Ολυμπιακός: Πολλά ερωτηματικά, μετράει μόνο η απάντηση στο… τώρα τι κάνουμε;

Αν τα παιδαριώδη λάθη που έκανε ο Ολυμπιακός κόντρα στην ΑΕΚ (3-0) στον α’ ημιτελικό κυπέλλου Ελλάδας στη Νέα Φιλαδέλφεια τα βλέπαμε πρώτη φορά φέτος, θα μας είχαν σοκάρει. Δεν ισχύει.

Αν την κάκιστη αρχή του Ολυμπιακού με τους κιτρινόμαυρους τη βλέπαμε για πρώτη φορά φέτος, θα μας είχε σοκάρει. Επίσης δεν ισχύει.

Αν για πρώτη φορά φέτος σε σημαντικό αγώνα η συντριπτική πλειοψηφία των παικτών της ομάδας ήταν κάτω του μετρίου / κακοί / αρνητικοί, θα μας είχε σοκάρει. Εννοείται πως ούτε αυτό ισχύει.

Δυστυχώς για τον Ολυμπιακό όλα τα παραπάνω τα κάνει ξανά και ξανά. Στη Νέα Φιλαδέλφεια τα έκανε όλα μαζί. Και πλήρωσε ΚΑΘΕ λάθος του. Σε αντίθεση με την αίσθηση πολλών που παρασύρονται από το βαρύ σκορ, η ΑΕΚ δεν έπιασε καμία σπουδαία απόδοση, δεν εντυπωσίασε. Απλά εκμεταλλεύτηκε σχεδόν κάθε ερυθρόλευκη… κοτσάνα. Και ήταν πολλές αυτές.

Στο φινάλε εξάλλου η στατιστική του ματς έλεγε: 8-5 τελικές υπέρ της ΑΕΚ και 4-0 οι τελικές εντός εστίας. Η κατοχή ήταν 47-53% υπέρ του Ολυμπιακού.  Οι ερυθρόλευκοι δεν είχαν καταμετρημένη τελική εντός εστίας γιατί τα (δύο) δοκάρια λογίζονται εκτός εστίας αφού δεν έχουν κατεύθυνση τα δίχτυα.

Σε περίπτωση που δεν το προσέχουμε, η ΑΕΚ έβαλε τρία γκολ και τα δύο πρώτα ήταν ευγενική… χορηγία των ερυθρόλευκων. Το τρίτο φυσικά ήταν με πέναλτι. Σπουδαία οργανωμένη φάση στο ματς δεν «έβγαλε» αν δεν κάνω λάθος, ή αν έβγαλε ήταν μία το πολύ.

Από το βράδυ της Πέμπτης το… κύμα κριτικής έχει γιγαντωθεί ξανά. Και είναι ένα κύμα που… παίρνει τους πάντες. Φυσικά και τον Μίτσελ που απολάμβανε αρκετή δημοφιλία από το πρώτο του πέρασμα στην ομάδα και μερικές αγωνιστικές εκλάμψεις σ’ αυτό το δεύτερο αλλά πια δείχνει να… ξεθωριάζει.

Οι αρκετές ερωτήσεις για Μίτσελ

Έκανε λάθη ο Μίτσελ; Δεν είμαι προπονητής ούτε μου αρέσει να τον παριστάνω και λέω συχνά πως ο χειρότερος προπονητής του πλανήτη γνωρίζει πολλά περισσότερα απ’ όλους μας. Όμως είναι ξεκάθαρο ότι κάποιες (νέες) ιδέες του προπονητή σ’ ένα τόσο σημαντικό ματς δεν βγήκαν. Στην πραγματικότητα τον εξέθεσαν όπως τον εξέθεσε από ένα σημείο και έπειτα (απ’ όταν σταμάτησαν τα πιο εύκολα ματς δηλαδή) η παγκόσμια πρωτοτυπία με τα τρία 10άρια.

Ήταν άραγε αυτό ένα ματς για να αλλάξει διάταξη και να μη χρησιμοποιήσει εκείνη που έχει συνηθίσει η ομάδα; Ήταν άραγε η ώρα για να βάλει δεξί μπακ τον Βρουσάι που πιθανώς να μπορεί να γίνει ένας σούπερ μπακ χαφ αλλά η λογική λέει ότι πρώτα πρέπει να τον εκπαιδεύσεις σε λιγότερο επικίνδυνα και με χαμηλότερο συντελεστή δυσκολίας ματς; Ήταν άραγε τόσο απαραίτητο να παίξει βασικός ξανά ο Μπιέλ που είναι εμφανώς σε κακό φεγγάρι και έχει «σκάσει» από τα σερί ματς και επιπρόσθετα είχε ενοχλήσεις τις προηγούμενες μέρες και δεν προπονούνταν κανονικά; Αποδείχθηκε ότι δεν από το ότι ο Ισπανός δεν άντεξε να βγάλει έστω ένα ημίχρονο…

Ήταν άραγε λογικό, εκτός του Μπιέλ και με τον Κανός εκτός αγώνα λόγω του προσωπικού του δράματος, να μείνει εκτός πάγκου εν τέλει ο Μασούρας και στον πάγκο ο μοναδικός κανονικός εξτρέμ για αλλαγή να είναι ο νεοαποκτηθέντας Μπουτούτσι; Εκτός αν είχε πρόβλημα τραυματισμού και ο Μασούρας και δεν το γνωρίζουμε… Και στο φινάλε, είναι άραγε αποδεκτό να ακούς ξανά και ξανά ένα προπονητή να κάνει ερωτήσεις, να απορεί, αντί να είναι εκείνος που δίνει λύσεις και απαντήσεις;

Τι γίνεται την επόμενη μέρα

Δεν ξέρω, μπορεί κάτι να μετράω λάθος εγώ, απλά σκέφτομαι φωναχτά τώρα. Όπως και να ‘χει, έγινε. Η ιστορία έγραψε ΑΕΚ-Ολυμπιακός 3-0. Ο Ολυμπιακός θα χρειαστεί ένα θαύμα για να μη χάσει τον στόχο που έμοιαζε πιο πιθανός σε σχέση με το πρωτάθλημα αφού μιλάμε για τρία ματς, δύο ημιτελικούς και έναν τελικό. Δύσκολα ματς αλλά τρία ματς. Πια έμεινε η ημιτελική ρεβάνς και θα χρειαστεί να γίνει ιστορική ανατροπή για να υπάρξει ο τελικός.

Πέρα και πάνω από τίτλους ωστόσο, το ακόμα πιο σημαντικό είναι το εξής, η απάντηση στο ερώτημα: και τώρα τι κάνουμε; Τι κάνει τώρα ο Ολυμπιακός; Οι φωνές και η θολούρα που επικρατεί ξανά τριγύρω, μετά το φινάλε του ματς, είναι πολλές και μεγάλη αντίστοιχα. Αυτό που γνωρίζω είναι ότι δεν είναι όλα όσο εύκολα φαίνονται ή νομίζουμε. Οι άνθρωποι της ομάδας είναι εκείνοι που πρέπει να αποφασίσουν αφού αφήσουν να περάσουν μερικές ώρες και, κυρίως, αγνοήσουν τις παραινέσεις / συμβουλές όλων των απέξω.

Όταν ακούς τη… βαβούρα

Γιατί όπως έχει αποδειχθεί πολλάκις, όταν ασπάζεσαι τη… βαβούρα (του τύπου: ναι κερδίζουμε και παίρνουμε το πρωτάθλημα αλλά δεν παίζουμε μπάλα…) συχνά οδηγείσαι σε λάθη, μεγάλα λάθη. Ψυχραιμία λοιπόν και ας έχουν όλοι κατά νου ότι οι μεγάλες ομάδες φαίνονται ΚΑΙ από το πως διαχειρίζονται τις μεγάλες ήττες. Στις νίκες όλα εύκολα είναι, δε χρειάζονται κάνα σπουδαίο μανουβράρισμα στο υπερωκεάνειο που λέγεται Ολυμπιακός.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News