Συνέντευξη Ντένες Βάργκα: «Η Ελλάδα μάς νίκησε από τον τερματοφύλακά της»

Ο Ντένες Βάργκα, που απειλεί τον Ολυμπιακό με αποκλεισμό πριν το Final-8 του Champions League, μιλάει στο Sportday.gr για την τελευταία διετία, τα προβλήματά του και επιδαψιλεύει έπαινο στην Ελλάδα, που νίκησε δις τη δική του Ουγγαρία στους Ολυμπιακούς του Τόκιο.

Αν ήταν γνήσιο, δεν γίνεται να ειπωθεί με σιγουριά, πάντως στις 11 Μαρτίου, στην οδό Πέτερ Βάιντα 51 της Βουδαπέστης, οι άνθρωποι της Φερεντσβάρος νόμιζαν ότι είχαν ήδη… αποκλειστεί και δεν θα έδιναν το «παρών» στο Final 8 του Champions League στο πόλο Ανδρών. Παρ’ όλα αυτά, ο Ολυμπιακός θα παίξει τον υπέρ πάντων αγώνα με την ουγγρική ομάδα το Σάββατο, 9 Απριλίου (19:15), στο «Πέτρος Καπαγέρωφ». Το «διπλό» της FTC στο Βελιγράδι, επί της Νόβι Μπέογκραντ, μαζί με την ήττα των «ερυθρόλευκων» στη Βαρκελώνη, από την Μπαρτσελονέτα, έφερε την τέταρτη θέση του ομίλου στην κόψη του ξυραφιού. «Όποιος χάσει χάνεται», λένε στον Πειραιά, αλλά πάντως δεν κομίζουν… γλαύκες στην Αθήνα.

Αυτό το παιχνίδι, πάντως, γίνεται για τη 12η αγωνιστική του Α’ ομίλου, οπότε υπάρχουν άλλα δύο ματς. Οι Ούγγροι έχουν την αδιάφορη Ραντνίτσκι στις 20 Απριλίου και την εξασφαλισμένη πρώτη Μπρέσια στις 11 Μαΐου. Ο Ολυμπιακός έχει τη Νόβι Μπέογκραντ, η οποία δεν ανησυχεί ως οικοδέσποινα, στις 20 του μήνα, αλλά και την ουραγό Ντινάμο Τμπίλισι στο τελευταίο ματς. Οπότε το «do or die» αυτού του παιχνιδιού έχει λογική.

Η Φερεντσβάρος συνδέεται με τον Ολυμπιακό με παραπάνω από έναν τρόπο. Μετά τον τελικό του Champions League του 2019, που χάρισε στον Ντένες Βάργκα το δεύτερο τρόπαιό του, στα πέναλτι, οι Ούγγροι απέκτησαν τον Γιάννη Φουντούλη και ο κόσμος… καταστράφηκε. Πανδημία, τραυματισμοί και ατέλειες δεν άφησαν την ομάδα ενός συλλόγου, που στις εγκαταστάσεις του τιμά κατά το δοκούν το μόνο Μαγυάρο (προς πείσμα της «Χρυσής Ομάδας» από το 1951 έως το 1956) που έχει κατακτήσει τη «Χρυσή Μπάλα» στο ποδόσφαιρο, δηλαδή τον Φλόριαν Άλμπερτ, το 1967, μετά την κατάκτηση του Κυπέλλου UEFA δύο χρόνια πριν, να αποδώσει εκείνο που μπορούσε.

Πριν λίγες μέρες, η FTC απέκτησε τον Στέλιο Αργυρόπουλο, που ήταν μέχρι πέρυσι στον Ολυμπιακό, από τη Γιουγκ Ντουμπρόβνικ, καθώς, με βάση έγκυρες πηγές, του έκανε μια άκρως δελεαστική πρόταση, πολύ μεγαλύτερη από εκείνη των Κροατών. Οι «ερυθρόλευκοι», βεβαίως, με κάποιον τρόπο πρόκειται να ωφεληθούν από αυτό, ακόμα κι αν δεν πρόκειται για το οικονομικό κομμάτι. Καλομελέτα κι έρχεται, λοιπόν, αλλά προηγείται η «μάχη» του Πειραιά ανάμεσα σε δύο μεγαθήρια, που δεν παίζουν για το πλασάρισμα στον όμιλο, αλλά για την πρόκριση στην τελική φάση του Βελιγραδίου.

Έτσι, ο Ντένες Βάργκα θα συναντηθεί ξανά με τον Γιάννη Φουντούλη σε ματς-φωτιά. Λες και πληρώνει ένα τίμημα για την κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα, ο Ντένες είχε συνεχώς τραυματισμούς, ενώ το 2022 άρχισε… άθλια για αυτόν. Ένα από τα πιο σοβαρά προβλήματα υγείας που μπορούν να τύχουν τον έστειλε στο κρεβάτι του χειρουργείου και από αυτό βγήκε άλλος άνθρωπος, αλλά όχι λειψός. Ο τύπος είναι σκληρός. Δύο εβδομάδες μετά, γύρισε στις προπονήσεις. «Στην πρώτη μου προπόνηση μετά την εγχείρισή μου ήταν απίστευτα. Άντεξα να την βγάλω όλη, πετούσα. Είχαν εντυπωσιαστεί όλοι, ο Ζολτ (σ.σ. Βάργκα, ο προπονητής της Φερεντσβάρος), οι συμπαίκτες μου. Ε, την επόμενη μέρα δεν μπορούσα να κουνηθώ», είπε καθώς έδειχνε το όνομά του με τα χρυσά γράμματα στην πλάκα με εκείνους τους παίκτες που κατέκτησαν το χρυσό στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα ενώ έπαιζαν για τη Φερεντσβάρος. Εκείνη τη στιγμή αναρωτήθηκα αν έπρεπε να μπει και το ονοματεπώνυμο του Χιώτη, στην περίπτωση που κατακτούσε το χρυσό ολυμπιακό μετάλλιο με την Εθνική, παρ’ ότι είχε συμφωνήσει με τον Ολυμπιακό. Το μειλίχιο πρόσωπο του μυστακοφόρου Ζόλταν Κάσας, του προπονητή των «ερυθρόλευκων» που κατέκτησαν το Champions League το 2002, μου χαμογέλασε: αυτό, πια, ήταν μια υπόθεση που έρεπε προς τη διαστροφή.

Χρυσό στη Βουδαπέστη

Ο καλλιτέχνης του γλυκού νερού Ντένες, ένας από τους πιο αρμονικούς πολίστες όλων των εποχών, τα είχε σχεδιάσει όλα τέλεια στο μυαλό του. Την προηγούμενη φορά που συναντηθήκαμε, στο «Πέτρος Καπαγέρωφ» το 2019, για την κοινή προετοιμασία του Ολυμπιακού με τη Φερεντσβάρος, είχε δηλώσει απερίφραστα ότι το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 2020 θα ήταν το τελευταίο του και πως στόχος του ήταν να πάρει το χρυσό μετάλλιο μέσα στη Βουδαπέστη. Ύστερα ήρθε η ζωή. Και οι… δημοσιογραφικές γκάφες.

-Έγραψα τουλάχιστον δύο φορές ότι θα σταματούσες μετά τους Ολυμπιακούς του Τόκιο.

Την τρίτη φορά θα πέσεις μέσα.

-Το όνειρό σου έγινε πραγματικότητα, κατέκτησες το χρυσό μετάλλιο στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 2020, μέσα στη Βουδαπέστη. Στον Πειραιά, το φθινόπωρο του 2019, μου είπες ότι ήταν αυτό που αληθινά ήθελες.

Ο στόχος μου πριν το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα ήταν ξεκάθαρος. Είχα χάσει δύο φορές σε τελικούς στη Βουδαπέστη (σ.σ. το 2014 στο Ευρωπαϊκό από τη Σερβία και το 2017 στο Παγκόσμιο από την Κροατία) και ήξερα ότι έχουμε αρκετά καλή ομάδα για να νικήσουμε σε αυτό το τουρνουά, δεν είχε σημασία ο αντίπαλος και η φάση. Ήμουν πεπεισμένος και πιθανότατα έκανα τους συμπαίκτες μου να το πιστέψουν. Το κάναμε και ήταν απίθανο, ένα από τα σπουδαιότερα επιτεύγματα στην καριέρα μου. Δεν είχα κατακτήσει μόνο το τρόπαιο, αλλά το κέρδισα στο σπίτι και ενώ το είχα καταστήσει σαφές ότι θα ήταν το τελευταίο τουρνουά μου.

-Είναι πραγματικά ονειρώδες, ένα τέλος όπως εκείνο του Μάικλ Τζόρνταν.

(Γέλιο αμηχανίας) Εντάξει, ας το πούμε έτσι. Μετά ήρθε ο κορονοϊός, διέλυσα το γόνατό μου, ήμουν τραυματίας και έκανα αρκετό καιρό για να γυρίσω ύστερα από αυτό. Μόλις επέστρεψα, έπαθα Covid. Αφού γύρισα και μετά τον κορονοϊό, κάτι που κράτησε έξι εβδομάδες, έπεσα από το σκούτερ μου. Με κάποιον τρόπο, η ζωή δεν με βοήθησε να επιστρέψω γρήγορα. Τελικά, γύρισα προς τη λήξη εκείνης της σεζόν. Δεν μπορούσαμε να κερδίσουμε το πρωτάθλημα, που ήταν τρομερή απογοήτευση, αφού θα ήταν το δέκατο χρυσό μετάλλιό μου, αλλά καταφέραμε να παίξουμε καλά στο Final 8. Φτάσαμε στον τελικό. Η Ρέκο ήταν το ίδιο… πεθαμένη, αλλά είχε τον Μάντιτς. Νίκησαν στον τελικό.

Μετά πήγαμε στους Ολυμπιακούς, με όλα, πώς να το πω, τα σκληρά συναισθήματα των προηγούμενων δύο χρόνων. Επειδή είχαμε το μομέντουμ μετά το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα και το χάσαμε, όχι μόνο εγώ, με όλους αυτούς τους τραυματισμούς, αλλά με κάποιον τρόπο επηρέασε όλη την ομάδα. Αλλά καταφέραμε με κάποιον τρόπο να φτάσουμε στον ημιτελικό και μετά κάποια… ελληνική ομάδα ήρθε και μας νίκησε.

-Αυτό το προέβλεψες στον Πειραιά.

Όντως;

-Ναι. Είχες πει ότι θα έρθει η ώρα που η Ελλάδα θα νικήσει. Είχες εκδηλώσει την ικανοποίησή σου για το επίπεδο που έπαιζε. Μετά θα το πούμε αυτό. Είχες συνεργασία με τον Γιάννη (Φουντούλη). Ήθελε να κατακτήσει το Champions League μαζί σου, ήθελε να πάρει το πρωτάθλημα στην Ουγγαρία. Μου είπε ότι όταν γύρισε το καλοκαίρι για την Εθνική, πριν τους Ολυμπιακούς, ήταν λίγο στενοχωρημένος που δεν πέτυχε το στόχο του. Εκτός αυτού, όμως, πώς ήταν η συνεργασία σου με τον Γιάννη;

Νομίζω ότι δεν μπορούσαμε να είμαστε οι καλύτεροι εαυτοί μας, δεν μπορούσα να βοηθήσω για μεγάλο χρονικό διάστημα. Δεν μπορώ να πω ότι ήμαστε 100%, όταν παίζαμε μαζί. Νομίζω ότι η νίκη μας στο Super Cup στη Μασσαλία ήταν το στιγμιότυπο της συνεργασίας μας. Ήταν πολύ επιδραστικός στην ομάδα, σκόραρα δύο γκολ και έβαλε πέντε. Αν όλα πήγαιναν καλά και ήμουν υγιής, θα μπορούσαμε να παράγουμε περισσότερα παιχνίδια όπως αυτό. Αλλά στο τέλος δεν μπορούσαμε. Νιώθω λίγο στενοχωρημένος, επειδή δεν μπορούσαμε να κάνουμε ο ένας τον άλλον να ωριμάσει μέσα στην ομάδα. Τουλάχιστον εγώ δεν μπορούσα. Όταν παίζαμε μαζί, εγώ δεν έπαιζα καλά και εκείνος έπαιζε.

-Θεωρώ ότι είχε την ευθύνη να παίζει και για τους δυο σας.

Μπορεί να είναι κι αυτό.

Ο μπελάς στο… Τόκιο

Οι Ούγγροι… περίμεναν και δεν περίμεναν να συναντήσουν την αντίσταση, που τελικά υπήρξε η Λυδία Λίθος τους, από την Εθνική, η οποία τους νίκησε δις, τόσο στην πρεμιέρα των Ολυμπιακών Αγώνων όσο και στον ημιτελικό. Ο Ντένες Βάργκα περιγράφει το πώς έγινε αυτό.

-Πώς ήταν η εθνική ομάδα της Ουγγαρίας πηγαίνοντας προς τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο; Η προετοιμασία;

Η προετοιμασία πήγε καλά, κατά τη γνώμη μου, φτάσαμε στην Ιαπωνία μία εβδομάδα πριν τους Ολυμπιακούς και παίξαμε φιλικά παιχνίδια με την Ισπανία, στα οποία μας συνέτριβαν. Μιλάμε για έξι-εφτά γκολ διαφορά. Μας ρεζίλεψαν. Ήταν τρομακτικό, κοιτάζοντας τους εαυτούς μας, πόσο χαμηλά ήμαστε, αλλά δεν ήταν υγιές και για την Ισπανία, επειδή οι Ολυμπιακοί κρατούν πολύ. Δεν θα έλεγα ότι κουράστηκαν στο τέλος, αλλά πάντως δεν τελείωσαν όπως ήθελαν, δηλαδή κατακτώντας ένα μετάλλιο. Η Ισπανία είναι επίσης μία ομάδα που αξίζει ένα μετάλλιο στους Ολυμπιακούς. Ήταν λίγο αγχωτικό για εμάς. Οπότε ξεκινήσαμε στους Ολυμπιακούς με εσάς. Έλεγαν ότι η Ελλάδα δεν ήταν αρκετά καλή για να πάρει ακόμα και την ισοπαλία. Αυτό μας άγχωσε ακόμα περισσότερο. Εμείς ξέραμε ότι η Ελλάδα ήταν καλή ομάδα, αλλά απ’ έξω δεν το θεωρούσαν αυτό. Ξέρεις, οι θεατές είναι… έξυπνοι.

-Όσοι είναι απ’ έξω.

Ναι, ναι, ναι. Αυτή η αρχική ήττα δεν μας έδωσε την αυτοπεποίθηση που πραγματικά χρειαζόμασταν, αλλά τα καταφέραμε στα υπόλοιπα παιχνίδια. Οι προημιτελικοί μάς έδωσαν τεράστια αυτοπεποίθηση, ο Μάνχερτζ είχε καταπληκτική απόδοση (σ.σ. στο 15-11 επί της Κροατίας) και περάσαμε στους ημιτελικούς. Εκεί η Ελλάδα χρησιμοποίησε τα ένστικτά μας για το δικό της κέρδος.

-Τι ακριβώς έγινε στον ημιτελικό;

Η Ελλάδα είναι μία σπουδαία ομάδα στην τακτική, το ξέρω αυτό. Μπορεί να έχουν έλλειμμα σε ικανότητες και παλιότερα σε τερματοφύλακες, αλλά είναι τέλειοι τώρα. Έχουν άψογους τερματοφύλακες, δύο καλούς φουνταριστούς (σ.σ. τον Κώστα Μουρίκη και τον Χριστόδουλο Κολόμβο, αμφότεροι αποχωρήσαντες προ μηνών) και φανταστικούς σουτέρ σε όλες τις θέσεις. Αν είναι αρκετά πειθαρχημένοι, είναι πολύ δύσκολο να τους νικήσεις, ειδικά αν έχουν το δικό τους ρυθμό, που νομίζω ότι είναι λίγο πιο αργός, και διατηρούν τον έλεγχο. Και αν κάποιος δεν θέλει ή δεν μπορεί να τον σπάσει, τότε είναι χαμένος. Εμείς δεν μπορούσαμε.

Με το συνεργάτη του sportday.gr, Λευτέρη Ελευθερίου, στις εγκαταστάσεις της Φερεντσβάρος

Τα… γράμματα

Μετά την οδυνηρή, για τους Ούγγρους, ήττα στον ημιτελικό, ο Ντένες αποφάνθηκε ότι αυτό που έπρεπε να γίνει ήταν ό,τι οι Αμερικανοί αποκαλούν «intervention». Έπρεπε εκείνος και όλοι οι συμπαίκτες του να μιλήσουν από καρδιάς, για να βγάλουν και το τελευταίο ψήγμα τοξικότητας από μέσα τους.

-Είχατε λοιπόν, το μικρό τελικό και κατέκτησες ακόμα ένα ολυμπιακό μετάλλιο.

Το οποίο, παρεμπιπτόντως, είναι πολύ καλό.

-Ναι, είναι απίστευτο. Είναι ένα ολυμπιακό μετάλλιο. Είστε πρωταθλητές Ευρώπης και κατακτήσατε το χάλκινο μετάλλιο στους Ολυμπιακούς. Είναι αστείο να πει κάποιος ότι πρόκειται για αποτυχία.

Ναι, επειδή το σύστημά μας είναι έτσι. Εμείς κερδίσαμε το χάλκινο μετάλλιο και η Ελλάδα κέρδισε το ασημένιο. Σε αυτήν την περίπτωση, η Ελλάδα ήταν πολύ ικανοποιημένη με αυτό. Συνήθως, αν κάποιος έχει την ευκαιρία να νικήσει στον τελικό, νιώθει ότι έχασε το χρυσό. Εμείς, πάντως, έπρεπε να δουλέψουμε για το χάλκινο μετάλλιο, σε όλο το παιχνίδι (σ.σ. 9-5 με την Ισπανία) και ήταν μεγάλη επιτυχία, υπό την έννοια ότι έπρεπε να συγκεντρωθούμε όλοι μαζί ακόμα μία φορά. Η Ισπανία είναι μία ομάδα η οποία υπακούει περισσότερο στα συναισθήματά της και γι’ αυτό δεν μπόρεσε να το κάνει.

-Πήρατε εκδίκηση για τα φιλικά.

Ναι.

-Όταν χάνεις σε ένα παιχνίδι νοκ άουτ είναι ένας μικρός θάνατος. Εσείς πώς καταφέρατε να συγκεντρωθείτε στο μικρό τελικό μετά τον αποκλεισμό; Εσύ είσαι ο μεγαλύτερος και ο πιο έμπειρος παίκτης της ομάδας. Τι έκανες μετά την ήττα στον ημιτελικό;

Όλοι ήμασταν υπό κατάρρευση. Ένιωθα ότι όλη η ομάδα, όχι μόνο οι παίκτες, χρειαζόταν κάτι. Είπα ότι αν καθόμαστε να μιλήσουμε μπορεί να ήταν μια λύση, αλλά η συνάντηση μίας ώρας δεν θα ήταν αρκετή για να μιλήσουμε όλοι για τα συναισθήματά μας. Κάποιος θα εξαναγκαζόταν να το κάνει, μόνο και μόνο επειδή θα βρισκόμαστε εκεί. Όποτε, γύρω στις 15:00, είπα σε όλους ότι θα ήθελα να γράψουν τα συναισθήματά τους για τη στιγμή εκείνη, το παρελθόν και το μέλλον, επειδή σε αυτό το γκρουπ θέλουμε να μάθουμε τις γνώμες όλων, τους χρειαζόμαστε όλους και αυτή θα μπορούσε να είναι μια αξιομνημόνευτη στιγμή. Οπότε, αργά αλλά σίγουρα όλοι είπαν κάτι και το ενδιαφέρον είναι ότι όσο προχωρούσε η εξομολόγηση τόσο βαθύτερες γίνονταν οι σκέψεις. Στο τέλος ήταν αληθινά συναισθηματικό, δεν βλέπαμε έτσι ο ένας τον άλλο, οπότε ήταν πολύ δυνατό. Μέσα σε έξι εφτά ώρες βλέπαμε όλα αυτά τα μηνύματα, σκεφτόμαστε και αυτό μας απελευθέρωσε.

-Σας ανακούφισε.

Ναι. Ειδικά ο τελευταίος, είχε τόσα πολλά πράγματα μέσα του.

-Ποιος ήταν;

Ήταν ο Ζάλανκι (σ.σ. ο δεύτερος τερματοφύλακας). Δεν μας είχε πει καν ότι περίμενε παιδί. Εκείνη τη στιγμή έπρεπε να το πει, μας είπε και για την αρρώστια της γιαγιάς του, τόσο πολλά πράγματα αποκαλύφθηκαν. Του είπα «κουβαλούσες όλο αυτό το βάρος όλο αυτόν τον καιρό; Αυτό είναι πρόβλημα».

Η συνέχεια

Φτάνουμε, λοιπόν, στο σημείο που ο Ντένες… μου την φέρνει. Ένα χάλκινο ολυμπιακό μετάλλιο, μη λέμε κι ό,τι θέλουμε, είναι ωραίος τρόπος για να σταματήσεις την καριέρα σου. Αλλά πρώτα βγαίνει η ψυχή και μετά το χούι. Όπως ο Γιάννης Φουντούλης, που συνεχίζει επειδή «είμαι άρρωστος», ο Ντένες αποφάσισε να πάει παραπέρα. Βοηθάει, βεβαίως, ότι το Παρίσι απέχει, πια, λιγότερα από 2,5 χρόνια.

-Οπότε είμαστε εδώ και εσύ έχεις πει ότι θα σταματήσεις. Φαντάζομαι ότι επειδή το Παρίσι απείχε τρία χρόνια από το Τόκιο, ήταν πολύ σημαντικό.

Οπωσδήποτε. Επίσης, θα είχαμε αυτό το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα (σ.σ. στη Βουδαπέστη, από τις 14 έως τις 30 Ιουλίου) κατά τη διάρκεια του πρωταθλήματος Ουγγαρίας. Το πλάνο ήταν να απλωθεί το πρωτάθλημα και να αναβληθούν οι τελικοί για να γίνει το Παγκόσμιο. Οπότε, σκέφτηκα, «θα πάρω μέρος στο Παγκόσμιο, όλοι θα είμαστε σε τοπ φόρμα». Και μετά τι απομένει; Δύο χρόνια!

-Νομίζω ότι τελικά σε βοήθησε για να συνεχίσεις η αναβολή. Αν έπαιζες το 2020, ό,τι και να γινόταν θα σταματούσες. Σε βοήθησε το μομέντουμ.

-Φυσικά.

Το παρόν

Στα 35 του, πια, ο γεννημένος στο νησί της Μαργαρίτας Ντένες Βάργκα έχει πλέον το ρόλο του σοφού Νέστορα για τους νεαρούς παίκτες της Φερεντσβάρος, οι περισσότεροι εκ των οποίων θα παίξουν το μεγαλύτερο ματς της έως τώρα καριέρας τους με τον Ολυμπιακό το Σάββατο, για το Champions League. Πάντως,

-Πώς είναι η χρονιά για σένα και για τη Φερεντσβάρος ως τώρα;

Αυτή η ομάδα μού έχει δώσει μια νέα οπτική. Νέα έμπνευση. Οπότε το διασκεδάζω. Υπάρχουν πολλοί νέοι παίκτες, οπότε πρέπει να προσανατολίζομαι στο να τους δίνω κάτι. Δεν ξέρω αν θα μπορούσα, αλλά νιώθω ότι έχω διαφορετική προσέγγιση. Δεν είναι δίπλα μου όλοι αυτοί οι «επαγγελματίες» παίκτες στις εθνικές ομάδες, ΟΚ, όλοι είμαστε επαγγελματίες, αλλά αυτοί είναι πρωτόπειροι. Απολαμβάνω την προσφορά μου. Νομίζω ότι έχω διαφορετική δουλειά τώρα. Άλλαξα την ώρα του ρολογιού, νομίζω. Έρχονται σε μένα για να ρωτήσουν διάφορα πράγματα.

-Ούτως ή άλλως είσαι ένας από τους πλέον αξιοσέβαστους πολίστες παγκοσμίως. Βλέπεις το φόβο των νεότερων αθλητών όταν πραγματεύονται με σένα;

Νομίζω ότι το αισθάνονται αυτό, αλλά προσπαθώ να μην τους το «φυτεύω». Προσπαθώ να τους κάνω να νιώθουν ότι πρόκειται για ένα παιχνίδι, ότι καθένας έχει τις ικανότητές του και τις πιθανότητές του και με βλέπουν να δουλεύω πολύ. Το ταλέντο είναι σημαντικό, αλλά μπορεί να σε πάει μόνο μέχρι ένα σημείο. Στο έχω πει αυτό. Και αυτό είναι η βάση, αυτό βλέπουν σε μένα. Και αν μπορώ να κάνω κάτι που είναι οπτικά ψυχαγωγικό για αυτούς, εξαρτάται από εκείνους αν θέλουν να ακολουθήσουν αυτόν το δρόμο.

-Ποιοι είναι οι στόχοι της Φερεντσβάρος;

Νομίζω ότι, από τότε που είμαι εδώ, το πρωτάθλημα και το Κύπελλο είναι οι στόχοι της Φερεντσβάρος. Θέλουμε να μπούμε στο Final 8, όμως είχαμε κάποια αποτελέσματα με τα οποία μειώσαμε τις πιθανότητές μας. Στα επερχόμενα παιχνίδια (σ.σ. με την Μπέογκραντ και τον Ολυμπιακό) χρειαζόμαστε πάρα πολύ καλές εμφανίσεις για να δούμε αν θα προκριθούμε.

Η τελευταία ερώτηση στον Ντένες Βάργκα ήταν πιο διασκεδαστική, αν θα ήθελε να κάνει μια σειρά από βίντεο με τεχνικά κόλπα, όπως κάποτε ο θρυλικός Τάμας Φάραγκο. Σε ένα ανάλαφρο πλαίσιο, απάντησε ότι δεν θα μπορούσε να τα κάνει τόσο καλά, κάτι που, βέβαια, είναι μεγάλο ψέμα. Το σίγουρο είναι ότι το απόγευμα του Σαββάτου, ο σπουδαίος 35χρονος αρτίστας και οι συμπαίκτες του, όπως ο Μάρτον Βάμος (ειδικά αυτός), δεν θα σκέφτονται τον Τάμας Φάραγκο, αλλά την απόδραση με το «διπλό» στο παιχνίδι με τον Ολυμπιακό. Απέναντί τους, όμως, θα είναι παίκτες που ξέρουν τα κόλπα της αλεπούς. Αυτό το ματς μοιάζει πιο σημαντικό ακόμα και από τελικό.