Αντώνης Καρπετόπουλος: Αυτός ήταν πάντα ο Αταμάν

Αντώνης Καρπετόπουλος: Αυτός ήταν πάντα ο Αταμάν

Ο Παναθηναϊκός κέρδισε την Ευρωλίγκα και για μένα δεν αποτελεί έκπληξη. Ολη τη χρονιά ο Αταμάν προετοιμαζόταν για το φάιναλ φορ. Μάθαινε στην ομάδα του να παίζει για να κερδίζει, αδιαφορώντας για το τέμπο του αντιπάλου.

Την παραμονή του ματς ένας παίκτης απ’ αυτούς που ήταν στο Βερολίνο και γνωρίζει τον Παναθηναϊκό ως αντίπαλος έκανε για τον τελικό την εξής πρόβλεψη: «Είναι μόνο ένα παιχνίδι ο τελικός.

Μερικές φορές, έχεις μία καλή ή μία κακή μέρα. Πιστεύω ότι αν η Ρεάλ που είδαμε την Παρασκευή παίξει έτσι στον τελικό, θα είναι πολύ δύσκολο για τον Παναθηναϊκό. Ομως ο Παναθηναϊκός έδειξε κόντρα στη Φενερμπαχτσέ ότι έχει και χαρακτήρα. Κυριάρχησαν απόλυτα στα ματσαρίσματα. Εχουν επίσης πολύ ταλέντο κι έχουν αληθινά καλούς σουτέρ.

Επομένως η Ρεάλ δεν θα μπορέσει να παίξει με τον ίδιο τρόπο που έπαιξε με εμάς: ο Ταβάρες θα υποχρεωθεί να βγει, να τρέξει να κουραστεί, το ίδιο κι ο Πουαριέ, αλλιώς οι σουτέρ του Παναθηναϊκού θα καταστρέψουν την ομάδα του. Αν έπρεπε να προβλέψω κάτι, λέω ότι η Ρεάλ θα κερδίσει, αλλά δεν θα εκπλαγώ αν κερδίσει ο Παναθηναϊκός. Μπορεί να το κάνει». Αυτό το είπε ο Μουσταφά Φαλ. Ηταν η καλύτερη πρόβλεψη.

Ο πρώτος τελικός του Αταμάν

Τον Μάιο του 2021 ο Αταμάν έφτασε στον πρώτο του τελικό στην Ευρωλίγκα με την Εφές. Αγωνίστηκε κόντρα στην Μπαρτσελόνα και δεν ήταν φυσικά φαβορί. Τον παρακολουθούσα από τότε και θέλω να σας θυμίσω τι έγραψα εδώ: «Στη σειρά “ο Θεός να μας φυλάει απ’ τις ιδιοφυίες” η Μπαρτσελόνα έψαχνε απέναντι στην Εφές λύσεις απ’ το τρίποντο, παίζοντας μπάσκετ γειτονιάς.

Απέναντί της ο Λάρκιν κι ο Μίτσιτς, αυτό το καταπληκτικό ντουέτο δημιουργών, έδειχναν στην μπασκετική Ευρώπη πόσο απλό κι όμορφο είναι το μπάσκετ όταν  διαλέγεις σωστά τους παίκτες για να φτιάξεις μία ομάδα. Αυτό έκανε όχι φέτος, αλλά δύο χρόνια πριν ο καλός Αταμάν.

Χωρίς να σκέφτεται χρόνους συμμετοχής και πώς θα κρατήσει ισορροπίες, χωρίς να γνωρίζει την ελληνική παροιμία που λέει ότι “όπου λαλούν πολλά κοκόρια αργεί να ξημερώσει”, έφτιαξε μία ομάδα με παίκτες που… ματώνουν το καλάθι και ως σκόρερ και ως δημιουργοί απ’ την περιφέρεια.

Το 2018, όταν ο Μίτσιτς κι ο Λάρκιν υπέγραψαν για την Εφές υπήρχε ήδη εκεί ο Σίμον και ήταν τότε 31 χρονών: ένας άλλος προπονητής δεν θα ήθελε να περιορίσει τον ρόλο του. Ο Αταμάν όχι μόνο έφερε τους άλλους δύο, αλλά το ίδιο καλοκαίρι πήρε και τον Μπομπουά πιστεύοντας πως όλοι οι καλοί (στην περιφέρεια) χωράνε.

Πως ο Αταμάν άλλαξε τον Μίτσιτς

Η εξέλιξη  του Μίτσιτς στα χέρια του υπήρξε αλματώδης: ο παίκτης στον οποίον ο Γιασικεβίτσιους περνούσε χαλινάρι στη Ζαλγκίρις βάζοντάς τον να κυνηγάει τον καλύτερο αντίπαλο περιφερειακό, ήταν φέτος ο MVP της Ευρωλίγκας διότι ο Αταμάν τον ενθάρρυνε να κάνει αυτό που κάθε μεγάλος παίκτης πρέπει να κάνει, δηλαδή να σκοράρει».

Και κατέληγα: «Η Εφές του Αταμάν δύο χρόνια τώρα παραδίδει μαθήματα επιθετικού μπάσκετ – χαίρεσαι να βλέπεις τους περιφερειακούς της να συνθέτουν… ραψωδίες για πολυβόλα.

Κι αν στον ημιτελικό ο Δημήτρης Ιτούδης κατάφερε να μπλοκάρει τον Λάρκιν και να φέρει το ματς στο σουτ, όλοι συμφώνησαν πως θα ήταν άδικο να μην κερδίσουν οι Τούρκοι: η Εφές ήλεγχε τον ημιτελικό για 35 λεπτά, απέκλεισε την εφτάψυχη Ρεάλ για να παίξει στο φάιναλ φορ κι ήθελε το τρόπαιο που πέρυσι της στέρησε ο Covid 19 πιο πολύ απ’ όλους.

Το δικαιούτο και επειδή ο σπουδαίος Αταμάν κάνοντας πράξη τον κανόνα της εμπιστοσύνης κράτησε όλη την ομάδα φέτος χωρίς να προσθέσει και να αφαιρέσει τίποτα. Μπράβο του: ούτε τα χρήματα του έλειπαν για ν’ αποκτήσει παίκτες, ούτε το θάρρος του λείπει για να κάνει πρωτοτυπίες.

Αλλά αυτά τα κάνουν οι ιδιοφυίες. Οι πρακτικοί απλώς κερδίζουν. Ο Αταμάν έχει δύο συμμετοχές σε τελικούς μετά το 2018 και δεν έπαιξε στον τρίτο διότι φάιναλ φορ το 2019 δεν έγινε.

Ολα αυτά συμβαίνουν όχι επειδή είναι ιδιοφυία αλλά διότι όταν όλοι οι άλλοι σκέπτονται περίπλοκα αυτός αποθεώνει το λογικό: σκόρερ και δημιουργοί στην περιφέρεια, σκληράδα κάτω απ’ το καλάθι, και τρεις-τέσσερις ρολίστες για τις απαραίτητες άμυνες. Ετσι κάνεις συλλογή από τρόπαια».

Ο Ναν, ο Σλούκας και ο Παναθηναϊκός

Αυτά τα έγραφα το 2021. Βάλτε στη θέση του Λάρκιν τον Ναν και στου Μίτσιτς τον Σλούκα. Αλλάξτε το όνομα του Μπομπουά με αυτό του Λάρκιν και βάλτε στη θέση του Σίμον το όνομα του Γκριγκόνις, που είναι ο μόνος που ο Τούρκος κράτησε απ’ τους δώδεκα περσινούς.

Βάλτε στο κείμενο αντί για την Μπαρτσελόνα τη Ρεάλ. Θα δείτε ότι προκύπτει η περιγραφή της φετινής επιτυχίας του Παναθηναϊκού. Και μετά διαβάστε τι είπε ο Φαλ. Για να καταλάβετε γιατί ο Ολυμπιακός δεν κατάφερε να σταματήσει τη Ρεάλ. Ενώ ο

Αταμάν τη διέλυσε.

 

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στην SPORTDAY που κυκλοφορεί
Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News