Καναδάς: Από τα αζήτητα, στο Μουντιάλ με οδηγό έναν Άγγλο... ποιμένα

Καναδέζικο ποδόσφαιρο. Μοιάζει με… ανέκδοτο, αλλά δεν είναι. Οι Καναδοί παίζουν μπάλα και μάλιστα καλά. Και θα τους παρακολουθήσουμε και στο Παγκόσμιο Κύπελλο του Κατάρ, εκεί όπου δεν θα δούμε σημαντικές ομάδες, όπως για παράδειγμα την πρωταθλήτρια Ευρώπης, Ιταλία.

Τυπικά, εθνική ομάδα στον Καναδά υπάρχει από το 1924, ωστόσο 20 χρόνια νωρίτερα η χώρα κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες! Για να είμαστε ακριβείς αυτή η επιτυχία χρεώνεται τυπικά στην εθνική τους ομάδα, αφού στην πραγματικότητα επρόκειτο για ένα κλαμπ, την Galt FC, που φιλοδώρησε με 11 γκολ δύο άλλες αμερικανικές λέσχες, σε ένα τουρνουά που έμοιαζε περισσότερο με πανηγύρι.

Η πρώτη φορά το 1986 και οι πρώτες επιτυχίες

Από το 1904, ο Καναδάς ελάχιστες φορές ανάγκασε τον κόσμο του ποδοσφαίρου να ασχοληθεί μαζί του. Μια καλή διετία (1985-86) απέφερε το Gold Cup , το ηπειρωτικό τρόπαιο για τις ομάδες της Κεντρικής και Βόρειας Αμερικής και τους οδήγησε στο Παγκόσμιο Κύπελλο του Μεξικού όπου γνώρισαν τρεις τιμητικές ήττες με 1-0 από τη Γαλλία και με 2-0 από τις Ουγγαρία και τη Σοβιετική Ένωση.

Ακολούθησε, ύστερα από 14 χρόνια σιγής, μια η δεύτερη επικράτηση στο Gold Cup του 2000 με νίκη στον τελικό επί της Κολομβίας, της μιας εκ των τριών προσκεκλημένων ομάδων της διοργάνωσης. Ο Καναδάς παραμένει ακόμα και σήμερα η μοναδική χώρα, πλην των ΗΠΑ και του Μεξικού, των παραδοσιακών δυνάμεων της περιοχής, που έχει κατακτήσει το Gold Cup.

Το 2017 ήρθε το πρώτο μήνυμα που δήλωνε ότι κάτι καλό ετοιμάζουν εκεί πάνω στον Βορρά. Η Toronto FC έγινε η πρώτη μη-αμερικανική ομάδα που κατέκτησε το MLS, το επαγγελματικό πρωτάθλημα των ΗΠΑ. Αν και διέθετε μόλις έναν Καναδό στη σύνθεσή της, τον Τζόναθαν Οσόριο, αυτός ο τίτλος έδωσε το έναυσμα σε πολλούς να πάρουν στα σοβαρά το ποδόσφαιρο, και να αναθεωρήσουν την άποψη ότι το άθλημα ταιριάζει περισσότερο στις… γυναίκες.

Και πιστέψτε μας δεν είναι καθόλου εύκολο για να σπορ που παίζεται σε ανοιχτό χώρο σε μια χώρα όπου επικρατούν πολύ χαμηλές θερμοκρασίας τους περισσότερους μήνες του χρόνου, να αντλήσει μεγάλο κομμάτι από τη δεξαμενή της αθλούμενης νεολαίας. Το χόκεϊ επί πάγου βασικά, αλλά και το μπάσκετ παίρνουν παραδοσιακά τη μερίδα του λέοντος, με το ποδόσφαιρο να αποτελεί τον φτωχό συγγενή.

Η παγωμένη μέρα στο Τορόντο, που ζέστανε της καρδιές των Καναδών

Κι όμως το μεσημέρι της Κυριακής 27 Μαρτίου, με το θερμόμετρο να πιάνει οριακά τους 6 βαθμούς Κελσίου και τον κρύο αέρα να παγώνει την ατμόσφαιρα, στο BMO Field του Τορόντο δημιουργήθηκε το αδιαχώρητο από 29.122 φιλάθλους «βαμμένους» με τα εθνικά χρώματα, τα ερυθρόλευκα, Με τις ιαχές τους ζέσταναν την ατμόσφαιρα και με την αγάπη τους έσπρωξαν την ομάδα προς την επιτυχία. Ο Καναδάς επικράτησε με 4-0 της Τζαμάικας και επανέλαβε το θαύμα του 1986.

Η νέα εθνική ομάδα του Καναδά αποτελεί στη συντριπτική της πλειοψηφία από παιδιά που γεννήθηκαν και έμαθαν να παίζουν ποδόσφαιρο στην αχανή χώρα του Βορρά της αμερικανικής ηπείρου. Μοναδική εξαίρεση αποτελεί ο πορτιέρε, ο Μίλαν Μπόριαν που γεννήθηκε το 1987 στο Κνιν της ενωμένης Γιουγκοσλαβίας (σήμερα της Κροατίας) και μετακόμισε στον Καναδά το 2000 μετά τον εμφύλιο.

Οι σταρ των «ερυθρόλευκων»

Ελάχιστοι ποδοσφαιριστές του Καναδά είναι γνωστοί στο ποδοσφαιρικό κοινό. Ο μόνος διάσημος είναι ο Αλφόνσο Ντέιβις της Μπάγερν, που γεννήθηκε σε στρατόπεδο προσφύγων από τη Λιβερία, στην Γκάνα και στην ηλικία των 5 ετών βρέθηκε στον Καναδά, για δεύτερη φορά πρόσφυγας πριν καν ξεκινήσει το σχολείο. Ο Ντέιβις έχασε τα πέντε τελευταία ματς των «ερυθρόλευκων» λόγω του covid-19 που του προκάλεσε μια ήπια μυκαρδίτιδα.

Ο εξαιρετικός γκολτζής Κάιλ Λάριν με την επίδοση ρεκόρ των 24 τερμάτων με τη φανέλα της Εθνικής αγωνίζεται στην Μπεσίκτας, μαζί με τον αρχηγό και παίκτη-τοτέμ της ομάδας, Ατίμπα Χάτσινσον. O Μπόριαν παίζει εδώ και ρόνια στον Ερυθρό Αστέρα, ο Στίβεν Εουστάκιο μεταπήδησε πρόσφατα στην Πόρτο ως δανεικός από την Πάσος Φερέιρα, ο 22χρονος Λίαμ Μίλαρ βγάζει το ψωμί του στη Βασιλεία και ο «καυτός» 22χρονος στράικερ Τζόναθαν Ντέιβιντ εντυπωσιάζει την τελευταία διετία στη Λιλ. Εκπρόσωπο έχει και η ελληνική SuperLeague με τον εξαιρετικό αμυντικό Ντέρεκ Κορνέλιους του Παναιτωλικού.

Οι Καναδοί διεθνείς που είδαμε στην Ελλάδα

O υψηλόσωμος αμυντικός, που ήρθε φέτος στο Αγρίνιο από το μακρινό Βανκούβερ ήρθε να μας θυμίσει την ύπαρξη του ποδοσφαίρου στον Καναδά έπειτα από 8 χρόνια και την παρουσία του Τζούλιαν ντε Γκουζμάν στην Ξάνθη. Πριν από 13 χρόνια στην ίδια ομάδα είχαμε απολαύσει και τον πρώην στράικερ των Άντερλεχτ, Έβερτον και Φούλαμ, Τόμας Ρατζίνσκι.

Ο Πολωνοκαναδός έπαιξε μόλις μία χρονιά στην ακριτική πόλη (2007-2008), ενώ την ίδια εποχή φιλοξενήσαμε και τον Ταμ Ενσαλίουα, που έπαιξε μία χρονιά στον Πανιώνιο (2006-07), τρεις στην ΑΕΚ (2007-2010) και μία στην Καβάλα (2012-2013). Πολλά χρόνια νωρίτερα, αμέσως μετά το Μουντιάλ του 1986 είχε αγωνιστεί για 7 μας με τη φανέλα του Ολυμπιακού ο Ιγκόρ Βράμπλιτς με καταγωγή από την Τσεχοσλοβακία, ενώ στο δικό μας πρωτάθλημα έπαιξαν και οι Ελληνο-καναδοί διεθνείς Στάθης Κάππος, Τζον Λημνιάτης και Κεν Σταματόπουλος. 

Ο άνθρωπος του… κοπαδιού

Ο ιθύνων νους αυτής της τεράστιας πρόκρισης για τον Καναδά, ο εθνικός ποδοσφαιρικός θησαυρός, είναι κόουτς Τζον Χέρντμαν. Ένας μικροκαμωμένος (1.65 μ.) Άγγλος, που το όνομά του σημαίνει ο «άνθρωπος του κοπαδιού», αλλά και στην κυριολεξία είναι ο καλός ποιμένας! Αφού δεν μπόρεσε να διακριθεί ως ποδοσφαιριστής, ξεκίνησε να ασκεί την προπονητική από πολύ νεαρή ηλικία στις ακαδημίες της Σάντερλαντ.

Αποδέχτηκε μια πρόταση για να γίνει τεχνικός σύμβουλος σε θέματα ανάπτυξης στην ομοσπονδία της Νέας Ζηλανδίας το 2003 και το 2006 ανέλαβε τη γυναικεία εθνική ομάδα, την οποία οδήγησε σε δύο τελικές φάσεις παγκοσμίου κυπέλλου και στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2008.

Οι επιτυχίες του δεν πέρασαν απαρατήρητες και το 2011 ανέλαβε την πολύ πιο ισχυρή ομάδα γυναικών του Καναδά. Κατέκτησε ένα τρόπαιο στους Παναμερικανικούς και δύο χάλκινα ολυμπιακά μετάλλια (2012, 2016). Το 2018 έκανε το μεγάλα άλμα στο ανδρικό ποδόσφαιρο με την ιδιότητα του ομοσπονδιακού, αλλά και του υπεύθυνου ανάπτυξης για παιδιά άνω των 14. Το 2021 είχε ήδη ανεβάσει τον Καναδά στο Νο 40 της κατάταξης της FIFA και το 2022 στο Νο 33, επαναφέροντας μια ξεχασμένη ομάδα στο προσκήνιο και σε ένα Παγκόσμιο Κύπελλο.

Μεθυσμένοι από την επιτυχία 

«Παραμένω ένα παιδί από το Κόνσετ του Ντέραμ, που… τρέχει η μύτη του. Κάνω αυτό που αγαπώ με τους ανθρώπους που αγαπώ και τα καταφέραμε ρε γ***. Τα καταφέραμε!» είπε oncamera μετά το θρίαμβο επί της Τζαμάικας ο Χέρντμαν.

Την ίδια ο Οσόριο έπαιρνε ένα τύμπανο από το πλήθος και πήγαινε στο κέντρο του γηπέδου μαζί με άλλους μεθυσμένους από χαρά φιλάθλους να τραγουδήσει, να γιορτάσει. 

«Ήταν αδύνατο να φανταστώ αυτή τη σκηνή όταν ήμουν πιτσιρικάς. Ζούμε ένα όνειρο, δεν ξέρω πώς να το εξηγήσω» έλεγε με τρεμάμενη φωνή, ο παίκτης του Τορόντο.

O Ντέιβις συμμετείχε μέσω του Twitch με live-streaming στους πανηγυρισμούς: «Θεέ μου ναι, τα καταφέραμε. Ναι!».

Ο Τέιτζον Μπιουκάναν, της Κλαμπ Μπριζ, σκόρερ του δεύτερου γκολ έκανε τούμπες στον αέρα, ο πάντα ήρεμος Τζούνιορ Χόιλετ της Ρέντινγκ γονάτιζε, σηκωνόταν και ξαναγονάτιζε, ο Λονδρέζος Σαμ Αντεκούγκμπε, έκανε το γύρο του θριάμβου κλαίγοντας με λυγμούς και ο Άλιστερ Τζόνσον έδειχνε με καμάρι το μπλουζάκι του που έγραφε «WE CAN» (μπορούμε).

Όσον για τον Χάτσινσον, αδυνατούσε να πιστέψει ότι τρεις μήνες πριν κλείσει τα 40 του χρόνια θα παίξει σε ένα Μουντιάλ, έπειτα από τέσσερις αποτυχημένες προσπάθειες.

Όσον αφορά τις προοπτικές του Καναδά στην τελική φάση στο Κατάρ, φυσικά κανείς δεν περιμένει, να κατακτήσουν οι «ερυθρόλευκοι» το τρόπαιο. Άλλα μια ομάδα που έχασε μόλις ένα ματς στα προκριματικά κι αν κερδίσει και τον Παναμά την τελευταία αγωνιστική θα εξασφαλίσει θέση στο pot 3 της κλήρωσης και διαθέτει ενθουσιασμό και την αύρα του νικητή, δεν θα περιοριστεί στον ταπεινό στόχο του πρώτου τέρματος σε παγκόσμιο κύπελλο.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Μουντιάλ 2022: Το παζλ συμπληρώνεται – Καναδάς μετά από 36 χρόνια και οι άλλα 19 εισιτήρια

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News