Υπεράνω Όλων: Ο Ολυμπιακός τα ματς που ήθελε όταν η μπάλα έκαιγε, τα πήρε όλα

Το ζητούμενο για τον Ολυμπιακό την δεδομένη χρονική στιγμή είναι μην έχει άλλους τραυματισμούς , να αποσυμπιεστεί η ομάδα και να μην συνεχίζει να παίζει στο κόκκινο, να δοκιμάζει συστήματα ο Μπαρτζώκας, και να παίρνουν χρόνο συμμετοχής οι Ντόρσεϊ, Λι και Ράιτ.

Δεν έχει κανένα απολύτως λόγο ο Ολυμπιακός να «ζοριστεί». Κοιτάζει μόνο στο ποιος θα είναι ο επόμενος αντίπαλος του στον δρόμο για το Final 4. Έχει ήδη προκριθεί, και όλα τα εναπομείναντα ματς να χάσει, και πάλι μπορεί και να θέλει ,να μην τερματίσει 3ος. Λογικά θα τερματίσει 1ος ή 2ος.

Την «δουλειά» του την έκανε και με το παραπάνω όταν χρειάστηκε με 22 νίκες σε 30 ματς. Ας αναλύουν οι ειδικοί τώρα ότι θέλουν. Δεν μας αγγίζει τίποτε. Το ζητούμενο είναι να βρεθούμε στην καλύτερη μας κατάσταση από τα τέλη Απριλίου και μετά. Εκεί που θα κριθούν τα πάντα σε λίγους αγώνες. Τότε πρέπει να είμαστε πλήρεις, φορμαρισμένοι και με την καλύτερη δυνατόν 14άδα.

Θα έχουμε αβαντάζ το πλεονέκτημα της έδρας για το οποίο παλέψαμε όλη την χρονιά, και ο αντίπαλος μας πριν το Αμπου Ντάμπι δεν θα είναι και ο πιο «εύκολος». Τώρα; Μπορούν άπαντες να κάνουν όσα λάθη θέλουν, να βρεθούν σε κακές μέρες, να ξεκουράζονται ή να επανέρχονται με το πάσο τους οι όποιοι τραυματίες. Ο Ολυμπιακός τα ματς που ήθελε όταν η μπάλα έκαιγε τα πήρε όλα. Ήττες σαν αυτές του Ερυθρού Αστέρα και της Βιλερμπάν, μας είναι παντελώς αδιάφορες. Μη σας πω αν χάσουμε και από την Μονακό λόγω της παρουσίας του Σπανούλη στον πάγκο της.

Το μυαλό μας είναι στους Γουόκαπ, Μιλουτίνοφ, Βιλντόζα, Ράιτ, Έβανς, στο αν και κατά πόσο θα είναι στο 100% για να βοηθήσουν. Αν μπουν όλοι και είναι καλά, δεν φοβάμαι τίποτε και κανέναν. Θα την βρει την λύση ο Μπαρτζώκας. Ας είναι αυτά τα προβλήματα μας. Το ποιος θα μείνει εκτός, πόσο χρόνο συμμετοχής θα έχουν, πως θα μοιραστεί ο χρόνος σε κάθε παιχνίδι, και ποια συστήματα θα επιλέξει να εφαρμόσει.

Αυτό που με στεναχωρεί πάντως πρώτα από όλα και είναι άλυτο , είναι ότι η πλειοψηφία αυτών που ακολούθησαν την ομάδα πιστά σε Ελλάδα και Ευρώπη , δεν θα βρίσκεται στις κερκίδες του Final 4.

Είναι αποτυχία της Ευρωλίγκα η διοργάνωση του εκεί (τι δουλειά έχει στην έρημο το Final 4;) και ο αποκλεισμός των οπαδών από τα κρισιμότερα παιχνίδια όλης της χρονιάς. Και λίγα σε αριθμό είναι, και αφορούν μόνο γεμάτα πορτοφόλια. Δεν είναι δυνατόν και το λέω χρόνια τώρα μην είναι οι οπαδοί των ομάδων μισοί και μισοί τόσο στον ημιτελικό όσο και στον τελικό. Να παρακολουθούν ειδικά στον τελικό, αδιάφοροι οι οπαδοί αυτών που θα τερματίσουν 3οι και 4οι. Να μπαίνουν άσχετοι (λόγω χορηγιών κλπ) φίλαθλοι και περσόνες. Και αυτοί που από το υστέρημα τους πήραν διαρκείας και εισιτήρια για να στηρίζουν τις ομάδες τους στην προσπάθεια τους, να μένουν σπίτια τους στην κορυφαία τους στιγμή.

Όπως προσωπική άποψη πάντα, θεωρώ άδικη την διαδικασία του Final 4. Γιατί σε ένα τέτοιο μαραθώνιο , δεν επιβραβεύεται η διάρκεια αλλά η στιγμή. Όποιος είναι πιο τυχερός, ή βρεθεί στην καλύτερη βραδιά να είναι ο τελικός νικητής. Ένα σουτ, ένα ριμπάουντ, μια άμυνα (πόσο μάλλον μια άδικη διαιτησία) να κρίνει τον Πρωταθλητή σε 40 λεπτά και όχι σε 1.360 που διαρκεί η κανονική περίοδος, και μάλιστα τα μισά, στις έδρες όλων των αντιπάλων.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News