Ολυμπιακός: Ξεκινά μια ιστορία με μπερδεμένα «πρέπει»

Από την αγαπημένη – και τα τελευταία χρόνια εξαιρετικά μπασκετική – Κρήτη θα ξεκινήσει η φετινή περιπέτεια του Ολυμπιακού, αν κανείς βέβαια θεωρήσει ότι η βραδιά του Γιώργου Πρίντεζη ανήκει… στην αιωνιότητα και όχι σε κάποια συγκεκριμένη σεζόν.

Οι «ερυθρόλευκοι» έχουν ήδη μια συλλογή όμορφων στιγμών από το μεγάλο νησί και απέναντι στη Βίρτους του Λούκα Μπάνκι θα αποκτήσουν άλλη μία: Το πολυαναμενόμενο «δημόσιο» ντεμπούτο του Εβάν Φουρνιέ με την κόκκινη φανέλα. Τη «δημόσια» έναρξη της πρώτης σεζόν, που έχει το «πρέπει»… πριν κι από τον «άβακα» στο ερυθρόλευκο λεξικό.

Το παραπάνω, βέβαια, έχει γίνει τις τελευταίες εβδομάδες αντικείμενο εννοιολογικού βιασμού. Ποτέ δεν «πρέπει» να κατακτήσεις την Ευρώπη, ούτε «πρέπει» να είσαι η καλύτερη ομάδα της λίγκας. Δε μπορείς, άλλωστε, να ελέγξεις τη βελτίωση των άλλων. Δε μπορείς να ελέγξεις αν μερικές μέρες μετά την απόκτηση του Φουρνιέ, ο αντίπαλός σου θα πάρει τον Οσμάν ή αν ο εκάστοτε Γιουλ και Μίσιτς θα βάλει στο Final Four εκείνα που δε μπαίνουν.

Μπορείς να ελέγξεις, όμως,  αν θα είσαι η καλύτερη εκδοχή του εαυτού σου. Αν θα διατηρήσεις τις αρετές σου και θα προσθέσεις τα νέα στοιχεία που δύνανται να σου δώσουν οι νέες μεταγραφές.

Αυτό ο Ολυμπιακός «πρέπει» να το κάνει. «Πρέπει» να παρουσιάσει την ολοκληρωμένη εκδοχή του περσινού του εαυτού. «Πρέπει» να δικαιώσει τον ίδιο του τον εαυτό για την εμπιστοσύνη στους «παλιούς» του ρόστερ και τη μεγάλη του επένδυση.

Μπορεί και να γελούν…

Μοιάζει εξαιρετικά πιθανό, πάντως, σε μια γωνιά του κλειστού του Ηρακλείου να κάθεται ο Γιώργος Μπαρτζώκας με τον Κώστα Παπανικολάου και μαζί να γελούν με την όλη κουβέντα. Το «πρέπει», βλέπετε, είναι μία… φιλοσοφία βαθιά ριζωμένη στο DNA του Ολυμπιακού. Από το 1925 ως σήμερα, από το ποδόσφαιρο και το μπάσκετ, ως την… τρίλιζα και το φιδάκι.

Αυτό δεν είναι ούτε καλό, ούτε κακό. Μάλλον είναι και τα δύο μαζί. Αυτή η φιλοσοφία αδικεί, απογοητεύει, όμως παράλληλα φέρνει τον Ολυμπιακό σε μία θέση που μπορεί να ισχυρίζεται πως είναι ο μεγαλύτερος πολυαθλητικός σύλλογος της Ευρώπης και κανείς δε μπορεί να… γελάσει. Να το αμφισβητήσει; Ασφαλώς. Ξέρουν όλοι, όμως, ότι το σλόγκαν δεν απέχει και τόσο από την πραγματικότητα. Είναι αυτή η κακομαθημένη απαίτηση για τη νίκη και την πρώτη θέση, που τον κάνει Ολυμπιακό.

Κανένας Φουρνιέ και καμία αύξηση μπάτζετ δε μεγαλώνουν το «πρέπει», όσο το μεγαλώνει το σήμα στο στήθος. Ιδιαίτερα φέτος, που είναι επετειακό και φέρνει ακόμα περισσότερη έπαρση στους φιλάθλους του κλαμπ, που δε φαντάζεται πως θα είναι κάτω από τον οποιονδήποτε στα γενέθλιά του.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News