Ολυμπιακός: Κι όμως «γύριζε» το 3-0 αρκεί…
Ο Σπύρος Γρομητσάρης δεν πίστευε πριν από τη σέντρα ότι ο Ολυμπιακός είχε ελπίδα πρόκρισης στη ρεβάνς με την ΑΕΚ αλλά τελικά έμεινε με την αίσθηση ότι οι ερυθρόλευκοι δεν έκαναν ό,τι μπορούσαν.
Ανήκω σ’ εκείνους που θεωρούν ότι ο χειρότερος προπονητής του κόσμου ξέρει πολλή περισσότερη μπάλα απ’ όλους (εμάς) όσοι παρακολουθούν απέξω ως θεατές, με όποια ιδιότητα. Συχνά ωστόσο ακόμα κι εγώ απορώ με επιλογές τεχνικών. Π.χ. στην ημιτελική ρεβάνς κυπέλλου του Ολυμπιακού με την ΑΕΚ (2-1) στο Γ.Καραϊσκάκης το βράδυ της Τετάρτης (12/4) απορούσα τι άλλο (δεν) πρέπει να κάνει ο Πεπ Μπιέλ για να αντικατασταθεί από τον Ζοζέ Ανιγκό;
Μόνο που δεν… ζήτησε μόνος του αλλαγή ο Ισπανός ο οποίος ήταν σε κάκιστη μέρα, αληθινά αρνητικός. Όποτε η μπάλα πήγαινε σ’ εκείνον χανόταν η κατοχή ενώ από το δικό το αριστερό πόδι χάθηκε μία από τις μεγαλύτερες ερυθρόλευκες ευκαιρίες. Τότε που, στο 37‘ και από το ύψος τη μεγάλης περιοχής με το σκορ στο 1-0 ήδη, και ουσιαστικά ελεύθερος σημάδεψε πολύ άουτ με το αριστερό του πόδι.
Ο ντεφορμέ και τα τρία 10άρια
Μπορεί να ήλπιζε ο Ανιγκό ότι θα έρθει το «ξύπνημα» του Μπιέλ κατά τη διάρκεια του ματς αλλά όπως αποδείχθηκε έκανε κακό που επέμεινε για περίπου μία ώρα στον Ισπανό. Έκανε κακό στην ομάδα αλλά και τον ίδιο τον παίκτη που άκουσε αρκετή μουρμούρα αποχωρώντας… Μια χαρά παίκτης είναι ο Μπιέλ και έχει περίοπτη θέση στον Ολυμπιακό της επόμενης μέρας αλλά είναι σε ολοφάνερα σε κακό φεγγάρι και όταν ένας παίκτης είναι ντεφορμέ καλό είναι να μην πιέζεται να προσφέρει πράγματα που στην εν λόγω συγκυρία δεν μπορεί.
Και ο Μπιέλ δεν ήταν η μοναδική μου απορία. Απόρησα κι εγώ γιατί επανήλθαν, ουσιαστικά, τα τρία 10άρια που ξαφνικά καθιέρωσε και ύστερα αναγκάστηκε να αποσύρει άρον άρον ο Μίτσελ. Και Μπιέλ και Βαλμπουενά και Φορτούνης έμοιαζε ωραίο στη θεωρία αλλά στην πράξη δεν επιβεβαιώθηκε. Ο Ισπανός, όπως προείπαμε, ήταν σε κακό βράδυ.
Ο Φορτούνης έπαιξε αναγκαστικά στα πλάγια και δεν του ταιριάζει τόσο ενώ ο Βαλμπουενά ήταν μαχητικός όπως πάντα και πολύ θετικός (ενώ έβαλε και ένα έξοχο γκολ) αλλά γνώριζαν άπαντες ότι κάθε λεπτό που περνούσε τον… ξεζούμιζε.
Η μπάλα είναι όπως την είπε ο Όσιμ
Κι αφού απόρησα βλέποντας τον Ανιγκό μη πραγματοποιώντας αλλαγή στο ημίχρονο, η απορία έγινε μεγαλύτερη για το τι είπε (ή δεν είπε) στο ημίχρονο στους παίκτες του και με την έναρξη του β’ μισού του ματς η ΑΕΚ έκανε ένα 10λεπτο φωτιά στο οποίο έμπαινε με ευκολία στην περιοχή του Ολυμπιακού και κάθε «επίσκεψή» της… μύριζε γκολ. Κι επειδή η μπάλα είναι όπως την είπε ο Όσιμ κάποτε, το γκολ δεν ήρθε από τις καλές ευκαιρίες των κιτρινόμαυρων. Μπήκε με αυτογκόλ του καλύτερου στόπερ τον τελευταίο καιρό και καλού σε απόδοση στο ματς, του Μπα…
Αίσθησή μου λοιπόν είναι ότι πάρα το βαρύ 3-0 της Νέας Φιλαδέλφειας, γύριζε η κατάσταση και μπορούσε να φτάσει στην πρόκριση ο Ολυμπιακός. Και θα το έκανε αν ο Ανιγκό (που όντως δέχθηκε πλήγμα στα σχέδιά του με τον Ρόντινεϊ παραμονή του αγώνα) το έβλεπε καλύτερα με τα τρία 10άρια ή είχε καλύτερα αντανακλαστικά την ώρα του αγώνα με τον Μπιέλ.
Ακόμα και ο Ελ Αραμπί τον οποίο έβαλε στην 11άδα από το… πουθενά στη Λεωφόρο, και δεν δικαιώθηκε για την επιλογή, θα μπορούσε και έπρεπε να μπει αρκετά νωρίτερα. Χαμένος ήταν ούτως ή άλλως ο Ολυμπιακός, δεν είχε να χάσει κάτι παραπάνω… Για τα παραπάνω και μερικά ακόμα έχω την αίσθηση πως δεν εξάντλησε και την τελευταία του ελπίδα για ανατροπή ο πρωταθλητής.
Να χτυπάει το κεφάλι στον τοίχο…
Αν σκεφτεί μάλιστα ο Ολυμπιακός πως έχει σκοράρει τέσσερις φορές σ’ αυτή τη διπλή αναμέτρηση η ΑΕΚ είναι να… χτυπάει το κεφάλι του στον τοίχο. Δύο αυτογκόλ, ένα χαζό και αχρείαστο πέναλτι στο φινάλε του 1ου ματς και ένα γλίστρημα που οδήγησε σε γκολ δώρο είναι η σούμα του σκοραρίσματος της ΑΕΚ σ’ αυτή τη διπλή κυπελλική μονομαχία. Μπορούσε να βάλει γκολ σε άλλες στιγμές αλλά δεν τα έβαλε και προκρίθηκε χάρις αυτά…
Προσομοίωση για ξαναμπούν στη μάχη του τίτλου
Ωστόσο δεν είναι όλα «μαύρα» για τον Ολυμπιακό μετά απ’ αυτό το ματς, την ημιτελική ρεβάνς. Μην ξεχνάμε πως μετά το Πάσχα θα ξαναβρεθούν οι δυο τους στο ίδιο μέρος αλλά για ένα κομβικό ματς πρωταθλήματος. Και ο Ολυμπιακός θυμήθηκε και πάλι πόσο καλή ομάδα είναι όταν… θέλει (όταν είναι συγκεντρωμένος δηλαδή και παρατάσσεται σωστά και παίζει σωστά) που το ξέχασε στη Λεωφόρο με πρώτο τον προπονητή και ακολούθησαν οι παίκτες .
Εν όψει πλέι οφ λοιπόν και του ματς με την ΑΕΚ στο Γ.Καραϊσκάκης, οι ερυθρόλευκοι μπορούν να χρησιμοποιήσουν αυτό το ματς ως… προσομοίωση για ‘κείνο που θα τους ξαναβάλει γερά στη μάχη του τίτλου.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ
- Υπεράνω Όλων: Και τώρα πιάστε τον!
- Παναθηναϊκός: Βιώνει κι επιβιώνει σε οριακές καταστάσεις
- Ολυμπιακός: Στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά τα ευρωπαϊκά τρόπαια το Σαββατοκύριακο
- Αντώνης Καρπετόπουλος: Η αποδοχή του Σαργκάνη ως του καλύτερου ήταν κάτι σαν το παράσημο της καριέρα του
- Άρης: Το αντίο του Μάντζιου στους παίκτες - «Ετσι είναι το ποδόσφαιρο - Ηταν απόφαση της ιδιοκτησίας»