Αντώνης Καρπετόπουλος: Μην ψάχνεις, αν φοβάσαι τι θα βρεις...
Μετά τον Αρη, που πήρε πίσω τους βαθμούς από το CAS, χθες δικαιώθηκε και ο ΠΑΣ και πήρε πίσω τους δικούς του βαθμούς από την Επιτροπή Εφέσεων της ΕΠΟ. Αντίθετα από το CAS, που έκρινε την υπόθεση του Αρη μπαίνοντας στην ουσία της, η Εφέσεων πήρε μια απόφαση νομικίστικη: δέχτηκε την άποψη των δικηγόρων του ΠΑΣ ότι το «αδίκημα» για το οποίο η ομάδα τιμωρήθηκε έχει παραγραφεί. Η παραγραφή είναι μια λύση βολικότερη από την αναζήτηση της αλήθειας.
Αδικία, αλλά κάτι έγινε
Δεν ήθελα να γράψω τίποτα τόσο καιρό για την δικαστική περιπέτεια του ΠΑΣ γιατί στη βάση της υπήρξαν όχι μια, αλλά δυο αδικίες, χωρίς ωστόσο να μπορώ με σιγουριά να πω ότι η ομάδα της Ηπείρου είναι αθώα. Σας μπέρδεψα; Επιτρέψτε μου να σας το εξηγήσω.
Είναι άδικο ότι η υπόθεση αυτή, που αφορά μια πώληση μετοχών που έγινε το 2015, εκδικάστηκε μόλις τώρα, μολονότι ο κ. Αλέξης Κούγιας έχει κάνει τη σχετική καταγγελία τρία ολόκληρα χρόνια πριν. Mια απόφαση αφαίρεσης βαθμών θα προκαλούσε στην εφετινή ομάδα μια ζημιά που δεν θα της προκαλούσε η ίδια απόφαση ένα χρόνο πριν, όταν ο ΠΑΣ δεν είχε κάνει στο γήπεδο τους βαθμούς που του δίνουν θέση στα play off. Μια τιμωρία δεν μπορεί να είναι σημαντική ή ασήμαντη ανάλογα με το πότε θα επιβληθεί: αυτό είναι άδικο.
Τι άλλο καθιστά άδικη την πρωτόδικη απόφαση; Ότι δεν προέκυψε έπειτα από έρευνα της καταγγελίας, αλλά γιατί αυτή η καταγγελία κρίθηκε πρωτόδικα τεκμηριωμένη. Για μένα το πρωτάθλημα δεν μπορεί να είναι μια διαδικασία αστικών διαφορών, όπου τα δικαστήρια κρίνουν αν έχει δίκαιο ο κατήγορος ή ο κατηγορούμενος. Κάθε καταγγελία, (πόσο μάλλον μια επώνυμη καταγγελία), θα πρεπε να είναι λόγος έρευνας – και μάλιστα σοβαρής. Αν η έρευνα φτάνει σε ένα στέρεο συμπέρασμα, τότε και μόνο πρέπει να προκύπτουν τέτοιες τιμωρίες. Ωστόσο όλα αυτά δεν σημαίνουν πως δεν έγινε και τίποτα: ίσα ίσα.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ