Ρότζερ Φέντερερ: Ο άνθρωπος της διπλανής πόρτας που έγινε βασιλιάς

Ας ταξιδέψουμε με το νου μας πίσω στις αρχές του 2004. Μια χρονιά-έπος για την Ελλάδα, που συνάμα ήταν η απαρχή της αυτοκρατορίας ενός θρυλικού Ελβετού, που αντί για σκήπτρο κρατούσε μία… ρακέτα.

Στο ημερολόγιο, ο 23χρονος Ρότζερ Φέντερερ έχει κυκλώσει την ημερομηνία: Δευτέρα 2 Φεβρουαρίου 2004. Είναι η πρώτη του εβδομάδα στο Νο 1 της παγκόσμιας κατάταξης.

Τρία χρόνια πριν είχε συστηθεί στον πλανήτη του τένις με την επική νίκη του επί του Ελληνοαμερικανού Πιτ Σάμπρας στον 4ο γύρο του Wimbedon: «Γεια σας, είμαι ο Ρότζερ Φέντερερ και ήρθα για να σας καταπλήξω!».

Το 2003 και πάλι στο λονδρέζικο γκραν σλαμ, νίκησε με μεγαλειώδη εμφάνιση στον τελικό έναν άλλον τενίστα με ελληνικές ρίζες, του Μαρκ Φιλιππούση (σ.σ.: τον μελαχρινό κύριο που βλέπετε τους τελευταίους μήνες να κάθετε δίπλα από τον Απόστολο Τσιτσιπά και να συμβουλεύει τον Στέφανο). Το πρώτο μεγάλο τρόπαιο στη βιτρίνα του.

Και τώρα στο ξεκίνημα του 2004 εκθρονίζει τον Άντι Ρόντικ και περνάει αυτός πρώτος στον κόσμο! Αφήνει πίσω του, εκτός του Αμερικανού, τους Φερέρο, Κορία, Άγκασι, Σίτλερ, Μογιά, Ναλμπαντιάν, Φιλιππούση και Σριτσαφάν.

Επιστρέφουμε στο σήμερα. Το ημερολόγιο στον τοίχο γράφει 16 Σεπτεμβρίου 2022. Πέρασαν 18 χρόνια, 7 μήνες και 14 μέρες από εκείνη την πρώτη εβδομάδα του Ρότζερ Φέντερερ στο Νο 1. Είναι πια 41 ετών, έχει μείνει 310 εβδομάδες στην πρώτη θέση της παγκόσμιας κατάταξης και έχει κατακτήσει 20 γκραν σλαμ.

Δεν είναι πρώτος σε διάρκεια παραμονής στο Νο 1 (τον προσπέρασε ο Τζόκοβιτς), δεν έχει καν περισσότερους γκραν σλαμ τίτλους, αφού έμεινε πίσω και από τον Σέρβο και από τον Ναδάλ. Η σφραγίδα, όμως, που έβαλε στο κεφάλαιο τένις, και άφησε ως παρακαταθήκη για τις επόμενες γενιές, είναι τόσο ανεξίτηλη όσο κανενός άλλου παίκτη στην open era εποχή.

Γιατί ο Φέντερερ θα είναι πάντα το Νο 1 στις καρδιές των φιλάθλων

Ο Ρότζερ Φέντερερ, σε αντίθεση με τους άλλους παίκτες της γενιάς του, όσους προηγήθηκαν και αυτούς που ακολούθησαν ήταν πιο… γήινος, με σωματότυπο φυσιολογικά γυμνασμένου ανθρώπου, χωρίς να βομβαρδίζει από το σερβίς, δίχως να τρέχει ασταμάτητα δεξιά-αριστερά και πάνω-κάτω στο κορτ. Δεν γκρίνιαζε σχεδόν ποτέ, δεν ακολουθούσε τελετουργικό πριν σερβίρει, δεν πήγαινε στην τουαλέτα για να ξεκουραστεί, δεν παντρεύτηκε σούπερ μοντέλο, αλλά τον έρωτα τον εφηβικών του χρόνων, επίσης τενίστρια Μίρκα, και δεν έμεινε στο Μονακό, αλλά στη Ζυρίχη αποδεχόμενος το ρόλο του αθλητικού πρεσβευτή της χώρας.

Με λίγα λόγια δεν ήταν ποτέ του βεντέτα, δεν συμπεριφέρθηκε ως ψευδο-σταρ ή ως πραγματικός σταρ.

Ως έφηβος ήταν γκρινιάρης και απείθαρχος, όπως θυμάται ο προπονητής με τον οποίον κατέκτησε το πρώτο του γκραν σλαμ, ο Σουηδός Πέτερ Λούντγκρεν. Ωστρόσο έστρωσε γρήγορα χαρακτήρα, έγινε υπάκουος στρατιώτης και απογειώθηκε με trademark το τέλειο backhand με το ένα χέρι.

Τα χτυπήματά του, μνημεία τελειότητας, το σημάδι του, καλύτερο και από σκοπευτή, οι αντιδράσεις του ύστερα από κάθε μεγάλη επιτυχία, σαν να κέρδιζε τον πρώτο τίτλο της καριέρας του.

Η σχέση του με τους φίλους του τένις, φιλική, εγκάρδια, πραγματική. Γι’ αυτό και στο αποχαιρετιστήριο μήνυμά του απευθύνθηκε κυρίως στον κόσμο, την «ψυχή» του αθλήματος, όπως τους χαρακτήρισε.

Ο Ναδάλ και ο Τζόκοβιτς εμπνεύστηκαν από τον Φέντερερ. Τον πλησίασαν και τον ξεπέρασαν τελικά βάσει αριθμών, ουσιαστικά όταν οι τραυματισμοί έγινε η σκληρή, επίπονη πραγματικότητα για τον Ελβετό και άρχισε να μένει πίσω σε φυσική κατάσταση και σε αντοχές, αδύναμος να χτυπήσει στα ίσια τους νεότερούς του σούπερ παίκτες.

Άντεξε στα κορτ μέχρι τον Ιούνιο του 2021 και παρά την προσπάθεια να επιστρέψει, στα 41 του αποδέχτηκε ότι οι δυνάμεις του αρκούν για μια τελευταία παράσταση στο Laver Cup.

Η εποχή της Βασιλείας (τι σύμπτωση; ο τόπος καταγωγής του) του Ελβετού αρτίστα τελείωσε. Ο Φέντερερ δεν έβαλε απλά την υπογραφή του σε αυτή τη χρυσή για το τένις 20ετία. Ήταν το ίδιο το τένις.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News