Κατά τα πρότυπα του Ολυμπιακού Β’ (η αναπτυξιακή ομάδα των Ερυθρολεύκων που αγωνίζεται στην Α2) θα μπορούσε να δημιουργηθεί και μία ομάδα που θα ονομάζεται Βιλερμπάν Πειραιά, καθώς την τελευταία διετία οι Ερυθρόλευκοι «ψωνίζουν» σταθερά από το Αστρομπάλ.

Δεν είναι απαραίτητα κακό αυτό, καθώς το πρότζεκτ «Βιλερμπάν» (το οποίο έχει εκτιμήσει και η Ευρωλίγκα που της προσφέρει και wild card) είναι φιλόδοξο και έχει πίσω του ένα μεγάλο όνομα, αυτό του Πάρκερ.

Όχι βέβαια του προπονητή Τι Τζέι, αλλά του αδελφού του και πασίγνωστου στάρ του ΝΒΑ στο παρελθόν, Τόνι. Ο οποίος έφτιαξε ένα ιδιαίτερα ελκυστικό πρότζεκτ και βάζοντας στο παιχνίδι και την ποδοσφαιρική Λιόν (που είναι συμμέτοχος έχοντας αγοράσει το 25% των μετοχών) έχει στόχο να δημιουργήσει ένα πανίσχυρο οργανισμό.

Έχοντας λοιπόν παίκτες με ταλέντο, πλήρωσε απλά την αφέλειά της σε ένα μεγάλο μέρος της περσινής χρονιάς και δεν τερμάτισε πιο ψηλά από τη 14^η θέση.

Ο Γιώργος Μπαρτζώκας επιλέγει παίκτες από μια ομάδα που έβγαζε άφθονο ταλέντο στο παρκέ με στόχο την αύξηση της αθλητικότητας και της δύναμης του Ολυμπιακού

Αν κλείσει και ο 33χρονος περιφερειακός Ντέιβιντ Λάιτι, που είναι ψηλά στη λίστα των Ερυθρολεύκων, τότε θα είναι ο 3ος παίκτης που έρχεται από το προάστιο της Λιόν, στον Πειραιά μετά τον Ζαν Σάρλ (από πέρυσι) και τον Μουσταφά Φόλ.

Ουσιαστικά ο Γιώργος Μπαρτζώκας επιλέγει παίκτες από μία ομάδα που έβγαζε άφθονο ταλέντο στο παρκέ τόσο εντός όσο και εκτός έδρας και μαζί με τη μεταγραφή του Αμερικανού Τόμας Ουόκαπ είναι φανερό ότι θέλει αθλητικότητα και δύναμη κάτι που έχουν σε άμυνα και επίθεση τουλάχιστον ο Ουόκαπ και ο Φόλ, ενώ ο Ζαν Σάρλ θα έχει το πλεονέκτημα της προσαρμογής σε σχέση με πέρυσι.

Κλείνοντας λοιπόν τις θέσεις του «τρελού» (αξιωματικού) και του «πύργου» που είναι κομβικά πιόνια στο σκάκι θέλει να στήσει κατά τέτοιο τρόπο τη δική του μπασκετική σκακιέρα στο ΣΕΦ, ώστε να μην δεχτεί – και τη νέα περίοδο – τόσα ρουά μάτ, ιδιαίτερα εντός έδρας.

Ο Χασάν Μάρτιν αποδείχθηκε (όπως και ο ΜακΚίσικ) λαβράκι αλλά δεν ήταν σέντερ και δεν μπόρεσε να υπηρετήσει – απόλυτα λογικά – τον ρόλο του «δεινόσαυρου» που είχε για παράδειγμα ο Ταβάρες στην Ρεάλ και ο Παπαγιάννης στον Παναθηναϊκό.

Ε ο Φόλ μπορεί να το κάνει και είναι αλήθεια ότι τέτοιου τύπου παίκτη ο Ολυμπιακός είχε να δει από την εποχή Σερμαντίνι (πάλι επί κόουτς Μπαρτζώκα) ουσιαστικά όσο και αν ο Μιλουτίνοφ είχε δώσει τη δική του δυναμική στο θέμα του σέντερ.

Όταν καείς στο χυλό φυσάς και το γιαούρτι και εξ΄ου και ο κόουτς των Ερυθρολεύκων επιχειρεί να ενισχύσει έναν ήδη ισχυρό κορμό, με παίκτες της Ευρωλίγκας (η εμπειρία είναι το Α και το Ω) και όχι φιλόδοξα προγράμματα, αλλά Ντέηβιντ Μπλάτ.

Όσο και αν βγήκαν αργότερα παίκτες που είχε διαλέξει (Μπόλντγουιν, Πάντερ, Λεντέι κ.λ.π).

Ο Ολυμπιακός μετά από δύο χρόνια αποχής από τη Basket League και με άσχημες σεζόν στην Ευρωλίγκα δεν έχει την πολυτέλεια για (πολλά) πειράματα και προτιμά να βαδίσει σε πιο σίγουρα μονοπάτια.

Ισως αυτά να μην αρκούν, ιδιαίτερα εάν δεν βρει ο κόουτς Μπαρτζώκας τελικά έναν νέο (και βελτιωμένο) Ματ Λοτζέσκι. Εκεί θα μπορέσει να κάνει τη διαφορά.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News