ΚΩΣΤΑΣ ΚΟΦΙΝΑΣ: Tι θα γινόταν στο ντέρμπι Παναθηναϊκού - ΠΑΟΚ αν το σφύριζε Έλληνας διαιτητής;

Για να εκτιμήσεις μια κατάσταση πρέπει να γυρίσεις το ρολόι του χρόνου αρκετά πίσω. Να δεις όσα συνέβησαν στο «χθες» σε άλλα σπουδαία ραντεβού και αυτά που είδαμε στο ματς του Παναθηναϊκού με τον ΠΑΟΚ το βράδυ της Κυριακής στη Λεωφόρο

Καλό είναι να βουτάς στις θύμησες και στο παρελθόν. Όχι γιατί θέλεις να μείνεις στο χθες, αλλά διότι μόνο τότε μπορείς να σταθμίσεις με τον καλύτερο δυνατό τρόπο μια κατάσταση.

Κοντά 20 χρόνια πίσω, λοιπόν:

Μάρτιος του 2002, ξανά στη Λεωφόρο και πάλι στην ίδια εστία, μπροστά στο πέταλο των φανατικών του Παναθηναϊκού. Έφοδος του Βενετίδη, άγαρμπο μαρκάρισμα του Κωνσταντίνου, όντως δύσκολη φάση, πέναλτι ο διαιτητής Ευθυμιάδης.

Ο Ολυμπιακός φεύγει με το 1-1 από την έδρα του Παναθηναϊκού, στη συνέντευξη Τύπου δίνει το παρών μόνον ο Τάκης Λεμονής ως προπονητής των «ερυθρόλευκων», τα επεισόδια έρχονται μετά τη… φωτιά και ο ρέφερι τρώει ξύλο. Ούτε VAR τότε να ξεκαθαρίσει τα πράγματα, ούτε τίποτα. Μόνο πάθος γενικευμένο, θολωμένο μυαλό από τους πάντες και επιθέσεις στον διαιτητή που δεν τη γλύτωσε και τις έφαγε για τα καλά, με τις εικόνες που τον δείχνουν αιμόφυρτο να μένουν για πάντα στη συλλογική μνήμη…

Επιστροφή στο σήμερα:

Ο Παναθηναϊκός στο πρόσφατο ματς με τον ΠΑΟΚ και στο τελευταίο δεκάλεπτο, δέχθηκε ένα πέναλτι – μαχαιριά σε βάρος του. Ένα άτσαλο μαρκάρισμα του Βιγιαφάνιες στον προωθημένο Μιχαηλίδη σε άλλες εποχές θα ήταν αρκετό ώστε να ανοίξει ο ασκός του Αιόλου. Ο αμυντικός του Δικεφάλου έπεσε κάτω, ουδεμία αμφιβολία πως και αυτή η φάση είχε τις μεγάλες δυσκολίες της, με την πρώτη ματιά σχεδόν είναι αδύνατο να βγάλεις συμπέρασμα, πλην όμως ο διαιτητής Κάρλος Ντελ Θέρο Γκράντε επέλεξε να συμβουλευτεί το …«ηλεκτρονικό μάτι».

Τι συνέβη μετά από τα γνωστά λεπτά των διαβουλεύσεων; Πέναλτι υπέρ του ΠΑΟΚ, γκολ από τον Κούρτιτς και «τέλος» στην υπόθεση νίκη. Το μείζον, όμως, σχετίζεται με το πώς υποδέχθηκε το κοινό την απόφαση που όλοι γνώριζαν τι σήμαινε.

Ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς στον πάγκο έβλεπε το τάμπλετ του (!) και στο τέλος έβγαλε μια γκριμάτσα δυσφορίας και διαφωνίας. Εως εκεί. Στις εξέδρες αναβρασμός, χωρίς όμως κάτι παραπάνω. Οι ποδοσφαιριστές διαφώνησαν, ο Βέλεθ κυρίως καθόσον μπορούσε να επικοινωνήσει με τον συμπατριώτη του άνετα, η απόφαση όμως δεν άλλαξε. Όπως απίθανο είναι να πάρει μια άλλη απόφαση ένας διαιτητής μέσα σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα.

Τι σημαίνουν όλα τα ανωτέρω;

Πως έχουμε ωριμάσει ως λαός ή αν προτιμά κάποιος, φροντίζουμε να μένουμε κατά το δυνατόν ψύχραιμοι. Αυτό το πρώτο.

Δεύτερον, δεν αντιμετωπίζουμε με δυσπιστία τους ξένους διαιτητές. Τρίτον, ίσως και να τους …φοβόμαστε, οι ποδοσφαιριστές δηλαδή, που υπολογίζουν μια κάρτα – μπορεί και κόκκινου χρώματος – για μια έντονη διαμαρτυρία.

Και στο τέλος της ημέρας, όλοι μένουν ικανοποιημένοι που τουλάχιστον σε επίπεδο αποφάσεων και αποδοχής τους, έχουμε κάνει αρκετά βήματα μπροστά. Βοηθά και το VAR, ποιος λέει το αντίθετο.

Αν όμως στη Λεωφόρο το βράδυ της Κυριακής ήταν αλλοδαπός διαιτητής θα αποχωρούσε με συνοδεία αστυνομίας , πολύ πιθανό. Και όχι μόνον σε αυτό το γήπεδο, ας είμαστε ξεκάθαροι. Εχοντας ξεχάσει πως είναι …«άρχοντας»!

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News