Παναθηναϊκός: Ο πολιτισμός του Χρήστου Σερέλη και ο… Γιοβάνοβιτς

Στη χώρα της διαιτητολαγνείας και των παχυλών τίτλων διαφόρων οπαδικών χρωματισμών, βλέπουμε το δέντρο και χάνουμε το δάσος. Τα φλόπινγκ, οι διαιτησίες, οι αποβολές και τα αντιαθλητικά πουλάνε περισσότερο από τους πραγματικούς πρωταγωνιστές και το βράδυ της Πέμπτης στο κλειστό του ΟΑΚΑ το ντέρμπι είχε μπόλικους.

Στην κορυφή της πυραμίδας ο άνθρωπος που κατάφερε, γιατί περί κατορθώματος πρόκειται, να κάνει ένα συνονθύλευμα μία σκληροτράχηλη ομάδα, τον Παναθηναϊκό (του). Χρήστος Σερέλης, περί ου ο λόγος. Ένας κανονικός προπονητής, που δούλεψε για να παρουσιαστεί ο Παναθηναϊκός ανταγωνιστικός σε μία έτσι κι αλλιώς δύσκολη σειρά τελικών, που ξεπερνάει το ταβάνι του και έχει ξεκάθαρο φαβορί.

Δεν άλλαξε το φαβορί, ο Παναθηναϊκός άλλαξε

Γιατί, ας μη γελιόμαστε, ο Ολυμπιακός ήταν, είναι και θα είναι το φαβορί σε αυτή την «αιώνια» σειρά. Και χωρίς Βενζέκοφ και χωρίς Σλούκα και χωρίς Γουόκαπ, οι Πειραιώτες έχουν την κλάση, την εμπειρία και τους αυτοματισμούς για να πάρουν και αυτό το πρωτάθλημα.

Ο Παναθηναϊκός; Ο Παναθηναϊκός είναι μία ομάδα που περιμένει τον Αταμάν για να… ξαναγίνει ομάδα. Ο Σερέλης, από την πλευρά του, έκανε αυτό που πέτυχε πέρυσι ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς στον ποδοσφαιρικό Παναθηναϊκό: να ζεστάνει ξανά τον κόσμο.

Έβαλε τέλος στο «ερυθρόλευκο» σερί που ήταν βαθιά πληγή στον εγωισμό των «πράσινων», το πάλεψε πεντακάθαρα στον πρώτο τελικό στο ΣΕΦ και έδειξε, ως άλλος Μπρους Ουίλις, ότι είναι… πολύ σκληρός για να πεθάνει.

Και επειδή λέμε για την καραμέλα των απουσιών του Ολυμπιακού, για δείτε με ποιους παίζει ο Σερέλης σε αυτή τη σειρά. Ματζούκας, Γιώργος Καλαϊτζάκης, Μποχωρίδης, Αγραβάνης σηκώνουν όλο το βάρος. Τα «βαριά όπλα» που πλήρωσε ο Παναθηναϊκός είναι εκτός, παίζει κόντρα στον Ολυμπιακό με παίκτες που πριν από λίγες μέρες δεν μπορούσαν καλά-καλά να κερδίσουν το Περιστέρι.

Ο Χρήστος Σερέλης έδωσε «ζωντάνια» σε μία σειρά που φαινόταν, πριν από το πρώτο τζάμπολ, πως πηγαίνει για σκούπα. Αυτό το εκνευριστικά κακό μπάσκετ της προηγούμενης περιόδου έδωσε τη θέση του σε μία συγκεκριμένη τακτική και ένα «διάβασμα» του Ολυμπιακού που τον διατηρεί φαβορί, αλλά όχι σε τόσο ξεκάθαρο βαθμό.

Την ίδια ώρα, σε αυτή την οπαδική ατμόσφαιρα που επέστρεψε και τη «βαφτίζουμε» ως καυτή, ο Έλληνας προπονητής υψώνει τη σημαία του αθλητικού πολιτισμού. Τα ειλικρινή περαστικά στον Βενζέκοφ και η γενικότερη στάση του δείχνει το σωστό δρόμο. Όλα τα άλλα είναι… άλλα φλόπινγκ να αγαπιόμαστε.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News