Τζάρεν Τζάκσον Τζούνιορ: Η τέχνη της άμυνας διά… χειρών JJJ
Ο φόργουορντ-σέντερ των Γκρίζλις ψηφίστηκε κορυφαίος αμυντικός του ΝΒΑ, παρ’ ότι προερχόταν από τραυματισμό και έχασε τον πρώτο μήνα φέτος. Πώς κατέστησε αμυντικό τέρας το Μέμφις, πού έγκειται η επίδρασή του, γιατί πρέπει να βγει ακόμα περισσότερο μπροστά στα πλέι οφ.
Είθισται να λέμε ότι κάποια πράγματα είναι ΑΑΑ ποιότητος. Ο Τζάρεν Τζάκσον Τζούνιορ είναι γνωστός ως JJJ λόγω των αρχικών του και η άμυνα που παίζει είναι… DDD. Defense, όπως λέμε Τζάκσον, για τη σεζόν 2022-23. Το βραβείο του καλύτερου αμυντικού πήγε εκεί όπου έπρεπε. Κι άσε κάποιους να λένε (Ζοέλ Εμπίιντ…) ότι η στατιστική υπηρεσία στο γήπεδο των Γκρίζλις τού φουσκώνει τα νούμερα.
Την σαραντάρα και την 36άρα με τις οποίες έκλεισε τη ρέγκιουλαρ σίζον, ο 23χρονος φόργουορντ-σέντερ τις έριξε σε Νέα Ορλεάνη και Μιλγουόκι. Είχε ρίξει και 7 τάπες σε εκείνα τα παιχνίδια, ενώ οι αμέσως περισσότερες, πέντε τον αριθμό, έγιναν σε αγώνες στην Ατλάντα και το Χιούστον. Και ούτω καθ’ εξής… Μα τι καθόμαστε και γράφουμε; Ο άνθρωπος είχε 3 κοψίματα ανά αγώνα.
Κορυφαίος μπλοκέρ του ΝΒΑ, υψηλότερος μέσος όρος στην ιστορία του συλλόγου από παίκτη σε μία σεζόν. Παρ’ ότι κατά καιρούς έχουν φορέσει την ίδια φανέλα σπουδαίοι ψηλοί και ένας εξ αυτών, ο Μαρκ Γκασόλ προ δεκαετίας, είχε επίσης ψηφιστεί ο κορυφαίος αμυντικός του ΝΒΑ.
Χωρίς να είναι πολύ ψηλός, ο τύπος που επελέγη στο ντραφτ του 2018 κάτω από τον Ντιάντρε Εϊτον και τον Μάρβιν Μπάγκλεϊ (!) διαθέτει τρομερό τάιμινγκ όταν πηδάει και προστρέψει συνέχεια σε βοήθειες συμπαικτών στην άμυνα. Ενας… λίμπερο, που όταν χρειάζεται, αναλαμβάνει και το μαρκάρισμα θηριωδών ψηλών και τους «βιδώνει».
Χωρίς να είναι «πεντάρι» κατά βάση, αρίστευσε και σε τέτοιο ρόλο στο δεύτερο μισό της τρέχουσας περιόδου – αφότου τραυματίστηκε ο Στίβεν Ανταμς, δηλαδή. Χωρίς να έχει σταθεί τυχερός στην επαγγελματική καριέρα του, έχοντας αντιμετωπίσει κι αυτός δύο σοβαρούς τραυματισμούς, είναι εδώ. Καλύτερος και επιδραστικότερος από ποτέ.
Κορυφαία δυτική ομάδα (και τρίτη γενικότερα) στο defensive rating με 110,7, αυτή του Τέιλορ Τζένκινς έχει τη τύχη να διαθέτει έναν παίκτη που βάζει εκτός όλων των άλλων και 18,6 πόντους, σουτάροντας με 50,6% εντός παιδιάς (career high), με 35,5% στα τρίποντα, με 78,8% στις βολές.
Ανέβηκε αισθητά από τις 2,3 τάπες, που και πέρυσι είχαν σταθεί αρκετές ώστε να τον χρίσουν κορυφαίο μπλοκέρ της λίγκας, κάνει και ένα κλέψιμο ανά ματς, βάζοντας παντού τα χέρια του και κάνοντας ακόμα περισσότερο deflections, μαζεύει 6,8 ριμπάουντ. Νούμερο όχι εντυπωσιακό για ψηλό, μα καλύτερο επίσης της καριέρας του.
Αλλωστε είπαμε: δεν είναι ο τύπος του παίκτη που περιμένει να μαζέψει ένα ριμπάουντ. Προτού η μπάλα πάει προς το καλάθι (αν δεν την έχει σταματήσει…), έχει κάνει τα πάντα ώστε να την κάνει δική του. Αποτέλεσμα; Στο Νο 2 της Δύσης οι «αρκούδες», κι ας έχασαν σε αρκετά παιχνίδια και τον περιφερειακό ηγέτη τους, Τζα Μοράντ.
Το ‘κανε όπως ο… Σούπερμαν
Μόλις τέταρτος το πολύ 23χρονος παίκτης που παίρνει το βραβείο του κορυφαίου αμυντικού, ο Τζάκσον είναι για την ακρίβεια ο δεύτερος νεαρότερος σχετικά. Είναι 23 ετών και 214 ημερών, μονάχα ο επονομαζόμενος «Σούπερμαν», Ντουάιτ Χάουαρντ, ήταν μικρότερος το 2009 – τότε που είχε 13,8 ριμπάουντ και 2,9 κοψίματα στο Ορλάντο.
Οι άλλοι δύο 23χρονοι, για την ιστορία, ήταν οι Αλβιν Ρόμπερτσον και Κουάι Λεονάρντ. Ο τελευταίος είναι και ένας από τους όλους κι όλους τρεις κορυφαίους αμυντικούς μιας σεζόν στο ΝΒΑ με 100+ εύστοχα τρίποντα παράλληλα. Οι άλλοι; Ο (γκαρντ) Μάρκους Σμαρτ και, ναι, ο Τζάκσον.
Εβαλε 13 στα τρία τελευταία εκτός έδρας ματς της κανονικής περιόδου, άλλα δύο στο ξεκίνημα των πλέι οφ, σταματώντας στους 31 πόντους και τις 4 ασίστ (επειδή δεν αμελεί και τη δημιουργία), μα οι Λέικερς έκαναν το μπρέικ με 128-112. Σκορ παραπλανητικό, διότι έκλεισαν τον αγώνα με σερί 15-0.
Με τον Μοράντ να μένει μάλλον στα πιτς στο Game 2 ύστερα από άτσαλη πτώση στο παρκέ, ο γιος του γυρολόγου ρολίστα NBAer (και της Βιλερμπάν ένα φεγγάρι) Τζάρεν Τζάκσον οφείλει να βγει ακόμα περισσότερο μπροστά, σε ακόμα περισσότερους τομείς.
Επιστρέφοντας το 1996 από τη Γαλλία στις ΗΠΑ, ο πατέρας του είχε ένα πέρασμα από το Χιούστον, όπου έγινε συμπαίκτης του Χακίμ Ολάζουον. Από φέτος, το τρόπαιο του κορυφαίο αμυντικού ονομάζεται «Hakeem Olajuwon trophy».
Ο πρώτος του κάτοχος -με τούτη την ονομασία- δεν έχει την πλαστικότητα στις κινήσεις και το αστείρευτο ρεπερτόριο του Νιγηριανοαμερικανού, αποτελεί όμως το μεγαλύτερο φόβητρο στην εποχή μας μέσα και γύρω από τις ρακέτες.
Αφησε πίσω στην ψηφοφορία τον Μπρουκ Λόπεζ των Μπακς με το καλύτερο ρεκόρ του ΝΒΑ και τρίτο τον Εβαν Μόμπλεϊ των Καβαλίερς με την καλύτερη άμυνα του πρωταθλήματος. Οι αντίπαλοι που σηκώνονταν μπροστά στον Τζάκσον μέσα στο «ζωγραφιστό» είχαν ποσοστό μόλις 46,9%. Το χαμηλότερο που τους υποχρέωσε οποιοσδήποτε παίκτης, με μίνιμουμ 300 τέτοια σουτ (αντιπάλων).
Από το 1983 που απονέμεται το συγκεκριμένο βραβείο, μονάχα τρεις παίκτες είχαν σεζόν με τρεις τάπες και ένα κλέψιμο μέσο όρο, σε άμυνα του Top-5 του ΝΒΑ. Οι Ολάζουον, Ντέιβιντ Ρόμπινσον και Μπεν Γουάλας. Ολοι τους Hall of Famers και με πέντε τίτλους πρωταθλητή. Αντε, και στα δικά του.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ
- Ολυμπιακός - Μπασκόνια: Το τρένο και το αγκομαχητό
- Ολυμπιακός: Το μοναδικό ερωτηματικό του Μεντιλίμπαρ για το ντέρμπι με την ΑΕΚ
- Μπακς - Μπουλς 122-106: Ξύπνησαν για τα καλά τα Ελάφια με 40άρα του Γιάννη Αντετοκούνμπο
- Ολυμπιακός ONEX-Γκίζεν 3-1: Οι απουσίες δεν τον σταματούν! - Θρυλική νίκη στο «καυτό» Ρέντη
- Μανούσος Μανουσάκης: Εφυγε από τη ζωή ο εμβληματικός σκηνοθέτης