Ολυμπιακός: Τι συμβαίνει όταν οι αντίπαλοι «κλειδώνουν» τον Σλούκα

Ο Κώστας Σλούκας δεν κατάφερε να γίνει παράγοντας του αγώνα με τη Μονακό και ο Ολυμπιακός έζησε… βαρομετρικά χαμηλά στο Πριγκιπάτο.

Στο πρώτο ημίχρονο ο Σλούκας πάτησε το παρκέ του Γκαστόν Μεντεσίν για μόλις ένα λεπτό και 25 δευτερόλεπτα. Σε αυτά πρόλαβε να κάνει ένα λάθος, να δώσει τρεις βολές στον Πάρις Λι και γενικότερα να αφήσει «ακυβέρνητο» τον Ολυμπιακό στο έλεος της πίεσης των Μονεγάσκων.

Η αλήθεια είναι πως τα ματσαρίσματα σε αυτό το παιχνίδι για τον Ολυμπιακό δεν έβγαιναν, αφού και ο ίδιος είναι μία ομάδα που βασίζει πολλά στην ένταση που θα καταθέσει στην άμυνα, πράγμα που δεν μπορεί να γίνεται σε κάθε παιχνίδι στον ίδιο βαθμό, ειδικότερα με την επιβάρυνση των ημερών.

Όταν μάλιστα παίκτες που μπορούν να προσφέρουν στο κομμάτι αυτό, όπως οι ΜακΚίσικ, Λιβιό είναι εντελώς εκτός κλίματος, οι «ερυθρόλευκοι» αναγκαστικά έμοιαζαν παραδομένοι στην πίεση της Μονακό και ειδικότερα ο Σλούκας «τράκαρε» στον… ανακατωσούρα Πάρις Λι.

Ο κοντορεβυθούλης -που έφτασε ένα βήμα προτού υπογράψει στην ΑΕΚ τέσσερα χρόνια πριν- είναι ιδανικός στο να «σκάει» τους αντιπάλους γκαρντ. Ο Σλούκας μετά τον εκπληκτικό μήνα που οδήγησε τον Ολυμπιακό εκ του ασφαλούς, δε βρήκε λύση και έμεινε μακριά από τους μέσους όρους του με 6 πόντους και 4 ασίστ.

Τι κάνει ο Ολυμπιακός όταν ο Σλούκας δε δημιουργεί

Είναι κοινό μυστικό πως ο Σλούκας αποτελεί τον βασικό πόλο δημιουργίας του Ολυμπιακού και τα πάντα περνάνε από τα δικά του χέρια, φιλτραρισμένα μέσα από τη σκέψη και το διάβασμα που καλλιέργησε πάνω του ο Ομπράντοβιτς στη Φενέρμπαχτσε, μετατρέποντάς τον σε έναν από τους καλύτερους δημιουργούς στην Ευρώπη.

Ο 32χρονος γκαρντ παίρνει την ευθύνη για μία επίθεση ανά τέσσερις κατοχές (24.71% USG%) όσο βρίσκεται στο παρκέ, έχοντας 11.3 πόντους και 4.9 ασίστ μέσο όρο. Με αυτά τα δεδομένα ο Σλούκας αναλαμβάνει να δώσει στον Ολυμπιακό κάθε φορά ό,τι του αφήνει η άμυνα. Υπάρχουν παιχνίδια που στοχεύει να δημιουργήσει για τους συμπαίκτες του, άλλα που βασικό του μέλημα είναι το σκορ και κάποια που τα συνδυάζει και τα δύο.

Μόλις σε έξι παιχνίδια τη φετινή σεζόν ο γκαρντ του Ολυμπιακού έμεινε σε μονοψήφια νούμερα σκοραρίσματος, χωρίς να μοιράσει περισσότερες από τέσσερις ασίστ. Οι Πειραιώτες σε αυτές τις αναμετρήσεις ισορρόπησαν σε ρεκόρ 3-3, με τις ήττες τους να είναι όλες βαριές, μερικές από αυτές οι χειρότερες εμφανίσεις του, από ΤΣΣΚΑ στη Μόσχα, Εφές στην Πόλη και Μονακό στο Πριγκιπάτο.

Το ΣΕΦ και τα τρίποντα είναι το plan-b

Χωρίς τον Σλούκα βασικά τμήματα της επιθετικής λειτουργίας του Ολυμπιακού παύουν να υπάρχουν. Ο Χασάν Μάρτιν χάνεται χωρίς τις ασίστ του αγαπημένου του γκαρντ, όπως και πολλά από τα ελεύθερα τρίποντα στις γωνίες είναι είδος εν ανεπαρκεία χωρίς τις εμπνεύσεις, τις kick out και τις διαγώνιες πάσες του.

Στις τρεις νίκες που πέτυχε ο Ολυμπιακός με τις παραπάνω συνθήκες χρειάστηκε να κάνει τα καλύτερά του παιχνίδια έξω από την άρκτο των 6.75. Οι «ερυθρόλευκοι» κέρδισαν την Αρμάνι στο Μιλάνο, την Μπασκόνια στη Χώρα των Βάσκων και την Μπάγερν στο ΣΕΦ, με τον ηγέτη τους να μη… φορτσάρει. Εξού και αυτό το 3-3, με την μπίλια να κάθεται ακριβώς στο 50%, αφού το μακρινό σουτ δεν είναι πανάκεια και ειδικότερα σε παιχνίδια εκτός έδρας (όπως οι τρεις ήττες) που μπορεί ο ρυθμός να ξεφύγει και να μην καταφέρεις να ακολουθήσεις.

Με 7 πόντους και 4 ασίστ κόντρα στην Αρμάνι ο Σλούκας δεν ήταν και κακός, αλλά τα 18/33 τρίποντα με τον Λαρεντζάκη (5/9) να… βγάζει φωτιές ήταν το «κλειδί» της ερυθρόλευκης επικράτησης, καθώς και του πιο παραγωγικού ημιχρόνου με 60 πόντους! Κοντά σε αυτήν την επίδοση έφτασε η ομάδα του Μπαρτζώκα και απέναντι στους Βάσκους, όταν σούταρε με 11/21 από την περίμετρο, με τους Παπανικολάου (4/4) και Ντόρσεϊ (3/6) να φορούν την κάπα του εκτελεστή, με τον Σλούκα να έχει 0/5 δίποντα, αλλά δύο καθοριστικά σουτ από την περιφέρεια και 8 πόντους με μόλις τρεις ασίστ. Απέναντι στην Μπάγερν η αύρα του ΣΕΦ αρκούσε, χωρίς κάποιο τρομερό ποσοστό από το τρίποντο.

Γίνεται και χωρίς Σλούκα, αλλά όχι χωρίς ενέργεια και σουτ

Μία ομάδα που φιγουράρει στην τρίτη θέση της Euroleague και έχει κατακτήσει ήδη το Κύπελλο της χώρας της, δε θα μπορούσε φυσικά να είναι τόσο εξαρτώμενη από τον καλύτερό της παίκτη. Και όντως έτσι είναι, αφού ο Ολυμπιακός έχει κερδίσει παιχνίδια χωρίς να χρειαστεί υπερβολές από τον Σλούκα, ακόμα-ακόμα και χωρίς να βρίσκεται στο παρκέ, όπως στον τελικό του Κυπέλλου στην Κρήτη, όταν ο Μπαρτζώκας παρέταξε το σχήμα «καμικάζι» βασιζόμενος στην εκτελεστική δεινότητα του Ντόρσεϊ και την αλεγρία του ΜακΚίσικ.

Αυτό είναι και το σχέδιο όταν ο Σλούκας δε βρίσκεται στο παρκέ, με την μπάλα να ακουμπάει κυρίως στον Φαλ, κάτι που απέναντι στη Μονακό δεν αρκούσε, αλλά και τους ΜακΚίσικ (ή Γουόκαπ), Ντόρσεϊ, μαζί με κάποιους πλάγιους (λέγε με Βεζένκοφ, Παπανικολάου ή Λαρεντζάκη) και τον Χασάν Μάρτιν να προσπαθούν να μικρύνουν τις αποστάσεις στο παρκέ και να ανοίξουν το γήπεδο, βασισμένοι περισσότερο στην ικανότητά τους να δημιουργούν για τον εαυτό τους.

Προφανώς και δεν είναι ευθύνη του Σλούκα η κατάρρευση, άλλωστε δεν αγωνίστηκε παρά μονάχα ένα λεπτό στο δεύτερο δεκάλεπτο που έγινε η… ζημιά, ούτε το τραγικό 8/29 από την περίμετρο. Ωστόσο ο Ολυμπιακός χρειάζεται τον ηγέτη του σε επιδόσεις Φεβρουαρίου και του Μαρτίου για να μην τεθεί σε αμφιβολία το πλεονέκτημα της έδρας στην Euroleague, αλλά και να εξασφαλιστεί αυτό των τελικών του ελληνικού πρωταθλήματος και είναι δεδομένο πως αυτός θα παρουσιαστεί όπως πρέπει, αφού βγαίνει διαρκώς μπροστά στα δύσκολα τη φετινή σεζόν.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News