ΑΕΚ BC: Ένα μεγάλο what if θα βρίσκεται δίπλα στο όνομα του Στέφανου Δέδα

Στην ΑΕΚ δεν πλήττεις ποτέ, ειδικά την φετινή χρονιά. Δεν έχει υπάρξει ακόμα μια ήρεμη εβδομάδα που θα περάσει χωρίς να συμβεί κάτι στην ομάδα. Αυτή την φορά όμως ήταν κάτι διαφορετικό. Ο Στέφανος Δέδας αποτελεί παρελθόν από την Ένωση μετά από 8 μήνες στο τιμόνι της και θα επιχειρήσουμε να κάνουμε μια αναδρομή στα έργα και τις ημέρες του.

Αμφισβήτηση στην αρχή, αποθέωση μετά

Ο Στέφανος Δέδας είναι ένας ιδιαίτερος προπονητής. Η μπασκετική του φιλοσοφία είναι από αυτές που ξεχωρίζουν, καθώς διαφέρει πολύ από τα καθιερωμένα. Επειδή ήταν για πολλά χρόνια προπονητής σε ομάδες, που δεν ήταν είτε οι κορυφαίες είτε οι πιο πλούσιες στην Λίγκα που αγωνιζόντουσαν, είχε δημιουργήσει έναν τρόπο παιχνιδιού που να αντισταθμίζει την διαφορά ποιότητας/μπάτζετ για να μπορεί να είναι ανταγωνιστικός. Τρανό παράδειγμα η δουλειά του στην Χολόν, που με ένα μπάτζετ πάνω κάτω στα μέτρα της φετινής ΑΕΚ κατάφερε να κάνει την καλύτερη σεζόν στην ιστορία της ομάδας και να βγει καλύτερος προπονητής στο Ισραήλ.

Το ίδιο προσπάθησε να κάνει και στην ΑΕΚ, όμως οι συνθήκες ήταν εντελώς διαφορετικές. Ήρθε σε μια περίοδο περικοπών του μπάτζετ και ειδικά το καλοκαίρι έπρεπε να συμφωνήσει με παίκτες που θα δεχόντουσαν να έρθουν και να προπονηθούν χωρίς να έχουν υπογράψει συμβόλαια, αφού η ΑΕΚ βρισκόταν σε διαδικασία εκκαθάρισης των μπαν. Η Ελληνική αγορά ήταν ήδη δύσκολη αφού οι περισσότεροι Έλληνες έφυγαν από την ομάδα και έπρεπε να δημιουργηθεί νέος Ελληνικός κορμός με παίκτες χαμηλότερης ποιότητας και εμπειρίας. Η φυγή του Μάνι Χάρις λίγο πριν το ξεκίνημα και η τραγική ιστορία με τον Γέλοβατς, του χάλασε τα πλάνα αφού είδε βασικά κομμάτια του παιχνιδιού του να φεύγουν. Έτσι χάλασε η χημεία και κάποιοι παίκτες έχασαν την λειτουργικότητα τους. Παράδειγμα ο Βαουλέτ, παίκτης της 12δας της Εθνικής Αργεντινής, που ήταν σχεδιασμένο να παίζει μαζί με 2 σκόρερ (Ανγκόλα, Χάρις) έχασε τον ρόλο του και φαινόταν χειρότερος από ότι είναι. Τελικά πήγε στην Ισπανία όπου κάνει μια εξαιρετική σεζόν για να αποδειχτεί για άλλη μια φορά ότι σημασία έχει πρώτα η χημεία και μετά η ικανότητα των παικτών.

Χρειάστηκε αρκετό χρόνο για να μοντάρει εκ νέου την ομάδα με τα καινούργια δεδομένα, πράγμα που του στοίχησε κάποιες κακές ήττες και κυρίως εμφανίσεις που έδειχναν μια ομάδα χωρίς αρχή μέση και τέλος. Φυσικά κανείς δεν έλαβε υπόψη, ότι ήταν μια εντελώς νέα ομάδα, με 11 καινούργιους παίκτες που αλλιώς έκανε προετοιμασία και αλλιώς αναγκάστηκε να παίξει. Αν προσθέσουμε σε αυτό και την αδυναμία ενίσχυσης λόγω των μπαν που υποχρέωσαν την ομάδα να παίζει πότε με 3 πότε με 4 ξένους καταλαβαίνει κανείς ότι η εξίσωση ήταν πολύ δύσκολη. Θεωρώ ότι και ο ίδιος ο Δέδας αναθεώρησε κάποια πράγματα στο μυαλό του, όταν είδε πόσο μεγάλο βάρος στην τακτική υπάρχει στο Ελληνικό πρωτάθλημα και δεν είναι τόσο ελεύθερο όσο το Ισραηλινό.

Υπερβατικές νίκες

Από τον Δεκέμβριο και μετά, παρόλο που η ΑΕΚ αντιμετώπιζε συνεχόμενα προβλήματα άρχισε να κάνει υπερβατικές νίκες απέναντι σε αντιπάλους με ποιοτικότερα ρόστερ, με ωραίο μπάσκετ και δικές του τακτικές νίκες απέναντι στους αντίπαλους προπονητές. Αυτό αναγνωρίστηκε από τον κόσμο της ομάδας για αυτό σε κάθε εντός έδρας ματς αποθεωνόταν, καθώς όλοι αναγνώριζαν πόσο δύσκολο έργο είχε, με όλες τις αντιξοότητες που συνέβαιναν. Προς τιμήν του, ποτέ δεν παραπονέθηκε ούτε χρησιμοποίησε σαν δικαιολογία για κάποιο άσχημο αποτέλεσμα τις απουσίες και το λειψό ρόστερ, ενώ ετοίμαζε την ομάδα πάντα με όσους ήταν διαθέσιμοι. Αυτό είχε περάσει και στην ομάδα και οι παίκτες έδιναν τα πάντα στο παρκέ. Φυσικά όλα έχουν κάποιο όριο αφού την διαφορά ποιότητας δεν μπορείς να την κερδίζεις μακροπρόθεσμα και αυτό φαίνεται στα εκτός έδρας παιχνίδια της ΑΕΚ που χάνει σχετικά άνετα.

Θα μείνει ένα μεγάλο ερωτηματικό

Ο Στέφανος Δέδας ολοκλήρωσε την πορεία του στην ΑΕΚ με ρεκόρ 11 νίκες και 16 ήττες. Αν μη τι άλλο αν μιλάμε για ΑΕΚ αυτό είναι ένα κακό ρεκόρ, αλλά αν λάβουμε υπόψη τα φετινά δεδομένα, αγωνιστικά και εξωαγωνιστικά τότε μάλλον είναι θετικό το πρόσημο. Δεν θα μάθουμε ποτέ τι θα μπορούσε να πετύχει ο κόουτς Δέδας αν είχε στην διάθεση του όλους του παίκτες του, αν επέστρεφε ο Ανγκόλα και έπαιζε μαζί με τον Λάνγκφορντ, αν έμπαινε επιτέλους και ο Κόνιαρης και ήταν διαθέσιμος και ο Γκρίφιν. Αν όλοι αυτοί έκαναν μαζί προπονήσεις θα μας μείνει η απορία τι θα μπορούσε να καταφέρει η ΑΕΚ, παίζοντας το μπάσκετ του Δέδα. Με τα αν όμως δεν φτιάχνεται ιστορία, η ΑΕΚ θα πρέπει να κοιτάξει την επόμενη μέρα και να συνεχίσει στο πρωτάθλημα καθώς βρίσκεται σε πολύ δύσκολο σημείο.

 

Η ΤΣΣΚΑ είναι η δεύτερη φορά που «ψωνίζει» από την ΑΕΚ και αυτό μόνο θετικό είναι για την φήμη της ομάδας και την μελλοντική της προσπάθεια να πείσει παίκτες ή προπονητές να έρθουν σε εκείνη. Πλέον με τον Κούρο Σεγκούρα ανοίγει μια νέα σελίδα που πρέπει να δούμε πώς θα εξελιχτεί.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News