Άρης: Η ιστορία ξαναγράφεται! Ο αγώνας για το «ιερό δισκοπότηρο» και τα 65.000 ντοκουμέντα!

Ο Πάνος Κατσούφρος είναι ένας φίλαθλος του Άρη, που συνεχίζει ακούραστα την προσπάθεια καταγραφής της ιστορίας των κιτρινόμαυρων από την πρώτη μέρα της ίδρυσης του συλλόγου! Συλλέγει φωτογραφίες και κειμήλια, αναζητώντας την αλήθεια και καταγράφοντας ιστορικά γεγονότα, αποκαλύπτοντας πολλές φορές ιστορίες που είχαν χαθεί στο πέρασμα του χρόνου από το 1914 ως σήμερα!  

Περηφάνια, νοσταλγία, σεβασμός, παρελθόν, δόξα, ιστορία, τιμή. Μ’ αυτές τις λέξεις και με το μότο «Η ιστορία ξαναγράφεται» δίνει το στίγμα της προσπάθειας που κάνει, για την προβολή και την διάδοση της ιστορίας του Άρη. Τεχνικός υπολογιστών ο ίδιος και ανιψιός του παλαίμαχου ποδοσφαιριστή Κώστα Παπαϊωάννου, δίνει καθημερινό αγώνα, φέρνοντας στο φως πολλές φορές λάθη και αστοχίες, που έχουν υιοθετηθεί και έχουν γίνει παράδοση, χωρίς να ισχύουν στην πραγματικότητα. Ένα από τα παραδείγματα, η τοποθεσία, όπου αποφασίστηκε η ίδρυση του Άρη, το 1914. Ο Πάνος Κατσούφρος μιλάει στο sportday.gr και μοιράζεται μαζί μας εξαιρετικό αρχειακό υλικό, δίνει όμως και μια γεύση για όσα ετοιμάζονται. 

Ομάδες του Άρη από το 1927 (επιχρωματισμένη φωτογραφία)

– Πάνο, τι υλικό έχεις πλέον στα χέρια σου και πως το έχεις συγκεντρώσει μέχρι τώρα;

«Η αναζήτηση και συγκέντρωση αρχείων είναι μια ιδιαίτερα χρονοβόρα διαδικασία και απαιτείται μεγάλη προσπάθεια γι’ αυτό. Μέσα σε περίπου 20 χρόνια έχει συγκεντρωθεί ένα πλήθος 65.000 περίπου τεκμηρίων που περιλαμβάνει κυρίως φωτογραφίες από παλαιμάχους του Συλλόγου όλων των αθλημάτων. Φυσικά το αρχείο δεν τελειώνει εδώ καθώς υπάρχει και ένα τεράστιο ψηφιακό αρχείο από παλιές εφημερίδες που είναι αδύνατον να προσδιοριστεί σε αριθμό. Η συγκέντρωση όλου αυτού του “πλούτου” έχει γίνει με συναντήσεις πολλών ανθρώπων που μου εμπιστεύτηκαν τα αρχεία τους». 

– Συνεχίζεις τη διαδικασία επιχρωματισμού των ασπρόμαυρων φωτογραφιών; Τι ακριβώς κάνεις και πόσο δύσκολο είναι;

«Ναι, ο επιχρωματισμός συνεχίζεται σε κάποιες φωτογραφίες, όχι σε όλες. Αν μια παλιά ασπρόμαυρη φωτογραφία έχει καλή ψηφιακή ανάλυση τότε αξίζει να “ζωντανέψει” με χρώματα. Κάποιοι διαφωνούν πάνω σ’ αυτό γιατί επηρεάζει την “αυθεντικότητα”, σε κάποιους άλλους όμως αρέσει. Η διαδικασία είναι δύσκολη και γίνεται σε πρόγραμμα επεξεργασίας φωτογραφιών με προσωπική επιμέλεια. Σε κάποιες φωτογραφίες λοιπόν “επεμβαίνει” η τεχνολογία, σε άλλες όχι. Το κριτήριο για το αν επιχρωματιστεί μια φωτογραφία ή όχι είναι καθαρά προσωπική επιλογή». 

ΠΑΟΚ-Άρης 30.11.1947 στο γήπεδο του ΠΑΟΚ στο Συντριβάνι (επιχρωματισμένη φωτό)

– Πόσα μέλη αριθμεί πλέον η σελίδα σου Άρης Retro 1914 και ποιος είναι ο στόχος; Ετοιμάζεις κάτι καινούργιο για τα μέλη; 

«Η σελίδα Άρης Retro 1914 αριθμεί μετά από 4μιση χρόνια λειτουργίας 10.500 μέλη και συνεχίζει να ανεβαίνει αργά και σταθερά. Ο στόχος παραμένει πάντα ο ίδιος, η προβολή και διάδοση της ιστορίας του Άρη Θεσσαλονίκης σε όλα τα αθλήματα. Υπομονή και θα έρθουν μακροχρόνια πολλές εκπλήξεις!». 

Βασίλης Ψηφίδης και Αλέκος Αλεξιάδης στα μπουζούκια

«Ψάχνοντας φωτογραφία από την 25η Μαρτίου 1914»

– Ποια ήταν η πιο δύσκολη επιχείρηση για να αποκτήσεις ένα σπάνιο κειμήλιο, έγγραφο ή φωτογραφία;

«Όλες οι αναζητήσεις έχουν τον βαθμό δυσκολίας τους. Το πιο δύσκολο είναι να “εντοπίσεις” τους σωστούς ανθρώπους για να πάρεις απ’ αυτούς αυτά που έχουν να σου δώσουν. Για παράδειγμα, για να αποκτήσεις κάποια ιδιαίτερα παλιά αρχεία (προπολεμικά) θα πρέπει να “σκανάρεις” ολόκληρη την Ελλάδα για το που μπορεί να συναντήσεις απογόνους των αθλητών εκείνης της εποχής! Η πιο δύσκολη αναζήτηση που “τρέχει” ακόμη είναι να βρεθεί κάποιο φωτογραφικό ντοκουμέντο της 25ης Μαρτίου 1914, ημέρα που ιδρύθηκε ο Σύλλογος. Θεωρώ ότι είναι το “Ιερό Δισκοπότηρο” όλων των ιστορικών τεκμηρίων και γίνεται μεγάλος αγώνας για να βρεθεί κάτι. Όσο ζεις ελπίζεις…».  

8.6.1930 – Υποδοχή φιλάθλων του Παναθηναϊκού στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης

«Τι θέλεις, να σηκωθεί από τον τάφο του ο Βικελίδης και να μας κυνηγήσει όλους;»

– Φαντάζομαι θα έχεις ακούσει πολλές ιστορίες, ειδικά από τους παλαιότερους. Θες να μοιραστείς κάποιες;

«Οι ιστορίες είναι πάρα πολλές! Έτσι είναι όταν συναντάς παλαίμαχους αθλητές, παλιούς παράγοντες και φιλάθλους, όλοι έχουν να διηγηθούν και κάτι. Την πιο ανατριχιαστική δήλωση μου την έκανε ο αξεπέραστος και αγαπημένος όλων, Αλέκος Αλεξιάδης!: “Κανένα άλλο όνομα πλην του Κλεάνθη Βικελίδη δε θα μπορούσε να πάρει το γήπεδο μας! Δικό του είναι, αυτός το έχτισε μαζί με τα αδέρφια του”, αναφερόμενος στον θρυλικό Κλεάνθη! “Τι θέλεις, να σηκωθεί από τον τάφο του και να μας κυνηγήσει όλους;”; Τα δάκρυα και η συγκίνηση του στα λεγόμενα του με συγκλόνισαν!».  

1967 Άρης-ΑΕΚ 1-1. Ο Αλέκος Αλεξιάδης βγαίνει στο γήπεδο (Επιχρωματισμένη φωτό)

– Θα μπορούσες να ξεχωρίσεις πέντε κορυφαίες φωτογραφίες ή ιστορικά ευρήματα μέσα από την έρευνα που έχεις κάνει φέρνοντας τα στο φως;

«Κάθε ιστορική φωτογραφία έχει την δική της αξία και σημασία. Το να βάλουμε σε “καλούπι” κάποιο top-5 νομίζω δεν είναι σωστό. Αγαπάω κάθε αρχείο του Συλλόγου και λίγο παραπάνω τα προπολεμικά αρχεία και φωτογραφίες. Θέλεις η μεγάλη απόσταση στον χρόνο; Θέλεις λίγο το άγνωστο; Όσο πιο παλιά χρονικά είναι τα ντοκουμέντα τόσο πιο πολύ με συγκλονίζουν και με συγκινούν περισσότερο! Η προπολεμική περίοδος είναι η αγαπημένη μου αναζήτηση χωρίς ωστόσο να επικεντρώνομαι μόνο εκεί. Εκείνη η περίοδος έχει κάτι το μοναδικό για μένα χωρίς να μπορώ να το εξηγήσω, με γοητεύει αφάνταστα! Ίσως αυτό το top-5 να “κρύβεται” σ’ εκείνη την περίοδο…».  

Αριστερά Ρωμανίδης, Ίβκοβιτς, Γκάλης. Δεξιά ο Ανέστης Πεταλίδης στη Λιέγη το 1959

– Έχει γίνει προσέγγιση από τον επίσημο Άρη για το έργο σου σε επίπεδο συνεργασίας;

«Ναι έχει γίνει προσέγγιση και κάποιες συζητήσεις με όλους τους επίσημους φορείς του Συλλόγου αλλά για την ώρα δεν υπάρχει κάποια συνεργασία. Το σίγουρο είναι ότι ο Άρης θα πρέπει κάποια στιγμή (επίσημα) να εκμεταλλευτεί το παρελθόν και την ιστορία του! Για την ώρα, υπάρχει μόνο μία διαπίστευση (έγγραφο) εκ μέρους του Α.Σ. Άρης που μου επιτρέπει ως επίσημο αντιπρόσωπο του την πρόσβαση σε υπηρεσίες και φορείς της Πολιτείας για εύρεση αρχειακού υλικού».  

1968 Άρης-Ολυμπιακός 2-2 (Επιχρωματισμένη φωτό)

«Διακαής πόθος το ποδοσφαιρικό Μουσείο»

– Όνειρο πολλών φίλων του Άρη είναι η δημιουργία του Ποδοσφαιρικού Μουσείου. Υπάρχει κάποια εξέλιξη στο θέμα αυτό;

«Το Ποδοσφαιρικό Μουσείο αποτελεί διακαή πόθο χιλιάδων φίλων του Συλλόγου. Υπάρχουν εκατοντάδες ιστορικά κειμήλια που περιμένουν υπομονετικά τον δικό τους ξεχωριστό χώρο για να “στεγαστούν”, να πάρουν το καθένα τη δική τους θέση για να θαυμάσουν μικροί και μεγάλοι, φίλοι και εχθροί, την ιστορία που υπάρχει από το 1914. Πριν 3 περίπου χρόνια έγιναν συζητήσεις με την ΠΑΕ για τη δημιουργία του και την προοπτική της διεύθυνσης του από εμένα. Δυστυχώς πολλά πράγματα πήγαν πίσω λόγω πανδημίας και το πρότζεκτ μοιραία δεν υλοποιήθηκε. Πάντως, το θέμα του Μουσείου υπάρχει ψηλά στην ατζέντα του Άρη και ευχή όλων είναι να πραγματοποιηθεί όσο το δυνατόν γρηγορότερα».  

Ο προπονητής του Άρη Σεβεριάνο Κορέιρα, με τον γιο του Μιγκέλ Κορέιρα, σήμερα από τους κορυφαίους αθλητικούς συντάκτες στην Πορτογαλία

– Υπάρχει η σκέψη για την έκδοση κάποιου ιστορικού βιβλίου;

«Η σκέψη έχει γίνει πράξη και ήδη το πρώτο συγγραφικό έργο παίρνει σάρκα και οστά. Πρόκειται για ένα μεγάλο βιβλίο 350 σελίδων χωρίς ωστόσο να αποκαλύψω το περιεχόμενο του! Απομένουν κάποιες τελευταίες “πινελιές” για την ολοκλήρωση του. Ας κάνουν λίγο υπομονή οι φίλοι του Άρη και θα εκδοθεί μέσα στο έτος εφόσον ξεπεραστούν κάποια προβλήματα οικονομικής φύσεως καθώς πρόκειται για αυτοέκδοση. Το νερό μπήκε στο αυλάκι και όνειρο μου είναι τα επόμενα χρόνια να γράψω πολλά βιβλία». 

 

Ο Όλε Σκόμποε με τον Φέρεντς Πούσκας

Το όνειρο για το Τμήμα Ιστορίας του Άρη Θεσσαλονίκης

– Έχεις αναλύσει παλιότερα την δημιουργία ενός Τμήματος Ιστορίας του Άρη Θεσσαλονίκης. Για τι ακριβώς πρόκειται;

«Πρόκειται για μια σκέψη που αν υλοποιηθεί θα αποτελεί κάτι πρωτόγνωρο όχι μόνο σε επίπεδο ελληνικών Συλλόγων αλλά και σε παγκόσμιο επίπεδο! Το Τμήμα Ιστορίας του Άρη Θεσσαλονίκης μπορεί να γίνει η βάση για πολλές δραστηριότητες γύρω από την ιστορία του Συλλόγου. Περιλαμβάνει την έκδοση ιστορικών βιβλίων από τον επίσημο Άρη με το λογότυπο του. Είναι αδιανόητο ιστορία 107 χρόνων να μην έχει “αποτυπωθεί” ακόμη μέσα από συγγραφικά έργα του ίδιου του Συλλόγου! Επίσης, το Τμήμα Ιστορίας μπορεί να δημιουργήσει και να προβάλει ταινίες ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους. Δε μπορούμε και δεν γίνεται να βλέπουμε μόνο ντοκιμαντέρ του Άρη από την Κρατική Τηλεόραση… Ένα άλλο φιλόδοξο πρότζεκτ είναι η δημιουργία επετειακών εμφανίσεων (ρέπλικες), πιστά αντίγραφα που φορέθηκαν σε ένδοξες εποχές και που ο κόσμος τα ζητάει. Μπορεί να δημιουργηθεί μέχρι και ειδική τάξη για μαθήματα σε μικρά παιδιά και στους αθλητές του Συλλόγου! Άρθρα, αφιερώματα, συνεντεύξεις, όλα θα πρέπει να γίνονται υπό το πρίσμα του επίσημου Άρη και να βγαίνουν προς τα έξω επειδή ο επίσημος Άρης προωθεί το παρελθόν και την ιστορία του! Δεν γίνεται όλα να είναι ιδιωτικές προσπάθειες κάποιων ανθρώπων που είναι ρομαντικοί… Θα πρέπει ο επίσημος Άρης να “επενδύσει” κάποια στιγμή και στη δική του “Μηχανή του Χρόνου”. Όλα αυτά για να γίνουν θα πρέπει να υπάρχει ένα Τμήμα Ιστορίας που θα προβάλει και θα διαδίδει το μεγαλείο του Άρη! Μόνο ωφελημένος μπορεί να βγει ο ίδιος ο Σύλλογος από το συγκεκριμένο πρότζεκτ και παράλληλα να τιμάει και το παρελθόν του».

* Στη βασική φωτογραφία, φίλοι του Άρη το 1928 σε μία από τις πρώτες εκδρομές φιλάθλων στην Ελλάδα!

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News