ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΕΥΡΩΛΙΓΚΑ 2021-22: Οι δύο «αιώνιοι» και η χαμένη τους ευρωπαϊκή ταυτότητα

Η Ευρωλίγκα ξεκινάει εφέτος Σεπτέμβριο (30.09) όπως και τα σχολεία και ιδιαίτερα για Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό ταιριάζει γάντι στην περσινή τους σεζόν. Καθώς και οι δύο «αιώνιοι» έμειναν μετεξεταστέοι στη διοργάνωση και θυμίζει λίγο – η πρεμιέρα τους – σαν να έχουν έρθει να δώσουν τις έξτρα (προαγωγικές) εξετάσεις για να περάσουν στο επόμενο επίπεδο (τάξη).

Το ζητούμενο και για τους δύο, είναι εκεί κοντά στο φινάλε της νέας… σχολικής (μπασκετικής) χρονιάς να μην ακούσουν πάλι:«Θα τα πούμε το Σεπτέμβριο με τον κηδεμόνα σου»! Βασικά να έχουν μάθει από τα (σημαντικά) περσινά λάθη τους και να μην τα επαναλάβουν. Και για να εξηγούμαστε κανείς δεν βάζει το μαχαίρι στο λαιμό των ελληνικών ομάδων και να τους πει: «Πρέπει πάση θυσία να περάσετε στα πλέι οφ και μάλιστα με πλεονέκτημα έδρας».

Όμως όχι και να τερματίζουν 16^οι και καταϊδρωμένοι όπως ο Παναθηναϊκός που χάρις στη νίκη του επί της Αρμάνι στις τρεις τελευταίες αγωνιστικές γλύτωσε την 17^η και προτελευταία θέση στην οποία τερμάτισε ο Ερυθρός Αστέρας που είχε νικήσει δύο φορές στο τριφύλλι! Ούτε να μένουν 12^οι καταρρέοντας αγωνιστικά στο πιο κρίσιμο σημείο χάνοντας συνεχόμενα παιχνίδια στον πόντο, στις λεπτομέρειες όπως ο Ολυμπιακός.

Και φυσικά αδιανόητο να χάνουν πάνω από τα μισά παιχνίδια στην έδρα τους οι Ερυθρόλευκοι (9 ήττες σε 17 παιχνίδια στο ΣΕΦ την ίδια στιγμή που είχαν 9 νίκες σε 17 παιχνίδια μακριά από το γήπεδό τους). Και σχεδόν τα μισά οι Πράσινοι (8 ήττες σε 17 παιχνίδια στο ΟΑΚΑ) που είχαν και το τραγικό στατιστικό των μόνο τριών νικών μακριά από την έδρα τους με τη μία να είναι επί της ουραγού και διαλυμένης Χίμκι, η άλλη επί του Ολυμπιακού (που γνωρίζονται καλά) και μόνο μια (αυτή στο Μιλάνο επί της Αρμάνι) σε όλη υπόλοιπη Ευρώπη !

Όπως και να έχει και μόνο από αυτό το στοιχείο, το ότι πλέον θα υπάρχει κόσμος στην εξέδρα, και οι δύο ελληνικές ομάδες μπορούν να νοιώθουν πιο αισιόδοξες για την πορεία τους, ιδιαίτερα ο Παναθηναϊκός που είχε σχεδόν όλα τα χρόνια εξαιρετικές επιδόσεις στο ΟΑΚΑ.

Από εκεί και πέρα και οι δύο εκπρόσωποί μας έχουν τα φόντα να είναι πιο ανταγωνιστικοί εφέτος χωρίς αυτό να τους εξασφαλίζει ότι θα έχουν στο τσεπάκι μια από  τις 2-3 θέσεις που αναμένεται να μείνουν «ανοιχτές» μέχρι τις τελευταίες αγωνιστικές για την οκτάδα.

Αν θεωρήσουμε, με βάση πάντα τη λογική και τα ρόστερ των ομάδων, ότι πολύ δύσκολα έως αδύνατον θα μείνουν εκτός πλέι οφ, η πρωταθλήτρια Ευρώπης Εφές Αναντολού, η φιναλίστ Μπαρτσελόνα, η ΤΣΣΚΑ Μόσχας και η Αρμάνι Μιλάνο που έπαιξαν στο φάιναλ φορ (αν και οι Ιταλοί είναι ικανοί για το καλύτερο και το χειρότερο) και φυσικά η Ρεάλ Μαδρίτης.

ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ: Έχει τα φόντα να πρωταγωνιστήσει

Ξεκινώντας από τον Ολυμπιακό, λόγω της καλύτερης θέσης του στη βαθμολογία, πέρυσι έμεινε σχεδόν μέχρι την 24^η αγωνιστική μέσα στο παιχνίδι της πρόκρισης. Αλλά οι εντός έδρας ήττες από Βιλερμπάν και Παναθηναϊκό ήταν καταδικαστικές και έτσι παρά το ντεμαράζ με τις πέντε νίκες στις τελευταίες επτά αγωνιστικές το τρένο των «8» είχε αναχωρήσει.

Τι του έλειπε; Ενας καλός γκάρντ πίσω από τον νέο ηγέτη της ομάδας (Σλούκας) και μπροστά από τον εμβληματικό αρχηγό του (Σπανούλης) που έφτανε προς το φινάλε της σπουδαίας και σπάνιας καριέρας του.

Τώρα τον έχει με τον Τόμας Γουόκαπ να είναι πλέον στο πλευρό του (μόνο αυτός του στοίχισε δύο ήττες στην εκπνοή με τη Ζαλγκίρις πέρυσι!) και ήδη στα πρώτα δείγματα με καλές ομάδες Ευρωλίγκας στα φιλικά έδειξε μέρος των δυνατοτήτων του αλλά κυρίως στο πόσο μπορεί να βοηθήσει την ομάδα του σε δημιουργία και εκτέλεση. Παράλληλα απελευθερώνει τρομερά τον Κώστα Σλούκα που θα βγει ακόμα πιο μπροστά σε ηγετικό ρόλο μαζί με τον Βεζένκοφ.

Ενας καλός ψηλός «σκιάχτρο» αλλά αθλητικός. Τώρα τον έχει με τον Μουσταφά Φάλ και η ταχύτητα που θα παρουσιάζει η  ομάδα (στοιχείο που θέλει ο κόουτς Μπαρτζώκας) στον «άσο» και στο «πέντε» να είναι μέρα με τη νύχτα σε σχέση με πέρυσι.

Όμως και η τρίτη (από τις τέσσερις καθώς ήρθε και ο Μιχάλης Λούντζης) προσθήκες, αυτή του Τάιλερ Ντόρσεϊ είναι κάτι παραπάνω από ποιοτική συν το γεγονός ότι δεν πιάνει θέση ξένου, σημαντική παράμετρος τώρα που επιστρέφει και στο πρωτάθλημα ο Ολυμπιακός.

Που έχει – επί δεύτερης εποχής Μπαρτζώκα – την πιο ποιοτική του ομάδα με διαφορά και μάλιστα κρατώντας έναν βασικό κορμό (με εξαίρεση την αποχώρηση του Βασίλη Σπανούλη) που γνωρίζει πρόσωπα και πράγματα.

Το κομμάτι που θα πρέπει να δουλέψει απλά ταχύρρυθμα ο Ολυμπιακός για να έχει ακόμα περισσότερες ελπίδες να είναι ανταγωνιστικός ως το τέλος (άρα αποφεύγοντας κομβικές ήττες στις πρώτες 5-8 αναγνωριστικές αγωνιστικές) είναι η άμυνα. Καθώς πάντα αυτό το κομμάτι και οι αυτοματισμοί του έρχονται με χρονοκαθυστέρηση όταν υπάρχουν νέοι παίκτες στην εξίσωση (τα πρώτα ημίχρονα ιδιαίτερα με Μονακό και ΤΣΣΚΑ ήταν ενδεικτικά).

Τρομερό συν η ψυχολογία (στα ύψη) του Σάσα Βεζένκοφ που μάλιστα έχει και το χαρτί της ανανέωσης μέχρι το 2024, ενώ εάν ο Κώστας Παπανικολάου – ίσως ο πιο κομβικός παίκτης στην αμυντική λειτουργία – βρεθεί σε ένα επίπεδο κοντά στο 65-70% ο Ολυμπιακός θα παίζει δυνατά για πρόκριση στα πλέι οφ.

Η απόκτηση παίκτη (λογικά στο «3») δεν είναι αυτοσκοπός αλλά πάντα θα κοιτάνε καλές περιπτώσεις στο λιμάνι. Η προοπτική της ομάδας είναι να παίξει στις θέσεις μεταξύ 7-10 στην τελική βαθμολογία της κανονικής περιόδου.

ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ: Η άμυνα μπορεί να τον οδηγήσει ψηλά

Το (αποτυχημένο εκ του αποτελέσματος) περσινό πείραμα του Γιώργου Βόβορα, να «βαφτίσει» πλέι μέικερ τον Σαντ Ρος, του στοίχισε αρχικά τη θέση του στον πάγκο του χέντ κόουτς και έπαιξε σημαντικό ρόλο στο ότι ο Παναθηναϊκός μπήκε από νωρίς στα χαμηλά πατώματα της βαθμολογίας της Ευρωλίγκας. Ουσιαστικά αποτελεί βούτυρο στο ψωμί του σαφώς πιο έμπειρου (γενικά καθώς στην Ευρωλίγκα είναι πρωτάρης) Δημήτρη Πρίφτη για να μην επαναλάβει το ίδιο λάθος, έστω εάν στη θέση του Χάουαρντ Σαντ Ρος, βάζει πχ τον Ντάριλ Μέικον. Ένα χαρισματικό σκόρερ, που όταν έχει τη μπάλα και περάσει τη μεσαία γραμμή του γηπέδου το μυαλό ενστικτωδώς σκέφτεται περισσότερο την εκτέλεση παρά τη δημιουργία.

Προσωπική ταπεινή μας άποψη (και νομίζω όχι μόνο δική μας) ότι οι Πράσινοι άμεσα θα πάρουν παίκτη για βασικό χειριστή και δεν θα ζήσουν πάλι με δοκιμές.

Ο αρχηγός και ηγέτης τους, Ιωάννης Παπαπέτρου, είναι μακράν στην καλύτερη φάση της καριέρας του και αναμένεται να παίξει κομβικό ρόλο. Ο τρόπος με τον οποίο έκρινε – με καθαρά προσωπικές ενέργειας που δείχνουν και την κλάση του – σημαντικά φιλικά παιχνίδια όπως με τη Βίρτους Μπολώνια και την Παρτίζαν είναι εικόνες από τα «προσεχώς».

Ο Γιώργος Παπαγιάννης έχοντας δουλέψει σκληρά ένα ακόμα καλοκαίρι και παρουσιάζοντας αλματώδη πρόοδο τα τελευταία χρόνια μπορεί να παίξει το καλύτερο μπάσκετ της ζωής του. Βαρόμετρο θα είναι ο Νεμάνια Νέντοβιτς καθώς εάν είναι υγιής μπορεί να αλλάξει όλο το στάτους της ομάδας.

Ο τρόπος με τον οποίο έπαιξε εκτός και εντός έδρας στα δύο σημαντικά τουρνουά δείχνει ότι το ΟΑΚΑ θα του δίνει τρομερή ενέργεια και την υπόλοιπη θα τη δίνει η άμυνα. Ο κόουτς Πρίφτης θέλει 12 μαχητές που να μη χαρίζουν μπάλα ούτε στην… προπόνηση και μέσα από την άμυνα μπορεί να κάνει μια αγωνιστική υπέρβαση. Έχοντας χάσει δύο κομβικούς παίκτες (Μήτογλου-Χεζόνια) ο Παναθηναϊκός λογικά ποντάρει στην άμυνα και μέσα από εκεί στην καλύτερη λειτουργία με παίκτες νέους στην Ευρωλίγκα  (Πέρι και Φλόιντ για παράδειγμα που έχουν αφήσει καλά δείγματα στα φιλικά) αλλά με δίψα να καθιερωθούν σε αυτό το επίπεδο και αυτό το κίνητρο κάνει το μάτι τους να γυαλίζει.

Στα χαρτιά ο Παναθηναϊκός υστερεί ποιοτικά από βασικούς αντιπάλους του όμως αυτό το κενό μέσω του αγωνιστικού στυλ και της μαχητικής φιλοσοφίας που θέλει να περάσει ο προπονητής μπορεί να καλυφθεί (με την προσθήκη και του «άσου» που είπαμε) και οι Πράσινοι να παλέψουν για τις θέσεις μεταξύ 8-12 της βαθμολογίας στην Ευρωλίγκα.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News