ΕΥΡΩΛΙΓΚΑ: Η Ρεάλ δείχνει τον δρόμο, οι «αιώνιοι» μπορούν να ακολουθήσουν;

Ο Παύλος Δεπόλλας παρουσιάζει τη λειτουργία του φυτωρίου – πρότυπο της Ρεάλ Μαδρίτης που γεννά 17άρηδες που είναι σε θέση από το να νικούν ακόμη την ΤΣΣΚΑ Μόσχας, μέχρι να γίνονται μεγάλοι σταρ του ΝΒΑ

Για τη Ρεάλ. όπως και για άλλες ομάδες, ο χρόνος στην Ευρωλίγκα έχει σταματήσει στην προπαραμονή των Χριστουγέννων. Τότε που έδωσε το τελευταίο παιχνίδι της, με την ΤΣΣΚΑ. Μόνο που για τη «Βασίλισσα», ο κορωνοϊός που ενέσκηψε στις τάξεις της είχε και ένα θετικό αντίκτυπο.

Σύλλογος που δουλεύει όσο κανένας άλλος με επιμονή, συνέπεια και… συνέχεια στις μικρές ηλικίες, ο μαδριλένικος έριξε στα βαθιά τρεις παντελώς «άγραφους» σε επαγγελματικό επίπεδο 17χρονους και πήρε πίσω… τη νίκη επί του -πλήρους- μοσχοβίτικου «κολοσσού» με 71-65. Με πέντε… άνδρες, συν τον 18χρονο Τρίσταν Βούκτσεβιτς που ενηλικιώθηκε μπασκετικά πριν την ώρα του (από πέρυσι κανονικό μέλος της πρώτης ομάδας) είχε απομείνει η Ρεάλ, οπότε πού να κερδίσει τέτοιο παιχνίδι λέγαμε. Βασικά, πού να ξέραμε…

Ούρμπαν Κλάβζαρ, ο Σλοβένος γκαρντ με το επιθετικό ταλέντο που έκανε τη ζημιά στην ΤΣΣΚΑ με τους 10 πόντους στο ντεμπούτο του. Σλοβένος, όπως κάποιος Λούκα Ντόντσιτς – που ρίχτηκε στα (ευρωπαϊκά) βαθιά στα 16 του και γρήγορα έγινε ένας από τους καλύτερους μπασκετμπολίστες του κόσμου. Σεντίκ Γκαρούμπα, ο νιγηριανής καταγωγής Ισπανός γκαρντ-φόργουορντ με το αμυντικό πρωτίστως ταλέντο που βρέθηκε πενταδάτος κι έκανε τη ζωή δύσκολη σε ολόκληρο Γουίλ Κλάιμπερν (4/16 σουτ). Γκαρούμπα, όπως ο μεγαλύτερος αδερφός του, Ουσμάν – που ήταν βασικούρα πέρυσι κι έφυγε ήδη για το ΝΒΑ και τους Ρόκετς. Μπάμπα Μίλερ, ο ψηλός από τις Βαλεαρίδες Νήσους με το πολυσύνθετο παιχνίδι που μας συστήθηκε επίσης με ένα ριμπάουντ στη δίλεπτη εμφάνισή του. Από τις Βαλεαρίδες νήσους, όπως ο Σέρχιο Γιουλ και ο Ρούντι Φερνάντεθ – που αποτελούν τους ζωντανούς θρύλους των Μαδριλένων, με τον τελευταίο μάλιστα να είναι και από την ίδια πόλη, την Πάλμα ντε Μαγιόρκα.

Αυτά τα ολίγα για τα νέα αστεράκια, που απλώς μας δίνουν την αφορμή ώστε να εμβαθύνουμε στην καταπληκτική δουλειά που γίνεται στο σύλλογό τους και να ανατρέξουμε στα άλλα (κυριολεκτικά) παιδιά που πήραν ευκαιρίες ακόμα και στην Ευρωλίγκα στο πρόσφατο παρελθόν. Και να προβούμε στην απαραίτητη σύγκριση με τους δικούς μας «κολοσσούς». Πώς λοιπόν φτάσαμε μέχρι την ημέρα που ο Ούρμπαν δέχτηκε το τηλεφώνημα που τον έκανε να αδειάσει τη βαλίτσα που είχε ετοιμάσει για την πατρίδα του, ώστε να περάσει τις γιορτές; Μέχρι την ημέρα που ο Μπάμπα έλαβε κι αυτός την κλήση από τον Τσους Ματέο, εκτάκτως πρώτο προπονητή, που τον έφερνε κι εκείνον να σταματάει τις προετοιμασίες για το ταξίδι στο νησί του;

Παμπλίτο, Πάμπλο, δον Πάμπλο

O Mατέο ήταν χεντ κόουτς στον συγκεκριμένο αγώνα επειδή νοσούσε και ο Πάμπλο Λάσο. Ο 54χρονος κόουτς, δηλαδή, που προσελήφθη το 2011 στην ομάδα στην οποία ήταν πόιντ γκαρντ τη διετία 1995-97 και σε αυτήν τη δεκαετία (και κάτι) έχει ανεβάσει στην πρώτη ομάδα δύο δεκάδες παίκτες. Ακόμα και στην Ευρωλίγκα, δεν έχει διστάσει να χαρίσει το ντεμπούτο σε 15 διαφορετικούς παίκτες ηλικίας το πολύ 18 ετών.

Να «χαρίσει»; Λάθος διατύπωση. Μοιράζει απλόχερα και κάθε χρόνο ευκαιρίες σε νέα παιδιά επειδή αφενός πιστεύει σε αυτά, επειδή αφετέρου θεωρεί απαραίτητο να τα τεστάρει υπό τις δυσκολότερες δυνατές συνθήκες. Μιλάμε για ντεμπούτα στις πιο καυτές έδρες της Ευρώπης, ντεμπούτα… πενταδάτα, ακόμα και σε αγώνες που κρίνουν πρόκριση στα πλέι οφ ή το φάιναλ φορ. Ευκαιρίες όχι στο τέλος αγώνων που η διαφορά έχει εκτοξευτεί στους 30 πόντους, μα σε ντέρμπι και σε αναμετρήσεις στις οποίες η μπάλα καίει.

Συνολικά, λοιπόν, η Ρεάλ έχει εμπιστευτεί 2.751 λεπτά συμμετοχής σε αγώνες Ευρωλίγκα (για τη σεζόν 2021-22 τα στοιχεία αφορούν φυσικά μόνο τον πρώτο γύρο) σε παίκτες ηλικίας 16-18 ετών.  

Σύμφωνοι, Ντόντσιτς βγαίνει κάθε 50 χρόνια. Ακόμα κι αυτός, όμως, «ανδρώθηκε» γρήγορα διότι ρίχτηκε στην πρώτη του μάχη στην τρυφερή ηλικία των 16 ετών και σε έναν εκτός έδρας αγώνα με τη Χίμκι, τον οποίο η Ρεάλ έχασε. Διότι έγινε άμεσα μέλος του σταθερού ροτέισιον, παίζοντας πολύ και στους προημιτελικούς με τη Φενερμπαχτσέ – στους οποίους η ομάδα του αποκλείστηκε.

Κοινώς, έχει κόστος μία τόσο τολμηρή φιλοσοφία. Εχουν όμως και τεράστια απόδοση τέτοιου είδους στοιχήματα. Κάποιοι άλλοι μικροί δεν θα «βγουν», άλλοι σαν τον προαναφερθέντα Ουσμάν Γκαρούμπα ή τον (σέντερ των Πέλικανς με πρόσφατες σούπερ εμφανίσεις) Γουίλι Ερνανγκόμεθ θα πάνε στο ΝΒΑ. Ουσιαστικά, ο Λάσο μένει πιστός σε αυτά που έμαθε και κυρίως σε αυτά που έζησε. Ακολουθεί το παράδειγμα των δικών του προπονητών με τον… ίδιο.

Από τη μία, είχε τον πατέρα του, τον γνωστό προπονητή Πέπε Λάσο, που τον έστειλε 16χρονο παλικαράκι σε μια αθλητική ακαδημία στις ΗΠΑ ώστε να δει αν θα τα βγάλει πέρα. Αν θα «επιβίωνε» απέναντι σε αντιπάλους πιο ανεπτυγμένους και πιο δυνατούς, αυτός, ένας αδύνατος πιτσιρικάς ύψους 1,80 μ. με τα χέρια σηκωμένα. Αν θα μάθαινε αγγλικά, αν θα ανταποκρινόταν στην πρόκληση. Από την άλλη, είχε τον μέντορά του, τον επίσης κόουτς Σαβιέρ Ανιούα, που όσο απαιτητικός ήταν, τόσο και δίκαιος, μα και τολμηρός αποδείχθηκε, όταν μετά από ένα έτος ο Παμπλίτο γύρισε στη Βιτόρια.

O Λάσο άρχισε να παίζει στην Μπασκόνια σε ηλικία 17 ετών το 1984 και στα 18 του, με τεχνικό πλέον στην Κάχα Αλάβα (όπως λεγόταν τότε ο σύλλογος της Βασκονίας) τον… πατέρα του, έγινε και βασικός. Ενας ταχύτατος πλέι μέικερ, εξαιρετικός πασέρ και με άγνοια κινδύνου. Δίπλα του, επίσης βασικός γκαρντ, o 19χρονος Aϊτόρ Θάρατε. Σε ομάδα πρώτης κατηγορίας στην Ισπανία, έτσι; Ετσι τον έμαθαν, έτσι… μαθαίνει και ο ίδιος να μεγαλώνει τους νέους παίκτες. Όχι βιαστικά πάντως, ούτε απότομα. Με πλάνο και την απαραίτητη τόλμη. Ακόμα κι αν διαχειρίζεται τις τύχες του μεγαλύτερου κλαμπ της Ευρώπης. «Ηρθε προπονητής στη Ρεάλ ως Παμπλίτο, έγινε Πάμπλο και πλέον είναι ο δον Πάμπλο», όπως είχε πει κι ο Ανιούα.

Σημειωτέον ότι στην τρέχουσα περίοδο ο Λάσο έχει δώσει χρόνο σε έξι ευρωπαϊκούς αγώνες και σε έναν άλλον 17χρονο, τον φαντεζί πόιντ γκαρντ Χουάν Νούνιες που είναι πιο «έτοιμος» από τους συνομηλίκους του και στην ACB έχει ενίοτε σημαντικό ρόλο στην ομάδα. Σε άλλα τέσσερα ματς της Ευρωλίγκας έχει παίξει για λίγο και ο ψηλός Ελί Εντιαγέ, επίσης της «τάξης» του 2004. Ολοι αυτοί έκαναν για αρκετές ημέρες προετοιμασία το (Ολυμπιακό, άρα και με πολλές απουσίες) περασμένο καλοκαίρι με την πρώτη ομάδα, όπως και ο Εσθονός πάουερ φόργουορντ Χένρι Βέεσααρ, που περιμένει καρτερικά τη σειρά του.

Μια ολόκληρη σχεδόν ομάδα 17άρηδων έχει μυρίσει ανδρικά αποδυτήρια και ορέγεται από του χρόνου ρόλο είτε στη Ρεάλ είτε σε άλλες κανονικές ομάδες. O 18χρονος γκαρντ Ματέο Σπανιόλο, ταλεντάρα από τις λίγες, τον απολαμβάνει ήδη ως δανεικός στην Κρεμόνα της πατρίδας του. Βασικός σε όλα τα ματς, έχει 11,2 πόντους με 50% στα τρίποντα και 2,3 ασίστ στο ιταλικό πρωτάθλημα.

Τεχνογνωσία, διάρκεια, σκάουτινγκ, τρελά λεφτά

Ακόμα κι αυτός ο Πάμπλο Λάσο είναι ένα ακόμα (μεγάλο, σημαντικό, μα) γρανάζι στη… μηχανή ανάδειξης παικτών στη Ρεάλ. Είναι χαρακτηριστικό ότι στον σύλλογο προϋπήρχαν ο γενικός διευθυντής Χουάν Κάρλος Σάντσεθ, που κινεί όλα τα νήματα, και ο τεχνικός διευθυντής Αλμπέρτο Ερέρος! Οι δυο τους έχουν περάσει και από άλλες θέσεις στην ομάδα, ο δεύτερος είναι φυσικά ο παλιός της σμολ φόργουορντ με το «βρωμόχερο» και από το 2010 συνεργάζονται αρμονικά, έχοντας πέσει διάνα στην επιλογή του Λάσο (και) ως προπονητή.

Ενας άλλος παλιός παίκτης της Ρεάλ και της εθνικής Ισπανίας, ο (σούτινγκ γκαρντ στα νιάτα του) Αλμπέρτο Ανγκούλο (φωτό) είναι ο υπεύθυνος της περίφημης cantera, των ακαδημιών της δηλαδή. O πρόεδρος… όλων των Ρεάλ, ο πολύς Φλορεντίνο Πέρεθ, θεωρεί την τοποθέτησή του στον συγκεκριμένο ρόλο ως την κομβική κίνηση για το ότι ο σύλλογός του σαρώνει τους τίτλους στις μικρές ηλικίες, ανεβάζει κάθε τρεις και λίγο έτοιμους παίκτες στην πρώτη ομάδα και βγάζει μεγάλο κέρδος από τα buy out για το ΝΒΑ που καλύπτονται. Μόνο από αυτά, η Ρεάλ έχει βάλει στα ταμεία της 18 εκατομμύρια ευρώ επί Λάσο στην τεχνική ηγεσία!

Μεταξύ άλλων, ο Ανγκούλο είναι ο άνθρωπος που συντονίζει το δίκτυο δεκάδων σκάουτερ με κεραίες στραμμένες σε όλες τις ηπείρους και κυρίως στην Αφρική, όπως και αυτός που πείθει τις οικογένειες των ταλαντούχων παιδιών να προτιμήσουν τους Μαδριλένους. Η Ρεάλ προσφέρει υποτροφίες ώστε ταυτόχρονα οι πιτσιρικάδες να σπουδάζουν, μεριμνεί δε για τη μετακόμιση ολόκληρων οικογενειών στην ισπανική πρωτεύουσα και την εύρεση εργασίας στους γονείς όταν η αφετηρία της μετακόμισης είναι μια ξένη χώρα.

Μετά, αναλαμβάνουν ο Λάσο και ο Τσους Ματέο. Ο ασίσταντ κόουτς και έχων τον πρώτο λόγο για τους τουλάχιστον ένα-δυο μικρούς (όπως είναι ο στόχος βάσει οργανογράμματος για κάθε σεζόν) που προβιβάζονται στην ανδρική ομάδα. Αλλωστε ο 52χρονος προπονητής είχε ξεκινήσει στις μικρές ομάδες της Ρεάλ τη δεκαετία του ’90, προτού γίνει βοηθός του Σέρτζιο Σκαριόλο και άλλων τεχνικών της. Δούλεψε και ως πρώτος αλλού, από το 2014 βρίσκεται στο πλευρό του Λάσο.

Στο τεχνικό τιμ του τελευταίου βρίσκεται από το 2015 και ο Πάκο Ρεδόντο, άλλος ένας προπονητής που… ανέβηκε κι αυτός κάποια στιγμή από τις μικρές ομάδες (όπου κοούτσαρε προηγουμένως). Θεωρείται αυθεντία στην εύρεση ταλέντων και οι Μαδριλένοι τον είχαν πάρει από την Μπανταλόνα. Μερίδιο της επιτυχίας πιστώνεται και το δεξί χέρι επί σειρά ετών του Ανγκούλο, ο Πάμπλο Σανιούδο.

Μην ξεχάσουμε να αναφέρουμε κι ότι η ισπανική ομάδα διοργανώνει διάφορα καμπ σε κάθε γωνιά της Ευρώπης και όχι μόνο, συνεργαζόμενη με κατά τόπους συλλόγους. Μόλις τον περασμένο Ιούνιο ήρθε στα μέρη μας, στη Νέα Σμύρνη, διοργανώνοντας σεμινάριο στα δύο γήπεδα του Μίλωνα, με τον οποίο και ξεκίνησε συνεργασία. Μοιράζει τεχνογνωσία, ανιχνεύει ταλέντα, μεγαλώνει το δίκτυό της.

Μετρημένοι στα δάχτυλα

Την ίδια ώρα που η Ρεάλ με τη φάμπρικά της («La Fabrica» αποκαλείται το… εργοστάσιο παραγωγής παικτών της) δεν σταματά να μας συστήνει νέα φυντάνια, οι ελληνικοί σύλλογοι εμφανίζουν αραιά και πού νεαρούς παίκτες – τουλάχιστον σε επίπεδο Ευρωλίγκας. Πήγαμε πίσω μέχρι το 2011, όταν δηλαδή ανέλαβε τη «Βασίλισσα» ο Λάσο, και αναζητήσαμε τους 18χρονους και κάτω παίκτες που πήραν χρόνο σε Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση.

Χαραλαμπόπουλος, Κόνιαρης, Λούντζης, Παπαγιάννης (18χρονος ακόμη το 2015 πριν δοκιμάσει την τύχη του στο ΝΒΑ), Καλαϊτζάκης, φέτος Αβδάλας, Μαντζούκας, όλοι τους φόρεσαν τα πράσινα πριν ενηλικιωθούν. Σύνολο λεπτών συμμετοχής; Μόλις και μετά βίας 266′, ούτε το ένα δέκατο του χρόνου συμμετοχής των πιτσιρικάδων της Ρεάλ.  

Στο «τριφύλλι» εντοπίστηκαν επτά τέτοιες περιπτώσεις αθλητών, με πιο πρόσφατη φυσικά αυτή του εικονιζόμενου Νεοκλή Αβδάλα. Ο γιος του Δημήτρη, παλιού πάουερ φόργουορντ του Σπόρτιγκ, έγινε κόντρα στην Αλμπα ο νεαρότερος «πράσινος» στη διοργάνωση, σπάζοντας το ρεκόρ του Γιάννη Καραμολέγκου το 2010. Ηταν μόλις 15 ετών και 10 μηνών στη νίκη επί των Βερολινέζων ο ταλαντούχος γκαρντ-φόργουορντ κι έγινε ο επίσης ο νεαρότερος σκόρερ της Ευρωλίγκας, παίρνοντας το σχετικό ρεκόρ από τον Ρίκι Ρούμπιο.

Πιο μικρός Ελληνας σε ευρωπαϊκή διοργάνωση παραμένει ένας σημερινός συμπαίκτης του! Ο κόμπο φόργουορντ Λευτέρης Μαντζούκας (σ.σ: είχε παίξει με τον Προμηθέα απέναντι στην Οστάνδη 15χρονος και 3 μηνών), που στα 18 του αξιώνει χρόνο συμμετοχής και στην Ευρωλίγκα – όχι μόνο στην Α1. Ούτε… 40λεπτο δεν έχει κλείσει ακόμα (39,43’’ ο χρόνος του σε επτά ολιγόλεπτες εμφανίσεις), παρ’ ότι η ομάδα του δεν πάει για τίποτα βαθμολογικά και στις θέσεις του -ειδικά στο «4»- υπάρχει πρόβλημα. Ο Δημήτρης Πρίφτης του έδωσε από 13 λεπτά με Ρεάλ και Αλμπα, λογικά θα τον δούμε περισσότερο στον δεύτερο γύρο.

Στο ίδιο ηλικιακό γκρουπ πρέπει να γυρίσουμε τέσσερις περιόδους πίσω και στο ένα λεπτάκι του Γιώργου Καλαϊτζάκη ώσπου να βρούμε άλλον «πράσινο». Ακόμα πιο πριν οι Γιώργος Παπαγιάννης, Μιχάλης Λούντζης και Βασίλης Χαραλαμπόπουλος είχαν πάρει κάμποσες ευκαιρίες και ο πρώτος είναι ακόμα εδώ, έχοντας εξελιχθεί σε έναν από τους καλύτερους σέντερ της διοργάνωσης.

Ουσιαστικά μόνο τη διετία 2014-16 ρίχτηκαν στα βαθιά τόσο νεαροί παίκτες στον Παναθηναϊκό. Τυχαίο άραγε ότι τη σεζόν 2014-15 προπονητής ήταν ο Μαυροβούνιος Ντούσκο Ιβάνοβιτς και την επόμενη ο Σέρβος Σάσα Τζόρτζεβιτς; Της «πλάβι» δηλαδή κουλτούρας, που δεν χαμπαριάζει από την πίεση για το αποτέλεσμα και θεωρεί… βετεράνους τους 23χρονους;

Επτά «πράσινοι», βάζουμε τα τρία εναπομείναντα δάχτυλα για τους αντίστοιχους «ερυθρόλευκους» και ολοκληρώνουμε την καταμέτρηση για τους 18χρονους (και κάτω) των ομάδων μας με τις δέκα τέτοιες περιπτώσεις. Μία για κάθε χρόνο στο διάστημα της έρευνας…

Γιατί η εμπιστοσύνη που δείχνει ο Ολυμπιακός στους δικούς του «αμούστακους» εφήβους είναι ακόμη μικρότερη, δίνοντας τους σε μια ολόκληρη δεκαετία μόλις 34 λεπτά συμμετοχής! 

Ο Ολυμπιακός τα πηγαίνει περίφημα φέτος και δεν έχει χρόνο για πειράματα, διαθέτοντας ούτως ή άλλως ένα «σφιχτό», μικρό αριθμητικά ρόστερ – στο οποίο, παρεμπιπτόντως, βρίσκουμε τον προαναφερθέντα για τον Παναθηναϊκό Λούντζη. Ο υψηλόσωμος διεθνής κόμπο γκαρντ έπρεπε (εδώ καθόλου τυχαία) να πάει κάπου και να παίξει μπάσκετ, εν προκειμένω στο Λαύριο και τον Προμηθέα, ώστε να επιβεβαιώσει την αξία του. Στο Λαύριο παίζει σήμερα και ο ίδιων θέσεων Αλέξανδρος Νικολαΐδης. Δανεικός στην ομάδα του Χρήστου Σερέλη και απολαμβάνοντας πολύ χρόνο, ο γιος του Σωτήρη (ΠΑΟΚ, Μαρούσι…) είχε καταπλήξει πρόπερσι. Στο 77-68 επί της Βιλερμπάν είχε μείνει στο παρκέ 17 λεπτά από τον Γιώργο Μπαρτζώκα, δίνοντας 6 πόντους, 5 ριμπάουντ και 4 κλεψίματα! Δεν ήταν ούτε 18 χρόνων. 

Ο έτερος μικρός που εμφανίστηκε στην Ευρωλίγκα, ο Αλεξέι Ποκουσέφσκι, εμφανίζεται από πέρυσι στα γήπεδα του ΝΒΑ με την Οκλαχόμα. Κατά τ’ άλλα, ο μοναδικός νέος στο ρόστερ ήταν ο Πάτρικ… Γιανγκ (Young) κάποιες φορές. Μερικά δευτερόλεπτα είχε πάρει μονάχα τη σεζόν 2015-16 ο Βασίλης Μουράτος, που έχει γίνει γκαρντ πρώτης γραμμής στο ελληνικό πρωτάθλημα με τη φανέλα του Λαυρίου κι αυτός! Αξίζει να σημειωθεί ότι δηλωμένοι στο ρόστερ φέτος είναι (και προπονούνται με την πρώτη ομάδα) ο ηγέτης των Εφήβων Ζαΐντ Μουόσα, 18χρονος φόργουορντ ιρακινής καταγωγής, που αναδείχθηκε στην Κύπρο, και ο συνομήλικός του γκαρντ, Σωτήρης Οικονομόπουλος.

Ρίχνουν βάρος στην παραγωγή, αλλά χρειάζεται και εμπιστοσύνη

Η αλήθεια είναι πως οι «αιώνιοι» έχουν ρίξει επιτέλους το βάρος τα τελευταία χρόνια και στις παραγωγικές τους δομές, κάτι που αποτυπώνεται και σε σχετικούς τίτλους. Παλιοί παίκτες κάνουν εξαιρετική δουλειά ως υπεύθυνοι ακαδημιών και προπονητές εφηβικών και παρεμφερών ομάδων (π.χ. ο Γιάννης Σιούτης στον Παναθηναϊκό, ο Δημήτρης Τσαλδάρης στον Ολυμπιακό), η θέληση για προώθηση των νεαρών είναι δεδομένη. Προς το παρόν, πάντως, περιορίζεται στις εγχώριες διοργανώσεις.

Συνολικά στην τελευταία δεκαετία, «πράσινοι» και «κόκκινοι» της συγκεκριμένης ηλικιακής ομάδας έχουν καταγράψει ακριβώς 300 λεπτά συμμετοχής στην Ευρωλίγκα. Μόνο πέρυσι, μόνος του ο Ουσμάν Γκαρούμπα απόλαυσε υπερδιπλάσια, 635’ για την ακρίβεια, στη Ρεάλ. Σε μια ομάδα, θυμίζουμε, που έζησε τη δική της -μακρά, μακρότατη- ευρωπαϊκή παρακμή μέχρι να την στρώσει ο Λάσο, αλλά και ο Σάντσεθ, ο Ερέρος, ο Ανγκούλο. Μετά το 1995, έκανε δύο ολόκληρες δεκαετίες μέχρι να ξαναστεφθεί πρωταθλήτρια Ευρώπης. Αυτή, η πολυνίκης του θεσμού με δέκα τρόπαια!

Από εκείνη τη μακρινή εποχή στις αρχές των ‘90s, με τους Ισμαελ Σάντος και Χοσέ Λάσα, είχε η «Βασίλισσα» να βγάλει δικά της παιδιά. Καλή δουλειά στις μικρές ηλικίες άρχισε να ξαναγίνεται στα τέλη της δεκαετίας του 2000, όταν στη β’ ομάδα της (τη σεζόν 2008-09) ήταν συμπαίκτες ο Νίκολα Μίροτιτς με τον Μπόγιαν Μπογκντάνοβιτς, κατοπινοί σεσημασμένοι σκόρερ ακόμα και του ΝΒΑ. Μαζί τους, μάλιστα, έπαιζε ως δανεικός από την Μπιλμπάο ο Νίκος Παππάς!

Εκτοτε ο Ντόντσιτς αποτέλεσε τον φάρο και στις εγκαταστάσεις στο Βαλδεμπέμπας εκκολάπτονται μπασκετικοί νεοσσοί. Κάποιοι είναι Μαδριλένοι, περισσότεροι εντοπίζονται σε άλλα μέρη της Ισπανίας ακόμα και στην τρυφερή ηλικία των 12 ετών, όπως ο Μπάμπα Μίλερ που λέγαμε παραπάνω, ακόμα πιο πολλοί εξετάζονται στα πέρατα του κόσμου.

Στη σημερινή Ρεάλ Κ-14, για παράδειγμα, μόνο οι μισοί παίκτες της είναι Ισπανοί. Στην επίσημη ιστοσελίδα, μάλιστα, ο Γάλλος Μισέ (στο επώνυμο) αναγράφεται ως Κιλιάν. Με το μικρό του. Το ίδιο ο Γερμανός Ντέκλαν (Ντούρου), ο Αμαντού (Τραορέ) από το Μάλι, τα ισπανάκια σαν τον Σέρχιο (Γκόμεθ ντε λα Ρόσα) με το -τόσο ταιριαστό για τη Ρεάλ του Γιουλ, παλιότερα του Ροντίργκεθ- όνομα. Μαθαίνουν πρώτα να είναι μέλη ενός συνόλου, γνωρίζοντας πως έχουν τους καλύτερους προπονητές, τις καλύτερες εγκαταστάσεις, τις καλύτερες προϋποθέσεις εν τέλει ώστε να ανελιχθούν κάποτε σε αυτό που επέλεξαν να κάνουν.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News