Παναθηναϊκός AKTOR: Ο κωδικός «ΕΠΤΑΣΤΕΡΟΣ» και η αποκρυπτογράφησή του

Ε, για την επιστροφή. Στους ευρωπαϊκούς τίτλους, φυσικά. Δεκατρία χρόνια αναμονής ήταν αυτά. Από το 2011 και τη Βαρκελώνη, ενώ στον αμέσως προηγούμενο, το 2009, το είχε σηκώσει και τότε στο Βερολίνο. Εβδομη κούπα, ήτοι μία λιγότερη από τη δεύτερη στη σχετική λίστα, ΤΣΣΚΑ. Πρώτη, το χθεσινό του θύμα. Η πολυνίκης Ρεάλ των έντεκα τροπαίων, αλλά και των δέκα πλέον χαμένων τελικών. Ο Παναθηναϊκός; Επτά νικηφόροι στους οκτώ!

Απίθανο, μοναδικό, σχεδόν τέλειο ποσοστό. Βασικά… τέλειο αν μιλάμε για Ευρωλίγκα. Είχε χάσει το 2011 (από τη Μακάμπι), τη χρονιά του διχασμού – στη Σουπρολίγκα, ενώ η Ευρωλίγκα είχε διεξαχθεί παράλληλα, με άλλες κορυφαίες ομάδες.

Π, για την πίστη. Από τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο, που την διατράνωνε προτού ολοκληρωθεί η προηγούμενη τραυματική σεζόν, μέχρι τον… καλοκαιρινό Εργκίν Αταμάν, στις προγραμματικές του δηλώσεις, η πίστη δεν έλειψε από τον οργανισμό.

Η πίστη ότι θα γυρίσει άμεσα στην κορυφογραμμή, με τις επενδύσεις που έγιναν. Αμεσα (ότι θα γυρίσει), όχι μακροπρόθεσμα.  Δεν χάθηκε ούτε με τις τρεις συναπτές ήττες και το αρνητικό ρεκόρ (6-7) μετά και από εκείνη από τη… Ρεάλ στις αρχές Δεκεμβρίου, μέσα στο ΟΑΚΑ. Η δουλειά συνεχίστηκε με ακόμα πιο εντατικό ρυθμό, η απώλεια του Κυπέλλου από τον Ολυμπιακό (έπειτα και από το Σούπερ Καπ) πείσμωσε ακόμα περισσότερο. Υστερα από εκείνη του Μαρτίου στο ΣΕΦ για την Ευρωλίγκα, ο πρόεδρος ζήτησε «πέντε στα πέντε αυστηρά». Οπερ και εγένετο, για τη δεύτερη θέση της ρέγκιουλαρ σίζον.

Τ, για τον Τίας. Ετσι αποκαλούν οι φίλοι του τον Ματίας Λεσόρ και δη στην ιδιαίτερη πατρίδα του, τη Μαρτινίκα. Eτσι γράφει άλλωστε και ο ίδιος τον εαυτό του στους λογαριασμός του στα social media. Ο διεθνής με τη Γαλλία σέντερ έδωσε άλλη διάσταση στο «5», ως διάδοχος του στάσιμου Γιώργου Παπαγιάννη.

Απέναντι στα θηρία Ταβάρες και Πουαριέ, που είχαν επιτρέψει από τους τρεις ψηλούς πρώτης γραμμής του Ολυμπιακού μία προσπάθεια (και δύο πόντους), ο τύπος είχε 17 πόντους, 6 ριμπάουντ και ranking 22. Τίποτα (!), μπροστά στο αντίστοιχο 22-7-33 του «διπλού» στη Μαδρίτη, όπου έκανε ρεκόρ καριέρας στο σκοράρισμα. Τρομερά συνεπής, κυριάρχησε στις ρακέτες και στον ημιτελικό με τη Φενερμπαχτσέ, με νταμπλ-νταμπλ (17 π., 10 ρ.).

Α, για τον Αταμάν. Ο άρχοντας των «mind games», με στόχο τους… ίδιους τους παίκτες του. Λέγε-λέγε, τους έκανε να το πιστέψουν ότι όντως μπορούν να πάνε στο φάιναλ φορ, ότι όντως μπορούν να κατακτήσουν τη διοργάνωση. Όταν έχασε το Κύπελλο, είπε ότι δεν τον ενδιέφερε και τόσο, επειδή στοχεύει στην Ευρωλίγκα. Και την πήρε!

Φυσικά είναι και μεγάλος προπονητής σε τακτικό επίπεδο ο Εργκίν Αταμάν. Τρις πρωταθλητής Ευρώπης μέσα σε μια τετραετία, έκανε μια ομάδα με λιγοστούς θεωρητικά καλούς αμυντικούς να παίζει… αμυνάρα. Δικαιώθηκε για το σφιχτό ροτέισιον, το άνοιξε στα τελευταία και πιο κρίσιμα ματς, εμφάνισε τον… εξαφανισμένο Ιωάννη Παπαπέτρου, μαζί και μπασκετάρα με κίνηση μακριά από την μπάλα στην επίθεση, με σχήματα τριών κοντών, με, με, με…

Σ, για τον Σλούκα. Στην κορυφαία ίσως εμφάνιση της καριέρας του, ο Κώστας Σλούκας έβαλε 24 πόντους σε μόλις ένα λεπτό περισσότερο, έχοντας απόλυτη ευστοχία εντός παιδιάς (2/2 δ., 4/4 τρ.) και 8/9 βολές! Ειδικά τα δύο κολλητά τρίποντα και δη εκείνο… πάνω από το κεφάλι του Φακούντο Καμπάτσο, σε άμυνα ζώνης και από τα 9 μέτρα, θύμισαν Βασίλη Σπανούλη σε τελικούς.

Ο άνθρωπος που ακολούθησε το αντίθετο δρομολόγιο μεταξύ «αιωνίων» δεν γινόταν να δικαιωθεί πιο γρήγορα, πιο εντυπωσιακά για τη δύσκολη επιλογή που έκανε το περασμένο καλοκαίρι. Πού να μην προερχόταν και από τραυματισμό στο Βερολίνο… Αρχής γενομένης από τη σημαδιακή εκτός έδρας νίκη επί της Ρεάλ στην κανονική περίοδο, είχε σε 15 αγώνες 14,9 πόντους με 59% εντός παιδιάς και 92% στις βολές, 5,7 ασίστ και ranking 21,1 σε 26 λεπτά!

Τ, για τα τρίποντα. Μα πάνω από 50% ευστοχία σε τελικό; Όχι με 4/7, ξέρω γω, αλλά με δώδεκα εύστοχα. Σε 22 προσπάθειες, όταν η Ρεάλ έβαλε ένα λιγότερο, σε δώδεκα περισσότερες δικές της. Εξι διαφορετικοί παίκτες του Αταμάν συνδέθηκαν από τα 6,75 μ., αλλάζοντας σε ένα μικρό βαθμό το αμυντικό πλάνο των Μαδριλένων. Όχι σε μεγάλο, διότι αφενός ο Εντι Ταβάρες έμεινε αρκετή ώρα καθηλωμένος στον πάγκο λόγω φάουλ, αφετέρου, όταν γύρισε, δεν ρίσκαρε να ακολουθήσει έξω τον προσωπικό του αντίπαλο – και το πλήρωσε. Στο «5» πήγε ο Ντίνος Μήτογλου και τιμώρησε δις τον Αφρικανό από μακριά, στην τελική ευθεία του αγώνα. Πράσινο παντού, αλλά όχι για το… Ακρωτήριο. Γενικότερα, το «τριφύλλι» πήρε μετρημένες προσπάθειες και καλές από την άρκτο των τριών πόντων στο τριήμερο. Προερχόταν από 7/19 με τη Φενέρ, η οποία έκανε κατάχρηση με 9/35.

Ε, για το εργαλείο. Τζέριαν Γκραντ, ο… αδικημένος. Θα μπορούσε να είχε ψηφιστεί MVP του τριημέρου, ως ο πιο σταθερός «πράσινος». Τα 2/10 σουτ του Σκότι Γουίλμπεκιν (των 13 φετινών πόντων μέσο όρο και των 16 δύο μέρες αργότερα) και οι μόλις 4 ασίστ του Φακούντο Καμπάτσο (των φετινών 6,5 και των 9 -για τρίτη φορά μέσα στη σεζόν- στον Ολυμπιακό) συνιστούν εν πολλοίς δική του επιτυχία. Δεν αρκέστηκε στο βίδωμα… αντιπάλων και μη (π.χ. στον τελικό ήταν κομβικό το κλέψιμό του στον Ταβάρες, όταν άλλαξε στα μαρκαρίσματα και χάλασε τη λόμπα για τον ψηλό), μα έβαλε και 13+11 πόντους με 9/16 εντός παιδιάς. Κόντρα στη Ρεάλ μοίρασε 5 ασίστ δίχως να υποπέσει στο παραμικρό λάθος, παρ’ ότι έπαιξε μαζί με τον Λεσόρ περισσότερο από κάθε άλλον (33’). Πήρε και 6 ριμπάουντ, ενώ στον ημιτελικό είχε δώσει το σύνθημα εκτελεστικά στην αρχή.

Ρ, για τον… ράσταμαν. Γράφαμε πριν από τον τελικό ότι η «Βασίλισσα» δεν έχει έναν… Καλάθη, να πιάσει τον Κέντρικ Ναν και να του βάλει δύσκολα. Ετσι ήταν. Aπό τους 14 πόντους σε 35 λεπτά ανέβηκε στους 21 σε μόλις 24’, «επιβιώνοντας» από τα τρία φάουλ που χρεώθηκε στην πρώτη κιόλας περίοδο. Την πρώτη του ματσάρα με τα πράσινα την είχε κάνει απέναντι στη Ρεάλ, αλλά δεν είχε συμπαράσταση στο ΟΑΚΑ και η 24άρα του πήγε στράφι. Στον θρίαμβο του δεύτερου γύρου στο «WiZink Center» σημείωσε 17 πόντους, κάνοντας ρεκόρ (που στέκει έως σήμερα) με 7 ασίστ. Χθες βοήθησε πολύ και με την πιεστική του άμυνα, ενώ τα μόλις δύο λάθη του είναι τα λιγότερα που έχει κάνει από εκείνο το ματς στη Μαδρίτη! Εβαλε και το κερασάκι στην τούρτα με το κάρφωμα για χάιλαϊτ στο φινάλε.

Ο, για την ομάδα. Υστερήσας δεν υπήρξε, κατά το δημοσιογραφικό κλισέ. Εντάξει, δεν φάνηκε καθόλου ο Μάριους Γκριγκόνις, ο οποίος όμως είχε κάνει τόσες ματσάρες νωρίτερα. Στο γήπεδο όπου εκτέλεσε τη Γαλλία στον τελικό του Ευρωμπάσκετ 2022, ο Χουάντσο Ερνανγκόμεθ μπήκε και βοήθησε φοβερά στην άμυνα, έχοντας καταγράφοντας και 5-4 με πόντους και ριμπάουντ. Για τον εξίσου καταλυτικό αμυντικά «Μήτο» τα είπαμε, ο Ιωάννης Παπαπέτρου έκανε αθόρυβη δουλειά και βροντοφώναξε ότι ο Παναθηναϊκός θα πολεμήσει με το τρίποντό του στο άσχημο ξεκίνημα, δίχως να περιμένει τους συμπαίκτες του να έρθουν από την άμυνα (!), οι Πάνος Καλαϊτζάκης και Κώστας Αντετοκούνμπο έβαλαν τα δικά τους λιθαράκια. Ακόμα κι ο ξεχασμένος Λούκα Βιλντόσα ρίχτηκε στη μάχη, σταματώντας τον συμπατριώτη του, Καμπάτσο, και βάζοντας ένα σημαντικό τρίποντο.

Σ, για τα σερί. Και για το «απαγορεύεται» ως προς τα νεκρά διαστήματα κάναμε λόγο, με τον πρωταθλητή πια Ευρώπης να μην την παθαίνει σαν τον Ολυμπιακό στον ημιτελικό. Στην εκκωφαντική εκκίνηση της «Βασίλισσας», τουλάχιστον σκόραρε και εκείνος. Δεν έχασε την επαφή με το σκορ και όταν έσφιξε την άμυνά του, προσπέρασε και άγχωσε το φαβορί του αγώνα. Για την ακρίβεια, ήταν ο ίδιος ο Παναθηναϊκός που υποχρέωσε σε τρία νεκρά διαστήματα την ομάδα που γκρέμισε από την κορυφή. Στη δεύτερη περίοδο είχε επιμέρους 12-2 σε ένα πεντάλεπτο, μειώνοντας στους τέσσερις πόντους. Στην τρίτη δεν έφαγε καλάθι επί εξίμισι λεπτά, προσπερνώντας με το δικό του 8-1, ενώ στην τέταρτη την βίδωσε στο τελευταίο τετράλεπτο, κατά το οποίο «έτρεξε» 16-1 (!), πριν το τρίποντο του Σέρχιο Ροντρίγκεθ στην εκπνοή.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News