SD BLOG: Τα προπονητικά balls του Μαρτίνς

Έφταναν, χοντρικά, 60 λεπτά για να υπενθυμίσει το ποδοσφαιρικό σύνολο που λέγεται Ολυμπιακός ότι δεν έχει ξεχάσει όλα όσα απλόχερα μας έχει δείξει ότι γνωρίζει άριστα. Ο κόουτς Μαρτίνς υπενθύμισε σε όλους ότι αξίζει το προσωνύμιο προφεσόρ γιατί ξέρει και να διαβάζει τον αντίπαλο και να στήνει εξαιρετικά την ομάδα του στον αγωνιστικό χώρο. Έδεσε… κόμπο τον Λουτσέσκου και τον ΠΑΟΚ. Οι παίκτες έβγαλαν και αυτοματισμούς και φάσεις σε open play, όχι (μόνο) από στημένες μπάλες όπως κατηγορούνταν.

Δεν έγινε κάτι… μαγικό. Ο ίδιος προπονητής είναι, οι ίδιοι παίκτες είναι. Απλά ο Εμβιλά ήταν σε καλό βράδυ όπως και ο Μαντί και ο Μασούρας ενώ μπήκε στο… κόλπο και ο Γκάρι Ροντρίγκες που ήταν ανέτοιμος ως τώρα λόγω της καθυστερημένης απόκτησής του και στην Ευρώπη δεν έχει δικαίωμα συμμετοχής. Μέχρι και ο Λαλά είχε (επιτέλους!) νεύρο στο παιχνίδι του ενω ο Ρέαμπτσουκ αποτελεί σταθερά (τεράστια η συμβολή του στο 1-0 με την πίεση και το ανέβασμα και την αρχική σέντρα ακριβείας στον Μασούρα σε τελική που μπλοκαρίστηκε) αφού είναι ένα παιδί που σκίζεται σε κάθε ματς.

Εντάξει, για τον Αγκιμπού δεν υπάρχουν λόγια. Ο μικρός Καμαρά μάλιστα συνιστά και τη μεγαλύτερη απόδειξη των προπονητικών balls και της αξίας του Μαρτίνς. Σε μια χρονιά που άρχισε δύσκολα με την… πανδημία covid στο Ρέντη και τον αποκλεισμό από τη Λουντογκόρετς που έφερε μουρμούρα όλοι οι προπονητές του κόσμου θα πήγαιναν στα… σίγουρα των πιο έμπειρων και δοκιμασμένων λύσεων. Ο Πορτογάλος ωστόσο δεν… μάσησε. Συνέχισε και συνεχίζει να βάζει ξανά και ξανά βασικό ένα παιδί. Είναι 20 ετών, όχι πολύ μικρός, αλλά είναι ξεκάθαρο ότι είναι πάρα πολύ άγουρος. Δεν έχει παίξει ως τώρα σε επίπεδο πρώτης ομάδας και αυτό συνιστά τη μεγαλύτερη (φυσιολογική) αδυναμία του. Όμως ο Μαρτίνς έχει τα balls να του δίνει φανέλα βασικού αφήνοντας για χάρη του εκτός παίκτες με την προσωπικότητα και την κλάση του Βαλμπουενά και επιλογές του όπως ο Ρόνι Λόπες.

Από εκεί και έπειτα δεν υπάρχουν πολλά να πει κανείς. Ο Ολυμπιακός πάτησε τον ΠΑΟΚ στο μεγαλύτερο διάστημα του αγώνα και δικαιούνταν να κερδίσει με μεγαλύτερο σκορ από το τελικό 2-1. Βεβαίως οι βαθμοί μετράνε και οι βαθμοί της συγκεκριμένης νίκης έχουν μεγαλύτερη αξία αφού δίνουν κάτι παραπάνω και στην ψυχολογία. Όπως και να ‘χει, ο Ολυμπιακός ξέρει ότι δεν έχει τελειώσει τίποτα με αυτό το 2-1 και το +4β. απέναντι στον ΠΑΟΚ. Απέκτησε ένα… μαξιλαράκι αλλά υπάρχει δρόμος ακόμα όπως είπαν άπαντες μετά το φινάλε του ματς. Είμαι δεδομένο πως τα περιθώρια βελτίωσης των ερυθρόλευκων είναι πολλά περισσότερα και θα τα δούμε όταν πάρουν μπρος όλα τα… γρανάζια του.

ΥΓ: Εξαιρετική ήταν η διαιτησία του Ντενίζ Αϊτεκίν με μοναδική κακή στιγμή τον μη καταλογισμό φάουλ υπέρ του Μπουχαλάκη στο ξεκίνημα της φάσης στο γκολ του ΠΑΟΚ ωστόσο εκεί και φέρει μεγάλη ευθύνη ο βοηθός που ήταν κοντά, σχεδόν μπροστά του έγινε.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News