ΜπάσκετNBA

NBA FINALS: Ο πεντάλογος των Μπακς, βάσει της ακροστοιχίδας τους

Παύλος Δεπόλλας
•
22/07/2021 | 12:20

Από τον «αρχιτέκτονα» της επιτυχίας μέχρι τον άνθρωπο που έκανε τα πάντα πάνω στο παρκέ, ιδού ποιοι και πώς συνετέλεσαν ώστε να έρθει το τρόπαιο στο Μιλγουόκι.

Μισός αιώνας αναμονής ήταν αυτός. Οι Μπακς είναι ξανά πρωταθλητές και παίρνοντας κάθε γράμμα τους (στα αγγλικά φυσικά αποδοσμένο) ξεχωριστά, εστιάζουμε στους πυλώνες ενός οικοδομήματος που αποδείχθηκε στέρεο κόντρα στα προγνωστικά.

Τα προηγούμενα χρόνια έκαναν πλάκα στις κανονικές περιόδους και πάντα κάτι χαλούσε στη συνταγή κατά τη διάρκεια των πλέι οφ. Φέτος τα πράγματα αντιστράφηκαν και η κορύφωση ήρθε εκεί που έπρεπε: στην post season, με ονειρικό Γιάννη Αντετοκούνμπο. Το παιδί από τα Σεπόλια έβαλε το κερασάκι στην τούρτα με την 50άρα στο Game 6, ολοκληρώνοντας μια ονειρεμένη ποστ σίζον. Εκανε τα περισσότερα, δεν είναι ωστόσο ο μόνος λόγος που ο συγκεκριμένος οργανισμός έφτασε έως εδώ.

 

B for Bud

Ναι, ξέρουμε, κοιμάται στον πάγκο, είναι εμμονικός, κάνει τις ίδιες αλλαγές στο ίδιο χρονικό σημείο, δεν έχει plan B, δεν, δεν, δεν… Φανταστείτε δηλαδή να ήταν και καλός προπονητής ο Μάικ Μπουντενχόλζερ! Δεν ξέρουμε για καλός, πάντως τόσο το 2015 όσο και το 2019 ψηφίστηκε… καλύτερος του ΝΒΑ – με διαφορετικές ομάδες μάλιστα, δεδομένου ότι προ εξαετίας είχε οδηγήσει στην κορυφή της Ανατολής στη regulare season με 60 νίκες τους Ατλάντα Χοκς.

Συνιστά αναμφίβολα την υπέρτατη δικαίωση και για τον «coach Bud» ο τίτλος των Μπακς. Της μεγάλης του… Γκρεγκ Πόποβιτς και των Σπερς σχολής και δαύτος, προσελήφθη κάποτε ως χειριστής βίντεο και πλέον (δια)χειρίζεται τους πρωταθλητές. Μπασκετμπολίστας για μία χρονιά στη Δανία με κάποια Βέιλε, ο γερμανικής καταγωγής τεχνικός θήτευσε επί 17 χρόνια στο «σχολείο» του Σαν Αντόνιο, προτού ανοίξει τα φτερά του ως πρώτος προπονητής στα «γεράκια». Τους Χοκς μέσα σε πέντε χρόνια τους μετέτρεψε σε πρωταγωνιστές της ανατολικής περιφέρειας, την οποία έμελλε να κατακτήσει και με τους Μπακς.

Το 2021 κατέκτησε και τον τίτλο, αποδεικνύοντας πως μπορεί να τα καταφέρει και στις post season. Πέρασε τον Γιάννη σε θέση «5» βλέποντας τις αμυντικές αδυναμίες του Μπρουκ Λόπεζ, δίχως όμως και να «κάψει» τον λευκό σέντερ. Του έδωσε σημαντικό ρόλο στο τελευταίο ματς, πήρε το μάξιμουμ. Σταμάτησε να… πετσοκόβει τον χρόνο συμμετοχής των βασικών του ακόμα και στους πιο κρίσιμους αγώνες, γενικώς φάνηκε να προσαρμόζεται στις συνθήκες καλύτερα από κάθε άλλη φορά. Κι όλα αυτά, απέναντι στην ομάδα της ιδιαίτερης πατρίδας του. Τους Σανς παρακολουθούσε μικρός, ως τέκνο του Χόλμπρουκ της Αριζόνα. Λίγο έξω από το Φίνιξ γεννήθηκε και μεγάλωσε, το ίδιο έμελλε να πικράνει. Το συμβόλαιό του «τρέχει» έως το 2022, δεν αποκλείεται όμως ακόμα και πριν τα 52α γενέθλιά του στις 6 Αυγούστου να έχει κληθεί να το ανανεώσει πρόωρα.

 

U for united

Γιάννης Αντετοκούνμπο αδιαμφισβήτητος ηγέτης, Κρις Μίντλετον υπαρχηγός μέσα στις τέσσερις γραμμές, Μπρουκ Λόπεζ η «κολώνα». Πατ Κόνατον το «εργαλείο» από τον πάγκο, Ντόντε ΝτιΒιντσέντζο (που απλώς είναι τραυματίας τους τελευταίους μήνες) αυτό στην περιφέρεια. Ακόμα και πίσω στο 2018, τα βασικά πρόσωπα στο ρόστερ των Μπακς ήταν τα ίδια.

Μάικ Μπουντενχόλζερ προπονητής, δίπλα του η παλιά δόξα του συλλόγου, Βιν Μπέικερ, όπως και οι Ντάρβιν Χαμ και Τσαρλς Λι, βοηθοί που κάνουν τόσο καλή δουλειά, ώστε να ακούγονται πλέον για πρώτοι προπονητές σε άλλες ομάδες του χρόνου. Πάτρικ Σεντ Άντριους και Μπεν Σάλιβαν επίσης στο τεχνικό τιμ. Τζένεραλ μάνατζερ, που κινεί όλα τα μεταγραφικά νήματα, ο Τζον Χορστ. Ναι, όλοι αυτοί επίσης παρόντες και τρία χρόνια νωρίτερα στο Μιλγουόκι.

Ο μαροκινής καταγωγής ιδιοκτήτης Μαρκ Λάσρι περιβάλλει με εμπιστοσύνη τους ανθρώπους του και πλέον την εξαργυρώνει. Οι Μπακς έμειναν ενωμένοι στις δύο προηγούμενες αποτυχίες στα πλέι οφ και προέβησαν μόνο σε μικρές, στοχευμένες αλλαγές. Λάθη προφανώς και έγιναν. Πολλά. Όχι όμως αρκετά ώστε να ξηλωθεί το σχέδιο που υπήρχε. Για την κριτική στον «coach Bud» δεν χρειάζεται να πούμε πολλά. Ακόμα κι ο GM Χορστ χρεώνεται το φιάσκο στην περίπτωση του Μπόγκνταν Μπογκντάνοβιτς λίγο προτού ξεκινήσει η τελευταία σεζόν. Ο Σέρβος σούτινγκ γκαρντ ανακοινώθηκε κι εξαιτίας κακών χειρισμών σε συνδυασμό με το τάιμινγκ της συμφωνίας, δεν έφτασε ποτέ στο Γουισκόνσιν. Το deal χάλασε, τα «ελάφια» δεν χαλάστηκαν. Προχώρησαν με ό,τι είχαν, με πίστη στις δυνάμεις τους. Και δικαιώθηκαν.

 

C for culture

«Bucks-in-Six», λοιπόν. Το έκαναν κι αυτό. Το πέτυχαν μάλλον κι αυτό. Μετέτρεψαν, δηλαδή, μια αφορμή ανεκδότου, με υποκείμενα τους ίδιους, σε αιτία θαυμασμού. Σε λόγο να τους βγάλεις το καπέλο. Το 2013 ο τότε ηγέτης πάνω στο παρκέ Μπράντον Τζένινγκς έβγαλε γλώσσα στο ξεκίνημα των πλέι οφ και μετά τις δύο πρώτες νίκες του Μαϊάμι στον πρώτο γύρο της Ανατολής. Εκανε λόγο για τέλειωμα της σειράς από την παρέα του στα έξι παιχνίδια, ήτοι με τέσσερις συναπτές νίκες στη συνέχεια. Αντ’ αυτών, οι Χιτ τον «σκούπισαν» με 4-0 και προχώρησαν έως την κατάκτηση του τίτλου με το 4-3 στους τελικούς επί των Σπερς. Assistant coach στους τελευταίους ήταν ο Μπουντενχόλζερ.

Πριν από μερικές ώρες, ο παλαίμαχος από το 2018 στα 28 του Τζένινγκς ήταν μέσα στο «Fiserv Forum». Μέσα, αλλά έξω από τον αγωνιστικό χώρο. Αποθεώθηκε από το κοινό που πήρε εκείνη την ατάκα-προσευχή του και την έκανε σύνθημα, είδε τους διαδόχους του -για τους οποίους ταξίδεψε επί τούτου στο Μιλγουόκι- να στέφονται πρωταθλητές. Αυτοί, όντως με τέσσερις συναπτές νίκες μετά το αρχικό 0-2. Εγιναν μόλις η πέμπτη ομάδα που γυρίζει από τέτοιο σκορ σε τελικούς, κατάφεραν το ακόμα πιο σπάνιο να επιστρέψουν από 0-2 δις στην ίδια ποστ σίζον, δεδομένου ότι είχαν βρεθεί με την πλάτη στον τοίχο και στο Μπρούκλιν.

Ο σύλλογος δημιουργεί μια κουλτούρα ακομπλεξάριστων φιλάθλων, που πιστεύουν στην ομάδα τους ακόμα κι όταν όλα δείχνουν μαύρα. Που αυτοσαρκάζονται, που βλέπουν τον καλύτερο παίκτη τους να τους τιμά με την ανανέωση του συμβολαίου του και να μη φεύγει για ένδοξες φανέλες σε μητροπόλεις. Μαζεύονται κατά δεκάδες χιλιάδες έξω από το «Fiserv Forum» ώστε να δουν τους Μπακς ακόμα κι όταν εκείνοι παίζουν στην άλλη άκρη των ΗΠΑ, καμαρώνουν τους παίκτες να λαμβάνουν και πρωτοβουλίες εξωαγωνιστικές. Ποιος ξεχνάει ότι πέρυσι στη «φούσκα» του Ορλάντο ήταν τα «ελάφια» που πήραν την ιστορική απόφαση να μην κατέβουν στο πέμπτο ματς με τους Μάτζικ, διαμαρτυρόμενοι για την αστυνομική βία μετά τους επτά πυροβολισμούς στον Τζέικομπ Μπλέικ;

 

K for Khris

Γράφεται όπως βλέπετε ακριβώς από πάνω και όχι Chris, αυτή είναι όμως και η μοναδική ανορθογραφία του. Στον άτυπο διαγωνισμό του ποιος έχει ακούσει τα περισσότερα όλα αυτά τα χρόνια ανάμεσα στους ανθρώπους των Μπακς, μάλλον έρχεται πρώτος. Κι ας συνήθιζε να πραγματοποιεί μεγαλειώδεις εμφανίσεις τις λιγοστές φορές που απουσίαζε ο Γιάννης, κι ας έβγαινε μπροστά στα περισσότερα από τα πιο κρίσιμα παιχνίδια και δη στα πλέι οφ – όπως πέρυσι με το Μαϊάμι, που διέλυσε τα δικά του κοντέρ στη μοναδική νίκη της παρέας του στους ανατολικούς ημιτελικούς με 36-8-8 σε πόντους, ριμπάουντ και ασίστ.

Με αυτό το 24-6-5 στους τελικούς, με 500-100-100 σε πόντους, ριμπάουντ και ασίστ στα πλέι οφ (μόνο ο Αντετοκούνμπο κι ο Πολ Τζορτζ το έφτασαν, πρώτη φορά στην ιστορία που το κάνουν τρεις παίκτες στην ίδια post season), πάνω απ’ όλα με τα καλάθια του κάθε φορά που η μπάλα έκαιγε, ο Μίντλετον ξόρκισε και τους δικούς του δαίμονες. Ακόμα και τα ξημερώματα που δεν φάνηκε ιδιαίτερα, κατέγραψε 17-5-4-4 με κλεψιματα. Το πιο σημαντικό; Όταν οι Σανς φάνηκαν για τελευταία φορά απειλητικοί, μειώνοντας σε 100-96, ήταν αυτός που με ένα σουτ με απίθανη καμπύλη στα 56’’ έστειλε την μπάλα στο καλάθι. Ο ίδιος που με 2/2 βολές και στα 44’’ πριν το τέλος έγραψε το 104-96 και πρακτικά υπέγραψε τον τίτλο.

Στον τελικό που αποδείχθηκε «κλειδί», στο 109-103 της ισοφάρισης σε 2-2, ο οσονούπω 30χρονος γκαρντ-φόργουορντ πήρε την μπάλα στο 99-99 και με το «έτσι θέλω» έβαλε τους έξι επόμενους πόντους στο παιχνίδι, παίρνοντας και το ματς. Σταμάτησε στους 40 και συνέχισε με 29-7-5-4 στο Game 5. Χαμηλών τόνων και εκτός παρκέ, καλός φίλος του Γιάννη και εκτός γηπέδων, ο τύπος από το Τσάρλεστον της Βόρειας Καρολίνας στάλθηκε από τους Πίστονς μαζί με άλλους δύο παίκτες στο Μιλγουόκι στις 31 Ιουλίου του 2013, μετά την παρθενική του σεζόν στο ΝΒΑ. Αντάλλαγμα ήταν ο Μπράντον Τζένινγκς, που λέγαμε παραπάνω με το… «Bucks-in-Six» ανέκδοτο. Ο Μίντλετον το πήρε και το έκανε πραγματικότητα. Μία μέρα νωρίτερα, στις 30 Ιουλίου του σωτήριου έτους 2013, είχε υπογράψει το πρώτο του επαγγελματικό συμβόλαιο ένα ψηλόλιγνο παλικαράκι από την Ελλάδα. Μαζί, οι δυο τους, επί οκτώ χρόνια δούλεψαν. Μόχθησαν. Βελτιώθηκαν. Και δικαιώθηκαν.

 

S for Sepolia

Ένα ελληνικό όνομα κι ένα νιγηριανό. Γιάννης και Ούγκο. Ένα για τη χώρα στην οποία γεννήθηκε, μεγάλωσε και τιμά όσο κανένας άλλος τα χρώματά της, ένα για τη χώρα καταγωγής, που δεν ξεχνά. Μια ζωή σαν παραμύθι, άλλη μια, νωρίτερα, βουτηγμένη στην ανέχεια, εξελιγμένη κόντρα στις πλάγιες ματιές υφέρποντος ρατσισμού, αν όχι απροκάλυπτης αδικίας. Μιλγουόκι, μα και Σεπόλια.

Αρχοντας στο ένα και κατ’ επέκταση σε όλο τον πλανήτη, επειδή επιβίωσε και στα άλλα – χάρη βέβαια και στον Σπύρο Βελλινιάτη που τον ανακάλυψε και τον πίστεψε, χάρη και σε άλλους ωραίους ανθρώπους της περιοχής που βοήθησαν τη φαμίλια και από το δικό τους υστέρημα, με το δικό τους περίσσευμα ψυχής. Ο Αντετοκούνμπο βρέθηκε στο Μιλγουόκι το 2013 ως ένα απλώς μεγάλο prospect και εξελίσσεται ήδη στον μεγαλύτερο παίκτη της ιστορίας τους. Σίγουρα στον σημαντικότερο, πάνω κι από τον Καρίμ Αμπντούλ-Τζαμπάρ, αν σκεφτούμε ότι έφτασε σε μια ομάδα που βολόδερνε στον πάτο της Ανατολής και την έφερε στην κορυφή. Αυτός, δουλεύοντας όσο κανείς άλλος και προσθέτοντας κάθε χρόνο από κάτι στο παιχνίδι του. Αυτός, επιλέγοντας να μείνει στην ήσυχη πόλη και τη μικρή αγορά του Μιλγουόκι όταν πια είχε γίνει μεγάλος και τρανός και μπορούσε να πάει οπουδήποτε.

Με 35,2 πόντους, 13,2 ριμπάουντ, 5 ασίστ, 1,2 κλεψίματα και 1,8 κοψίματα στους τελικούς, ο «Greek freak» που όχι και τόσο παλιά για κάποιους δεν ήταν καν… Greek (ως μη κάτοχος διαβατηρίου, ας μη θυμίσουμε πότε έγινε η πολιτογράφηση) ήταν με μια λέξη συγκλονιστικός. Στο τελευταίο ματς με την 50άρα, τις 17/19 βολές, τις 5 τάπες, έδειχνε να είναι και διπλός. Τριπλός. Καλύτερος από ποτέ, άψογος και στα μοναδικά ψεγάδια που είχε στα προηγούμενα παιχνίδια του. Αληθινός ηγέτης. Ο ΜVP του ΝΒΑ την προηγούμενη διετία είναι πια και MVP των τελικών. Ως πρωταθλητής. Ο μοναδικός με 2+1 βραβεία κορυφαίων πριν τα 27 του, πλην Καρίμ Αμπντούλ-Τζαμπάρ. Του ανθρώπου που είχε χαρίσει το 1971 στους Μπακς το μοναδικό άλλο πρωτάθλημά τους.

 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

TAGS
# Champion Giannis # NBA # Γιάννης Αντετοκούνμπο # Κρις Μίντλετον # Μάικ Μπουντενχόλζερ # Μπάσκετ # τελικοί NBA # Τζον Χορστ
Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News