Γιαννούλης Λαρεντζάκης: Εγινε ο «ράμπο» της Εθνικής για τα επόμενα χρόνια!

Το φετινό ταξίδι της Ελλάδας έληξε άδοξα. Ομοίως και του Γιαννούλη Λαρεντζάκη. Όμως ο διεθνής γκαρντ έδειξε πως αυτή η ομάδα μπορεί να στηριχθεί περισσότερο πάνω του στις επόμενες διοργανώσεις.

Στο Παγκόσμιο του 2019 πήρε το βάπτισμα του πυρός. Φημιζόταν – άλλωστε – για τις ειδικές αποστολές του, για το γεγονός πως μπορούσε άνετα να εξελιχθεί σε έναν σκληροτράχηλο… μπαλαντέρ και να δώσει ανάσες στον Παπανικολάου.

Ο Γιαννούλης Λαρεντζάκης αποχώρησε με δάκρυα στα μάτια (όπως και οι συμπαίκτες του), αλλά το βέβαιο είναι πως αποχώρησε μαχόμενος. Ιδρωσε, έβγαλε ενέργεια, αποτέλεσε τον Χ-factor στους αγώνες της Εθνικής.

Όταν έκανε το ξεπέταγμά του στον Κολοσσό, ο «Λάρε» έδειχνε πως έχει τσαγανό, δεν διστάζει, δεν φοβάται, έχει εμπιστοσύνη στις δυνατότητές του. Στην άμυνα και φυσικά στην επίθεση.

Το παρουσίασε ακόμα πιο εμφατικά όταν αγωνίστηκε στην ΑΕΚ. Για τρία χρόνια, ο διεθνής γκαρντ ήταν από τους στυλοβάτες της «Ενωσης» και χρόνο με τον χρόνο βελτίωνε το σουτ του. Το μακρινό ή τα ντράιβ.

Ο Λάρε ήταν ο game changer των αγώνων και ο τύπος που έβγαζε πάθος!

Οι εμφανίσεις του με τους «κιτρινόμαυρους» του έδωσαν την ευκαιρία να αγωνιστεί στον Ολυμπιακό (μετά το πέρασμά του από την Μούρθια). Εκανε το δικό του step up. Δίπλα στον Σπανούλη, στον Σλούκα και τα άλλα παιδιά.

Ο Γιαννούλης έγινε… Γιαννούλαρος με τη φανέλα της Εθνικής. Ξεκάθαρα. Η παρουσία του στο Eurobasket αποτέλεσε την «εκτόξευσή» του σε εθνικό επίπεδο. Τι και αν ερχόταν από τον πάγκο. Ηταν ο game changer.

Το έλεγε η… καρδούλα του. Η ψυχή του. Ειδικά κόντρα στην Τσεχία (σε νοκ άουτ ματς) το απέδειξε περίτρανα. Χωρίς να έχει αγωνιστεί δευτερόλεπτο στο ματς, αποτέλεσε την καθοριστική επιλογή του Δημήτρη Ιτούδη στο ανακάτεμα της τράπουλας.

Με το… καλημέρα, έβγαλε εξαιρετικές άμυνες, έβαλε ένα τρίποντο ψυχολογίας και έπαιξε και ένα εξαιρετικό πικ εν ρολ. Ζούσε την κάθε φάση και μετέδιδε την ενέργειά του, στους συμπαίκτες του. Είτε σε χαμηλό σχήμα (ως 3άρι) είτε δίπλα σε Καλάθη ή Σλούκα.

Στον αγώνα με την Γερμανία, πέρασε μέσα και «κλείδωσε» τον Βάγκνερ. Τον εκνεύρισε με τις άμυνές του. Όταν το ματς έδειχνε να έχει γείρει για τα καλά υπέρ των Γερμανών, δεν το έβαλε κάτω. Ηταν ο μόνος (με τον Γιάννη) που πίστεψαν ότι υπάρχουν ελπίδες.

Ο 28χρονος Ελληνας γκαρντ άφησε και την τελευταία ικμάδα του ιδρώτα του στο παρκέ. Σε αυτά τα 71 λεπτά που έπαιξε στην διοργάνωση ήταν καταλυτικός (10,1’ ανά αγώνα) και κυρίως – χωρίς να καταγραφεί στην στατιστική – ήταν ο εμψυχωτής στο παρκέ.

Η Ελλάδα δεν τα κατάφερε. Όμως το ταξίδι συνεχίζεται και θα συνεχιστεί με τον Γιαννούλη Λαρεντζάκη. Τον νέο της «ράμπο». Η Εθνική θα χρειαστεί την παρουσία του πιστού στρατιώτη και στο Παγκόσμιο και – αν όλα πάνε καλά – στους Ολυμπιακούς Αγώνες.

Η Εθνική πρέπει να ποντάρει και άλλο στους… Λαρεντζάκηδες της για να «χτίσει» πάνω στις βάσεις που δημιούργησε. Για ένα καλύτερο μέλλον. Για μια καλύτερη πορεία που θα διαγράψει την προηγούμενη.

Κρατήστε και κάτι ακόμα. Ναι μεν μέσα στο παρκέ (ακόμα και στον πάγκο), να βγάζει πάθος, ενέργεια, αξιοζήλευτο ζήλο, αλλά στο φινάλε, ο Γιαννούλης Λαρεντζάκης ήταν πάντα ταπεινός και κυρίως δεν ήθελε να αναφερθεί για τα κατορθώματά του.

Η Εθνική πρέπει να ποντάρει και άλλο στους… Λαρεντζάκηδες της για να «χτίσει» πάνω στις βάσεις που δημιούργησε. Για ένα καλύτερο μέλλον.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News