Παναθηναϊκός: Η προσπάθεια αποδόμησης της πορείας του και οι ομοιότητες με την Αργεντινή

Για να φτάσει η Αργεντινή στην κατάκτηση του Μουντιάλ έπρεπε πρώτα να περάσει από την κόλαση της Σαουδικής Αραβίας. Η ήττα της πρεμιέρας της από τους Σαουδάραβες άνοιξε την κουβέντα για το αν η ομάδα του Σκαλόνι και του Μέσι είναι ικανή να φτάσει ως την πηγή.

Από εκείνο το μεσημέρι έως το βράδυ της 18ης Δεκεμβρίου μεσολάβησε μία επιτακτική ανάγκη για την Αργεντινή να πρέπει να αποδείξει ότι μπορεί. Μπορεί να ξεπεράσει την ομάδα του ’86, τον Μαραντόνα, όλα όσα της είχαν φορτώσει την πλάτη τα τελευταία 36 χρόνια. Το βάρος έφυγε στο τελευταίο εύστοχο πέναλτι κόντρα στους Γάλλους. Έφυγε η πίεση, το άγχος, αυτό το ανυπέρβλητο ψυχολογικό εμπόδιο που έμοιαζε τόσα και τόσα χρόνια σαν αγχόνη για κάθε γενιά ποδοσφαιριστών.

Παναθηναϊκός όπως Αργεντινή

Κι ερχόμαστε στα δικά μας, στα της Ελλάδας. Ένας Παναθηναϊκός χωρίς πρωτάθλημα από το 2010. Από τον Σισέ, τον Λέτο, τον Κατσουράνη, την πολυμετοχικότητα, την εποχή του “βάλε και ζαμπόν, κυρ Στέφανε, θα το κάψουμε απόψε”. Ένας Παναθηναϊκός από την αλλοίωση του DNA του, στην ανάκαμψη επί Γιοβάνοβιτς. Ο δικός του Σκαλόνι, το δικό του ταξίδι προς τη γη της Επαγγελίας. Έπαθε Αργεντινή.

Η δική του Σαουδική Αραβία, το 1-1 με τον Ιωνικό. Το φαβορί που χάνει ευκαιρίες, χάνει βαθμούς και ανοίγει η (ακατανόητη) συζήτηση της αμφισβήτησης. Στον ίδιο δρόμο της έξτρα πίεσης και της καταστροφολογίας που αναπτύσσει ένα στραβό αποτέλεσμα. Ο Παναθηναϊκός έχασε για δεύτερη φορά βαθμούς στο τρέχον πρωτάθλημα, για πρώτη φορά χαρακτηρίζεται (δικαιολογημένα) ως γκέλα η απώλεια και ξάφνου φορτώνεται στις πλάτες του ολάκερος ο οργανισμός μία παραπάνω πίεση λες και ήρθε το τέλος του κόσμου.

Το +8 από την ΑΕΚ έγινε +6. Ούτε πριν πήρε το πρωτάθλημα ούτε τώρα το χάνει. Το πρωτάθλημα έχει έναν ολόκληρο γύρο μέχρι την ολοκλήρωσή του συν τα πλέι οφ, τα οποία πλέι οφ είναι δεδομένο πως εφέτος θα κρίνουν τις θέσεις της τριάδας. Η συζήτηση για τη διαχείριση της πρώτης δύσκολης βραδιάς έχει βάση, λογικό το ερωτηματικό που γεννήθηκε ενόψει της επόμενης υποχρέωσης, του εντός με τον ΟΦΗ, για το πως θα εμφανιστεί, για το ποια θα είναι η αντίδραση.

H αποδόμηση της πορείας του

Λογική, όμως, δεν έχει η τάση να γιγαντωθεί ένα πρόβλημα που δεν υπάρχει. Αυτή η τάση αποδόμησης της έως τώρα πορείας του Παναθηναϊκού στο πρωτάθλημα. Το 12-1-0 ήταν ένα ρεκόρ που χαρακτηριζόταν ως εξωπραγματικό, οι αντίπαλοι έψαχναν δικαιολογίες γι’ αυτό, το υποβάθμιζαν. “Έλα μωρέ, κάτσε να τον δούμε στην πρώτη γκέλα”. Επί της ουσίας αυτό είναι το έξτρα κίνητρο που θέλει ο Γιοβάνοβιτς και οι παίκτες του ενόψει του αγώνα με τον ΟΦΗ. Να αποδείξει τον πρωταθληματικό του χαρακτήρα και πως έχει τις απαντήσεις στα δύσκολα ερωτήματα που παρουσιάζονται, σαν αυτό το βράδυ της Τετάρτης στη Νίκαια.

Το πρωτάθλημα προφανώς δεν έχει κριθεί. Το πρωτάθλημα χρειάζεται και μεταγραφές για να παραμείνει στόχος των “πράσινων”. Το πρωτάθλημα θα έχει κι άλλα εμπόδια σαν αυτό κόντρα στον Ιωνικό. Δεν είναι αυτό το θέμα. Το θέμα είναι ότι ο Παναθηναϊκός καλείται να αποδείξει και στους ανταγωνιστές (γιατί τον κόσμο του τον έπεισε εξ αρχής) ότι εφέτος μπορεί να γίνει η Αργεντινή του Κατάρ. Όσο κι αν η πίεση θα αυξάνεται πλησιάζοντας στο φινάλε, όσο κι αν η θηλιά γύρω από τον λαιμό θα σφίγγει.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News