Champions League: Όταν η Μίλαν άφησε φανέλες και μετάλλια στην Κωνσταντινούπολη

Μετά την ήττα στον τελικό του Champions League από τη Λίβερπουλ το 2005, η αποστολή της Μίλαν έφυγε σαν κυνηγημένη από το «Ατατούρκ»

Η θέση της Μίλαν, προκειμένου να φτάσει στον τελικό της Κωνσταντινούπολης και να διεκδικήσει το πρώτο Champions League της από το 2007 και όγδοο συνολικά είναι εξαιρετικά δύσκολη -και όχι μόνο επειδή έπαιζε «εντός έδρας».

Η Ίντερ ήταν η καλύτερη ομάδα στο τακτικό κομμάτι και αγωνιστικά και, μετά το νέο ότι ο Ραφαέλ Λεάο έμεινε εκτός αποστολής και για τη ρεβάνς, το οποίο, πλην του ότι αποδείχθηκε κίνηση τακτικής από τον Στέφανο Πιόλι, συνοδεύτηκε από το ευχάριστο νέο πως ο Πορτογάλος πρόκειται να ανανεώσει με τους «ροσονέρι» για τα επόμενα πέντε χρόνια -κι άρα να γίνει το πρόσωπο μίας ομάδας που προορίζεται να φτάσει στον τελικό του Champions League, η αποστολή της για το παιχνίδι της Τρίτης, 16 Μαΐου, στο «Τζουζέπε Μεάτσα» και με το 2-0 στην καμπούρα της, διέπεται από υψηλό δείκτη δυσκολίας.

Μετά τη λήξη του πρώτου παιχνιδιού, ο Έντιν Τζέκο είπε στον πρώην συμπαίκτη του στη Μάντσεστερ Σίτι και παρουσιαστή της εκπομπής «CBS Sports Golazo», Μάικα Ρίτσαρντς, «θα τα πούμε στον τελικό». Η σιγουριά των «νερατζούρι» ότι στη τρίτη και φαρμακερή συνάντησή τους με τη Μίλαν σε διπλά παιχνίδια του Champions League απηχεί στη δήλωση του Βόσνιου βετεράνου, που πολλά έχουν δει τα μάτια του.

Ο Μαλντίνι πανηγυρίζει τη κατάκτηση του πρωταθλήματος το 2022 με τη Μίλαν, όταν ψηφίστηκε αθλητικός διευθυντής της χρονιάς

Αν οι «ροσονέρι» δεν φτάσουν στην Κωνσταντινούπολη, σχεδόν 13 μέρες μετά τις επαναληπτικές εκλογές για την Προεδρία, ο σπουδαίος Πάολο Μαλντίνι θα μείνει στο σπίτι και θα ξεκινήσει να σκέφτεται την επόμενη μέρα, η οποία ενδεχομένως να μην περιέχει καν Champions League.

Ο αθλητικός διευθυντής της χρονιάς 2022 για την Ιταλία είδε την ομάδα στην οποία ολόψυχα δόθηκε και δεν πρόδωσε να κάνει άλματα προόδου, αλλά επειδή ο διάβολος βρίσκεται στις λεπτομέρειες, να βρίσκεται στην πέμπτη θέση της βαθμολογίας της Serie A, με τέσσερις βαθμούς πίσω από τη Λάτσιο και τρία παιχνίδια να απομένουν για τη λήξη του πρωταθλήματος.

Ο Μαλντίνι, ένας ποδοσφαιριστής που κατέκτησε με τη Μίλαν πέντε Champions League και, φορώντας την εμφάνισή της για 25 σεζόν είναι δόκιμο να ειπωθεί ότι της έδωσε ό,τι του προσέφερε -κι αυτό είναι ελαφρώς επιεικές- θα μπορούσε να βλέπει, στο ταξίδι στην Πόλη, έναν εξορκισμό φαντασμάτων.

Ο Πάολο Μαλντίνι με τον Ντιέγκο Μαραντόνα σε ένα από τα εμβληματικά Μίλαν-Νάπολι τη δεκαετία του ’80

Ακόμα κι αν σε μια τόσο σημαντική καριέρα θα ήταν σαν να ψάχνεις για δεκάλεπτο στον Ειρηνικό Ωκεανό οποιαδήποτε υπόθεση, για τον εμβληματικό Ιταλό το βράδυ της 25ης Μαΐου του 2005, στο «Ατατούρκ», ήταν το πλέον γλυκόπικρο της ποδοσφαιρικής πορείας του.

Ο Μαλντίνι σκόραρε μόλις στο τεσσαρακοστό δευτερόλεπτο του τελικού με τη Λίβερπουλ, η Μίλαν έπαιξε το ίσως καλύτερο πρώτο ημίχρονο στην Ιστορία των τελικών του πάλαι ποτέ Κυπέλλου Πρωταθλητριών και, παρ’ ότι τα παιδιά που γεννήθηκαν την επόμενη μέρα φέτος δίνουν Πανελλαδικές εξετάσεις, έπεσε θύμα της το λιγότερο δεύτερης πιο γνωστής επιστροφής στην Ιστορία του θεσμού, με τα τρία γκολ των «κόκκινων» από το 54’ ως το 60’, την απίστευτη ευκαιρία του Αντρέι Σεφτσένκο στην παράταση και τα πέναλτι τα οποία αποτελούν την υστεροφημία του Γέρζι Ντούντεκ.

Υπάρχουν πολλές φήμες για ό,τι έγινε εκείνο το βράδυ και την αλληγορία του. Λέγεται πως ο συνήθως σεμνός Μαλντίνι, ένα μήνα πριν κλείσει τα 37 του, έκανε πρόβες άρσης τροπαίου στα αποδυτήρια κατά τη διάρκεια της ανάπαυλας, σηκώνοντας ένα μπουκαλάκι με νερό.

Στο «Σαν Σίρο», λίγο πριν την έναρξη του πρώτου ημιτελικού στο Champions League

Μοιάζει τελείως αλλόκοτο για την υπόστασή του -όχι όμως και για την εθνικότητά του. Αν το έχεις σε κάποιον να το κάνει έτσι, για πλάκα, απλώς για να περιγελάσει την ανθρώπινη υπόσταση σε συνάρτηση με το δράμα, είναι ένας Ιταλός. Πάντως, δεν το περίμενες από το συγκεκριμένο.

Το σίγουρο, πάντως, είναι ότι αρκετοί παίκτες της ομάδας έφυγαν χωρίς τις φανέλες και τα μετάλλιά τους από το γήπεδο κατά τη διάρκεια του τελικού. Είναι μια ιστορία την οποία είπε ο ίδιος ο Τζέιμι Κάραγκερ στον Μαλντίνι (ο οποίος ήταν δίπλα στον Πέτερ Σμάιχελ) στη ζωντανή σύνδεση πριν τον πρώτο ημιτελικό, τονίζοντάς του, κιόλας, πως έχει τη φανέλα του.

Ο Μαλντίνι έπαιξε με αντίπαλο τον Μαραντόνα και τον Κριστιάνο Ρονάλντο

Φαίνεται ότι οι νεαροί παίκτες της Λίβερπουλ μπήκαν στα άδεια αποδυτήρια της Μίλαν και είδαν πεταμένες τις φανέλες και τα μετάλλια. Ο σίγουρος τελικός της Μίλαν μετατράπηκε σε έναν εφιάλτη άνευ προηγουμένου. Ο Κάραγκερ, το νούμερο δύο της ομάδας, φυσικά πίσω από τον Στίβεν Τζέραρντ, ζήτησε άμεσα την εμφάνιση του Μαλντίνι, την οποία έχει κορνιζάρει στο σπίτι του ακριβώς δίπλα στη δική του από εκείνο το παιχνίδι.

Ο εμβληματικός αμυντικός της Λίβερπουλ ρώτησε τον Ιταλό αν ήθελε πίσω τη φανέλα του, με τον Μαλντίνι να γελάει και να απαντάει «όχι». Ο Σμάιχελ, που όταν βγήκε σε ζωντανή σύνδεση τον προλόγισε με τη φράση «βρίσκομαι εδώ με γαλαζοαίματο», του είπε «μόνο ένα έχει, εσύ πόσα έχεις;» Ο Μαλντίνι απάντησε «πέντε», έκανε μια παύση ενός δευτερολέπτου και συμπλήρωσε: «Αλλά έχω χάσει τρία».

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News