ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ: Ο Γιοβάνοβιτς ψάχνει το δικό του εμβόλιο για την ανοσία

Ο Ρούμπεν Πέρεθ έρχεται, ο Περέα ετοιμάζει βαλίτσες για ΠΑΣ Γιάννινα, πλησιάζει πρόταση για τον Σανκαρέ και η καθημερινότητα στον Παναθηναϊκό συνεχίζεται. Η αλήθεια είναι ότι οι “πράσινοι” δεν τρέχουν, με την ταχύτητα που επιθυμεί ο μέσος οπαδός, τις μεταγραφικές κινήσεις -ο Πέρεθ είναι μόλις η 2η μεταγραφή μετά τον Κώτσιρα- αλλά αυτό είναι το μικρότερο πρόβλημα που έχει να αντιμετωπίσει τη δεδομένη χρονική στιγμή ο σύλλογος.

Το ημερολόγιο “γράφει” μέσα Ιουλίου, η χρονιά έχει αρχίσει, ο Παναθηναϊκός προετοιμάζεται σε φουλ ρυθμούς, αλλά ο κόσμος του παραμένει παγερά αδιάφορος. Η άφιξη του Ιβάν Γιοβάνοβιτς δημιούργησε κάποιες προσδοκίες, οι οποίες μεγάλωσαν μετά τις δηλώσεις του στη συνέντευξη Τύπου, αλλά μέχρι εκεί. Τελεία. Το “ηλεκτροσόκ” για να ξυπνήσει ο κόσμος και να μπει σε μία διαδικασία ευχάριστης αναμονής δεν έχει έρθει. Και -για να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους- ούτε θα έρθει ακόμα και αν πάρει… τον Μέσι.

Είναι τέτοιες οι παρενέργειες που έχουν αφήσει οι τελευταίες, απογοητευτικές, χρονιές που οι φίλαθλοι έχουν αποκτήσει τη δική τους… ανοσία.

Μη πάτε πολύ μακριά, πρόσφατα είναι τα πλέι οφ της Super League, 4 γκολ δέχθηκε ο Παναθηναϊκός στη Λεωφόρο από τον Ολυμπιακό και… ούτε γάτα ούτε ζημιά. Αν αυτό δεν είναι αλλοίωση DNA ενός μεγάλου συλλόγου, τι είναι;

Πώς διορθώνεται αυτό; Ούτε με Πέρεθ ούτε με Κώτσιρα ούτε με μεταγραφές. Αρχικά, πρέπει να μπει το λιθαράκι της “επανασύνδεσης” του κόσμου με το συναίσθημα και αυτό θα γίνει μόνο όταν υπάρξουν σοβαρές εξελίξεις με το γηπεδικό. Αυτό είναι που “καίει” πολλούς, όχι τόσο όμως ώστε να μπει για τα καλά στην καθημερινότητά τους. Κούραση λέγεται αυτό. Κούραση απόρροια της στασιμότητας, αυτής της ευθείας γραμμής, σαν καρδιογράφημα, που διέπει τον Παναθηναϊκό τα τελευταία χρόνια. Το απόλυτο τίποτα δηλαδή.

Τούτο είναι η μεγαλύτερη πληγή του Παναθηναϊκού και εκεί ακριβώς πρέπει να δουλέψει ο Γιοβάνοβιτς. Στο να κερδίσει ξανά τον κόσμο του, να του δώσει κίνητρο για τη νέα σεζόν, να τους παρουσιάσει μία ομάδα που πρωτίστως θα σέβεται τον εαυτό της και την ιστορία της. Και όλα αυτά σε μία χρονιά που οι “πράσινοι” μπαίνουν με χαμηλά τον πήχη, χωρίς τα παχιά λόγια και με δεδομένο υψηλό βαθμό δυσκολίας λόγω των περιορισμένων, πλέον, θέσεων για την Ευρώπη. Ο Παναθηναϊκός, δηλαδή, επιχειρεί ένα δικό του restart, μία προσπάθεια επιστροφής στην κανονικότητα, ίσως στο χειρότερο χρονικό σημείο.

Από τη στιγμή που οι φίλαθλοι “φοβούνται” ένα φιλικό με τη Μίλαν για το ενδεχόμενο διασυρμού -ενώ στις εποχές κανονικότητας θα ήταν τιμή, αλλά και κάτι δεδομένο βάσει του ευρωπαϊκού προφίλ της ομάδας- τότε γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι το πρόβλημα είναι πιο βαθύ απ’ όσο φαίνεται.

Το μόνο ευχάριστο, αν μπορεί να χαρακτηριστεί τέτοιο, είναι ότι ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς δουλεύει χωρίς πίεση. Αυτή θα έρθει, όποτε έρθει, μέσα στη χρονιά, αλλά τώρα, σε αυτή τη γενικότερη αδιαφορία, ο νέος τεχνικός του τριφυλλιού έχει την ευκαιρία να δουλέψει για να επαναφέρει την ομάδα στις σωστές ράγες. Όχι αυτές του πρωταθλητισμού, είναι τουλάχιστον αστείο να μπαίνει στο κάδρο κάτι τέτοιο. Οι “πράσινοι¨ δεν θέλουν τον πρωταθλητισμό τώρα, θέλουν κάτι πολύ βαθύτερο -και σημαντικότερο. Να κερδίσουν τον κόσμο, να τον “ζεστάνουν”. Μόνο έτσι θα μπορούμε να μιλάμε για κάτι φυσιολογικό που θα δώσει την ώθηση για κάτι παραπάνω.

Σε αντίθετη περίπτωση ο Γιοβάνοβιτς θα “χτυπήσει” σε τοίχο και ό,τι κάνει θα πεταχτεί στον κάλαθο των αχρήστων. Και θα είναι κρίμα γιατί τουλάχιστον αυτός όχι μόνο ξέρει που ήρθε, αλλά ξέρει και τι ακριβώς έχει να αντιμετωπίσει.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News