της Αγγλίας έσπευσε να χαρακτηρίσει το συγκεκριμένο τραγούδι ρατσιστικό. Μάλιστα, στην τελική φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου, το 2006, δημιούργησε τηλεοπτική καμπάνια, με πρωταγωνιστές τον Ντέιβιντ Μπέκαμ, τον Μάικλ Όουεν και τον Γουέιν Ρούνεϊ για την ενημέρωση του κοινού. Ο τότε Ομοσπονδιακός τεχνικός, Σβεν Γκόραν Έρικσον, είχε κάνει δημόσια παράκληση στον κόσμο να αποφύγει να το τραγουδήσει! Την ίδια ώρα, στο αντίπαλο «στρατόπεδο» οι Γερμανοί οπαδοί υιοθέτησαν το τραγούδι, προφανώς αλλάζοντας τους στίχους. Ήταν περίπου εκείνη η εποχή, που είχαν αρχίσει να το τραγουδούν οι Βορειοϊρλανδοί , κυρίως οι Green and White Army, δηλαδή οι πιο φανατικοί, ενώ κατά καιρούς ακούγεται και από τους οπαδούς της Ρέιντζερς, στο Ibrox. Τον Μάιο του 2012, η Allianz Arena του Μονάχου φιλοξένησε τον τελικό του Champions League ανάμεσα στην Μπάγερν και την Τσέλσι. Τις ημέρες που είχαν προηγηθεί του τελικού, οι ταξιδιώτες οπαδοί των «Μπλε» είχαν γεμίσει τους δρόμους και τις καφετέριες της πόλης, προκαλώντας σε κάποιες περιπτώσεις με το συγκεκριμένο τραγούδι…
Το «αντίο» του Ποντόλσκι στην Εθνική
Στις 22 Μαρτίου του 2017, Γερμανία και Αγγλία έδωσαν φιλικό παιχνίδι, στο Βεστφαλεν. Ένα παιχνίδι που ήταν το τελευταίο του Λούκας Ποντόλσκι, με τη φανέλα της Νationalmannschaft. Οι δύο ομάδες βγαίνουν στον αγωνιστικό χώρο, παρατάσσονται για τους εθνικούς ύμνους. Εκείνος της Αγγλίας ολοκληρώνεται χωρίς παρατράγουδα. Όταν, όμως, ήρθε η ώρα για τον γερμανικό ύμνο, ένα μέρος των Άγγλων οπαδών, ευτυχώς μικρό, άρχισε να γιουχάρει και να τραγουδά το «Ten German Bombers». Εν τέλει, η Γερμανία νίκησε 1-0, με γκολ του Λούκας Ποντόλσκι, αλλά το μόνο θέμα συζήτησης τις επόμενες ημέρες ήταν η συμπεριφορά των Άγγλων οπαδών. Οπότε, καταλαβαίνει πολύ εύκολα κάποιος τι είναι αυτό που θέλει να αποφύγει η αγγλική Ομοσπονδία στο Wembley…
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ
- Άρης: Τα... γνωστά «ντου» του Καρυπίδη - Την «έπεσε» στον Τσαγκαράκη και συνεχίζει να δυσφημεί το ελληνικό ποδόσφαιρο!
- Φουρνιέ: Ο Μπαρτζώκας βρήκε τον Ζιντάν του
- Ολυμπιακός-ΑΕΚ: Η αποστολή των «ερυθρόλευκων» - Εκτός ο Εσε
- Κώστας Παπανικολάου: «Το καλεντάρι που έχει στηθεί από Ευρωλίγκα και FIBA είναι προβληματικό»
- Γερεμέγεφ: «Οι ιδέες του Ρουί Βιτόρια είναι περισσότερο επιθετικογενείς» - Σένκεφελντ: «Θετική αύρα ο Ρουί Βιτόρια»