Ολυμπιακός: Το Παρίσι του Εβάν Φουρνιέ δεν είναι ένα…

Εν αντιθέσει με τις ερωτήσεις του για τα σουβλατζίδικα του Πειραιά, τα μπουγατσάδικα της Θεσσαλονίκης, ακόμα και τις σπεσιαλιτέ της Πάτρας προ τετραημέρου, ο Εβάν Φουρνιέ δεν χρειάζεται τώρα να απευθυνθεί στους διαδικτυακούς ακολούθους του για γαστριμαργικά tips.

O Ολυμπιακός βρίσκεται στο Παρίσι, άρα ο σούπερ σταρ του στην πατρίδα του. Την ιδιαίτερη πατρίδα του, μια και ο Γάλλος γκαρντ-φόργουορντ είναι πρωτευουσιάνος. Όχι βέρος, διότι η καταγωγή του από την πλευρά της μαμάς κρατάει από Αλγερία μεριά, αλλά… πρωτευουσιάνος. Παιδί του Σεν Μορίς, ήτοι ούτε επτά χιλιόμετρα από το… καράκεντρο του Παρισιού.

Γεννήθηκε στις 29 Οκτωβρίου 1992 (ως Εβάν Μεχντί Φουρνιέ) και στο συγκεκριμένο νοτιοανατολικό προάστιο της πόλης μεγάλωσε. Εξελίχθηκε σε ένα από τα επιφανέστερα τέκνα του. Το γνωστότερο γενικότερα, ο Ευγένιος Ντελακρουά, συνδέεται με την Ελλάδα μέσω της «Σφαγής της Χίου», που ζωγράφισε το 1824.

Ακριβώς δύο αιώνες αργότερα, ο Φουρνιέ ήρθε στην Ελλάδα – ως ένας φτασμένος μπασκετμπολίστας, με καριέρα αδιάλειπτης δωδεκαετίας στα γήπεδα του ΝΒΑ (όπου συνήθως φορούσε το Νο 94 προς τιμήν του παριζιάνικου γεωγραφικού διαμερίσματός του) και συχνά με ηγετικούς ρόλους στους συλλόγους του. Οι πρώτοι στην καριέρα του, προφανώς και είχαν έδρα το Παρίσι.

Εκεί είχε γίνει και η γνωριμία των γονιών του, όταν η νεαρά Μεριέμ Μοκτάα άφησε τα αλγερινά εδάφη για τη μητρόπολη, ώστε να φοιτήσει στην αθλητική ακαδημία INSEP. Ως τζουντόκα. Τέτοιος ήταν και ο Φρανσουά Φουρνιέ, που έγινε πρωταθλητής Ευρώπης το 1984.

Ο καρπός του έρωτά τους ξεκίνησε στην τοπική Σαρεντόν και μάλιστα ήταν πλέι μέικερ αρχικά. Πήρε μπόι, έβαζε όπως ήθελε την μπάλα στο καλάθι κι έτσι μετακινήθηκε στο «2» και το «3». Μετακινήθηκε και κυριολεκτικά. Στην περίφημη (κρατική) ΙΝSEP, απ’ όπου έχουν ξεπηδήσει κορυφαίοι Γάλλοι αθλητές και δη μπασκετμπολίστες. Σαν τον Τόνι Πάρκερ, πρώτο παίκτη που έφυγε από την ακαδημία προτού συμπληρώσει την προβλεπόμενη τριετή φοίτηση. Ο επόμενος που το τόλμησε, ήταν ο Φουρνιέ.

Από τη στιγμή της ένταξής του εκεί, η οποία παρεμπιπτόντως έγινε 100% βάσει ταλέντου και προοπτικής (διότι ο μπαμπάς του στο μεταξύ είχε γίνει ομοσπονδιακός τεχνικός στο τζούντο και όλο και κάποιες κακές γλώσσες θα βγήκαν), είχε διαμηνύσει σε συγγενείς και γνωστούς πως θα μείνει δύο χρόνια και κατόπιν θα κοιτάξει να βρει μια ομάδα Β’ κατηγορίας. Μετά της Α’, μετά θα την κάνει για το ΝΒΑ.

Τόσο αισιόδοξος! Τόσο ρεαλιστής, εν τέλει. Τα πράγματα εξελίχθηκαν έτσι ακριβώς! Με την μπασκετική ομάδα της INSEP, που συμμετείχε στο γαλλικό πρωτάθλημα της τρίτης κατηγορίας, έπαιζε και πρωταγωνιστούσε (απέναντι δηλαδή σε άνδρες) από τα 15 του. Στα 17 του έφυγε από το προστατευμένο περιβάλλον της ακαδημίας και πήγε στη Ναντέρ της δεύτερης κατηγορίας.

Οικογενειακό… κυριολεκτικά το περιβάλλον του παριζιάνικου συλλόγου, μια και ο πρόεδρος Ζαν Ντοναντιέ και ο γιος του, ο προπονητής Πασκάλ Ντοναντιέ, έκαναν κουμάντο από το 1987! Ο δεύτερος άφησε την τεχνική ηγεσία μόλις πέρυσι, ύστερα από 37 χρόνια, και αφότου το 2013 στέφθηκε πρωταθλητής Γαλλίας.

Ο «Βαβάν», όπως αποκαλούσαν μικρό τον Φουρνιέ, πέτυχε την ομάδα από το δυτικό προάστιο με το γνωστό Πανεπιστήμιο στην Pro B και την έφτασε στα ημιτελικά των πλέι οφ. Ψηφίστηκε καλύτερος νέος παίκτης της κατηγορίας και το καλοκαίρι του 2010, ανήλικος ακόμα, κατηφόρισε στο Πουατιέ – όπου και συνάντησε στα γαλλικά «σαλόνια» τον Μουσταφά Φαλ για πρώτη φορά.

Τα υπόλοιπα, για τον συμπαθόντα παρ’ όλα αυτά τη Μαρσέιγ στο ποδόσφαιρο (ας όψονται οι αλγερινές ρίζες και οι συμπάθειες τού… εκεί σογιού), είναι ιστορία. Στα 32 του βρίσκεται πίσω στην Ευρώπη και τον Ολυμπιακό, την ομάδα δηλαδή που είχε πρωτοδεί διά ζώσης (και συμπαθήσει, με την εικόνα του μέσα στις τέσσερις γραμμές και τον παλμό της εξέδρας) στο φάιναλ φορ του 2010. Πού; Μα στη γενέτειρά του, στο Παρίσι! Aγαπημένος του παίκτης; Ο Θοδωρής Παπαλουκάς, στη δεύτερη «ερυθρόλευκη» θητεία του μετά την εξαετία στην ΤΣΣΚΑ.

Από εκείνο το ραντεβού των κορυφαίων της Ευρωλίγκας έχει περάσει πλέον μιάμιση δεκαετία. Το περασμένο καλοκαίρι ο Φουρνιέ ενίσχυσε για μία ακόμα φορά την εθνική Γαλλίας, στους Ολυμπιακούς Αγώνες επί πατρίων εδαφών. Μετά από μέτριες έως κακές εμφανίσεις στον όμιλο της Λιλ, με το που πάτησε το πόδι του στο Παρίσι (!) ήταν τρομερός στον προημιτελικό. Οι δικοί του 15 πόντοι έκαναν τη διαφορά απέναντι στο φαινομενικό φαβορί, Καναδά.

Απόψε, βρίσκεται στην πόλη του ως αντίπαλος της Παρί. Μιας ομάδας που δεν υπήρχε όταν εκείνος έπαιζε στην πόλη του, δεδομένου ότι η ευχάριστη έκπληξη της τρέχουσας σεζόν ιδρύθηκε πολύ πρόσφατα, το 2018. Κέρδισε και μέσα στο ΣΕΦ στον πρώτο γύρο, παρά την 25άρα του… Φουρνιέ, καθώς και τους 34 βαθμούς αξιολόγησης, που στέκουν ακόμα ως το ρεκόρ του στην κορυφαία διοργάνωση.

 

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News