Μπουρούσης, Longforms

Η ιστορία άργησε έξι χρόνια. Από εκείνη τη βραδιά στη Λίλ, στο φινάλε του Ευρωμπάσκετ του 2015, όταν ο Γιάννης Μπουρούσης είχε πιάσει την ώρα της ανάκρουσης του εθνικού μας ύμνου (πριν τον αγώνα με τη Λετονία για τις θέσεις 5-8) από τη μία τον Νίκο Ζήση και από την άλλη τον Βασίλη Σπανούλη.

Ο Kill Bill είπε το αντίο (στην εθνική) εκείνη τη μέρα και ο ψηλός με τον κοντό τελικά δεν ακολούθησαν αλλά συνέχισαν να παίζουν στην εθνική παρά το γεγονός ότι είχε περάσει έντονα από το μυαλό τους το εθνικό αντίο να το πουν και οι τρεις μαζί, έτσι άλλωστε είχε σχολιαστεί και η κίνηση του Γιάννη.

Ο χρόνος τα έφερε έτσι ώστε μέσα σε λιγότερο από ένα μήνα, εφέτος το καλοκαίρι, οι τρεις σωματοφύλακες (και καλοί φίλοι) να υπογράψουν σχεδόν ταυτόχρονα το φινάλε μιας σπουδαίας καριέρας. Ο αρχηγός (Σπανούλης) πρώτος, ο κουμπάρος (Ζήσης) αμέσως μετά και τώρα ο Μπουρούσης.

Γεννημένος την 17^η Νοεμβρίου!

Η ημερομηνία γέννησης προδίκαζε τον… ανατρεπτικό χαρακτήρα του

Δεν ξέρουμε αν έπαιξε ρόλο η απόφαση του πρώτου, στο να επηρεάσει τους άλλους δύο, και για όσους ίσως αμφισβητούν την ευαισθησία του Γιάννη Μπουρούση, θα καταθέσουμε προσωπική μαρτυρία ότι είναι ένας από τους πιο ευαίσθητους ανθρώπους και ας μην αφήνει αυτό να φανεί.

Ποτέ δεν πρόσεξε τον εαυτό του, όχι τόσο προπονητικά, αλλά στο να διατηρήσει ένα προφίλ που να είναι αρεστός στους πολλούς.

Επαναστάτης με και χωρίς αιτία πολλές φορές, έχοντας πληρώσει το τίμημα πολλάκις. Καθώς ότι σκεφτόταν το…μπουμπούναγε και συνήθως αποτελούσε το καλύτερο αλεξικέραυνο για τους συμπαίκτες του αφού ο ίδιος μάζευε πάνω του όλο το ανάθεμα…

Γεννημένος τη 17η Νοέμβρη, δεν θα μπορούσε να μην είναι ανατρεπτικός. Ένας άνθρωπος που τα πρώτα του μπασκετικά χρόνια ήταν ευλογημένα με το πρωτάθλημα της ΑΕΚ (2002) αλλά και το Ευρωμπάσκετ με την εθνική στο Βελιγράδι (2005) αλλά από εκεί και πέρα χρειάστηκε να παλέψει σκληρά για να μείνει σε υψηλό επίπεδο. 

Θρασύς; Όχι, αφελής ναι.

Πόσο πολύ αδικούσε ο Γιάννης τον εαυτό του;

 Ο Γιάννης Μπουρούσης πρώτα απ’ όλα αδικούσε τον εαυτό του κάνοντας πολλές φορές δηλώσεις που μετά θα τις μετάνιωνε, ή θα τις διεύψευδε όπως εκείνη μετά τους τελικούς πρωταθλήματος του 2010, μιλώντας σε ένα κολλέγιο σε σπουδαστές και με αφορμή τα επεισόδια στο ΟΑΚΑ στον 4ο τελικό Παναθηναϊκού-Ολυμπιακού.

«Είχαν μπει στο γήπεδο οι οπαδοί του Παναθηναϊκού και έσκισαν την φυσούνα με μαχαίρι. Ο Δημήτρης (Διαμαντίδης), προσπάθησε να μας προστατέψει. Τι να κάνει όμως, ο κόσμος, όταν κάποιοι «κύριοι» από τα επίσημα καταριόντουσαν το παιδί του Σπανούλη; Γι αυτό το λόγο εγώ δεν θα πήγαινα ποτέ στον Παναθηναϊκό, για την γενικότερη κατάσταση που επικρατεί στην Ελλάδα. Άλλωστε, ο Παναθηναϊκός ποτέ δεν με προσέγγισε, ούτε και πριν από ένα χρόνο που τελείωσε το συμβόλαιό μου με τον Ολυμπιακό. Ακόμη κι αν είχε γίνει ή αν γίνει κάποια επαφή , εγώ είμαι ξεκάθαρος. Δεν θα πάω ποτέ στον Παναθηναικό. Ο Σπανούλης είναι διαφορετική περίπτωση. Ο Βασίλης είχε αποφασίσει να φύγει από τον Παναθηναικό. Για τους δικούς του λόγους και σίγουρα όχι για τα λεφτά» είχε πει τότε το 2011 και πέντε χρόνια μετά φόραγε την Πράσινη φανέλα δημιουργώντας και εξαιρετικές σχέσεις με τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο.

«Κόουτς, ούτε να το σκέφτεσαι»

Το παρασκήνιο του χαμένου σουτ στο Βερολίνο

 «Σε έχω βρίσει πολύ παλιότερα… Οφείλω όμως να παραδεχτώ ότι είσαι ο πιο ντόμπρος και αρχ….. μάγκας που συνεργάστηκα στο πέρασμά μου από το χώρο του μπάσκετ.

Μακάρι να υπήρχαν πολλοί με τον χαρακτήρα αυτού του ανθρώπου» έγραψε στο Instagram o μεγαλομέτοχος της ΚΑΕ Παναθηναϊκός αμέσως μετά την είδηση της αποχώρησης του Γιάννη από το μπάσκετ και πλέον θα ανταλλάσσουν όλο και συχνότερα μηνύματα για την κόντρα τους με τα γρήγορα αυτοκίνητα.

Στο φάιναλ φορ του Βερολίνου, το 2009, ίσως στο κορυφαίο όλων των εποχών η ομάδα του Ολυμπιακού μπαίνει στο πούλμαν για την Ο2 arena και τον ημιτελικό με τον Παναθηναϊκό έχοντας τον Παναγιώτη Βασιλόπουλο ξαπλωμένο στο διάδρομο του πούλμαν λόγω των σοβαρών πόνων στη μέση  και τον Γιάννη Μπουρούση με υψηλό πυρετό.

«Κόουτς ούτε να το σκέφτεσαι» λέει στον Παναγιώτη Γιαννάκη και σφίγγει τα δόντια. Φτάνει μέχρι να πάρει και το τελευταίο σουτ για την παράταση αφού ο Λίν Γκρίρ δίστασε για το τρίποντο της νίκης και του «πέταξε» τη μπάλα. Ο Μπουρούσης αστοχεί και είναι απαρηγόρητος ενώ παράλληλα «ψήνεται» στον πυρετό.

Σε δύο μέρες παίζει στον αγώνα για την 3η θέση και οι φίλοι του Παναθηναϊκού τον χλευάζουν. Δεν αντέχει και γυρίζει και τους δείχνει με ανοιχτά τα χέρια τον αριθμό 10, συμβολίζοντας τις μέρες που θα τα ξαναπούν στους τελικούς.

Εκεί χάνει ξανά (το τρόπαιο) ο Ολυμπιακός και οι φίλοι του Παναθηναϊκού τον…τρολάρουν με το κλασσικό: «Ρε Μπουρούση δέκα μέρες έλεγες…».

Λίγες μέρες αργότερα μπλέκει σε καυγά με τον Σέρβο Νέναντ Κρστιτς στο Ακρόπολις και ο τελευταίος θα του πετάξει μια καρέκλα στο κεφάλι με τους ψυχραιμότερους να τους χωρίζουν.

Η καψούρα και η τρέλα με την εθνική  

Η διαδρομή Αθήνα – Πεκίνο που θύμιζε… Κολιάτσου – Παγκράτι

Για να αποκρυπτογραφήσει κάποιον τον Γιάννη Μπουρούση, πρέπει να τον ζήσει. Δείχνει σκληρός, κάποιες φορές αγενής και σίγουρα είναι παρορμητικός».

«Μετά και το σημερινό παιχνίδι θέτω τον εαυτό μου εκτός Εθνικής! Δεν είναι προειδοποίηση, αλλά απόφαση. Οι άνθρωποι που διοικούν το ελληνικό μπάσκετ δεν σέβονται το άθλημα και εμένα ως αθλητή. Είμαι όμως, πέντε χρόνια στον Ολυμπιακό και δεν ξέρω τι άλλο μπορώ να κάνω. Εγώ τιμώ την ομάδα μου και αυτοί δεν με σέβονται. Έχω παίξει με σπασμένο χέρι και τραυματίας στην Εθνική ομάδα και πέρυσι έτρεχα στα νοσοκομεία. Κάνω κακό στον εαυτό μου με αυτή μου την απόφαση, αλλά δεν ξέρω τι άλλο μπορώ να κάνω» ήταν η δήλωσή του μετά τους τελικούς του 2010 στο πρωτάθλημα, αλλά ήξερε καλά ότι ήταν από τις λίγες υποσχέσεις που δεν μπορούσε να κρατήσει.

Διότι πάντα είχε καψούρα με την εθνική ομάδα, με την οποία έκανε ονειρικό ντεμπούτο σε μεγάλη διοργάνωση (χρυσό στο Βελιγράδι στο Ευρωμπάσκετ του 2005), ήταν παρών στο τελευταίο μετάλλιο (Ευρωμπάσκετ Πολωνίας 2009) ενώ το 2010 είχε παίξει με σπασμένο χέρι.

Πριν το Ευρωμπάσκετ της Φινλανδίας και της Τουρκίας πλακώθηκε με τον Νίκο Παππά, μπροστά σε όλη την αποστολή της Σερβίας (που ήταν εδώ για το Ακρόπολις) στο Κάραβελ, για κάτι που του είχε πει για τον πεθερό του ενώ το 2019 είχε κανει τη διαδρομή Κίνα-Αθηνα κάτι σαν Κολιάτσου-Παγκράτι για να παίξει στα παράθυρα στο δρόμο προς το Μουντομπάσκετ. Για τέτοια τρέλα μιλάμε.

Ο Ολυμπιακός, ο Ψωμιάδης και τα συμπληρώματα

Η τηλεφωνική συνομιλία, οι «βλάκες Αγγελόπουλοι» και η χειραψία

Όπως είχε τρέλα και για τον Ολυμπιακό όπου η καριέρα του τελείωσε άδοξα αλλά δικαιολογημένα. Καθώς το καλοκαίρι του 2011, σε μια από τις τηλεφωνικές συνομιλίες που καταγράφηκαν στο πλαίσιο της έρευνας για τα «στημένα» ματς στο ποδόσφαιρο, ο Μπουρούσης ακούγεται να συζητά με τον μετέπειτα πεθερό του, Μάκη Ψωμιάδη, ζητώντας του και άλλο φάρμακο, αποκαλώντας βλάκες τους αδελφούς Αγγελόπουλους, οι οποίοι παρεπιμπτόντως του είχαν δώσει ένα από τα ακριβότερα συμβόλαια στην ιστορία του Ολυμπιακού σε Έλληνα παίκτη (1.6 εκατ. Ευρώ ετήσιες αποδοχές).

«Πήρα συμπληρώματα, τίποτε παράνομο. Κανένας δεν με υπερασπίστηκε. Αν τον πεθαμένο τον βάζουν τρία μέτρα κάτω από τη γη, εμένα με έβαλαν δεκαπέντε. Ζήτησα βοήθεια από τη διοίκηση, όμως ποτέ δεν με κάλεσε σε απολογία. Ένιωσα προδομένος. Οι πρόεδροι κράτησαν απόσταση, κι έμεινε στην ιστορία ότι εγώ ήμουν το κακό παιδί» έλεγε με πικρία, χωρίς να δείχνει να καταλαβαίνει τη σοβαρότητα του λάθους του. Αργότερα μετάνοιωσε που δεν είχε σηκώσει το τηλέφωνο να πει μια συγγνώμη.

Στο φάιναλ φορ του 2015 στη Μαδρίτη ως παίκτης της Ρεάλ συναντιέται στο γήπεδο την παραμονή του τελικού με τους αδελφούς Αγγελόπουλους και τους δίνει το χέρι και εκείνοι ανταποδίδουν.  Με το βλέμμα του, δείχνει ότι έχει καταλάβει το λάθος του, και η σχέση αποκαθίσταται μέχρι ένα σημείο.

Το χαμένο ραντεβού με τον Ζοτς

Η αδυναμία του Ομπράντοβιτς και το… πούλμαν στην Πόλη

Από τους αγαπημένους παίκτες του Ζέλικο Ομπράντοβιτς (τον είχε υπερασπιστεί πριν από έναν αγώνα με την Αρμάνι θέλοντας να προλάβει τους φίλους του Παναθηναϊκού για τους οποίους ήταν κόκκινο πανί) δεν έπαιξε ποτέ υπό τις οδηγίες του αν και πήρε στον Παναθηναϊκό λόγω του Αργύρη Πεδουλάκη και τελείωσε πρωταθλητής στο ΣΕΦ με τον Τσάβι Πασκουάλ.

Ότι δεν κατάφερε τόσα χρόνια με τον Ολυμπιακό, να στεφτεί πρωταθλητής το είχε κάνει το 2002 με την ΑΕΚ και το 2017 με τον Παναθηναϊκό και τις δύο φορές με ανατροπή (από 0-2 και 1-2 νίκες) κόντρα στους Ερυθρόλευκους.

Ήταν ένας από αυτούς που μπήκε στο πούλμαν για να γυρίσει από την Κωνσταντινούπολη μετά τον αποκλεισμό του Παναθηναϊκού από τη Φενέρ και μάλιστα έθεσε και θέμα χρόνια μετά για όσους δεν μπήκαν με αποτέλεσμα να παρεξηγηθεί με τον Αντώνη Φώτση, με τον οποίο τελικά τα βρήκαν.

Το να παρεξηγηθεί κάποιος με τον Γιάννη Μπουρούση είναι από τα πιο εύκολα πράγματα, το να γίνεις – πραγματικός – φίλος του είναι το δύσκολο. Όταν παντρεύτηκε και ιδιαίτερα μετά τη γέννηση των δύο κοριτσιών του ωρίμασε πραγματικά έστω και αν παραμένει…γκρινιάρης («περισσότερο και από την μικρή μου κόρη» όπως λέει ο ίδιος).

Ο Ντούντα και το απωθημένο του ΝΒΑ

Η απομόνωση από τον Ίβκοβιτς και ο… μοναχικός καουμπόι

Παραμονές του Αη Γιαννιού του 2016 χάνει τον πεθερό του και κάνει ταξίδι στην Ελλάδα για την κηδεία και επιστρέφει να παίξει με τη Μπασκόνια κόντρα στον Ολυμπιακό (έχοντας μάλιστα «πετάξει» με το τσάρτερ των Ερυθρολεύκων !).

Σε πολλά που έκανε ή έλεγε δεν είχε δίκιο, αλλά είχε το θάρρος να το παραδέχεται αργότερα. Σε άλλα έχανε το δίκιο του με τον τρόπο του. Ακόμα και σήμερα ήθελε να έχει μια ευκαιρία να του εξηγήσει ο Ντούσαν Ιβκοβιτς την μπασκετική του απομόνωση, καθώς ο ίδιος δεν ήταν τραυματίας όπως έχει πει κατ’ εξακολούθηση.

Απωθημένο του το ΝΒΑ, αλλά δίστασε (του βγήκε σε καλό γιατί λίγο αργότερα έκανε οικογένεια) ενώ μπορεί να είχε σταματήσει πέρυσι από την αγαπημένη του εθνική ομάδα (εξ’ ου και το αγαπημένο παιδί του Γιώργου Βασιλακόπουλου) αλλά εφέτος, βλέποντας και το Βασίλη να επιστρέφει «ψηνόταν» χοντρά. Ενα νεύμα του Ρικ Πιτίνο περίμενε που όμως δεν ήρθε ποτέ και έτσι έβαλε τέλος στο αγωνιστικό κομμάτι εκτός πλέον αν παίξει στην αγαπημένη του Καρδίτσα για να κάνει και το κέφι του όπως ο Αντώνης Φώτσης με τον Ηλυσιακό.

Με τον Μπουρούση, μέση λύση δεν υπάρχει, είτε τον παραδέχεσαι είτε του τα χώνεις. Το γεγονός φυσικά ότι έχει βοηθήσει και (συνεχίζει να) βοηθάει κόσμο και μεταξύ αυτών και βετεράνους συναδέλφους του, οικονομικά και όχι μόνο, δεν θα το ακούσεις ποτέ από τον ίδιο.

Ένας παρεξηγημένος και μόνος καουμπόι, σαν τον Λούκι Λούκ, που μπορεί να μην πυροβολεί πιο γρήγορα από τη σκιά του, αλλά σίγουρα κάθε κουβέντα ή πράξη του, όπως και αγωνιστική του εμφάνιση δεν περνούσε ποτέ απαρατήρητη.

 

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News